น้ำตาเมียขัดดอก(1)

ตอนที่ 2

น้ำตาเมียขัดดอก

“มาก่อนเวลานัดแบบนี้ สงสัยจะใจร้อนนะครับคุณพ่อตา”

เสียงทุ้มดังมาจากด้านหลังของสองคนพ่อลูก นับดาวลุกขึ้นทันทีที่ได้ยินพราะมันคือเสียงของผู้ชายที่เธอกำลังจะตกเป็นภรรยาขัดดอก

“ว่าที่ภรรยาของผมมาด้วย สงสัยวันนี้ผมจะได้ข่าวดี”

สองสายตาของคนทั้งคู่ประสานกันต่างมองจ้องกันแทบจะ ไม่ยอมกระพริบตาแต่เป็นสายตาที่มีความรู้สึกต่างกันอีกฝ่ายกำลังรู้สึกถึงชัยชนะแต่นับดาวเธอกำลังรู้สึกเกลียดชัง

“ผมไม่ได้มีเวลาอะไรมากช่วยบอกธุระของคุณมาเลยดีกว่า”

เมฆาเปลี่ยนสายตาจากมองนับดาวเป็นหันไปรอคำตอบจากพนาลูกหนี้ที่เป็นความแค้นทั้งหมดของเขา

“ผมยอมรับข้อเสนอคุณเมฆจะให้ลูกสาวผมทำยังไงต่อครับ”

พนาก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเองเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองสบตาใครการกระทำของเขาในวันนี้มันทำให้เขาสูญสิ้นความเป็นลูกผู้ชายและความเป็นพ่อ

“เริ่มวันนี้เลยไปเก็บของ ผมจะให้คนรถไปรับแล้วย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านนี้”

เมฆาเมื่อพูดกับพนาจบเขาก็เปลี่ยนสายตากลับมามองนับดาวอีกครั้ง เขามองสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยรอยยิ้มเยาะที่แสดงถึงชัยชนะอย่างสุขใจ

“แล้วฉันจะได้สมบัติคืนเมื่อไหร่”

“ปากเก่งแบบนี้อย่างอื่นจะเก่งด้วยไหม”

นักธุรกิจหนุ่มไม่ตอบคำถามแต่กลับพูดยียวนทำสายตาเป็นซาตานเจ้าเล่ห์เพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขากำลังหมายถึงเรื่องอะไร

“ไม่มีประโยชน์อะไรที่คุณจะพูดจาแบบนี้ในเมื่อวันนี้ครอบครัวของฉันแพ้แล้วทุกอย่าง อย่างไรคุณก็เหนือกว่าเรามาคุยกันแบบตรงๆเลยจะเข้าใจง่ายกว่านะคะ”

นับดาวร้องไห้มาตลอดทั้งคืนวันนี้ไม่มีความพ่ายแพ้หรือความอ่อนแอใดๆเหลือแล้ว เธอต้องการรู้รายละเอียดของข้อตกลงและอยากจะมั่นใจว่าเธอจะไม่เสียตัวฟรีๆ

“เอาสัญญามาให้คุณพนาเซ็น”

เมฆาหันไปบอกลูกน้องเพราะเขาได้เตรียมสัญญาไว้แล้วว่าเมื่อไหร่ที่เวลาครบ 2 ปีตามกำหนดเขาจะคืนบ้านและที่ดินให้กับพนาส่วนทรัพย์สินอื่นก็แล้วแต่ว่าทางลูกหนี้จะมาไถ่ถอนเมื่อไหร่แต่เขาจะไม่คิดดอกเบี้ย

สัญญาถูกเซ็นถึงเวลาที่นับดาวต้องกลับไปเก็บของที่บ้านเธอเดินออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ที่กำลังจะเป็นคุกขังตัวและใจของเธอ ก่อนหน้าที่เธอจะเดินทางมาที่นี่ภาพของเมฆาในความคิดคือผู้ชายสูงวัยรูปร่างหน้าตาคงแย่ถึงขั้นที่จะไม่สามารถหาผู้หญิงมาเป็นเมียได้ถึงได้ต้องใช้วิธีนี้แต่ถึงแม้สุดท้ายแล้วผู้ชายที่เธอกำลังจะได้เป็นภรรยาจะมีรูปร่างหน้าตาดีแค่ไหนแต่มันก็ไม่ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเพราะอย่างไรนับดาวก็ต้องปรนเปรอความสุขให้เขาในฐานะเมียขัดดอกไม่ได้มีความรักอะไรต่อกัน

“เอาของคุณนับดาวไปเก็บที่ห้อง”

เมฆาหันไปสั่งแม่บ้านแล้วเดินตรงมาโอบไหล่ว่าที่ภรรยา ขัดดอก สองมือลูบไล้ไปทั่วแขนเรียวเพื่อหวังให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่พอใจ

“เย็นนี้ผมจะออกไปทำธุระ อาบน้ำแต่งตัวให้หอม ๆ นอนรอบนเตียงเลยนะครับ....คืนนี้เราจะได้สนุกกัน”

ปากอุ่นยื่นมากระซิบจนแทบจะติดแก้มสาว นับดาวยิ่งได้ยินน้ำเสียงก็ยิ่งชวนขนลุก หญิงสาวได้แต่หลับตากำมือทั้งสองข้างแน่นเมื่อรู้สึกว่าทุกคำพูดของเขาต้องการย้ำหัวใจของเธอให้รู้ว่า เธอมันก็แค่นางบำเรอขัดดอก

เวลาแต่ละวินาทีผ่านไปอย่างเชื่องช้าในความคิดของคนที่กำลังรอคอยที่จะได้ทำหน้าที่เป็นภรรยาขัดดอกให้กับผู้ชายที่เธอไม่ได้รักให้กับผู้ชายที่เธอเพิ่งจะรู้จัก

“แม่คะเป็นกำลังใจให้ลูกด้วย”

ชีวิตของนับดาวงที่ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เธอยังคงรักษาความบริสุทธิ์ไว้ได้จนถึงทุกวันนี้เพราะตั้งใจจะเก็บรักษาไว้ให้กับผู้ชายที่เธอรักแต่วันนี้เธอกลับต้องยอมแรกสิ่งที่หวงที่สุดเพื่อทรัพย์สมบัติที่แสนมีค่าต่อจิตใจของพ่อและแม่

พระจันทร์ค่ำคืนนี้ส่องแสงทอประกายเต็มดวง สาวน้อยที่ชีวิตกำลังจะเปลี่ยนแปลงมองสายตาทอดออกไปผ่านทางหน้าต่างมองไปยังทิศทางของบ้านที่เธอจากมา...แม้เวลานี้นับดาวก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอตัดสินใจมันถูกหรือผิดแต่บางทีทางเลือกในชีวิตของเธอมันก็ไม่ได้มีมากนัก