EP.5 คอสเพลย์

กิ่งแก้วทำผมใจอ่อนยอมตามใจเธออีกแล้ว หลังจากวันนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้น สถานะยังคงเดิม มั้งครับ อาจคงเดิม แต่ตัวผมมันเริ่มไม่เดิมแล้ว ไม่เดิมตั้งแต่วันนั้นที่เราได้พบกันอีกครั้ง ทุกครั้งที่ได้คุย ได้เห็นหน้า ได้ดูแล ผมจะคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่ากิ่งคือแฟน แต่ดันไม่ใช่แบบนั้นยังไม่เริ่มจีบเธอเลยด้วยซ้ำ ผมใช้เวลาสี่ปีนิดๆเรียนจบแพทย์  เป็นที่น่าพอใจสำหรับผมมาก เรื่องต่อเฉพาะทางผมกำลังคิดอยู่ว่าจะไปดีหรือไม่ไปดีไม่อยากไปไหนแล้วจริงๆ ถ้าไปทุกอย่างอาจจะไม่มีวันได้เริ่มต้นอีกเลยก็ได้

ผมเป็นหมอทั่วไป ประจำอยู่โรงพยาบาลNSN Hospital เป็นเครือของเพื่อนพ่อผม ผมมีพี่สาวหนึ่งคน เจ้ทิชารองประธานบริษัทส่งออกที่ใหญ่และทำรายได้อันดับต้นๆ ของไทย แล้วก็มีน้องชายฝาแฝดชื่อทรีหน้าคล้ายๆ กันแต่ผมดูดีกว่า ทรีเป็นว่าที่สัตวแพทย์ ไม่รู้ทำไมมันถึงเลือกเรียนสัตวแพทย์ คงหลงรักวัวรักควายรักปลา  ผมเป็นลูกคนกลางตั้งเป้าไว้ว่าจะเรียนต่อเฉพาะทางที่อังกฤษ แม่ก็ถามเช้าเย็นว่าจะไปเมื่อไหร่ หรือผมควรบอกแม่ว่าไม่ไปแล้วขอเอาเงินเรียนต่อมาขอลูกสะใภ้แทน

"เทมส์ กินข้าวอิ่มแล้ว "

"อืม วิตามินในแก้วกินเข้าไปด้วย " กิ่งร่างกายอ่อนเพลียมาก เบื่อความใจดีและมีเมตตาของเธอเป็นที่สุดเลย ถ้าเกิดน็อกกลางอากาศขึ้นมาจะทำยังไง

"เยอะจัง " ในแก้วมีวิตามินหลายเม็ดหลายขนาด ผมคำนวณทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว ไม่เยอะเกินไปกำลังพอดี ถ้าไม่กินต้องจับกรอก!!!

"กินเข้าไปเถอะ " กิ่งพยักหน้าแล้วกินวิตามินตามที่ผมสั่ง ส่วนผมขอหลับสักงีบ เมื่อคืนกว่าจะเคลียร์งานเสร็จเกือบเที่ยงคืน กลับมาถึงก็ต้องขนสัมภาระทุกอย่างขึ้นรถรวมทั้งตัวกิ่งด้วย ทั้งเหนื่อยแล้วก็เพลีย

"เทมส์ เสื้อผ้ากิ่ง " กิ่งเดินมาหาผมพร้อมกับดึงเสื้อที่ใส่ให้ผมดู เสื้อผมเองครับ เฮ้อ ....^^;

"ขอนอนก่อนได้มั้ยง่วง "

"กิ่งอยากออกไปเดินเล่น ออกไปชุดนี้ ได้หรอ?? " เสื้อเชิ้ตโนบราแบบนี้ใครจะยอมให้ออกไปวะ โดนฉุดตั้งแต่ยังไม่ถึงชายหาด ผมนี่แหละ จะฉุดเอง >. เอาไปขยี้แล้วปี้ให้ยับ!! ทำไมความคิดถึงได้หื่นแบบนี้ นี่มันไม่ใช่อุดมการณ์ของหมอสูติเลยนะเว้ย ต้องนั่งสมาธิก่อนนอนบ้างแล้วล่ะ ^^; แล้วผมจะไปเรียนหรือว่าไม่เรียนดีวะ?? เฮ้อ รู้สึกอยากมีเมียไม่อยากไปไหนแล้วจริงๆ

พรึ่บ

"ว้าย "

"นอนก่อน เดี๋ยวพาไป " ผมดึงร่างเล็กลงมากอดแล้วหลับตาลง

"ทำไมต้องกอด ไปนอนบนเตียงดีๆ สิ"

"ไปที่เตียงมากกว่ากอดนะ " ผมยิ้มอย่างผู้ชนะ แค่อยากกอด ผมเหนื่อยนี่ครับ ราวด์คนไข้หลายชั่วโมงติดต่อกัน ตอบแทนผมบ้างสิ แค่กอดเอง>"< ผมเหนื่อย เหนื่อย แล้วก็เหนื่อย ขอกำลังใจหน่อยไม่ได้หรอ??

"บ้า! อย่ามามั่วนะ เนียนว่ะเทมส์ " ผมไม่ฟังกอดแน่นมากกว่าเดิม เจ้าตัวมันนุ่มนิ่ม

"ไม่ได้เนียน เหนื่อยจะนอน " เธอหยุดดิ้น หยุดก็ดีผมจะได้หลับสักที

ฉันนั่งนิ่งเป็นขอนไม้แต่ยังหายใจ  กลั้นหายใจคงตายตั้งแต่สองนาทีแรกแล้ว พยายามลุกหนีหลายรอบแต่ก็โดนดึงเอาไว้ตลอด ฉันไม่ได้อ่อนแอแกล้งทำ แต่เทมส์กอดแน่นมากจริงๆ ทำไมต้องยอมน่ะหรอ ก็เพราะคำว่าเหนื่อยไง ฉันเข้าใจว่าเหนื่อยมันทรมานแค่ไหน (^///^)

เหนื่อยแต่ก็ยังพามา แค่ยอมให้กอดจะเป็นไรไป แล้วทำไมฉันต้องแอบยิ้มคนเดียวด้วย??? ยอมรับก็ได้ว่ารู้สึกดีทุกครั้งที่อยู่ใกล้เทมส์ หัวใจมันเต้นแรงเลือดลมสูบฉีดคือดี ดีไปหมด ฉันคิดว่า....คงชอบผู้ชายคนนี้เข้าแล้วล่ะ ทุกๆ อย่างที่เขาทำให้ มันดีไปหมด เสียอย่างเดียวคือ..ความกะล่อนของเทมส์ที่ฉันยังตามไม่ทัน ขนาดราวด์คนไข้หนักหน่วงขนาดนี้ก็ยังมีสาวๆ มาตามติด ซื้อนู่นซื้อนี่มาฝากตลอด ถ้าไม่ติดเรื่องนี้ ฉันคงคุกเข่าขอเทมส์เป็นแฟนไปแล้ว ฉันไม่อยากผิดหวัง เชื่อว่าใครๆ ก็ไม่อยากทั้งนั้น ลงเวรมาฉันอยากมีคนมารอรับ กลับถึงบ้านก็อยากมีคนดูแล มันจะดีมากถ้าทุกอย่างที่ฉันคิด เกิดขึ้นจริง >.<

"เทมส์ไม่เอา ว้าย"

" งื่อ เปียกหมดเลยยังได้ถ่ายรูปเลยนะ มานี่เลย " ฉันโวยวายเสียงดังลั่นหาด ดูสิ่งที่เขาทำสิคะ อุ้มฉันโยนลงทะเลเปียกไปทั้งตัว เพิ่งลงมาเดินเล่นได้ไม่กี่นาที รูปก็ยังไม่ได้ถ่าย หงุดหงิด!!!

"อะไร จะทำอะไร ไหวหรอตัวเล็กนิดเดียว "

"ไหวสิ " ฉันวิ่งเข้าไปรวบร่างคุณหมอด้วยแขนทั้งสองข้าง กอดนั่นแหละ อย่างน้อยๆ ตัวเปียกๆ ของฉันก็ทำให้เทมส์เปียกได้เหมือนกัน

"อยากกอดก็ไม่บอก "

หมับ

"เฮ้ย!! ไม่ได้อยากกอด " กลายเป็นว่าตอนนี้ฉันโดนคุณหมอกอดตอบ จะแก้แค้นแต่ดันโดนรุกกลับหนักกว่า >.< ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวหนักกว่าเก่าเพราะสายตาของเขามันทำให้ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง มันจะใช่มั้ยนะ??

"กอดกิ่งทีไร หายเหนื่อยทุกครั้ง " เฮ้ย นี่มันริมชายหาดคนเดินเล่นเยอะแยะ ยืนกอดกันแบบนี้ได้ไง ฉันพยายามดิ้น แต่.ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุดเพราะหมอกอดแน่นมาก

"เทมส์ กิ่งอาย ^^;" เอาจริงๆ ไม่มีใครเขาสนใจคู่ของเราหรอก เพราะหลายคู่ก็กำลังแสดงความรักในแบบของตัวเอง แต่..เราสองคนไม่ได้แสดงความรักเหมือนพวกเขานี่

"อายทำไม นู่น เขานั่งจูบแทบจะสิงกันอยู่แล้วไม่เห็นจะต้องอายเลย "

"ก็เขารักกันนี่ " ฉันก้มหน้าตอบไม่กล้ามองหน้าเทมส์ กลัวใจตัวเองจังเลย เทมส์เว้ย เอาไงก็เอาฉี่จะแตกอยู่แล้ว จะทำอะไรก็ทำฉันเริ่มไม่ไหวแล้วนะ กลัวตัวเองจะหลุดพูดเรื่องบ้าๆ ออกไป ไม่ได้ ไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้!!!! ผู้ชายยังไม่จีบมึงเลยค่ะ จะรีบไม่ได้เด็ดขาด

"แล้วเราไม่รักกันหรือไง?? "

(^///^)

เหมือนหัวใจจะหยุดเต้น เทมส์ยิงหนักไป! ควรอ้อมค้อมสักหน่อยสิเพื่อให้กิ่งเผื่อใจ เลือดจ๋าวิ่งไปที่หัวใจด่วนๆ เลย หัวใจกำลังจะหยุดเต้นแล้ว

"รักไง เพื่อน ทำไมจะไม่รัก เนอะ ฮ่าๆ " ไปโดนตัวไหนมา อยู่ๆ ฉันก็หัวเราลั่น อยากวิ่งกลับโรงแรม ฉันยังไม่พร้อม ทำไมล่ะ?? เมื่อกี้ยังอยากให้เขาพูดอยู่เลยไม่ใช่หรอ?? ไบโพล่าแดกสมองไปแล้วเรียบร้อย

" เทมส์ตัดสินใจแล้วนะ เทมส์จะไม่ไปเรียนต่อเฉพาะทางแล้ว "

"เฮ้ย ได้ไง ไม่ได้ๆ ต้องไป " ฉันดันร่างเทมส์ออก เปลี่ยนอารมณ์แทบไม่ทันเลยจริงๆ ไม่ได้สิ ต้องเรียนนะ

"แล้วใครจะดูแลกิ่ง "

"ไม่เป็นไร กิ่งดูแลตัวเองได้ ถ้าเทมส์หมายถึงตอนออกเวร กิ่งให้ที่บ้านมารับได้ไม่ต้องห่วง " ฉันยกมือบอกไม่เป็นไร จะเอาเรื่องแค่นี้มาเป็นเหตุผลอ้างไม่ไปเรียนต่อเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว

" ไม่ใช่ " ไม่ใช่แล้วมันคืออะไรล่ะ เอ่อ ...ฉันเริ่ม ไม่เข้าใจเทมส์แล้วนะ

"เทมส์ กิ่งดูแลตัวเองได้ "

"อยากให้เทมส์อยู่ดูแลมั้ย อยากมีกันอยู่ข้างๆ หรือเปล่า " อะไรของเขา ลมเริ่มแรง ตัวฉันก็เปียก ฉันเริ่มกอดตัวเองแล้วใช้มือถูแขนแรงๆ เพื่อให้ตัวเองอุ่น

"กิ่งหนาวอะ "

"แล้วจะดันตัวออกทำไม "

พรึ่บ!!!

ถูกดึงเข้าไปกอดอีกแล้ว ^^;  อุ่นขึ้นมาหน่อย ฉันกำลังยินยอมให้ผู้ชายกอดหน้าตาเฉย ถ้าพ่อกับแม่รู้ฉันคงโดนอบรมยาวแปดเมตรแน่นอน ภาวนาขออย่าให้อีนิ่มไปป้วนเปี้ยนให้พ่อกับแม่ฉันเจอมันเลย ฉันไม่ได้โกหกพ่อกับแม่แต่อีนิ่มต่างหากที่มันผิดนัดบินไปญี่ปุ่นก่อนหน้าที่ฉันจะมาแค่สองวัน อีนิ่มเทเพื่อนไปกับผู้~_~

"ก็ "

"เทมส์ไม่ไปแล้ว ไม่ไปก็คือไม่ไป"

"ไม่เอา ยังไงเทมส์ก็ต้องไป ถ้าเหตุผลของเทมส์คือไม่มีใครดูแลกิ่ง งั้นช่วยบอกหน่อยว่า เทมส์จะดูแลกิ่งไปตลอดเลยหรือไง ไม่คิดจะมีแฟน มีครอบครัวเป็นของตัวเองหรอ"

"ก็กำลังจะขอคบอยู่นี่ไง "

" (⊙_⊙;) " ขอเลือดหนึ่งถุงค่ะ ให้ตอนนี้เลย!!!! เทมส์ขอฉันคบ ฉันไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย??!^^

"กิ่ง "

"คะ คบ "

"ตกลงใช่มั้ย "

"เฮ้ย ไม่ใช่ คบ คบอะไร "

"คบเป็นแฟน เป็นแฟนกันนะ เป็นแฟนกับเทมส์ เป็นแฟนกับหมอคนนี้ทีได้มั้ย "

ฉันดันเทมส์ออกอีกรอบจากนั้นก็หันหน้าไปปะทะกับลมทะเลที่กำลังแรง ให้เสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งดังก้องเข้าไปในหูดับความเขินอายให้ตัวเอง ใครไม่อายบ้าง ทั้งเขินแล้วก็อาย อยากกรี๊ดดังๆ แต่กลัวว่าผู้คนแถวนี้จะแตกตื่น

"คือกิ่ง ไม่รู้สิ "

"กิ่งไม่อยากคบกับเทมส์หรอ" น้ำเสียงฟังดูน่าสงสารมากพ่อคุณ หมอคะ การขอเป็นแฟนของหมอทำให้ฉันช็อกค่ะ ได้โปรด ฉันขอเวลาสักครู่

.

.

2 เดือนต่อมา

"กิ่งลงเวรแล้วเทมส์ "

"โอเค เทมส์จะถึงแล้ว "

"ซื้อถุงยางมาหรือเปล่า "

"ที่ห้องมี ผ่อนคลายนะกิ่ง ครั้งนี้ต้องผ่านไปได้ด้วยดี " ฉันพยายามผ่อนลมหายใจเข้าออกเพื่อระงับความตื่นเต้นของตัวเอง ฉันกับเทมส์ตกลงคบกัน เทมส์ขอมีอะไรกับฉัน ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร ครั้งแรกของเราสองคนไม่สวยงามสักเท่าไหร่ ฉันเครียดจนเราสองคนต้องยุติเซ็กส์ที่กำลังไปได้ครึ่งทางลง  เทมส์ไม่เสร็จกิจต้องเข้าไปช่วยตัวเองต่อในห้องน้ำ ส่วนฉันก็นอนมองนิ้วตัวเอง เพราะรู้สึกแย่ที่ตัวเองห่วยแตก ครั้งนี้ฉันจะไม่เครียดแล้วก็จะพยายามผ่อนคลายกับมันให้มากที่สุด ใครๆ เขาก็บอกว่าเซ็กส์คือกิจกรรมที่ทำให้เราผ่อนคลายได้มากที่สุด แต่สำหรับฉันทำไมมันถึงไม่ใช่แบบนั้น

เอี๊ยด!!

"ขึ้นรถสิ"

"อืม " หลังจากที่เข้ามานั่งในรถฉันก็ไม่ได้ปริปากพูดอะไรออกมา จนกระทั่ง เทมส์เอื้อมหยิบถุงอะไรบางอย่างมาวางเอาไว้บนตักของฉันแล้วพยักหน้าเป็นสัญญาณให้ฉันเปิดดู

"เอ่อ อะ อะไรอะ "

"ชุดคอสเพลย์ ใส่แล้วอาจจะทำให้อะไรๆ มันดีขึ้น "

ชุดนักเรียนญี่ปุ่น เทมส์มีเวลาไปเลือกซื้อของแบบนี้ด้วยหรอ

"จะให้กิ่งใส่จริงๆ หรอ "

"อืม ฝากเพื่อนซื้อน่ะ " อะไรยังไม่ได้ถามสักหน่อย ฉันรู้นะว่าเทมส์อาย แล้วใครว่าฉันไม่อายเล่า

"ใส่แล้วก็ช่วยทำให้เสร็จนะ " ฉันอมยิ้มแล้วเบือนหน้าหนีหันไปมองข้างทาง เขินเว้ย ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาทำอะไรแบบนี้

--------------------------------