ยังไม่ชัดเจน

ตอนที่ 3

ยังไม่ชัดเจน

ทั้งสองใช้เวลาร่วมกันนานกว่า 3 วัน หญิงสาวถูกกัดกินจนแทบไม่มีแรงลุกออกจากเตียง ไตรฉัตรหิวกระหายตลอดทั้งวัน อาจเพราะเขาและเธอคบกันมาหลายปีแต่ไม่มีเวลาร่วมกันเลยสักครั้ง เมื่อมีโอกาสชายหนุ่มจึงไม่ปล่อยให้เธอนั้นเป็นอิสระง่ายๆ

“อย่าสิคะคุณฉัตร”

เนื้อตัวหญิงสาวหอมกรุ่นแม้จะยังไม่ได้อาบน้ำ ชายหนุ่มแทบไม่อยากจะลุกไปไหนอยากจะนอนกอดเธออยู่อย่างนี้ทั้งวันทั้งคืน

อรสาเห็นว่าเวลานั้นเย็นมากแล้ว เธอจึงลุกขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่มเอาไว้และเดินเข้าห้องน้ำไป

ลับหลังสายตาหญิงสาว ใบหน้าชายหนุ่มก็กลับมาเคร่งเครียดอีกครั้ง เขาเบื่อกับชีวิตในเมืองกรุง เบื่อชีวิตที่เต็มไปด้วยปัญหาสารพัดอย่าง เมื่อได้มาอยู่ที่นี่เขารู้สึกผ่อนคลายมาก ความเครียดก็ลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มไม่อยากกลับไปที่นั่น เดิมทีเขาตั้งใจว่าจะมาอยู่ที่นี่เมื่อบั้นปลายชีวิต แต่ทว่าด้วยอะไรหลายๆอย่างอาจจะทำให้เขาต้องเดินทางมาอยู่ที่นี่เร็วขึ้นก็เป็นได้

ไตรฉัตรเป็นกังวลกลัวว่าอรสานั้นจะไม่ยอมมาอยู่ด้วย เขาตั้งใจจะพูดเรื่องนี้กับเธอแต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสียก่อน

“ว่ายังไง”

ชายหนุ่มเอ่ยกับปลายสาย ใบหน้าเคร่งเครียดนั้นดูผ่อนคลายลงเมื่อได้ยินข่าวดี ที่ดินทางภาคใต้ถูกซื้อไปแล้ว เขาจึงมีเงินจ่ายเพื่อเยียวยาพนักงานที่ถูกปลดออกอย่างกะทันหัน

ชายหนุ่มโล่งอกเมื่อปัญหาตรงนี้ถูกแก้ไข เป็นจังหวะเดียวกับที่อรสาเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี หญิงสาวเห็นชายหนุ่มกำลังคุยโทรศัพท์จึงเดินเลี่ยงออกไป

อรสาลงมาที่ครัวด้านล่าง ก่อนจะเปิดตู้เย็นดูและพบว่ามีกับข้าวไม่มากนัก อรสาชะเง้อมองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะเห็นว่ามีแปรงผักเล็กๆอยู่ข้างๆ หญิงสาวไม่รอช้ารีบคว้าตะกร้าและกรรไกรก่อนที่เธอนั้นจะออกไปเก็บผักเพื่อนำมาทำอาหารให้ไตรฉัตรกิน

ด้วยความที่เธอนั้นเป็นลูกแม่ครัวฝีมือดีจึงได้รับการถ่ายทอดมาราวกับพันธุกรรม กลิ่นอาหารโชยขึ้นมาด้านบนทำให้ท้องชายหนุ่มร้องโคกครากเสียงดัง ไตรฉัตรไม่รอช้ารีบเดินลงมาด้านล่างทันที

“ทำอะไรอยู่”

“ทำกับข้าวค่ะ มีแค่หมูกับปลาที่ฟรีซเอาไว้ อรก็เลยทำกระเพรากับต้มยำปลานะคะ”

เธอรู้ว่าไตรฉัตรนั้นเป็นคนกินง่ายอยู่ง่าย หญิงสาวจึงทำกับข้าวธรรมดาตามวัตถุดิบที่มี

หลังจากที่ทำอาหารเสร็จแล้วเธอก็ตักข้าวใส่จานก่อนจะกดไหล่ชายหนุ่มให้นั่งลงบนเก้าอี้

“ตั้งอยู่ตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวรินไวน์ให้ค่ะ”

จริงๆเธอไม่ได้อยากให้ชายคนรักดื่มแอลกอฮอล์ แต่ในบางครั้งก็อยากให้เขาผ่อนคลายบ้างจึงอนุญาต อรสาดูแลปรนนิบัติชายหนุ่มเป็นอย่างดี ทำให้ไตรฉัตรที่นั่งมองอยู่นั้นถึงกับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

ด้วยความที่เขานั้นคบหากับเธอมานานหลายปีจึงคิดไม่ออกเลยว่า หากชีวิตนี้ไม่มีอรสาเขาจะอยู่ได้อย่างไร

“พรุ่งนี้ก็กลับแล้วนะคะ อย่าดื่มมากนะ เดี๋ยวขับรถไม่ไหว”

หญิงสาวรินไวน์ใส่แก้ว ไตรฉัตรยกดื่มก่อนจะอ้อนขออีก

“ให้อีกสามแก้วนะคะ”

ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะดึงหญิงสาวนั่งตัก ตอนนี้เธอเป็นของเขาแล้ว แต่เขาก็ยังไม่พร้อมที่จะจดทะเบียนหรือแต่งงานกับเธอ

“ไว้ให้ผมจัดการปัญหาทุกอย่างก่อนแล้วผมจะจัดการเรื่องของเรา”

หญิงสาวพยักหน้ายกยิ้ม เธอเข้าใจดีว่าการแต่งงานนั้นเป็นเรื่องใหญ่และไม่เหมาะสมนักในเวลานี้ ในขณะที่ทุกคนกำลังเผชิญปัญหา ไตรฉัตรจะไม่สามารถมีความสุขได้เต็มที่

อรสาอยากให้ช่วงเวลานี้ผ่านพ้นไปก่อนถึงเวลานั้นเธอกับเขาอาจจะได้แต่งงานกัน

หญิงสาวไม่ได้คาดหวังอะไร ที่ผ่านมาเธอกับชายหนุ่มคบหากันอย่างลับๆ เธอรู้ดีว่าทุกคนจะคิดกับเธอยังไงหากเปิดตัวคบหากับประธานบริษัท

“อรแล้วแต่คุณค่ะ”

หญิงสาวว่าอย่างนั้นก่อนจะสวมกอดชายหนุ่ม

ทั้งสองเดินทางกลับกรุงเทพฯ ไตรฉัตรมาส่งหญิงสาวที่บ้านก่อนที่เขานั้นจะเข้าไปสวัสดีแม่ของเธอ หญิงวัยกลางคนเห็นท่าทีของทั้งสองแล้วก็รู้ว่าทั้งคู่คงจะมีความสัมพันธ์ที่เกินเลยกัน แม้ว่าลูกสาวของเธอจะโตพอที่จะตัดสินใจอะไรด้วยตัวเองแล้วก็ตามแต่ถึงอย่างนั้นคนเป็นแม่ก็ไม่อยากให้ลูกถูกทอดทิ้งเพียงเพราะความไว้ใจ จึงได้เอ่ยเรื่องแต่งงานขึ้นมา

“คุณฉัตร อรกับคุณก็คบกันมานานแล้ว แม่อยากรู้ว่าเมื่อไหร่จะแต่งงานกัน”

เธอแค่ลองใจแต่ไม่คิดว่าชายหนุ่มนั้นจะบ่ายเบี่ยง ไตรฉัตรยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานในตอนนี้ ด้วยปัญหาหลายๆอย่างทำให้ชายหนุ่มนั้นไม่อยากจะคิดเรื่องแต่งงาน

“ผมยังไม่พร้อมครับ”

หญิงวัยกลางคนได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมา เธอเข้าใจดีว่าชายหนุ่มมีปัญหามากมายต้องสะสางแก้ไข แต่อย่างน้อยๆก็อยากได้ยินว่าเขาจริงจังกับลูกเธอมากแค่ไหน

อรสารู้ดีว่าผู้เป็นแม่ต้องการจะทำอะไรเธอจึงตัดสินใจกระตุกแขนเสื้ออีกฝ่ายเบาๆ

“ถ้าไม่พร้อมแต่งงานตอนนี้จดทะเบียนสมรสไว้ก่อนดีไหม”

ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึก การจดทะเบียนสมรสในเวลานี้ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่นักเขาจึงได้ปฏิเสธตามตรง

“ผมอยากลองให้ปัญหาทุกอย่างเสร็จสิ้นก่อน ส่วนเรื่องแต่งงานเราค่อยพูดกันทีหลังดีกว่าครับ”

อรสาถึงจะรู้อยู่แล้วว่าเธอจะต้องได้ยินคำตอบแบบนี้ แต่หัวใจของเธอมันก็อดที่จะห่อเหี่ยวไม่ได้ ดูเหมือนว่าเธอนั้นจะคาดหวังในตัวไตรฉัตรมากเกินไป

“ก็ได้ แม่จะรอวันที่คุณพร้อมก็แล้วกันนะ”

อรสาก้มหน้า ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงได้รู้สึกน้อยใจขนาดนี้ หญิงสาวพยายามที่จะไม่คิดอะไรฟุ้งซ่าน แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าชายหนุ่มนั้นจริงจังและจริงใจกับเธอมากแค่ไหน

ที่ผ่านมาเขาไม่เคยเปิดเผยความสัมพันธ์ นี่ก็ชัดเจนแล้วว่าเขาคงไม่ได้จริงจังกับเธอถึงขนาดนั้น แต่ทำไมเธอถึงได้ยอมทนอยู่ในความสัมพันธ์นี้