บทที่ 3 ลูกสาวค้ำประกัน 1.1

“อย่ายอมนะตา แม่ทนได้ ให้แม่ตายแม่ก็ยอม” ผกากรองรู้ดีกว่าใครว่า ลูกสาวสุดที่รักจะตัดสินใจอย่างไร นางจึงร้องห้ามทั้งที่รู้ว่าไม่อาจห้ามได้

“มึงอย่าทำเสียเรื่อง กูฆ่ามึงได้นะ” รณชัยพูดขู่ภรรยาน้อยที่เขาไม่เห็นค่ามากไปกว่าเครื่องบำเรอความใคร่

“ตายอม ตายอมทุกอย่าง อย่าทำร้ายแม่ หยุดทำร้ายแม่ของตาได้แล้วค่ะ ฮือ...ตายอมคุณพ่อทุกอย่าง”

แม้แต่ชีวิตเธอก็ยอมแลกเพื่อมารดา แล้วมีหรือที่ญาตาวีจะยอมทำตามสิ่งที่บิดาต้องการไม่ได้

รณชัยได้ยินคำพูดของลูกสาวคนเล็กแล้วกระตุกยิ้ม หันมามองหน้าคนจนแต้มอย่างผู้กำชัย “แกแน่ใจนะตาว่าแกจะยอมไปเป็นของเล่นบนเตียงสนองความต้องการให้กับคุณสิงห์”

ช่างเป็นคำถามเสียดแทงหัวใจดวงน้อยๆ ของญาตาวีมากเหลือคณา แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยินยอมพลีกายตามความปรารถนาของบิดา แลกกับความไม่เจ็บปวดทางร่างกายของผกากรอง

“แน่ใจค่ะคุณพ่อ แน่ใจที่สุดค่ะ” ญาตาวีพูดทั้งน้ำตา

“มันก็แค่นี้แหละ แกสองแม่ลูกนี่โรคจิต ถ้าไม่เจ็บตัวก็ไม่ยอมทำตาม”

รัตนามณีผลักร่างของน้องสาวให้ออกห่างตัวเต็มแรง ทำหน้ายี้ประหนึ่งว่าอีกฝ่ายเป็นตัวน่ารังเกียจ โสโครกแสนขยะแขยง ญาตาวีเมื่อได้รับอิสระก็คลานมาหามารดา กอดร่างบวมช้ำไปด้วยฝีมือของบิดาด้วยความรักบูชาและสงสารจับขั้วหัวใจ

“นังตา แกตามฉันไปที่บ้านใหญ่ ฉันมีเรื่องจะพูดทำความตกลงกับแก แล้วอย่าคิดเปลี่ยนใจนะ ถ้าแกเปลี่ยนใจฉันจะเล่นงานแม่ของแกให้หนักเลยคอยดู” รณชัยสั่งเสียงเฉียบ ก่อนจะหันไปพูดกับรัตนามณีด้วยน้ำเสียงที่ต่างราวกับฟ้าแลดิน “ไปกันเถอะลูกหญิง หมดธุระแล้ว”

“ค่ะคุณพ่อ” รัตนามณีไม่วายหันมารังแกน้องสาว ด้วยการใช้ฝ่าเท้ากระแทกลงไปยังลำแขนของญาตาวี ส่งผลให้ร่างของคนถูกถีบเซไปตามแรง พอเห็นดังนั้นก็หัวเราะเยาะพร้อมเดินตามหลังบิดาไปอย่างอารมณ์ดี

ก่อนหน้าที่รณชัยกับรัตนามณีสองพ่อลูกนิสัยไม่ดีจะย่างกายมายังเรือนหลังเล็ก รณชัยได้บอกความต้องการของราชสีห์กับลูกสาวคนโตมาก่อน แต่ก็ได้รับการปฏิเสธเสียงแข็งจากรัตนามณีที่ยืนกระต่ายขาเดียวว่าไม่ยอม ก่อนที่เธอจะหาทางออกให้บิดา

“ไม่ค่ะ หญิงไม่มีวันทำตามที่คุณพ่อพูดแน่นอนค่ะ”

เสียงถือดีของรัตนามณี ลูกสาวคนโตของรณชัย สุวรรณเจริญ นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังของเมืองไทย เป็นเจ้าของคอนโดมิเนียมโรสแลนด์ คอนโดสุดหรูกระจายอยู่ทั่วกรุงเทพ ถึงห้า แห่ง สนนราคาต่อห้องไม่ต่ำกว่าเจ็ดล้านบาท เสียงนั้นดังขึ้นหลังจากที่ได้ยินคำขอร้องของผู้เป็นพ่อ

“หญิงช่วยพ่อหน่อยเถอะนะ มันเป็นทางเดียวที่พ่อจะได้เงินก้อนนี้นะลูก”

รณชัยขอร้องลูกสาวสุดที่รัก เขานึกอยู่แล้วว่ารัตนามณีต้องไม่ยอม แต่เขาก็ไม่ละความพยายาม เพราะวิธีนี้เป็นวิธีเดียวที่เขาจะได้เงินก้อนโตมาพลิกฟื้นสถานการณ์ของธุรกิจ

“แต่คุณพ่อกำลังจะทำให้หญิงคิดว่า หญิงเป็นโสเภณีชั้นต่ำ ที่ต้องนอนกับผู้ชายแลกเงินอยู่นะคะ หญิงไม่มีวันเป็นแบบนั้นแน่นอน อีกอย่างหญิงก็มีแฟนแล้วและเราจะแต่งงานกันในเร็วๆ นี้ด้วย” รัตนามณียังยืนกรานคำเดิม เป็นตายร้ายดียังไงเธอก็ไม่มีวันทำตามที่รณชัยต้องการแน่นอน

“ถ้าหญิงไม่ช่วยพ่อ งานนี้พ่อต้องล้มละลายแน่ นะหญิงนะ ช่วยพ่อหน่อยนะลูก” รณชัยรู้ดีกว่าใครว่า รัตนามณีเป็นคนดื้อและพูดยากมากแค่ไหน หากปากบอกว่าไม่ก็คือไม่ ต่อให้พูดปากจนถึงรูหูก็ยังคงคำพูดเดิม แต่เขาก็ไม่ละความพยายามเนื่องจากรัตนามณีคือความเดียวของเขา “หรือไม่ก็ให้คุณเสือ คนรักของลูกช่วยพ่อก็ได้ถ้าหญิงไม่อยากทำตามที่พ่อขอร้อง”

ผู้เป็นพ่อเปลี่ยนจากขอร้องลูกสาวไปเป็นนางบำเรอราชสีห์ มาเป็นขอร้องให้ราเมศร์ คนรักของรัตนามณีที่มีความร่ำรวย มีธุรกิจด้านอสิงหาริมทรัพย์หลายแห่งช่วยแทน

“โอ๊ย! ไม่ได้หรอกค่ะคุณพ่อ ถ้าหญิงไปขอความช่วยเหลือจากคุณเสือ คุณแม่ของคุณเสือก็ต้องรู้แน่ๆ ว่าเรากำลังตกอับ เขาจะได้รังเกียจหญิงกันพอดี คุณพ่อหาทางอื่นเถอะค่ะ”

รัตนามณีปฏิเสธที่จะช่วยเหลือบิดา คุณหญิงสุจิตรา มารดาของราเมศร์เป็นคนเจ้ายศเจ้าอย่าง คบค้าสมาคมกับคนระดับเดียวกันเท่านั้น คนที่ต่ำกว่านางจะตั้งท่ารังเกียจทั้งสายตาและคำพูด ถ้าหากเธอไปขอร้องราเมศร์ให้ช่วยเหลือเรื่องเงิน รับรองได้ว่าตำแหน่งสะใภ้ของรัตนามณีจะต้องกระเด็นหลุดมือเธอไปแน่นอน หญิงสาวไม่มีวันยอมให้เป็นเช่นนั้นเด็ดขาด

รณชัยถึงกับทำหน้าสิ้นหวังกับความหวังเพียงหนึ่งเดียวของตน ราชสีห์ต้องการลูกสาวของเขาไปเป็นตัวค้ำประกันเงินกู้ แล้วถ้าหากเขาเกลี่ยกล่อมรัตนามณีไม่ได้ งานนี้เงินที่จะมากอบกู้บริษัทก็มีอันต้องพับเก็บไว้ยาว ธุรกิจของเขาก็ต้องล่มจมตามไปด้วย

“ถ้าหญิงไม่ช่วยพ่อ พ่อต้องล้มละลายแน่ๆ เลย หญิงช่วยพ่อหน่อยนะ นะลูกนะ” รณชัยขอร้องลูกสาวอีกครั้ง

“ไม่ค่ะ หญิงไม่ยอมไปเป็นนางบำเรอของเจ้าหนี้คุณพ่อ” รัตนามณีตอบกลับบิดาอย่างไม่ใยดี “คุณพ่อก็ให้นังตามันช่วยสิคะ มันก็ลูกคุณพ่อเหมือนกัน”

ถึงแม้จะไม่ช่วยแต่มองหาทางออกให้บิดา ทางออกที่จะทำให้ตนเองหลุดพ้นจากการไปเป็นของเล่นของชายที่ตนไม่รู้จัก

“แต่คุณสิงห์เจาะจงลูกนะ จะให้ตาไปแทนได้ยังไง” รณชัยพูดอย่างเป็นกังวล สีหน้าหนักใจ

“จากที่คุณพ่อพูดให้หญิงฟัง คุณสิงห์ไม่ได้เจาะจงนี่คะว่าลูกสาวคนไหน เขาแค่พูดประมาณว่าคุณพ่อต้องพาลูกสาวมาเป็นเครื่องประดับบนเตียงของเขา ขึ้นชื่อว่าลูกสาวจะคนโตหรือคนเล็กก็ได้ไม่ใช่เหรอคะ คุณสิงห์ไม่ได้บอกนี่คะว่าลูกสาวคนไหนจริงไหมคะคุณพ่อ”

ประโยคคำพูดของรัตนามณีประโยคนี้เปรียบเสมือนแสงเทียนจุดสว่างกลางความมืด จุดประกายความหวังให้ก่อเกิด ราชสีห์ยื่นข้อเสนอให้คนกำลังร้อนเงินว่า ให้นำลูกสาวไปประเคนราชสีห์ถึงเตียง แต่ไม่ได้บอกว่าลูกสาวคนไหน ฉะนั้นหากเขาจะพาญาตาวีไปเป็นเครื่องบรรณาการทางเพศกับเจ้าของเดอะซัน กรุ๊ป ก็ไม่ถือว่าผิดสัญญา

“เออ จริงด้วยสิ” รณชัยทำเสียงเห็นด้วยกับคำพูดของลูกสาวคนโต “คุณสิงห์ไม่ได้บอกพ่อว่าต้องการลูกสาวคนไหนไปอยู่บนเตียงกับเขา พ่อส่งตาไปก็ไม่ผิด” ผู้พูดฉายแววเจ้าเล่ห์หาหนทางออกให้ตนเองได้สำเร็จ

“ใช่ค่ะ ไม่ผิดเลย คุณพ่อทำตามข้อตกลงทุกอย่าง คุณสิงห์ก็จะมาว่าคุณพ่อไม่ได้” รัตนามณีพูดเสริมให้บิดาสบายใจและหาทางออกให้ตัวเองไปในที “คุณพ่อไปบอกให้ตาเตรียมตัวไปเป็นอีหนูของคุณสิงห์เลยค่ะ ยิ่งมันไปไวคุณพ่อก็ยิ่งได้เงินไวนะคะ”

“งั้นพ่อจะไปบอกให้ตาเตรียมตัววันนี้เลย พรุ่งนี้พ่อจะพามันไปให้คุณสิงห์”

เมื่อนึกถึงเงินก้อนโตรณชัยรีบรุดเดินจ้ำอ้าวไปยังเรือนหลังเล็กทันทีลืมคิดไปว่าอีกฝ่ายจะยอมทำตามหรือไม่