Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
ข้าวหอมสาวนักบัญชีสาววัย 28ปี เธอสวย เธอเก่ง เป็นคนทุ่มเทให้กับงาน แม้จะถูกหัวหน้าเคลมผลงานไปทุกครั้ง เธอก็ไม่สนตั้งหน้าตั้งตาทำไปเพราะชีวิตไม่ได้มีทางเลือกมาก วันหนึ่งทำงานผิดพลาด หัวหน้าปัดความรับผิดชอบให้เธอแต่เพียงผู้เดียว กดดันจนทำให้เธอตัดสินใจลาออก และด้วยหน้าที่หัวหน้าครอบครัวที่ยังต้องดูแลแม่และน้อง เธอจะตกงานนานไม่ได้ ต้องรีบหางานใหม่ให้ได้เร็วที่สุด และแล้วสวรรค์ก็มีตา ผู้หญิงที่เธอเคยช่วยเหลือชวนให้ไปทำงานด้วย นั่นคือจุดเริ่มต้นทำให้พบกับเขาอีกครั้ง คาลวิน หนุ่มหล่อหน้าตาดีลูกครึ่งไทย-เยอรมัน ทายาทรุ่นที่สองบริษัทนำเข้ารถหรู ผู้ชายที่หล่อรวยแต่โสดสนิท ไม่เคยคิดจะมีความรักหากหิวก็ใช้เงินซื้อกินแก้ปัญหา จนกระทั่งได้พบเธอ ข้าวหอมทำให้เขาสนใจตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน เธอเป็นผู้หญิงที่แตกต่างจากผู้หญิงทั่วไป เรียบง่าย เป็นตัวเองเข้าถึงได้โดยไม่ต้องประดิษฐ์ ยิ่งได้รู้จักยิ่งหลงรัก อยากครอบครองอยากเป็นเจ้าของ ไม่อยากให้เธอห่างสายตาแม้แต่เพียงนิดเดียว จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่เขาจะทำทุกวิธีทางให้เธอมาตกหลุมรักเขาให้ได้
1 แรกพบ
ริมฝีปากบางนุ่มอุ่นร้อนคลอเคลียไล้สัมผัสทั่วแผงอกกว้างที่แน่นไปด้วยมัดกล้าม ขณะที่เจ้าของร่างใหญ่กำยำนอนเอามือไพล่ไว้หลังศีรษะอย่างสบายใจ ปล่อยให้หญิงสาวตรงหน้าทำหน้าที่บำเรอเขาฝ่ายเดียว
“อืม!”
เสียงครางหวานของสาวสวยที่พยายามยั่วยวนชายตรงหน้าทุกวิถีทาง เพื่อให้คนที่สุขุมเย็นชาปรารถนาในตัวเธอและดูเหมือนจะเป็นผล ร่างบางถูกเขาจับพลิกให้อยู่เบื้องล่างด้วยความรวดเร็วพร้อมกับจับหมุนให้นอนคว่ำหน้าลง จากนั้นจัดการยกสะโพกคนตัวเล็กขึ้นเล็กน้อยก่อนดันแท่นร้อนสอดเข้าในกายสาว
กดกระแทกเป็นจังหวะครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะที่ฝ่ามือบีบคลึงเคล้นขยำทรวงอกอวบอิ่มไปด้วย มืออีกข้างจับกดบั้นท้ายล็อกตำแหน่งไว้แน่นทำคนตัวเล็กสยิววาบหวามไปตามแรงอารมณ์ของคนด้านหลัง ความใหญ่โตทำเธอเสียวซ่านทุกครั้งที่เขาขยับแท่นร้อนเข้ามาในกาย
“อะ อ๊ะ อ่า” เสียงร้องครวญครางเมื่อถูก ปลายนิ้วบีบเกลี่ยปลายยอดอกอวบอิ่มที่แข็งเป็นไตขณะที่บั้นท้ายถูกกระแทกหนักหน่วง ทำคนด้านล่างเสียวสะท้านแทบทนไม่ไหว
“อะ อืม!” เสียงคำรามเบาๆ
เมื่อเสร็จกิจเรียบร้อย ฝ่ามือหนากดไหล่มนสาวสวยตรงหน้าที่แอ่นยกสะโพกโค้งรับแท่นร้อนของเขาพร้อมกับปล่อยน้ำลาวาสีขาวขุ่นออกจากกายจนหมด จากนั้นจึงดึงถุงยางทิ้งใส่ถังขยะด้านข้าง แล้วเดินหันหลังให้หญิงสาวที่นอนหมดเรี่ยวแรงบนเตียงโดยไม่สนใจเธออีก
“ครั้งหน้าใช้บริการสาอีกนะคะ”
หญิงสาวที่ติดใจรีบลุกขึ้นโผเข้ากอดร่างสูงใหญ่จากทางด้านหลังใช้อกอวบอิ่มถูไถข้างแขนเขา หวังให้ชายหนุ่มเรียกใช้บริการเธออีกครั้ง
“ไม่ละครับ ผมไม่ชอบใช้ของซ้ำ ๆ”
“สาบริการไม่ถึงใจหรือคะ คุณจะต่ออีกรอบก็ได้นะถือว่าเป็นบริการเสริม”
“ไม่เป็นไร งานคุณเสร็จแล้วออกไปได้” เสียงเข้มบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉยอย่างไม่ไยดี
“สาเสียใจนะคะเนี่ย”
หญิงสาวบอกอย่างตัดพ้อ แขนยังกอดรอบเอวเขาไม่ปล่อย ทั้งยังใช้ปลายนิ้วลูบวนเวียนอยู่ที่หน้าท้องชายหนุ่มเป็นการยั่วยวน แต่ก็ไม่เป็นผล
“นี่เงินของคุณ รับไว้แล้วกลับไปซะ” เขาตัดบทอย่างไร้เยื่อใย
เป็นอีกวันกับการซื้อผู้หญิงเพื่อตัดปัญหาทางอารมณ์ที่เกิดขึ้น คาลวินหนุ่มหล่อเจ้าของธุรกิจนำเข้ารถหรูรุ่นที่สองต่อจากบิดา หนุ่มโสดที่มีความต้องการเรื่อง sex เหมือนคนทั่วไป
เขาซื้อบริการในบางครั้งเพื่อตัดปัญหาความต้องการทางอารมณ์ และไม่ชอบผูกพันกับผู้หญิงคนไหนผู้หญิงที่เขานอนด้วยไม่เคยซ้ำกันเลยสักคน กฎของเขาคือผู้หญิงพวกนี้ต้องไม่ใช่พนักงานเพื่อน และคนรู้จัก
“ส่งเธอเรียบร้อยแล้วครับท่านเราจะไปกันเลยมั้ย” เพทายผู้ช่วยหนุ่มเดินกลับเข้ามารายงาน
“ไปกันเลย”
วันนี้คาลวินมีนัดเซ็นสัญญากับลูกค้าเรื่องนำเข้ารถตู้หรูที่ใช้สำหรับผู้บริหารของบริษัทยักษ์ใหญ่ ซึ่งเป็นรถราคาสูงหลายสิบล้านบาทเขาจึงต้องไปคุยกับลูกค้าด้วยตัวเอง
“เกิดอะไรขึ้น” คาลวินถามเมื่อรู้สึกว่ารถไม่ขยับไปจากตรงนี้นานแล้ว
“ด้านหน้าน่าจะเกิดอุบัติเหตุครับ ท่าทางจะติดอีกนานเลย”
“มีเส้นทางอื่นอีกมั้ย”
“ทางนี้เป็นทางเดียวครับท่าน”
“อีกแค่ครึ่งชั่วโมงเองขืนยังไม่ขยับแบบนี้เราไปไม่ทันแน่ เดี๋ยวฉันไปเรียกวินมอเตอร์ไซค์แถวนี้นำไปก่อน แกก็ขับรถตามไปทีหลังก็แล้วกัน” พูดจบร่างสูงก็เปิดประตูลงจากรถตู้ประจำตำแหน่งทันที
คาลวินพยายามโบกเรียกรถมอเตอร์ไซค์ที่ขับผ่านไปมาอยู่นาน แต่ไม่มีคันไหนจอดให้เขาเลย เพราะในช่วงเวลาเร่งด่วนต่างคนต่างเร่งรีบไปทำงานให้ทัน ชายหนุ่มจึงตัดสินใจลงไปยืนขวางทางรถมอเตอร์ไซค์คันที่กำลังขับมา ยังไงก็ต้องไปกับคันนี้ให้ได้ เขาคิด
เอี๊ยด..!!!
“ว้าย” รถมอเตอร์ไซค์สกู๊ปปี้สีขาวฟ้าคันเล็กเบรกหัวทิ่มหลังขับซอกแซกมาเจอคนยืนขวางทางด้านหน้า ลักษณะการแต่งตัวดี ผิวพรรณดี หน้าตาหล่อเหลาระดับพระเอกก็ไม่น่าจะเป็นโจรได้ เธอมองสำรวจคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
“อะไรของคุณเนี่ย มาขวางหน้ารถฉันทำไม เดี๋ยวก็ได้ตายหรอก” เสียงใสถามอย่างไม่พอใจ
“ขอโทษที่ทำให้ตกใจครับ ผมต้องการความช่วยเหลือ ผมจะไปอาคารพลาซ่าข้างหน้า ผมจะขอติดรถคุณไปด้วย จะคิดเท่าไหร่ก็ได้ผมนัดลูกค้าไว้ หากคุณไม่ช่วยผมคงไปไม่ทันนัดแน่”
“ห้าพัน” เสียงใสบอกอย่างไม่เชื่อใจ ถ้าได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเธอคิด
“ไม่ถึงสองกิโลเนี่ยนะ” เขาท้วงอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ก็คุณบอกเองว่าเท่าไหร่ก็ได้ ไม่ไปก็ได้นะแล้วแต่คุณเลย อีกอย่างถ้าไม่จ่ายก่อนฉันก็ไม่ให้ขึ้นรถไปด้วยแน่นอน”
“ทำไมกลัวผมจะหลอกคุณรึไง”
“แน่สิ ช่วงนี้มิจฉาชีพยิ่งเยอะอยู่”
“มิจฉาชีพแต่งตัวดีขนาดนี้เหรอ” เขาเถียง
“มิจฉาชีพเขาไม่เลือกการแต่งกายหรอกคุณ หล่อๆแบบคุณก็มีถมไป ไม่ไปก็ถอยค่ะฉันรีบ”
ข้าวหอมบอกอย่างหัวเสียที่เขายืนขวางทาง
“ไปครับไป”
“ไปก็จ่ายเงินมาก่อน”
คนตัวเล็กบอกพร้อมกับแบมือยื่นมารอ รับเงิน อยากจะเห็นหน้ายัยขี้งกนี้เสียจริงเขาคิด
“ผมไม่มีเงินสด”
“ไม่เป็นไรโอนได้ พร้อมเพย์นะ”
“ขี้งก”
คาลวินกลอกตามองอย่างไม่อยากเชื่อ ถ้ามีตัวเลือกอื่นเขาจะไม่มาเสียเวลากับเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นอันขาด
“ฉันยอมรับ แล้วคุณจะเอายังไง รถเริ่มขยับแล้ว”
เมื่อถูกเร่งคนตัวโตรีบหยิบมือถือขึ้นมากดเข้าแอปธนาคารทันทีเห็นดังนั้นเธอก็ไม่รอช้ารีบบอกเบอร์เขาเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา
“065884***”
ดวงตาโตกลมจ้องมองคนหล่อด้วยสีหน้ากังวลแต่ดูแล้วเขาก็ดูเป็นคนไม่มีพิษไม่มีภัยอะไร หลังเขายื่นสลิปให้เธอจึงหยิบมือถือขึ้นมาดูข้อความที่เข้า
“รีบไม่ใช่รึไงขึ้นมาสิ” ข้าวหอมบอกพร้อมกับยื่นหมวกกันน็อกอีกใบให้