บทที่1. นักข่าวคนใหม่

รัชนิชล เบญจามาภรณ์ นักข่าวคนใหม่ประจำสำนักพิมพ์สยามถิ่น เดินใบหน้ายับยุ่งเข้ามาภายในห้องทำงานของบรรณาธิการข่าว เมื่อเลขานุการสาวสวยหน้าห้องเดินไปตามถึงห้องทำงานของเธอ

เธอเริ่มต้นทำงานที่สำนักพิมพ์สยามถิ่นแห่งนี้ ตั้งแต่เรียนจบมาใหม่ๆ ด้วยหน้าตาค่อนข้างไปทางดูดีจึงถูกเก็บตัวไว้ในสำนักงาน เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้เหยี่ยวข่าวหนุ่มๆ ได้มีแรงฮึด รัชนิชลทำเกี่ยวกับการวางแบบหัวข้อข่าว ซึ่งหญิงสาวก็พอใจในหน้าที่ของตัวเอง

“พี่แทน...ให้คนไปตามน้ำค้างมาทำไมคะ? มีเรื่องอะไรให้น้ำค้างช่วยทำหรือเปล่าคะ”

รัชนิชลเอ่ยปากถามแทนคุณทันทีที่เปิดประตูเข้ามาภายในห้อง แทนคุณบรรณาธิการหนุ่มใหญ่เงยใบหน้าขึ้นมองลูกน้องสาววัยใส หนุ่มใหญ่เปิดยิ้มกว้างเอ่ยเชื้อเชิญให้รัชนิชลนั่งลงบนเก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะทำงาน เพื่อแจงอธิบายเนื้องานที่ได้รับมอบหมายมาจากเจ้าของสำนักพิมพ์อีกที ให้อีกฝ่ายรับรู้

“นั่งก่อนน้ำค้าง เรื่องมันยาว...จะได้คุยกันให้จบๆ ไปเลยในวันนี้ พี่กำลังปวดหัวชิบเป๋ง!!? เกี่ยวกับเรื่องที่ไปรับมาน่ะ น้องๆ ทุกคนออกพื้นที่กันหมด ไม่มีใครเหลือสักคนเดียว แต่กลับมีคำสั่งด่วน!!” แทนคุณบ่นด้วยความหัวเสีย

รัชนิชลจึงทรุดนั่งเบื้องหน้าพี่ใหญ่แห่งสำนักพิมพ์ เธอรอฟังเรื่องที่แทนคุณจะบอกกล่าว ด้วยความใจจดใจจ่อ

“มีงานด่วนนะน้ำค้าง!!? คุณประสบเกียรติ กำชับกำชามาอย่างหนัก แต่นักข่าวของเราก็ออกไปทำงานข้างนอกจนหมดแล้ว ตอนนี้ไม่มีใครว่างพอจะทำงานที่คุณประสบเกียรติพึ่งจะสั่งการลงมาได้ พี่นึกถึงน้ำค้างน่ะ ก็เลยอยากจะเรียกมาถามความเห็นก่อน สนใจอยากออกไปนอกพื้นที่บ้างไหมล่ะ”

“สนใจซิพี่แทน!!? แต่ต้องไปไกลไหม ต้องบุกป่าฝ่าดงมากหรือเปล่า ถ้าสมบุกสมบันมากเกินไปนัก น้ำค้างก็ไม่อยากไปหรอกค่ะ”

รัชนิชลเอ่ยปากถามอย่างกระตือรือร้น เมื่อเธอร่ำเรียนมาเกี่ยวกับสื่อสารมวนชล ก็อยากจะออกไปผจญภัยด้านนอกเหมือนๆ กับนักข่าวรุ่นพี่ๆ มันเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้น

“ไม่หรอกน่า... แต่ก็ไกลเหมือนกันนะ ไปสูงถึงยอดดอยเพื่อทำสารคดีเด็ก...เกี่ยวกับการศึกษาของเด็กบนดอยน่ะ อาจจะไปนานสักหน่อย จนกว่าทางนู้นเขาจะทำเสร็จ เราแค่ไปประสานงานให้เขาก็พอ พี่เห็นน้ำค้างอยู่ว่างๆ คงอยากจะออกไปผ่อนคลายด้านนอกบ้าง จมอยู่กับตัวหนังสือจนไม่ได้เห็นธรรมชาติกลางขุนเขา ยังคงความงดงามหลงเหลือมีให้มอง สนใจไหมล่ะ”

แทนคุณอธิบายหน้าที่ๆ รัชนิชลต้องไปทำ เพื่อประสานงานกับทีมงานที่ถูกส่งมาจากฮ่องกง

“ไม่ใช้งานของเราหรือพี่แทน...”

รัชนิชลขมวดคิ้วแน่น จ้องมองใบหน้าแทนคุณอย่างสนใจ

“อืม...ไม่ใช่หรอก ของฮ่องกงน่ะ แต่นายสั่งมาก็ต้องทำเหมือนเดิม คอยตามดูแลประสานงานแล้วก็คอยเป็นล่ามแปลภาษาให้เขาเป็นบางครั้ง แต่ภาษาเขาก็ดีพอตัวเชียวล่ะ”

แทนคุณบอกลูกน้องสาวอย่างเซ็งๆ งานในหน้าที่ตัวเองก็เยอะจนกองท่วมหัว ยังมีคำสั่งเร่งด่วนเข้ามาอีกจนคนทำงานแทบจะไม่มีเหลือให้ทำ

“ก็ได้ค่ะ ออกไปหาความรู้ด้านนอกบ้างก็คงดี น้ำค้างไปให้พี่แทนเองค่ะ”

รัชนิชลพยักใบหน้าตกลง ยินยอมทำหน้าที่นี้ให้กับสำนักพิมพ์และเพื่อหาประสบการณ์ในการออกทำงานนอกพื้นที่

“ดีเลย! เอาข้อมูลเอาไปศึกษาดูนะ จะได้รู้ว่าทางนู้นเขาต้องการอะไรบ้าง เดินทางวันพุธ เตรียมของไปเยอะๆ สักหน่อยอาจจะเกือบสามวัน จนกว่างานเขาจะเสร็จนั่นล่ะ น้ำค้างจะได้ไปเที่ยวยอดดอยด้วยไง อากาศเย็นสบายดีเก็บรูปสวยๆ มาฝากด้วยล่ะ เก็บไว้ทำคอลัมน์ซุบซิบ”

แทนคุณส่งเอกสารเกี่ยวกับเนื้องานให้รัชนิชลเอาไปศึกษาดู เธอก็รับมาแต่ด้วยดี พยายามศึกษาความต้องการของฝ่ายที่จะมาทำสารคดีเรื่องนี้อย่างละเอียด

“น้ำค้างไปนะพี่แทน มีแค่นี้ใช่ไหมคะ”

รัชนิชลกล่าวลาเมื่อเสร็จธุระเรื่องงาน จะได้มีเวลาศึกษาข้อมูลก่อนการเดินทางไปทำงาน

“อืม...ไปเถอะ”

แทนคุณโบกมือไล่ เมื่อเสร็จเรื่อง ชายหนุ่มรีบก้มใบหน้าทำงานที่ค้างอยู่ต่อเพราะมันเร่งด่วนพอๆ กัน