2 ตอน ทีเด็ดอี้จี

“โอ๊ย! ท่านเศรษฐีจางเหว่ย ค่อยๆ ก็ได้ ข้ายังมีเวลาอยู่กับท่านเกือบทั้งคืน อุ๊ย อุ๊ย ท่านขยำถันข้าจนช้ำหมดแล้ว ว้าย ซี๊ด”

เสียงร้องห้ามวี๊ดว้ายจากหญิงงามซึ่งเป็นอี้จีและนางเป็นดาวเด่นของสำนักโคมเขียวระดับสูงดังขึ้น นางเจ็บที่ถูกมือใหญ่ นิ้วแกร่งจากนักเที่ยวกระเป๋าหนักอย่างเศรษฐีจางเหว่ย บัดนี้มีความปรารถนาที่จะเสพกามกับนางจนแทบระงับอารมณ์ดำกฤษณาเอาไว้ไม่ได้

บุรุษร่างใหญ่ เครื่องหน้าที่เคยหล่อบัดนี้ถูกฤทธิ์แห่งเมรัยเผาจนแดงก่ำ กลายเป็นว่าแก่กว่าวัย 39 ปี เขายังคงตะโบมฝ่ามือลงที่ถันอี้จีหญิงงามจนผ้าผ่อนหลุดเกลื่อนพื้น

นางกระชับชุดชั้นในที่เป็นผ้าสีขาวบางๆ ให้ขึ้นมาปิดบังทรวงอก ไม่ให้ถันใหญ่ขาวอวบถูกขยำมากเกินไปเพราะนางจะต้องใช้ถันคู่นี้ในการทำมาหากิน แม้ว่าตำแหน่งอี้จีจะไม่ค่อยรับแขกกับบุรุษนักเที่ยว ทว่านักเที่ยวผู้นั้นจ่ายเงิน เหรียญทองหรือของขวัญมีค่าเป็นจำนวนมาก อีกทั้งยังให้พิเศษแก่นางจนใจอ่อนยอมพลีกายให้

เกือบทุกครั้งที่เศรษฐีจางเหว่ยมาที่สำนักโคมเขียวแห่งนี้ เขาจะแข่งกับบุรุษคนอื่นๆ ทุ่มเงิน เหรียญทองและของขวัญมีค่าให้แก่อี้จีในสำนักที่มีอยู่แค่เพียงสองคนคือนางและอี้จี้อีกผู้หนึ่งอย่างไม่อั้น จนได้นางมาอยู่ด้วยเป็นการส่วนตัวและเป็นเหมือนเช่นเคย บุรุษผู้นี้จะจ่ายเหรียญทองแก่นางเป็นพิเศษซึ่งมากมายเสียจนคาดไม่ถึง เพื่อจะร่วมสวาทกับนาง

เหรียญทองจำนวนมากที่อัดแน่นในไท้ อี้จีเช่นนางยากที่จะปฏิเสธ นางก็ต้องการชีวิตที่ดีในภายภาคหน้าเพราะอี้จีมีอายุการทำงานที่สั้น หากว่ามีอายุมากขึ้นหรือมีอี้จีที่สวยกว่า เด็กกว่า มีความสามารถเหนือกว่า นางก็ไม่ได้ทำงานที่สำนักโคมเขียวแห่งนี้

แต่นางไม่ชอบที่เศรษฐีจางเหว่ยที่กระทำการรุนแรงกับนางมากเกินไป จนเรือนร่างเต็มไปด้วยริ้วรอยเขียวจ้ำและเจ็บปวดจนน้ำตาไหลริน แต่นางแอบเช็ดน้ำตาไม่ให้เขาเห็น

“เจ้าอย่าห้ามข้าเลยแม่นางเหมย ข้าชอบเจ้ามาก ข้าอยากได้เจ้าไปอยู่กับข้าด้วยซ้ำไป มาเถิด ไหนๆ ข้าก็เสียเหรียญทองไปมากแล้ว ให้ข้าชื่นใจบ้าง”

เศรษฐีจางเหว่ยซึ่งอยู่ในอาการเมาสุราอย่างหนัก คำพูดนั้นอ้อแอ้จนแทบจับใจความไม่ได้ ยังคงยื่นมือไปกระชากชั้นในของแม่นางเหมยจนขาด นางสะดุ้ง ใบหน้าที่ขาวอยู่แล้วยิ่งซีดหนักกว่าเดิม

“อุ๊ย! ชั้นในข้าขาดหมดแล้ว”