7 ทุกอย่างผิดแผน
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ธีร์วรามองนาฬิกาบนผนังคิ้วหนาได้รูปขมวดชิดไม่รู้ว่าคนที่มาเคาะมีธุระอะไรถึงมาหาเขาดึกอย่างนี้
“เข้ามาเลย”
ประตูบานใหญ่เปิดกว้าง อนัญพรเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วชาในมือ
“หมิงเห็นอาธีร์ยังไม่นอน เลยเอาชามาให้ค่ะ”
“ชอบใจนะ” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมอง ลมหายใจเขาสะดุดเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าเด็กสาวที่เคบแอบมองเมื่อหลายปีก่อน ตอนนี้สวยสะพรั่ง เรือนร่างขาวผ่อง เอวเล็กแต่สะโพกกลมกลึง หน้าอกที่ซุกซ่อนอยู่ในเนื้อผ้าทำให้เขาอยากเห็นว่ามันจะสวยงามแค่ไหน ธีร์วราลอบกลืนน้ำลายอย่างลำบาก ยิ่งเมื่อเธอเดินมาใกล้ความ กลิ่นกายหอมแตะจมูกความต้องการของชายหนุ่มอย่างเขาก็เหมือนถูกกระตุ้น
“อาธีร์เมื่อยไหม หมิงนวดให้นะคะ” หญิงสาวไม่รอฟังคำตอบเธอเดินอ้อมมาด้านหลังโต๊ะทำงาน มือเล็กนวดไปตามไหลกว้าง ชายหนุ่มหลับตาพริ้มจินตนาการไปไกล ถ้ามือของเธอนวดส่วนอื่นของเขามันจะเป็นยังไง
แค่เพียงคิดความเป็นชายก็ตื่นตัวขึ้นทีละนิด
“หมิงครับ อาว่าดึกแล้ว หมิงเข้านอนเถอะ” เขากลัวจะอดใจไม่ไหว
“หายเมื่อยแล้วเหรอคะ”
“ครับ เดี๋ยวอาขอทำงานต่ออีกนิดก็เข้านอนแล้ว”
“หมิงไปนอนก่อนนะคะอาธีร์ ฝันดีนะคะ” เธอกระซิบข้างหู ชายหนุ่มขนลุกชัน
เขาเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งย่อมมีความต้องการในเรื่องอย่างว่า ยิ่งคนที่อยู่ใกล้เป็นคนที่แอบชอบมานานก็ยิ่งกระตุ้นความต้องการของส่วนลึก พอหญิงสาวออกจากห้องไปแล้วธีร์วราก็ต้องรีบเข้าห้องน้ำทันที
เมื่อจินตนาการถึงใบหน้ารูปไข่กับเรือนร่างยั่วยวนแล้วธีร์วราก็เร่งมือของตัวเองให้เร็วขึ้น น้ำขาวขุ่นพุ่งแรงพร้อมลมหายใจหอบเหนื่อยของชายหนุ่ม
เช้าวันใหญ่ธีร์วราไม่กล้ามองหน้าอนัญพร เพราะในหัวยังคิดถึงรูปร่างเย้ายวนของเมื่อคืนที่ผ่านมา ไม่รู้ว่าหญิงสาวจงใจยั่วเขาหรือเพราะปกติแล้วเธอสวมชุดนอนแบบนั้นเป็นประจำ
“อาธีร์อิ่มแล้วเหรอคะ”
“อืม อาไม่ค่อยหิว”
“งั้นไปเลยก็ได้ค่ะ หมิงก็อิ่มแล้ว”
ชายหนุ่มจอดรถส่งหญิงสาวที่เดิม
“เย็นนี้หมิงนั่งแท็กซี่กลับเองได้ไหม อามีประชุมกว่าจะกลับก็คงค่ำๆ หน่อย หมิงหาอะไรกินเองได้ไหม”
“ได้ค่ะ หมิงขอไปเดินเที่ยวกับเพื่อนก่อนกลับได้ไหมคะ”
“ได้สิ แต่อย่ากลับดึกมากอาเป็นห่วง”
“ค่ะ”
“เอาบัตรนี้ไป เผื่ออยากได้อะไร”
“ไม่เป็นไรค่ะ หมิงพอมีเงินเก็บ”
“ไม่เคยมีใครบอกเหรอว่าผู้ใหญ่ให้ของก็ควรรับ”
“ขอบคุณค่ะ งั้นหมิงจะรูดให้หมดวงเงินเลยนะคะ”
“ได้สิ” ธีร์วราหัวเราะ
บัตรของเขามีวงเงินถึงหนึ่งล้านบาท ถ้าหญิงสาวจะใช้จนหมดเขาก็คงต้องทำใจ
อนัญพรมองตามหลังรถแววตาละห้อย วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์หญิงสาวคิดไว้ว่าจะสารภาพความในใจกับเขาหลังอาหารมื้อเย็น แต่ทุกอย่างผิดแผนไปหมด