อาจารย์สอนหนูได้มั้ยคะ?
ย้อนไปก่อนหน้านี้ เจณิสรู้จักกับศรันย์ครั้งแรกในฐานะอาจารย์สอนพิเศษที่โรงเรียนมัธยมของเธอ ซึ่งตอนนั้นเธอเป็นนักเรียน ม.ปลายปีสุดท้าย และพ่วงตำแหน่งเป็นอดีตประธานนักเรียน
แม้มีคาบเรียนกับ อ.ศรันย์ แต่เจณิสไม่ได้สนใจหรือให้ความสำคัญกับอาจารย์หนุ่มคนนี้แม้แต่น้อย
แต่ความคิดนั้นเปลี่ยนไปเมื่อช่วงค่ำวันหนึ่ง เธอบังเอิญได้เห็นอาจารย์แว่นหน้าจืดคนนี้ เดินอี๋อ๋อ ออเซาะอยู่กับลูกศิษย์นักเรียนหญิงที่เธอรู้จัก
นักเรียนหญิงคนนั้นชื่อ เนตรดาว มีดีกรีเป็นถึงดาวโรงเรียนของเจณิส เนตรดาวคนนี้เป็นนักเรียนคนสวย ที่คบหากับผู้ชายหลายคน
หนึ่งในนั้นเป็นแฟนคนแรกที่เจณิสตัดสินใจคบด้วย ทว่าคบหากันไม่ถึงเดือน นักเรียนหนุ่มคนนั้นก็มาขอเลิก โดยสารภาพว่ากำลังจะไปคบหากับเนตรดาว เจณิสจึงไม่รั้งและปล่อยเขาไปที่ชอบที่ชอบตามความต้องการของเขา
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าแฟนเก่าของเธอกับเนตรดาวจะเลิกกันไปแล้ว และเนตรดาวก็ยังคงเปลี่ยนแฟนใหม่ไปเรื่อย ๆ ซึ่งครั้งนี้ดูเหมือนว่าครั้งนี้ แฟนใหม่ของนักเรียนสาวคนสวย จะเป็นอาจารย์หนุ่มที่สอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนเดียวกับเธอ
“อาจารย์โหล่ยโท่ย ไร้สามัญสำนึกของการเป็นครู!”
เป็นสิ่งที่เจณิสคิดในเวลานั้น
พฤติกรรมการสนิทสนมของครูกับลูกศิษย์หากเบื้องบนรู้เข้าอาจารย์หนุ่มคงโดยลงโทษหนักไม่น้อย
แต่พวกเขาทั้งสองกลับไม่ได้แคร์สายตาของใครทั้งสิ้น ยังคงไปไหนมาไหนด้วยกัน กระทั่งอยู่ในโรงเรียนก็ยังมีหลายครั้งที่แอบไปทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ ในห้องทำงานของอาจารย์หนุ่มคนดังกล่าว
อย่างไรก็ตาม...
เจณิสถือว่านั่นเป็นเรื่องส่วนตัวที่เธอไม่อยากยุ่ง ซึ่งทั้งเธอและนักเรียนหญิงคนนั้นอีกไม่นานก็จะเรียนจบ หลังจากนั้นการคบหากันของสองครูศิษย์คู่นี้คงไม่จำเป็นต้องปกปิดอีกต่อไป
เรื่องมันควรจะจบอยู่แค่นั้น หากว่าไม่กี่วันต่อมาเจณิสบังเอิญเห็น เนตรดาวเปลี่ยนไปควงกับนักศึกษาชายจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง นั่นทำให้เจณิสเข้าใจว่าเนตรดาวกับ อ.ศรันย์คงเลิกรากันแล้ว
อันที่จริงมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเจณิสเลยสักนิด
ถ้าไม่ติดตรงที่เนตรดาวคนนี้ เป็นหัวโจกที่คอยหาเรื่อง พูดจาค่อนแขวะเจณิสเป็นประจำ โดยเฉพาะเรื่องที่ทั้งสองคนเป็นคนสวย เป็นคนดัง ประจำโรงเรียน แต่เจณิสกลับเทียบความนิยมในหมู่ผู้ชายของเนตรดาวแทบไม่ติด
“เป็นคนสวย แต่ไม่มีใครเอามันก็เหนื่อยหน่อยนะ~”
และเพราะคำพูดนี้ของคนที่คิดว่าเธอเป็นคู่แข่ง ทำให้เจณิสตัดสินใจทำเรื่องบางอย่าง ที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะหลวมตัวกล้าทำ
“อาจารย์คบอยู่กับเนตรดาวเหรอคะ”
นักเรียนสาวถามขึ้นเมื่อสบโอกาสอยู่กันตามลำพังกับอาจารย์หนุ่ม ดวงตาคู่สวยจับจ้องอากัปกิริยาของเขาเพื่อสังเกตุพิรุธ แต่น่าแปลกที่ท่าทีของเขานั้นเรียบเฉย ไม่แสดงอาการร้อนรนแม้ถูกจับได้
“เธอเอาอะไรมาพูด...” เขาย้อนถามโดยไม่เงยหน้ามอง
“หนูเห็น...วันนั้นที่ร้านกาแฟใกล้กับร้านขายตุ๊กตา”
“อ๋อ~แล้ว...ยังไงครับ?” เขาย้อนอีกและยังคงง่วนกับการตรวจงานผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์
“เลิกกันแล้วเหรอคะ?”
“อืม ถ้าเธอคิดแบบนั้น... จะว่างั้นก็ได้”
“เป็นอาจารย์ แต่คบหากับนักเรียนของตัวเอ—”
“ครับ เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี จะเอาไปฟ้องผู้ใหญ่ก็ได้นะครับ คุณประธานนักเรียน ไม่สิ คุณอดีตประธานนักเรียน ผมไม่ห้าม” เขายกยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน
“ไม่ฟ้องค่ะ...แต่หนูมีเรื่องจะขอร้องอาจารย์ให้ช่วยหนูที”
“ช่วย-ช่วยเรื่องอะไรครับ ถ้าเป็นวิชาที่ผมสอนมีปัญหาไม่เข้าใจอะไรตรงไหนถามผมได้เลย” เขาบอกอย่างใจดี
“ไม่ใช่เรื่องวิชาที่อาจารย์สอนอยู่ แต่หนูมั่นใจว่าอาจารย์สอนหนูได้อย่างแน่นอน...”
“อย่างเช่นอะไรละครับ...?”
“ความรัก...สอนการมีความรักให้หนูได้มั้ยคะ?”
“ความรัก? ...อุ๊บ...ฮะ ฮะ แกล้งอำอยู่เหรอครับ” เขาเงยหน้ามองลูกศิษย์ ทำหน้าราวกับเป็นมุขตลกที่นักเรียนแกล้งกันเล่น
“พูดจริงค่ะ”
“งั้นก็ยิ่งไม่ควร เพราะอีกไม่กี่วันเธอก็จะเรียนจบแล้ว ไปหาประสบการเรียนรู้เรื่องความรักเอากับคนข้างนอกเองดีกว่า” ศรันย์กล่าวเสียงเคร่งขรึม
“งั้นไม่ต้องความรักก็ได้ค่ะ...เพศศึกษา...อาจารย์สอนหนูได้มั้ยคะ...?”
“คุณเจณิสตา ถึงผมจะเป็นแค่อาจารย์สอนพิเศษ แต่ไม่ใช่เพื่อนเล่นที่คุณจะมาพูดจาแบบนี้ได้นะครับ เชิญออกไปได้แล้ว” อาจารย์หนุ่มตำหนิก่อนออกปากไล่
ทว่านักเรียนสาวก็ยังคงดึงดันไม่ยอมเลิกรา
“หนูไม่เคยมีอะไรกับผู้ชาย ครั้งแรกของหนู หนูต้องการให้อาจารย์เป็นคนสอนค่ะ ไม่ต้องมีความรักกันก็ได้ หนูแค่อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง...”
“ไม่อยากจะเชื่อ ว่าเธอจะพูดเรื่องแบบนี้ออกมาได้ง่าย ๆ คงไม่ใช่จะล่อลวงผมให้ต้องคดีพรากผู้เยาว์หรอกใช่ไหม...ไม่ขำนะแบบนี้” เขาหยอกเสียงขัน
“หนูไม่มีความจำเป็นต้องทำเรื่องแบบนั้นค่ะ เรื่องแบบนี้หนูสมยอมเอง ไม่ใช่เพราะอาจารย์ล่อลวง”
“โทษที แต่ผมไม่ชอบมีอะไรกับเด็ก...” เขาบอกหน้าตาย
“เนตรดาวล่ะคะ...” เธอย้อนโดยที่เขาไม่ตอบ
“.....”
“วันเสาร์นี้หนูจะอายุครบสิบแปด ไม่ใช่เด็กแล้วค่ะ หนูอยากให้อาจารย์เปิดซิงหนู ไม่มีเงื่อนไขอะไรทั้งนั้น แค่สอนให้รู้ว่าการมีอะไรกันมันทำยังไง นี่เป็นเรื่องเดียวที่หนูอยากจะขอร้อง หนูจะรออาจารย์อยู่ที่ร้านนี้...นี่เบอร์โทร. ของหนู จะรอแค่สองทุ่มเท่านั้น ถ้าอาจารย์ไม่มาหนูจะให้ผู้ใหญ่คนอื่นสอนให้!”
“บ้าบิ่นเกินไปแล้ว เธอทำแบบนี้ต้องการอะไร มีปัญหาอะไรกับใครมารึเปล่า...?” ศรันย์ขมวดคิ้วทำหน้าคิดหนัก
“ก็แค่วัยรุ่นอยากลองมีเซ็กส์ค่ะ และหนูไม่ชอบคนอายุไล่เลี่ยกันมันงี่เง่าน่ารำคาญ ถ้าจะลองมีอะไรกับผู้ชายสักครั้ง ให้อาจารย์สอนให้ก็คงไม่เลวนัก...”
นักเรียนสาวกล่าวทิ้งท้ายไว้เช่นนั้น แล้วจึงเดินออกมาจากห้องของเขาด้วยหัวใจที่เต้นระรัว เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าตนจะพูดจาอะไรเช่นนั้นออกไปจนได้!