ตอนที่1

ตอนที่1 อดีตรัก

ร่างสูงโปร่งเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาอย่างอัศวิน เกริกไพศาล ย่างกายเข้ามาในคอนโดหรูหลักหลายสิบล้านด้วยใบหน้าบึ้งตึง ก่อนที่เขาจะเดินไปหยุดที่ปลายเตียงพร้อมทรุดตัวนั่งลงด้วยความเหนื่อยล้า

ในตอนนี้ชายหนุ่มขึ้นมาบริหารงานต่อผู้เป็นพ่ออย่างท่านอนุชา อัศวินเป็นบุตรชายคนเดียวของบ้านเขาจึงต้องรับหน้าที่ดูแลสานต่อธุรกิจของครอบครัวทั้งหมด ถามว่ามันเหนื่อยไหมแน่นอนมันเหนื่อยสำหรับเขา แต่เขาก็หยุดที่จะทำไม่ได้เพราะมันคือหน้าที่ที่เขาต้องทำ

เมื่อก่อนชายหนุ่มไม่ได้มีสีหน้าเข้มขรึมเย็นชาตลอดเวลาอย่างนี้หรอก แต่เพราะความเจ็บปวดในอดีตที่มันยังคงหลอกหลอนวนเวียนอยู่ในใจของเขามาตลอดหลายปีมันเลยทำให้ชายหนุ่มนิสัยเปลี่ยนไป ใครจะคิดว่าแค่ความรักคำเดียวจะสามารถเปลี่ยนคนที่เคยสดใสยิ้มแย้มมาเป็นคนเย็นชาได้มากขนาดนี้

เมื่อชายหนุ่มนึกถึงใบหน้าของผู้หญิงที่เขาเคยรักสุดหัวใจแต่ในวินาทีนี้เธอคือผู้หญิงที่เขาเกลียดที่สุดในชีวิต เพราะยิ่งรักมากเขาก็ยิ่งเกลียดเธอมากขึ้นเท่านั้น ในวันที่เขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไรผิดทำไมจู่ๆถึงต้องโดนเหยียบย่ำความรู้สึกจนแทบไม่เหลือชิ้นดี ผู้หญิงหน้าเงินคนนั้นที่เข้ามาในชีวิตเขา เขาไม่มีวันลืม

“อย่าให้เจอกันอีกนะปลายฝน รับรองครั้งนี้เธอได้เป็นฝ่ายเจ็บปวดแน่นอน!”น้ำเสียงเข้มเอ่ยออกมา เขาอยากเจอเธอนะอยากจะฉีกหัวใจเธอออกมาดูว่ามีเลือดมีเนื้อหรือเปล่าทำไมถึงได้ใจร้ายกับเขามากขนาดนี้

ย้อนกลับไปหลายปีก่อน

ในตอนนั้นอัศวินเรียนอยู่ปีสุดท้าย เขาได้คบหากับสาวรุ่นน้องอย่างปลายฝน ตลอดเวลาปีกว่าที่คบหาเป็นแฟนกัน มันทำให้เขารักเธอมากจนอยากสร้างอนาคตไปด้วยกันกับเธอ อาจจะเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้คือรักแรกของเขาด้วยกระมังถึงทำให้ชายหนุ่มคิดอย่างนี้

เดิมทีเขาคิดว่าความรักถ้าหากคนสองคนรักกันมีความซื่อสัตย์ต่อกันมันก็คงไม่ยากที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้ ที่ผ่านมาเขาทุ่มเทให้กับรักครั้งนี้มาก เพราะต้องการให้มันเป็นรักครั้งแรกและรักครั้งสุดท้ายของเขา ซึ่งตลอดที่คบหากันกับปลายฝนเขารู้สึกว่า เขาเลือกไม่ผิดที่ให้หัวใจผู้หญิงคนนี้

ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้นนับว่าก็ไม่ต่างจากคู่รักที่รักกันมากทั่วไปนั่นแหละ แต่ทว่ามาวันหนึ่งเขาถึงได้รับรู้ว่าแท้จริงแล้วผู้หญิงที่เขารักมีความลับซ่อนอยู่

ปลายฝนมีความสัมพันธ์กับผู้ชายอีกหลายคนที่ไม่ใช่เขา เขาเคยเห็นกับตาตัวเองว่าหญิงสาวไปทานข้าวกับผู้ชายเหล่านั้น แถมยังรับเงินจากพวกเขาอีกด้วย แบบนี้จะให้เขาคิดยังไงกัน พอเปิดใจคุยกับเธอถึงเรื่องนี้ ในตอนแรกคิดว่าปลายฝนจะขอโทษและจะปรับปรุงตัว เลิกยุ่งกับคนเหล่านั้น แต่กลับกลายเป็นว่าเธอบอกเลิกเขาเสียอย่างนั้น

“พี่ทำอะไรผิดบอกพี่หน่อย ทำไมฝนถึงทำกับพี่แบบนี้?”

“พี่วินไม่ได้ผิดค่ะ ฝนผิดเองที่ไม่ดีพอสำหรับพี่”น้ำเสียงเศร้าเอยออกไปในตอนนี้เธอพยายามควบคุมน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา สิ่งที่เกิดขึ้นเธอยอมรับว่าเธอผิดแต่เธอก็ไม่ได้อยากทำอย่างนั้นเลย เพราะแบบนี้มาในวันนี้เธอจึงตัดสินใจที่จะเลิกรากับผู้ชายคนตรงหน้านี้ เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายมาซวยเพราะเธออีกด้วย

“ฝนมีพี่เป็นแฟนทั้งคนนะ ทำไมถึงไปทานข้าวกับพวกมัน แถมยังรับเงินอีก ฝนขายตัวหรอ?”เขาไม่อยากเอ่ยถามแบบนี้เลยแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันคิดเป็นอื่นไม่ได้จริงๆ ที่ปลายฝนทำแบบนี้

“ฝนพูดอะไรไปมันก็ฟังดูไม่เข้าท่า เอาเป็นว่าเราเลิกกันมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วค่ะ”

เลิกงั้นหรอ ผู้หญิงคนนี้พูดออกมาง่ายๆ อย่างนี้ได้ยังไงกัน สำหรับเธอเขาไม่มีค่าเลยงั้นหรอถึงคิดอยากจะเลิกก็เลิก

“พี่ไม่เลิก!”

“แต่ฝนจะเลิก ฝนไม่ได้รักพี่แล้วปล่อยฝนไปเถอะนะคะ”เธอร้องขอหญิงสาวจำใจต้องพูดแบบนั้นออกไปเพราะไม่งั้นผู้ชายคนตรงหน้าก็คงไม่ปล่อยเธอไปจากชีวิตแน่นอน

ถึงแม้จะรู้ว่าคำพูดของเธอนั้นจะทำให้ชายหนุ่มตรงหน้านี้เจ็บปวดมากแค่ไหน เธอเองก็เจ็บปวดไม่ต่างจากเขาแต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว มันอาจจะผิดที่ชีวิตเธอมันต่ำต้อย หรือผิดที่เธอนั้นคิดอาจรักผู้ชายคนนี้ เธอไม่มีอะไรคู่ควรกับเขา ไม่มีเลยสักอย่าง

“เพราะพี่ดีเกินไปงั้นหรอถึงทำให้ฝนเป็นแบบนี้ ที่ผ่านมาพี่ให้เกียรติฝนไม่เคยทำอะไรเกินเลยกับฝน เพราะแบบนี้ใช่ไหมฝนถึงไปเอาคนอื่น?”สายตาของชายหนุ่มเผยความดุดันออกมาอย่างชัดเจน ถึงแม้จะคบหากับหญิงสาวมาปีกว่าแล้วแต่เขาก็ไม่เคยทำอะไรเกินเลยกับเธอ นอกจากจับมือหอมแก้มเพียงเท่านั้น

“ฝนไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้วค่ะ ฝนขอตัวกลับก่อนนะคะ”เธอไม่รู้ว่าในตอนนี้จะใช้คำพูดยังไงอธิบายให้ผู้ชายคนตรงหน้าเข้าใจ ว่าสิ่งที่เธอทำไปทั้งหมดมันก็ฝืนใจเธอเหมือนกัน เพียงแต่เธอก็ถูกบังคับมา ถ้าหากเธอไม่ทำชีวิตเธอและคนที่เธอรักก็คงตกอยู่ในอันตราย อีกอย่างเธอไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าถ้าเธอพูดเรื่องราวของตัวเองออกไปให้ผู้ชายคนตรงหน้ารับรู้เขาจะยังรักเธอได้อีกไหม ในตอนนี้เรื่องราวมากมายต่างถาโถมเข้ามาจนเธอไม่รู้จะแก้ไขปัญหาอะไรตรงไหนก่อนดี ทั้งแม่ของเธอที่กำลังนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล ทั้งเขาที่เป็นผู้ชายที่เธอรักจนสุดหัวใจ ถ้าหากว่าเธอต้องเลือกเธอก็คงต้องเลือกแม่ของเธออยู่แล้ว หญิงสาวเบี่ยงสายตาหลบอีกฝ่าย เธอในตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะสบสายตาของชายหนุ่มคนตรงหน้าเลยสักนิด เธอเหนื่อย เหนื่อยกับสิ่งที่เจออยู่ และเธอก็กลัวมากด้วยว่าเธอจะผ่านเรื่องราวเหล่านี้ไปไม่ได้ เพราะงั้นการเลิกรากับผู้ชายคนนี้มันคือทางออกที่ดีที่สุดของเธอในตอนนี้

“ถ้าฝนกล้าก้าวขาออกไปจากห้องนี้ ต่อจากนี้เราสองคนจะไม่เหมือนเดิมกันอีก!”คำขู่ที่ดังออกมาทำให้ฝีเท้าของหญิงสาวหยุดชะงักเล็กน้อย ก่อนที่ปลายฝนกำมือเข้าหากันแน่นพร้อมพ่นลมหายใจออกมา เธอเลือกแล้ว เพราะงั้นเธอต้องไป

“ขอโทษนะคะพี่วิน พี่ไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับฝนอีกแล้ว เราจบกันแค่นี้เถอะนะคะ”เธอต้องการให้อีกฝ่ายปล่อยเธอไป หญิงสาวจึงจำใจฝืนคำพูดใจร้ายเหล่านี้ออกมา

ภาพของปลายฝนที่เดินออกไปจากห้อง มันทำให้ความรู้สึกของชายหนุ่มปวดหนึบขึ้นมากลางหัวใจ เขาได้แต่ถามตัวเองต่างๆนานา ว่าทำไมกัน ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้เหยียบย่ำความรักของเขาได้ขนาดนี้ เพราะเงินงั้นหรอ ที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเขาไม่ได้บอกว่าเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ถ้าหากว่าเธอเดือดร้อนเรื่องเงินทำไมเขาถึงจะช่วยไม่ได้ แต่นี่ปลายฝนเลือกที่จะโกหกเขาหลายต่อหลายครั้ง ถ้าครั้งนี้เขาจับไม่ได้ก็คงไม่รู้เรื่องอะไรเลยสินะ

หญิงสาวใบหน้าสวยปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย การที่ต้องบอกเลิกผู้ชายคนที่เธอรักมันสร้างความเจ็บปวดให้แก่เธอไม่น้อย แต่เธอก็ต้องปล่อยเขาไป ชีวิตเธอไม่คู่ควรอะไรกับผู้ชายดีๆอย่างเขาเลยสักนิด หนำซ้ำเธอมันก็แค่ลูกเมียน้อย แถมคนเป็นพ่อก็ไม่เคยสนใจใยดี เห็นค่าของเธอแค่ตอนหาเงินให้กับเขาได้เพียงเท่านั้น