Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่าแชร์ไปยัง
บทที่ 9 ตรวจยาพิษในตำหนัก
"ท่านอ๋องเพคะ ปล่อยหม่อมฉันลงก่อนเพคะ"
“ทำไมล่ะ เจ้าจะเปลี่ยนใจอีกแล้วหรือ”
“พระองค์ปล่อยหม่อมฉันก่อนสิเพคะ”
ถังมู่เหรินปล่อยนางอย่างจำใจ นางเปิดห้องนอน และหันมาบอกเขา
“พระองค์ถอยออกไปก่อน เร็วเข้าสิเพคะ”
มู่เหรินถอยออกไปตามที่นางสั่ง เขาเริ่มไม่เข้าใจที่นางทำ
“เจ้าทำอะไรน่ะ หรือเจ้าคิดว่า ในห้องนี้ ก็ถูกวางยาพิษด้วยเหมือนกัน”
ซีเฟยแง้มประตูและสอดมือเข้าไปในห้อง นางเอามืออุดจมูกไว้ สักครู่เดียว นางก็ดึงมือกลับมา เข็มเงินในมือนาง เปลี่ยนเป็นสีดำ
“มีพิษ ห้องนี้ก็มีกำยานพิษ ท่านอ๋อง คืนนี้เราเข้าไปพักห้องนี้ไม่ได้เพคะ”
“ช่างโหดเหี้ยมนัก กะจะฆ่าคนทั้งจวนเลยหรืออย่างไรกัน”
ซีเฟยนึกขึ้นได้ ตามคำพูดของเขา นางรีบวิ่งออกไป
“ซีเฟย พระชายา เจ้าจะวิ่งไปไหนน่ะ รอก่อน ซีเฟย”
เขาวิ่งตามนางออกไป นางวิ่งออกไปที่ลานปลุกสมุนไพร และส่งเสียงเรียก
“เว่ยอี อันเหมย เสี่ยวหลง พวกเจ้าออกมานี่ให้หมด”
พวกบ่าวไพร่ต่างวิ่งกรูกันออกมาที่ลานกว้างกัน ไม่ใช่แค่พวกที่มีชื่อที่พระชายาเรียก ทุกคนต่างตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“พระชายา กระหม่อมมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
มู่เหรินหันไปมองเว่ยอี นี่องครักษ์เขา เชื่อฟังพระชายาของเขาขนาดนี้เลยหรือ
“พระชายา พบอะไรผิดปกติหรือเพคะ”
“เว่ยอี เสี่ยวหลง พวกเจ้ารีบให้บ่าวไพร่ สาวใช้ ออกมารวมกันที่ลานนี้ให้หมด ห้องไหนมีกระถางกำยาน หรือเตาน้ำมันหอม ให้เอาออกมาให้หมด เร็วเข้า เดี๋ยวนี้เลย รีบไปสิ”
""พ่ะย่ะค่ะ / เพคะ""
เว่ยอี และ เสี่ยวหลงรับคำสั่ง และรีบวิ่งไปเรียกบ่าวไพร่และสาวใช้ทุกคนออกมาที่ลานกว้างของตำหนัก ซึ่งปกติชินอ๋องเอาไว้ฝึกเพลงดาบและวิชายุทธ
“อันเหมย เจ้าไปกับข้า ตรวจดูทุกห้องในตำหนัก ว่ามียาพิษอยู่หรือไม่”
“พระชายา เดี๋ยวก่อนนะ เจ้าบอกว่า จะค้นทุกห้องเลยหรือ นี่มัน หนักเกินไป”
“เป็นเรื่องเร่งด่วน ไม่ต้องห่วงเพคะ หากมีพิษอยู่ทุกที่จริง เราจะได้แก้ไข แต่จริงๆ ตอนนี้ เราต้องย้ายทุกคนออกจากจวนก่อน เพื่อไม่ให้ถูกพิษนี้ แม้สูดดมเพียงเล็กน้อย ก็จะทำให้ร่างกายรับพิษได้”
“พระองค์ก็ต้องกินยาแก้พิษนี้ไว้ด้วย เมื่อกี้ เราเกือบจะเข้าห้องไป”
ซีเฟยเอายาพิษและป้อนยาให้ชินอ๋องถึงปาก เขาอ้าปากกินโดยง่าย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขายอมกินยาแก้พิษที่นางเอาให้ เขาจึงเชื่อใจนางได้
“ซีเฟย นี่คือยาอะไรงั้นหรือ”
“ยาห้าอสูรเพคะ ต้านพิษได้”
“มันทำมาจากอะไรงั้นหรือ ขมจัง”
“พิษของสัตว์ห้าอย่างเพคะ แมงป่อง แมงมุม ดีงูเห่า ตะขาบ กบ เอาพิษของสัตว์ห้าอย่างนี้ มาผสมกับน้ำผึ้งเดือนห้า และปั้นเป็นยา พิษจะต้านพิษเพคะ สูตรลับของอาจารย์ พวกหม่อมฉันต้องเก็บไว้กับตัวเสมอ”
“เจ้า ทำเองหรือ”
“เพคะ สัตว์มีพิษพวกนี้ ที่นี่หาได้ง่ายกว่า ในตลาดมืดมีเยอะ อันเหมยไปซื้อมาให้เพคะ”
“มิน่า เจ้าดูรู้เรื่องตลาดมืดของเมืองหลวงชิงโจวดีจัง”
“ข้าเพียงหาวัตถุดิบปรุงยาเพื่อรักษาคนเท่านั้นเพคะ เรื่องอื่น หม่อมฉันไม่ใคร่ที่จะสอดรู้เพคะ”
มู่เหรินหันไปมองซีเฟย นี่นางทำยาเอง ด้วยการรีดพิษของอสรพิษพวกนี้ด้วยตนเองอย่างนั้นหรือ ไม่ทันที่มู่เหรินจะพูดต่อ เว่ยอี และเสี่ยวหลงก็วิ่งมา พร้อมกับพวกบ่าวไพร่ทั้งหมดในตำหนัก ที่หน้าตาแตกตื่นตกใจว่าถูกเรียกออกมาช่วงกลางดึกเพราะเหตุใดกัน
“ทุกคนเอากระถางกำยานวางไว้ที่ลาน เร็วเข้า แล้วออกให้ห่างจากตรงนั้น”
ซีเฟยสั่ง เหล่าสาวใช้ต่างรีบนำเอากระถางกำยานมาวางตามที่พระชายาสั่ง อันเหมยเดินไปตรงไปที่กระถางกำยานนั่น และเริ่มตรวจสอบทีละอัน นางใช้ผ้าปิดจมูก ก่อนที่จะไปตรวจกระถาง ซีเฟยดึงผ้าออกมาปิดจมูกตัวเอง ก่อนที่จะเดินเข้าไปช่วยอันเหมย มู่เหรินเดินมากันไว้
“พระชายา เจ้าไม่จำเป็นต้อง..”
“ท่านอ๋อง ทุกชีวิตในตำหนักนี้ เป็นความรับผิดชอบของเราสองคน หม่อมฉันไม่อาจปล่อยให้ใครแม้แต่คนเดียวเกิดอันตรายจากแผนชั่วๆ นี่ พระองค์หลีกไปก่อนเพคะ”
“ให้ข้าช่วยเจ้าด้วย จะได้เสร็จเร็วๆ บอกวิธีข้ามา ข้าจะช่วยเอง”
ซีเฟยหันมามองหน้าเขา นางยื่นเข็มเงินแถวหนึ่งให้เขา บอกวิธีใช้งาน และพวกเขาก็เริ่มตรวจสอบ
“พระชายาเพคะ หม่อมฉันพบอันนี้ ที่มีพิษ”
“ซีเฟย เจ้ามาดูนี่สิ อันนี้เหมือนจะมีปัญหา”
พวกเขาจับกระถางที่มีปัญหา มาวางแยกเอาไว้ มีทั้งหมด 4 กระถาง จากทั้งหมด ซีเฟยหันมาถามสาวใช้
“พวกเจ้า จำได้หรือไม่ว่า กระถางกำยานนี่ มาจากห้องใดบ้าง”
สาวใช้คนหนึ่งเดินออกมา และชี้บอกซีเฟย
“ทูลพระชายา กระถางอันนี้ เป็นของห้องหนังสือท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันเป็นคนไปยกมาเองเพคะ”
ซีเฟยเงยหน้ามองมาที่ชินอ๋อง
“อันนี้ เป็นของห้องเสวยเพคะ ข้าพึ่งเอาไปวางไว้ตอนเย็น”
“พระชายา อันนี้ของห้องกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ”
“หึ พระชายา อันสุดท้ายของห้องหม่อมฉันเพคะ อันอื่นๆ ไม่มีปัญหา”
“ใครเป็นคนถือกระถางกำยานสี่อันนี้ ให้ทุกคนเดินออกมา”
แต่ละคนเดินออกมา หนึ่งในนั้นคือเว่ยหลง และอันเหมย
“อันเหมย เอายาถอนพิษให้พวกเขากิน”
อันเหมยเดินแจกยาถอนพิษให้ทุกคน นางมองมาที่ท่านอ๋อง นางเดินมากระซิบให้ได้ยินเพียงสองคน
“คืนนี้เราต้องจัดหาที่ปลอดภัยพักก่อนเพคะ ส่วนบ่าวไพร่ สาวใช้ ไม่มีปัญหา สั่งปิดห้องที่ถูกพิษไว้ก่อน เว่ยอี กับ อันเหมย จัดหาห้องใหม่นอนไปก่อน แล้วเราค่อยปรึกษากันอีกทีเพคะ”
ชินอ๋องพยักหน้า และสั่งให้เว่ยอีแจ้งทุกคนให้กลับไปพักผ่อน และจัดห้องให้เขากับพระชายาไว้อีกหนึ่งห้อง เมื่อถึงห้องที่จัดไว้แล้ว ซีเฟยปิดประตู และรีบเดินมาหามู่เหริน
“เป็นอันชัดเจนว่า ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ พุ่งเป้ามาที่ท่านกับข้า และกำจัดแขนขาพวกเราด้วย”
“คงไม่คิดว่าเราจะหาพิษเจอ และสามารถตรวจสอบเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็ว เรื่องนี้ต้องขอบคุณเจ้ามากจริงๆ”
“มีคนคิดจะฆ่าหม่อมฉัน พระองค์คิดว่าหม่อมฉันจะอยู่เฉยๆ ได้หรือเพคะ กระถางที่มีพิษคือที่อยู่ในห้องนอนท่าน กับข้า ห้องของเว่ยอี อันเหมย ห้องอาหาร และห้องหนังสือของท่าน นี่มันชัดเจนมาก ตั้งใจเล่นงานพวกเรา และป้องกันไม่ให้มีใครมาช่วย เลยเก็บเว่ยอี และ อันเหมยด้วย ผู้บงการ ต้องเตรียมการเรื่องนี้มาเป็นอย่างดี พระองค์ สงสัยใครบ้างหรือไม่เพคะท่านอ๋อง”
“คนที่คิดอย่างรอบคอบ ลงมืออย่างรวดเร็ว ลงโทษคนที่ทำพลาดได้เด็ดขาดขนาดนี้ ในวังหลวง คงมีแค่คนเดี
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
