8 รักแสนหวาน

111 ไนต์คลับ ไนต์คลับระดับพรีเมียมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวของนักท่องราตรีของผู้คนในวอชิงตัน ดี.ซี สถานที่ สร้างความบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดในย่านนี้ ทั้งเป็นที่นิยมมากในหมู่วัยรุ่นนักศึกษา นักธุรกิจ และนักท่องเที่ยว เน้นการสังสรรค์เต้นรำหลากหลายรูปแบบ เป็นศูนย์รวมของนักท่องราตรีทั้งหลาย รวมถึงเป็นสถานที่นัดหมายของรสรินทร์และเพื่อน ๆ ของเธอในคืนนี้ด้วย

“โรสทางนี้”

หนุ่มหล่อหน้าตาดีที่นั่งดื่มอยู่โต๊ะด้านหน้าเวที กวักมือเรียกหญิงสาวด้วยท่าทางสนิทสนม จนนคินทร์ที่มาด้วยรู้สึกแปลกใจ หากเป็นเพื่อนสนิทของเธอทำไมเขาถึงไม่เคยเจอ แถมสายตาผู้ชายคนนั้นที่มองมายังแฟนสาวของตนช่างดูไม่เหมือนเพื่อนกัน อย่างที่เขาก็อธิบายไม่ถูกแต่ไม่ได้เอ่ยท้วงอะไร เพียงมองไปทางชายหนุ่มที่ตะโกนเรียกคนรักของตนเองเท่านั้น

รสรินทร์ที่เห็นกลุ่มเพื่อนของตนเองก็รีบคว้าแขนคนรักที่เดินอยู่ข้างๆ มาควงทันทีพร้อมกับเดินตรงเข้าไปหาชายหนุ่มหน้าคมที่เรียกเธอ

“hi จอนมานานแล้วหรือ”

“มาได้สักพักแล้วที่รัก แล้วนี่ไม่คิดจะแนะนำชายหนุ่มข้างๆ ให้รู้จักหน่อยหรือ”

“อ่อ โทษที นี่ดินมายเฟรนด์ของฉัน”

รสรินทร์แนะนำชายคนรักที่ยืนฟังเธอและเขาคุยกันอย่างสนิทสนมได้รู้จักกัน

“ดินคะนี่จอน เป็นเพื่อนของโรสค่ะ”

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

จอนเป็นฝ่ายเริ่มทักทายก่อนด้วยสายตาที่ไม่ได้ยินดีมากนัก จนนคินทร์สัมผัสได้ทั้งสีหน้าและน้ำเสียงที่ชายหนุ่มพูดกับเขาช่างแตกต่างจากที่พูดกับรสรินทร์เมื่อสักครู่อย่างชัดเจนราวฟ้ากับเหว

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ”

นคินทร์กล่าวทักทายกลับ ทั้งยังแสร้งทำเป็นไม่สนใจการกระทำนั้นของชายตรงหน้า เรียกได้ว่าหยิ่งมาหยิ่งกลับ จากนั้นเบือนใบหน้าหล่อหันกลับมาส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวคนรักอย่างน่าหมั่นไส้

“เชิญทั้งสองคนนั่งตามสบายนะ โซนนี้เป็นของพวกเราทั้งหมด”

ชายหนุ่มบอกอย่างภูมิใจที่สามารถจองโซนด้านหน้าเวทีของร้านนี้ได้ ซึ่งส่วนใหญ่จะจองไม่ได้ หากไม่ใช่ VIP นั่นหมายถึงคนมีเงินเท่านั้นที่สามารถอยู่ในบริเวณนี้ได้ และต้องมีมากด้วย ไม่ผิดคาดปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้ เขาเป็นเจ้าภาพเลี้ยงเพื่อน ๆ

“อือ ขอบใจนะจอน”

รสรินทร์พยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันมาหานคินทร์ที่ทำหน้าบึ้งตึงราวกับถูกบังคับมา

“น่าสนุกดีออกค่ะดิน คุณอยากดื่มอะไรคะเดี๋ยวโรสสั่งให้”

“คุณสั่งตามสบายเลยโรส ผมขอคิดก่อนแล้วจะสั่งเอง”

“วิสกี้หนึ่งแก้วค่ะ”

เมื่อได้คำตอบอย่างนั้นจากชายคนรัก รสรินทร์จึงหันไปสั่งเครื่องดื่มของตนเองทันที โดยไม่สนใจว่านคินทร์จะต้องการเครื่องดื่มหรือไม่อีกต่อไป ใบหน้าสวยเก๋รวมถึงท่าทางของรสรินทร์ในยามนี้ บ่งบอกถึงความสุข

รสรินทร์เป็นผู้หญิงที่ชอบเที่ยว ชอบดื่มสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อน โดยเฉพาะการเต้นเป็นอะไรที่เธอไม่พลาดเลยสักครั้ง ถึงนคินทร์จะไม่ค่อยชอบที่เห็นคนรักเต้นยั่วต่อหน้าคนอื่น แต่หากเป็นความสุขของเธอเขาก็ยอม

ดวงตาคู่สวยเปล่งประกายแสนมีเสน่ห์ ในยามทอดมองบรรยากาศรอบ ๆ เขาสังเกตได้ว่าตั้งแต่เธอได้ก้าวขาเข้ามาในที่แห่งนี้ เธอดูมีความสุขเป็นพิเศษ ถึงเพื่อน ๆ ที่เธอบอกว่าสนิทกันแต่เอาเข้าจริง ๆ เขามองว่าทุกคนใส่หน้ากากเข้าหากันเสียมากกว่า แต่พวกเธอก็จะแสดงสีหน้าราวกับมีความสุขมากมายออกมาอย่างนี้ทุกครั้งที่ได้มาเจอเหล่าเพื่อน ๆ ของเธอ

“โน่น ยัยโรสมาแล้วควงหนุ่มหล่อมาด้วยกะว่าจะมาอวดพวกเราให้อิจฉาล่ะสิ”

เพื่อนคนหนึ่งที่เต้นอยู่ด้านหน้าหันไปคุยกับเพื่อนสาวอีกคน”

“เอาน่า นางหลอกใครได้ไม่นานหรอก ไปทักทายนางกัน”

ว่าแล้วสองสาวก็พากันเดินไปยังคนมาใหม่พร้อมกับปรับสีหน้าให้เป็นร่าเริงแจ่มใสราวกับยินดีกับการมาของรสรินทร์

“Hi โรส”

โซเฟียเพื่อนสาวที่พึ่งเดินออกมาจากแดนซ์ฟลอร์เป็นฝ่ายเอ่ยทักทายก่อน

“Hi โซเฟีย”

รสรินทร์กล่าวทักทายกลับด้วยแววตาเรียบเฉย แต่ปากบางยังคงฝืนยกยิ้มกว้างราวกับมีความสุข

“มานานแล้วเหรอโรส” เพื่อนอีกคนถาม

“พึ่งมาถึงน่ะ”

รสรินทร์ตอบอย่างขอไปทีราวกับทั้งสองไม่สนิทสนมกันอย่างนั้นแหละนคินทร์ที่ยืมฟังอยู่ไม่ห่างคิด

“แล้วไม่คิดจะแนะนำหนุ่มหล่อด้านหลังให้พวกเรารู้จักหน่อยหรือ”

โซเฟียถามเพราะหญิงสาวเห็นตั้งแต่ทั้งสองเดินควงแขนกันเข้ามาแล้ว ด้วยชุดที่โรสรินทร์ใส่มาในวันนี้ ช่างแสนเซ็กซี่สะดุดตาหนุ่ม ๆ ภายในร้าน รวมถึงสาว ๆ อย่างพวกเธอที่เห็นก็ต้องมองตามอย่างอิจฉา

เมื่อเห็นรสรินทร์เดินควงหนุ่มหล่อหน้าตาดีเข้ามา ความหล่อโดดเด่นของชายหนุ่มที่เธอควงแขนมานั้น ทำให้เป็นที่สนใจจนสาว ๆ ในไนต์คลับต้องหันไปมองเป็นตาเดียวกันว่าทั้งคู่คือใคร

“อ่อ…โทษทีจ้ะ นี่ดินคนรักของฉันเอง”

รสรินทร์บอกด้วยสีหน้าเยาะหยันก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นหวานหันไปหาคนรัก

“ดินคะนี่โซเฟียกับลาน่าเป็น…เพื่อนของโรสค่ะ”

รสรินทร์เว้นช่วงราวกับกำลังคิดว่าจะให้ทั้งสองอยู่ในฐานะอะไรดี ชายหนุ่มพยักหน้าทักทายสองสาวเพียงเล็กน้อยส่วนโซเฟียยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ให้เขาราวกับว่า รสรินทร์ไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้นเสียอย่างนั้นแหละ

เมื่อรสรินทร์เห็นเช่นนั้นจึงเดินไปควงแขนนคินทร์แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ พร้อมกับเขย่งเท้าโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างใบหูของชายหนุ่มทำให้โซเฟียได้เห็นชัด ๆ ไปเลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นของเธอ

“ห้ามยิ้มหวานแบบเมื่อกี้ให้ใครอีกนะคะดิน โรสหวง”

รสรินทร์บอกด้วยน้ำเสียงหวานแสนยั่วยวน ก่อนกดริมฝีปากจุ๊บลงที่สันกามนูนเด่นเบา ๆ จนลิปสติกสีแดงติดที่ข้างแก้มอย่างตั้งใจ เป็นการประทับตราให้สาว ๆ ในที่นี้ได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้มีเธอเป็นเจ้าของแล้ว

นคินทร์เห็นรสรินทร์หึงหวงตนเองเช่นนี้ก็อดดีใจไม่ได้ ที่มีแฟนที่รักเขามากเช่นเดียวกับที่เขารักเธอ เขาส่งยิ้มหวานให้คนรักพร้อมกับกดจูบลงที่หน้าผากบางอย่างอ่อนโยนจนสาว ๆ ที่เห็นต่างพากันกวาดตามองบนกันอย่างหมั่นไส้ ถึงจะไม่ชอบใจต่างก็พากันฝืนยิ้มออกมา ทุกคนคิดอิจฉารสรินทร์ผู้หญิงร้ายกาจ ที่มักจะตกของดี ๆไปไว้อยู่กับตัวเองหมด ทั้งที่เธอไม่คู่ควรเลยแม้แต่น้อย