ห้ามใจรักท่านประธาน

หลุดเด็ก 18 โรงเรียนดัง ขาว สวย อวบ อึ๋ม

"แม่งโคตรเด็ด ไม่อยากเชื่อ อยู่โรงเรียนแม่งโคตรเฉิ่ม"

"ผับนั้นแม่งมีแต่เสี่ยกระเป๋าหนัก พ่อกูมีเมมเบอร์"

"เชี่ย จริงดิ"

"เฮ้ย ๆ นี่ไงมาแล้ว"

"น้องลิน คืนนี้รับงานที่ไหนครับ"

"น้องบ้านป้าแกสิ อยู่แค่ ม.3 แอบดูคลิป "

"ถอดหน่อยสิ ผมให้ห้าร้อยเลย"

"คิดว่าพอหรือไง เก็บเงินเอาไว้แดกข้าวเถอะค่ะ"

ปัง!

ฉันปิดประตูห้องนอนเสียงดัง โยนกระเป๋าไว้ที่พื้น ถอดถุงเท้าใส่ตะกร้า แล้วกระโดดขึ้นเตียง คลิปในคืนนั้นหลุดว่อนโซเชียล ถึงจะเบลอหน้าแต่ทุกคนก็รู้ว่าเป็นฉัน นลิน เด็ก ม.6/1 ที่มีประวัติการเรียนและความประพฤติดีมาตลอด

สายเข้า

เบอร์ที่ไม่รู้จัก

"สวัสดีค่ะ"

"เธอแบล็กเมล์ฉัน" ดวงตาฉันเบิกโพลง ดึงโทรศัพท์ออกจากหูแล้วมองไปที่หน้าจออีกครั้งก็ไหนว่าหลังจากคืนนั้น เราจะไม่ติดต่อกันอีก ฉันจำเสียงเขาได้

"ฉันเปล่านะคะ คลิปพวกนั้นฉันไม่รู้จริงๆ" ฉันปฏิเสธเสียงแข็งเพราะไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด ตัดอนาคตตัวเองชัด ๆ

หลังจากคืนนั้นที่ฉันตัดสินใจรับงานขึ้นเตียงกับแขกได้เงินมาก้อนใหญ่ฉันก็ไม่รับงานแบบนั้นอีกเลย เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวและโคตรอดสูมากที่สุดเท่าที่เคยพบเจอ

ชีวิตฉันไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง ต้องดิ้นรนทุกวิถีทางให้ตัวเองได้เรียนเพราะฉันไม่อยากมีอนาคตเหมือนแม่ ฉันเกลียดความจน คิดว่าการมีเงินคือสิ่งที่วิเศษที่สุด

คืนนั้น เรื่องมันก็ผ่านมาสามเดือนแล้ว ทำไม? เพิ่งมีคลิปหลุดออกมา

"พี่จี้ ลินต้องใช้เงินจริงๆ หาไม่ได้คือตายอย่างเดียวเลยพี่" ฉันร้อนรนอ้อนวอนพี่จี้ผู้จัดการให้เห็นใจ ทั้งบีบน้ำตา กอดขา ยกมือไหว้ สารพัดที่จะทำ

"ลิน พี่ก็อยากช่วยแต่เมียพี่ให้เงินมาใช้วันละห้าสิบ ที่เหลือมันเก็บหมด ขี้หึงฉิบหาย ถ้ามันรู้ว่าพี่เอาเงินมาให้มึงยืม ตาย" พี่จี้เป็นผู้ชายที่กลัวเมียมากๆ ได้ยินแล้วยังขนลุกแทน

"ทำไงดีวะพี่ เงินเดือนล่วงหน้าก็เบิกมาจะหมดแล้ว ถ้าเบิกออกมาหมดสิ้นเดือนไม่มีใช้แน่"

"ชีวิตมึงนี่เนอะ ถ้าพี่ถูกหวย พี่จะไม่ลืมมึงคนแรกเลย" พี่จี้ยกแก้วเบียร์กระดกสีหน้าจริงจังนั้นบอกได้เลยว่าพี่จี้พูดจริง

"หวังรวยจากหวย ชาตินี้ได้มั้ยล่ะพี่"

"พี่สงสารมึงว่ะ เก่งนะมึงโตมาได้ขนาดนี้ รอดปากเหยี่ยวปากกามาได้"

"ชีวิตมันก็ต้องสู้ป่าววะ ทำไงได้มีแม่ไม่เหมือนคนอื่น" แม่ฉันป่วยเป็นโรคหัวใจและที่ร้ายแรงไปกว่านั้นคือ ท่านเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้ายต้องใช้ออกซิเจนพยุงการหายใจ ตอนนี้ฉันอยากได้เงินมาก ๆ เท่าไหร่ก็ได้ เพื่อไปต่อชีวิตให้แม่

"อยากได้เท่าไหร่"

"สักหมื่นสองหมื่น ถ้ามากกว่านั้นก็ดี พี่พอจะมีงานให้ลินทำเพิ่มอีกมั้ย" ทุกวันนี้เวลาพักผ่อนก็ไม่ค่อยมีอยู่แล้วแต่ก็ยังอยากทำให้มันสุดเพราะแม่เหลือเวลาอยู่บนโลกนี้อีกไม่นาน

"ไอ้มีมันก็มี อยู่ที่มึงจะทำมั้ย"

"งานอะไรพี่"

"ขึ้นเตียงกับแขก"

"มีง่ายกว่านี้ปะพี่"

"ที่จริงแขกคนนี้พี่จะส่งให้หนิงนะ โปรไฟล์ดี เพิ่งกลับจากนอก เป็นซูเปอร์วีไอพีของคืนนี้เพราะปิดผับเลี้ยงเพื่อน เจ๋งมั้ย มึงคิดว่ารวยมั้ยล่ะ " ฉันนั่งคิด คิดตาม คิดแล้วคิดอีก ฉันกำลังจะขายตัวเพื่อเอาไปต่อชีวิตให้แม่ ฉันไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

"ลินต้องทำไงบ้าง สภาพแบบนี้แขกจะเอามั้ยพี่"

"ไอ้ลิน มึงสวยนะ ไปห้องแต่งตัวให้อีเจ๊มันแต่งหน้าแต่งตาให้ไป" ถ้าเป็นเรื่องแม่ฉันไม่เคยขัดใช้เวลาไม่นานในการตัดสินใจ เอาดิวะ ถ้าขายซิงตัวเองได้เหยียบหมื่นก็คุ้มแล้ว

"ลินไม่ได้อยากทำเลยนะพี่ แต่เพื่อแม่ ลินยอมว่ะ"

"พี่แม่งนับถือมึงว่ะ อนาคตเจริญแน่นอนลิน เรียนจบแล้วก็หางานดีๆทำ "

ห้องพักแขก VIP

ฉันไม่มีประสบการณ์ด้านนี้มาก่อน จะเอ่ยปากถามผู้รู้ก็รู้สึกเขินอาย ระหว่างรอฉันก็เลยหยิบมือถือขึ้นมาท่องเว็บเถื่อนหาหนังโป๊ดูเพื่อปูทางให้งานคืนนี้ผ่านไปได้ด้วยดี

ข้อมูลของแขกคนนี้ฉันไม่รู้รายละเอียดที่เกี่ยวกับตัวเขาเลย รู้แค่ว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอก ชื่อเสียงเรียงนามนั้นอย่าหวังว่าจะได้รู้ ที่ผับของเราเข้มงวดเรื่องนี้มาก ๆ

"น้อง"

"เอ่อ คะ "

"รับงานใช่มั้ย เข้าไปรอคุณท่านในห้องเลย" ฉันรีบเก็บมือถือปิดหน้าจอหนังโป๊ที่เปิดค้างไว้แล้วพยักหน้าดันประตูห้องเข้าไปข้างในตามคำสั่ง

พอเข้ามาก็รู้สึกเหมือนคนละโลกเลย ในห้องเย็นเฉียบจนรู้สึกหนาว เสื้อผ้าน้อยชิ้นที่ฉันใส่มาไม่ได้ช่วยทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นเลยสักนิด ทำงานที่นี่มาก็เกือบปีเพิ่งเคยเข้ามาในห้องวีไอพี บรรยากาศเหมาะกับงานขึ้นเตียงมาก ๆ

แสงไฟสีส้มสลัว ๆ เตียงนอน โซฟารูปทรงประหลาดๆนั่น

แกร๊ก!

ฉันรีบหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงประตูที่กำลังถูกเปิดเข้ามา มือเท้าเย็นมีเหงื่อซึมออกมารู้สึกตื่นเต้นจนทำตัวไม่ถูก ฉันต้องเริ่มจากตรงไหนก่อน ถอดเสื้อผ้าแล้ววิ่งใส่เขาเลยดีมั้ย หรือว่า.....

"มาแล้วเหรอคะ" ฉันหลับตาแล้วไว้อาลัยให้กับคำพูดของตัวเอง

"ฉันมีเวลาไม่มาก" เขาไม่ชายตามองฉันด้วยซ้ำ สัมผัสได้ถึงความน่ากลัว เย็นชา และน่าเกรงขาม

เขาเดินผ่านหน้าฉันไปแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง มือหนาขยับขึ้นมาคลายเนกไทที่คอออก สักพักเขาก็หลับตาลง หลับแล้วเหรอ หรือว่าเขาจะดื่มมาหนักเกินไป

"ถอดกางเกง แล้วจัดการมันซะ" ฉันไล่สายตาไปที่กางเกงสีดำนั่นแล้วกลืนน้ำลาย คำสั่งเมื่อกี้คือจะให้ฉันใช้ปากใช่มั้ย ภาพหนังโป๊ที่ดูเมื่อกี้ลอยเข้ามาเป็นฉาก ๆ โหดร้ายมาก ฉันต้องสำลักเจ้านั่นตาเหลือกตาปลิ้นเหมือนผู้หญิงในคลิปหรือเปล่า

"คือ ได้ค่ะ" ฉันเดินไปใกล้ ๆ แล้วค่อยๆนั่งลงยื่นมือไปปลดตะขออย่างกล้า ๆกลัว ๆ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยแก้ผ้าให้ผู้ชายมาก่อนเลย

"ไม่เคยหรือไง"

"คะ" มือที่กำลังรูดซิปหยุดชะงัก

"ฉันถาม ก็ตอบ ไม่ใช่มาย้อนแล้วทำหน้าเอ๋อ" เขาลืมตาแล้ว แสงสีสีส้มที่ตกกระทบลงบนใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้ฉันเอ๋อหนักเข้าไปอีก หล่อมากแม่เอ๊ย ไม่แก่อย่างที่เคยคิดเอาไว้เลย

"เอ่อ คือ เอาความจริงเลยนะคะ ลิน หนูชื่อลินค่ะ ลินเพิ่งรับงานนี้เป็นครั้งแรก" แม้ว่าเขาจะเงียบแล้วถอนหายใจใส่ แต่ฉันก็ยังยื่นมือไปรูดซิปให้เขาต่อ

"หยุด! "ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะทำ ได้โปรดให้โอกาสฉันเถอะ ฉันต้องการเงินจริง ๆ

"ลินทำได้ค่ะ"

"พูดไม่รู้เรื่องหรือไง" อยู่ๆเขาก็ลุกขึ้น ฉันตกใจหน้าเหวอ สักพักเขาก็เดินไปหยิบบางอย่างออกมาจากในตู้เย็นแล้วเดินกลับมา

"อะไรคะ"

"ดื่มนี่ซะ มันอาจจะทำให้เธอกล้ามากกว่านี้" พนักงานในผับอย่างฉันย่อมคุ้นเคยกับเครื่องดื่มนี้ดี วอดก้าขวดนี้มันอาจจะช่วยให้ฉันกล้ามากกว่านี้

อึก อึก อึก

ฉันกลั้นใจดื่มมันจนเหลือครึ่งขวด เท่านี้ก็คงมากพอทำให้อารมณ์ข้างในมันพลุ่งพล่าน แต่ว่า ...

มันพลุ่งพล่านแปลกๆ จนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ฉันวางขวดวอดก้าในมือลง มือไม้ปัดป่ายไปทั่วตัว มันร้อน ร้อนไปหมด ร้อนจนอยากถอดเสื้อผ้าน้อยชิ้นบนตัวออกไปให้หมด

"อื้อ ร้อน " ทั้งที่ก่อนหน้าบ่นในใจว่าแอร์เย็นเฉียบ

"พร้อมแล้วก็เข้ามา" เสียงนั้น ฉันหันกลับไปมองแขกที่นั่งไขว่ห้างรออยู่บนโซฟาริมหน้าต่าง คราวนี้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป ฉันฝืนความต้องการของตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ฉันต้องการเขา ไม่ว่าด้วยวิธีไหนก็ตาม

"คุณ เอาอะไรใส่ลงไป"

"ฉันเปล่า" ให้ตายสิ เป็นฝีมือของพนักงานที่นี่แน่ๆเลย

ฉันเดินเข้าไปหาเขาด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่ คนตัวสูงขยับขาที่ไขว่ห้างกันอยู่ออกแล้วขยับตัวเล็กน้อยพร้อมกับเอนหลังพิงโซฟาด้วยท่าทางสบาย

" ช่วยลินด้วย " ฉันกระโดดขึ้นไปนั่งคร่อมบนขาของเขาพร้อมกับหันหน้าให้เขา

"เด็กน้อย"

"ได้โปรด" ฉันยกมือคล้องคอชายตรงหน้าพร้อมบิดเร่าช่วงล่างเพื่อยั่วยวน

ฉันไม่เป็นตัวของตัวแล้วตอนนี้ จิตใต้สำนึกบอกว่าดีแล้ว ขอให้งานคืนนี้ผ่านไปด้วยดี

"เธอกำลังทำให้ฉันหมอความอดทน"

"อย่าทนสิคะ ลินยอมคุณแล้ว อ๊ะ" เขาสอดนิ้วลงไปที่แพนตี้แล้วลูบไล้เบา ๆ เพียงเท่านี้ก็ทำให้ฉันใจแทบขาด

"ของดี" ฉันถูกอุ้มมาที่เตียง เขาวางฉันลงและถอดเสื้อของตัวเองออก

"อ๊ะ ร้อนไม่ไหวแล้ว" ฉันร้อนรนเพราะฤทธิ์ยากำลังทำงาน มือไม้ดึงทึ้งเสื้อผ้าที่ใส่ขาดออกจนหมด ไม่นานฉันก็รู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังขยับอยู่ช่วงกลางกายของตัวเอง

"ที่จริง ฉันไม่ใช่คนอ่อนโยน"

"คุณ"

"เรียกคุณท่าน แล้วฉันจะทำให้"

"คุณท่าน "

ปึก

ไม่อ่อนโยนจริงๆด้วย ได้โปรดนี่มันครั้งแรกของฉันนะ

-----------------------------