บทที่ 3 ศิลปินกับครอบครัว 1.2

ศิรินทิพย์เดินตามร่างของระเบียบไปยังหลังร้าน เพื่อไปหาพี่สาวที่นอนพักอยู่ในห้องของระเบียบ พอเธอเข้าไปในห้องก็รีบเข้าไปหาร่างของสินีนารถทันที

“พี่เอม พี่เอมเป็นไงบ้างจ๊ะ” ศิรินทิพย์ถามพี่สาว ประคองร่างของคนที่เปิดเปลือกตาให้ลุกขึ้นนั่ง

“พี่ไม่เป็นไรหรอก แค่เวียนหัวน่ะ” คนไม่สบายตอบน้องสาว

“ยังจะมาพูดว่าไม่เป็นไรอีก พอรับแขกกลับมาก็นอนซมเลย เจ๊บอกแล้วว่าให้กลับบ้านไปพักผ่อน ไม่ต้องรับแขก ตัวเองไม่สบายคนเดียวไม่พออยากจะให้แขกติดไปด้วยหรือไง”

ระเบียบต่อว่าสินีนารถ เธอเองก็ไม่ต้องการให้อีกฝ่ายรับรองลูกค้าเนื่องจากยังไม่หายจากอาการป่วย เธอจึงให้หยุดพักรักษาตัว เพราะนั่นจะเป็นผลดีกับตัวสินีนารถเองและลูกค้าที่เข้ามาหาความสุข สุดท้ายระเบียบก็ต้องจำยอมให้สินีนารถทำงาน เนื่องจากอีกฝ่ายให้เหตุผลที่ทำให้เธอได้ยินกี่ครั้งก็อึ้งทุกครั้ง

“เอมไม่เป็นอะไรจริงๆ ค่ะเจ๊ ยังรับแขกได้อีกค่ะ”

สินีนารถยังทำปากแข็ง ทั้งที่ร่างกายของเธอนั้นอ่อนแอเต็มทน เมื่อตอนที่ให้ความสุขกับลูกค้า เธอก็แทบจะสลบคาเตียง แต่ก็ยังฝืนสังขารทำงานจนเสร็จ

“ยังจะมาทำปากดีอีก” ระเบียบต่อว่า “เตยพาเอมกลับบ้านไปเถอะ เจ๊คงให้เอมรับแขกไม่ได้ สภาพอย่างนี้เจ๊ไม่กล้าเสี่ยง”

ระเบียบถือว่าเรื่องชื่อเสียงและคุณภาพเป็นเรื่องสำคัญ หากลูกค้าที่ใช้บริการติดโรคภัยจากดอกไม้ในสังกัดของเธอ อาจจะทำให้เสียลูกค้าและไม่ได้รับความไว้วางใจ เธอจึงมีกฎเหล็กหลายข้อที่ดอกไม้ทั้งหลายต้องยึดเป็นเกณฑ์ ระเบียบยอมให้สินีนารถรับแขกในช่วงที่ไม่สบายไม่ได้ ละเมิดครั้งเดียวก็เกินพอ

“แต่เจ๊คะ เอมยังหาเงินไม่ถึงสองหมื่นเลย เอมกลัวว่าถ้าเอมไม่หาย เอมจะไม่มีเงินไปให้ดรีม” คนไม่สบายห่วงในเรื่องนี้มากที่สุด และนี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เธอฝืนสังขาร

“ดรีมจะใช้เงินอีกแล้วเหรอพี่เอม” ศิรินทิพย์ถาม

“ก็ใช่น่ะสิ คราวนี้จะใช้สองหมื่น จะเอาไปซื้อตั๋วคอนเสิร์ตของแจวอน ยังไม่พอนะ ยังจะซื้อของขวัญให้ด้วย รักนักร้องยิ่งกว่ารักพี่ของตัวอง เป็นน้องฉันหน่อยไม่ได้จะตบให้ฟันร่วงเลย”

คนที่ตอบคือระเบียบ แล้วเธอก็จะทำตามที่พูดจริงๆ หากตนมีน้องแบบนี้ ที่รายได้ไม่มีแต่ทำหัวสูง ใช้เงินอย่างกับเบี้ยจนพี่สาวหาเงินแทบไม่ทัน เห็นนักร้องคนดังดีกว่าพี่สาวของตัวเอง อย่างนี้ใช้ได้ที่ไหน จะว่าคนเป็นน้องก็ไม่ถูก ต้องว่าคนเป็นแม่และพี่ด้วยที่ตามใจลักษณาวดีจนเคยตัว

“โอ้โห ทำไมคราวนี้เยอะจังคะ”

ศิรินทิพย์อุทานตกใจเมื่อได้ยินจำนวนเงินที่น้องสาวต้องการ มองสินีนารถด้วยความสงสารและเห็นใจ ที่ต้องมาแบกรับทุกสิ่งอย่างไว้เพียงคนเดียว ทั้งเรื่องกิน เรื่องที่อยู่ เรื่องค่าเล่าเรียนและของใช้ฟุ่มเฟือยของลักษณาวดีที่มีมาไม่ขาดสาย และรู้สึกผิดที่ไม่อาจช่วยเหลือหรือแบ่งเบาภาระของสินีนารถได้มากนัก ช่วยได้เพียงค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ประเภทค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ายาของมารดาที่จะต้องทานเป็นประจำเท่านั้น

“ก็เอาไปให้ผู้ชายไงถึงเยอะ” ระเบียบตอบประชด “พาเอมกลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้ว หน้าซีดอย่างกับไข่ต้ม แล้วอย่าลืมไปหาหมอด้วยล่ะ เป็นมาตั้งสองอาทิตย์แล้วไม่หายซักที”

คนปากร้ายใจไม่ค่อยดีเอ่ยบอกศิรินทิพย์ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานของตน ปล่อยให้สองพี่น้องอยู่กันตามลำพัง

“พี่เอม กลับบ้านนะพี่” ศิรินทิพย์บอกพี่สาว

“พี่ยังหาเงินได้ไม่ครบเลย กลัวจะหาเงินไม่ทันที่ดรีมจะใช้” สินีนารถยังห่วงภาระที่ตนเองเต็มใจแบกไว้

“เอาไว้หายดีก่อนก็ได้นะพี่เอม แล้วค่อยหาเงิน”

หากเป็นเมื่อก่อนเงินสองหมื่นสินีนารถหาไม่ยากเลย เพียงแค่สองคืนก็หาได้แล้ว ทว่าช่วงหลังๆ มานี้เธอมีปัญหาเรื่องสุขภาพ อีกทั้งระเบียบยังหาดอกไม้สดๆ สวยๆ มาอย่างต่อเนื่อง บวกกับความสวยของเธอมีน้อยกว่าเด็กใหม่ อายุของเธอก็มากกว่าด้วยทำให้รายได้ของสินีนารถหดลง

“ดรีมบอกว่าถ้าพี่หาเงินไม่ได้ จะไม่ไปเรียนแล้วถ้าดรีมไม่ไปเรียนตามคำขู่ ดรีมก็จะเรียนไม่จบ พี่กลัวแม่เสียใจและผิดหวัง เพราะแม่ผิดหวังในตัวพี่มาแล้ว พี่ก็เลยต้องมาทำงาน แค่กๆ”

ศิรินทิพย์ได้ยินคำพูดของพี่สาวแล้วก็รู้สึกผิดขึ้นมา เพราะเธอก็เป็นต้นเหตุที่ทำให้ครอบครัวที่เคยมั่งมีศรีสุข ต้องตกยากในระยะเวลาสั้นๆ

“พี่เอมกลับบ้านก่อนนะคะ เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง” ผู้พูดทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ สินีนารถแม้ว่าจะยังไม่อยากกลับบ้าน แต่เป็นเพราะสังขารไม่เอื้ออำนวยและถูกระเบียบขับไล่ให้กลับ เธอจึงค่อยๆ ลุกขึ้นยืนโดยมีศิรินทิพย์ช่วยพยุงพาเดินออกไปจากห้อง

อัครวัฒน์ที่กำลังลุกขึ้นยืนเพื่อกลับไปยังคอนโด สถานที่ที่เขามักพาสาวๆ ไปหาความสำราญทางกาย ทว่าฉับพลันนั้นสายตาคมกริบสะดุดมองไปยังร่างของศิรินทิพย์ ช่างสระผมในร้านทำผมร้านประจำของเขาเพียงแวบเดียว

เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่า สาวสวยท่าทางเรียบร้อยและขี้อายคนนี้ อีกทั้งยังมีใบหน้าชวนมอง แม้ว่าหุ่นของเธอจะไม่เร้าใจเหมือนกับสาวๆ ที่เขาเคยควง จะมาเดินเล่นในผับวิคตรองค์ คิดไปคิดมาเธออาจจะไม่ได้มาเดินเล่นก็ได้ แต่มาทำงานหารายได้พิเศษ นึกแล้วก็เสียดายความน่ารักของเธอ

ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ละสายตาจากศิรินทิพย์ โอบบ่าดอกไม้ที่จะมาประดับบนเตียงของเขาในค่ำคืนนี้ออกไปจากผับ ยุติความสนใจช่างสระผมสาวไปโดยปริยาย