บทที่ 11 การอยู่ด้วยกันอย่างเป็นทางการ

“แค่ก ๆ!”

สาริศาไอและก้มลง เพื่อนร่วมงานที่อยู่ด้านข้างรีบเข้าไปลูบหลังเธอ “พี่ริศา พี่ไม่เป็นไรนะ? ดูแล้วเสน่ห์ของประทานธนพัตจะล้นเหลือจนทำให้พี่ริศาผู้สงบนิ่งของพวกเรานิ่งไม่ไหวแล้ว”

“ใช่” เมย์เสริมด้วย “พวกเธอไม่รู้อะไร การสัมภาษณ์วันนี้พี่ริศาตื่นเต้นมากเลย”

สาริศาถูกกลุ่มสาว ๆ พวกนี้เล่นงานจนพูดไม่ออก “ฉันบ้าผู้ชายแบบนั้นที่ไหน”

“นี่ไม่ใช่ปัญหาว่าบ้าผู้ชายนะคะ” เมย์ใช้มือจับใบหน้าของเธอทันที แสดงหัวใจและจิตวิญญาณของเธอ “ประเด็นคือประทานธนพัตคนนี้ช่างสมบูรณ์แบบ นอกจากเรื่องที่ขาทั้งสองข้างพิการแล้ว อย่างอื่นก็เรียกได้ว่าเป็นท่านประธานพระเอกในนิยายเลยก็ว่าได้”

เห็นได้ชัดว่าภายใต้เสน่ห์ของธนพัตสาวๆ เหล่านี้ไม่สนใจความเห็นถากถางดูถูกของกลุ่มเพื่อนร่วมงานผู้ชายเลย

“ใช่แล้ว” เพื่อนร่วมงานหญิงสาวอีกหลายคนก็ช่วยด้วย “เฮ้อ อิจฉาภรรยาคนใหม่ของประทานธนพัตจังเลย ผู้หญิงคนนั้นต้องทำบุญยิ่งใหญ่ในชาติที่แล้วจึงจะสามารถหาสามีที่สมบูรณ์แบบได้แบบนี้”

ทำบุญยิ่งใหญ่ในชาติที่แล้ว?

สาริศาถามตัวเองโดยคิดว่าตนไม่ได้มีความสามารถมากขนาดนั้นในชาติก่อน แต่เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่อิจฉาตาร้อนของกลุ่มผู้หญิงตรงหน้า เธออดไม่ได้ที่จะหดคอเล็กน้อย

หากให้พวกผู้หญิงเหล่านี้รู้ว่าตนเองก็คือ “ภรรยาของประทานธนพัต” ตนเองจะโดนรุมกระทืบไหมนะ?

หลายวันต่อมา สำนักพิมพ์กำลังยุ่งอยู่กับการสัมภาษณ์ของธนพัตและทุกคนก็กระตือรือร้นในการทำงานอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

ในที่สุดวันหยุดสุดสัปดาห์ก็มาถึงสาริศารู้สึกว่าเธอเหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่เธอก็ยังไม่ว่าง หลังจากไปเยี่ยมแม่ของเธอที่โรงพยาบาล เธอก็กำลังยุ่งกับการจัดกระเป๋าและเตรียมจะย้ายไปบ้านของธนพัต

ไม่ใช่ว่าเธอกระตือรือร้นที่จะย้ายเข้าไป แต่เธอก็ผัดวันประกันพรุ่งมาหลายวันแล้ว และหากเธอยังผัดวันประกันพรุ่ง เธอก็กลัวว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจผิดว่าเธอไม่จริงใจ

คืนก่อนจะย้ายบ้านหนึ่งวัน สาริศาส่งข้อความสั้น ๆ บอกว่าเธอจะย้ายไปที่นั่นในวันรุ่งขึ้น และอีกฝ่ายก็ตอบกลับ: “จะให้ผมส่งคนไปรับไหม?”

สาริศารีบตอบ: “ไม่ต้องค่ะ ฉันจองบริษัทขนย้ายไว้แล้ว”

อีกฝ่ายเงียบไปนานมากก่อนจะตอบมาเพียงหนึ่งคำ “ได้”

วันต่อมาสาริศาก็มาถึงคฤหาสน์ของตระกูลกีรติเมธานนท์

บ้านพักของธนพัตนั้นใหญ่มาก สไตล์การตกแต่งเผยให้เห็นบรรยากาศแบบโบราณ มีคนงานอยู่ไม่มากนัก มีเพียงคู่สามีภรรยาสูงอายุที่ชื่อลุงชัยและป้าแหวน

ในตอนที่ย้ายเข้ามานั้นธนพัตไม่อยู่บ้าน ลุงชัยและป้าแหวนเป็นผู้ที่ช่วยเธอขนย้ายข้าวของและแนะนำสิ่งที่เป็นไปของบ้านของธนพัต

ที่จริงแล้วก็ไม่มีอะไรให้แนะนำ ทั้งบ้านมีผู้อาศัยเพียงคนเดียวคือธนพัต ตอนนี้สาริศาย้ายเข้ามาก็เป็นสองคน

ลุงชัยช่วยสาริศาย้ายของไปที่ห้องนอนใหญ่บนชั้นสอง ห้องนอนใหญ่มีการตกแต่งที่ทันสมัยและเรียบง่ายมาก เมื่อเธอเปิดตู้ เธอเห็นเสื้อผู้ชายครึ่งหนึ่งอยู่ข้างใน และอีกด้านว่างเปล่า

สาริศารู้ทันทีว่าเธออาศัยอยู่ในห้องเดียวกันกับธนพัต

แต่นี่ก็ไม่ได้มีอะไรผิด เธอใส่ของของตัวเองเข้าไปเต็มตู้ที่ว่างเปล่าครึ่งหนึ่ง

การจัดของด้วยกันจนค่ำธนพัตก็ยังไม่กลับมา

สาริศากินบะหมี่ที่ป้าแหวนปรุงและกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำ

อาบน้ำเสร็จเธอกำลังจะเช็ดตัว แต่ทันใดนั้นก็พบว่าตนเองลืมหยิบผ้าเช็ดตัว

สาริศารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยกับความประมาทของเขา และหลังจากไตร่ตรองเล็กน้อย เธอก็เปิดประตูห้องน้ำอย่างระมัดระวัง

ห้องน้ำที่สาริศาอาบน้ำอยู่ในห้องนอนใหญ่ ป้าแหวนและลุงชัยอาศัยอยู่ที่ชั้นหนึ่งจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมาที่ห้องนอนใหญ่ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็กล้าหาญขึ้นเล็กน้อย มีเพียงตัวเปียก ๆ และวิ่งเข้าไปในห้องนอนใหญ่

สาริศากำลังมองหาผ้าเช็ดตัวในตู้ แต่ก็หาไม่เจอ แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียง "คลิก" จากข้างหลัง