บทที่ 5

“ไม่ได้ย่ะ ถึงแกยกให้ยัยพลอยทำแทน คุณภัทรเขาก็ต้องให้ฉันตามแกกลับไปทำต่ออยู่ดี ทนๆ หน่อยเถอะน่า เขาเป็นลูกค้าวีไอพีของบริษัทเราเชียวนะ”

“เฮ้อ... พัชจะพยายามอดทนแล้วกันนะคะ เดี๋ยวเย็นนี้ต้องไปคุยงานกันต่ออีก ไม่คืบหน้าสัก เบื่อโว้ย!” สาวห้าวบ่นอีกครั้ง ก่อนจะสถบในตอนท้าย แล้วนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่จอคอมพิวเตอร์

“สรุปว่างานนี้พี่ยกให้พลอยนะ พลอยโอเคหรือเปล่า”

แน่นอนว่าคำพูดของเพชรพราวเมื่อสักครู่ไม่ใช่คำถาม ...แต่มันคือการบังคับ ซึ่งคนอย่างพลอยรุ้งไม่มีทางกล้าปฏิเสธเธออยู่แล้ว

“โอเคค่ะพี่เพชร พลอยใกล้จัดการงานเก่าเสร็จแล้วพอดี”

“จ๊ะ ลูกค้าโทรมาชมด้วยว่าพลอยออกแบบร้านเขาได้ถูกใจมาก” ร่างบางสมส่วนเอ่ยชม ก่อนจะเดินตรงไปยื่นเอกสารงานคร่าวๆ ให้ลูกน้อง

“อันนี้งานด่วนหรือเปล่าคะ”

“ไม่จ๊ะ แต่พี่นัดเขาไว้พรุ่งนี้บ่าย”

“โอ้โห ไม่ด่วนเลย” พัชชาที่นั่งอยู่กลางห้องพูดกลั้วหัวเราะ จนคนถูกแซวหันมาค้อนใส่

“เดี๋ยวเถอะยัยพัช คดีเก่าเรายังไม่ได้สะสางกันเลยนะ”

“โถ่… พี่เพชรอย่าไปพูดถึงเรื่องเก่าๆสิคะ ชีวิตคนเราต้องเดินต่อไปข้างหน้า… ว่าแต่พี่เพชรได้รับการ์ดเชิญไปงานปาร์ตี้สละโสดของพี่เมฆไหมคะ”

สาวห้าวตั้งคำถามได้จี้ใจดำคนฟังสุดๆ เพราะเธอเองก็พึ่งได้รับการ์ดเชิญจากพลเมฆ เพื่อนเกย์ที่เพชรพราวแอบชอบมานานนับสิบปี เนื่องจากเขาเป็นพี่รหัสของพัชชาทำให้ทั้งสามซี้ปึกแน่นเหนียวมาตั้งแต่อยู่มหาวิทยาลัย

จนกระทั่งงานฉลองวันรับปริญญาที่เพชรพราวเมาหนักแล้วสารภาพรักขึ้นมากลางวงเหล้านั่นแหละ ทุกอย่างจึงได้เปลี่ยนไป

“ได้แล้ว เมื่อเช้านี้”

“พี่เพชรจะไปหรือเปล่าคะ”

“คงไม่… พี่ไม่อยากถูกเพื่อนๆมันล้อ ยัยพวกนั้นเมื่อไหร่จะลืมสักทีก็ไม่รู้ เรื่องก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว ขืนพี่ไปก็คงไม่วายขุดคุ้ยขึ้นมาพูดอีกจนได้”

เพชรพราวพูดขึ้นด้วยอารมณ์เซ็งสุดขีด แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อย่างปลงตก เมื่อความรักสมัยวัยละอ่อนกำลังทำให้เธอเป็นทุกข์อีกครั้ง หลังจากที่มันควรจะจบไปตั้งแต่ตอนที่เธอรู้ว่าพลเมฆเป็นเกย์แล้ว

“แต่พัชมีวิธีที่จะทำให้ทุกคนเลิกล้อพี่เพชรนะคะ” คนเจ้าแผนการเสนอขึ้นด้วยดวงตาเป็นประกาย ฉายแววความเจ้าเล่ห์แบบที่คู่สนทนารู้สึกได้ถึงความไม่น่าไว้วางใจ

“ไม่ย่ะ! แผนแกแต่ละอย่างมันพิลึกพิลันทั้งนั้นเลย ฉันไม่อยากไปทำอะไรบ้าๆบอๆให้หน้าแตกอีกรอบ”

“โถ่ๆ อย่าพึ่งปฏิเสธกันสิคะพี่เพชร พัชมั่นใจว่าแผนนี้มันต้องได้ผลชัวร์” พัชชาพูดขึ้นอย่างมั่นใจ แล้วเดินเข้ามาจูงมือรุ่นพี่สุดที่รัก ที่พ่วงตำแหน่งเจ้านายเข้าไปคุยกันในห้องทำงานของอีกฝ่ายอย่างมีลับลมคมใน

พัชชาจัดการให้รุ่นพี่ที่เธอเคารพรักนั่งลงบนโซฟาสีม่วงเข้ม ซึ่งเป็นสีโปรดของเพชรพราว ก่อนที่ตัวเองจะลากเก้าอี้ทำงานของอีกฝ่ายมานั่งแล้วหมุนไปหมุนมาอย่างอารมณ์ดี โดยที่เจ้านายไม่ได้ปริปากต่อว่าเธอสักคำ