06 นอกใจ
หลายวันผ่านไป
หลังจากที่ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางมีน ก็ได้กลับไปทำงานตามปกติ ไม่ต้องมีเรื่องอะไรให้คอยหนักใจเหมือนกับที่ผ่านๆ มา เพราะไม่ได้อยู่บ้านหลังเดียวกับแม่ของติณภพแล้วเรื่องการทะเลาะหรือมีปัญหากันก็เลยไม่เกิดขึ้น แต่มีนเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทางนั้นได้ต่อว่าอะไรลับหลังหรือเปล่าแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเพราะเธอจะตั้งหน้าตั้งตาหาเงินเพียงอย่างเดียวแล้ว และคนที่เธอจะต้องแคร์ความรู้สึกมากที่สุดก็คือติณภพไม่ใช่คนอื่น
คลิก~
คุณติณภพ : วันนี้ผมมีกินเลี้ยงกับเพื่อน ผมจะพยายามไม่ให้ตัวเองเมามากนะครับ ถึงบ้านแล้วเดี๋ยวผมโทรบอก ดูแลตัวเองด้วยนะครับ รักคุณนะ
มีนอ่านข้อความที่สามีส่งมา ก่อนที่เธอจะวางโทรศัพท์มือถือลงไม่ได้คิดอะไรมากกับติณภพ เพราะเขาเป็นคนที่รู้ลิมิตตัวเองดีว่าตัวเองสามารถกินได้แค่ไหน
ครืด ครืด ครืด
สายเรียกเข้า >>> คุณติณภพ
"ค่ะคุณติณ"
( ทำไมคุณอ่านแล้วถึงไม่ตอบครับผมทำอะไรผิดหรือเปล่า หรือว่าคุณไม่อยากให้ผมไปบอกผมมาได้เลยนะครับ )
"ฉันไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะฉันก็ไม่รู้จะตอบอะไรเหมือนกัน ปกติคุณก็รู้อยู่แล้วนี่คะว่าฉันไม่ได้ห้ามถ้าคุณอยากจะออกไปไหน ไปเถอะค่ะไม่ต้องกลัวว่าฉันจะโกรธอะไรหรอกฉันแค่กำลังจะอาบน้ำ"
( อย่ากลับไปอาบน้ำด้วยจัง )
"ไม่ต้องเลยค่ะ วันนี้ฉันขอพักวันนึง ว่าแต่คุณแม่คุณไม่วีนใส่หรอกคะคุณไม่กลับบ้านแบบนี้"
( ไม่หรอกครับผมบอกไปแล้วว่าจะกลับดึกๆ ผมโตแล้วนะครับผมดูแลตัวเองได้ )
"แต่แม่คุณไม่ได้คิดแบบนั้นนี่คะ"
( ช่างเถอะครับงั้นแค่นี้ก่อนนะ ไว้เจอกันเมื่อไหร่ผมจะซัดคุณให้จมเตียงเลย )
"แหวะ! ดูแลตัวเองด้วยนะคะอย่าลืมให้เยอะมาก แล้วก็ฝันดีนะคะ"
( ฝันดีเช่นกันครับคุณภรรยา )
หลังจากที่กดวางสายจากสามีได้ไม่นาน มีนก็ออกมานั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอ ที่จริงเธอมีงานจะต้องทำแต่ไม่อยากนั่งทำงานอยู่ที่บริษัทเพราะกลัวว่าติณภพจะเป็นห่วง
ครืด ครืด ครืด
"หืม หนูนานี่โทรมาทำไมป่านนี้เนี่ย" บ่นพึมพำแต่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย
"ว่าไงหนูนา"
( ทำอะไรอยู่ )
"กำลังนั่งทำงานอยู่ ฉันเอางานจากที่บริษัทกลับมาทำด้วยไม่อยากอยู่ที่บริษัท กลัวว่าคุณติณจะเป็นห่วง"
( แล้วนี่เธออยู่ห้องคนเดียวหรอ )
"ใช่ แล้วเธอล่ะมีอะไร"
( ก็แค่จะชวนเธอออกไปดื่มน่ะแต่ถ้าเธอทำงานอยู่ก็ไม่เป็นไร ช่วงนี้ฉันเบื่อๆ น่ะไม่ค่อยอยากอยู่ห้อง )
"ก็เธอเป็นคนโสดนี่ ไม่แปลกหรอกที่จะเบื่อ เอาไว้วันหยุดได้ไหมวันนี้ฉันตั้งใจจะทำงานแล้วสิ ถ้าวันหยุดเราไปเที่ยวด้วยกันเดี๋ยวฉันเป็นคนเลี้ยงเอง"
( ได้สิ งั้นก็ตกลงตามนั้นเลย )
"งั้นแค่นี้ก่อนนะฉันขอทำงานก่อน"
( โอเคจ้ะ )
เวลาผ่านไปจนกระทั่งดึกมากขึ้น มีนยอมแพ้งานตรงหน้าแล้วปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คของตัวเองลง เวลานี้ก็ดึกมากแล้วเปลือกตาของเธอมันพร้อมที่จะปิดลงแล้ว บ่งบอกว่าตอนนี้เธอควรจะเข้านอนพักผ่อนมากกว่าทำงาน
"เฮ้อ เที่ยงคืนไวจัง เพิ่งทำงานได้แป๊บเดียวเอง" มีนนั่งบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วโน้มตัวนอนลง
บนเตียงกว้างที่ไม่มีติณภพนอนอยู่ด้วยมันก็เป็นบรรยากาศที่เหงาๆ เหมือนกัน เพราะเธอเคยชินกับการที่มีติณภพนอนอยู่ข้างๆ แล้ว
คลิก~
คุณได้รับข้อความใหม่
ข้อความที่ถูกส่งเข้ามาในมือถือสว่างขึ้นมา และนั่นก็ทำให้มีนต้องคว้าโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาเปิดดู ก่อนจะพบว่านั่นคือข้อความจากติณภพ
คุณติณภพ : ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันมา ผัวพี่แซ่บมากเลยล่ะค่ะ
ข้อความที่ถูกส่งเข้ามาพร้อมกับรูปภาพที่ส่งตามหลังมาทำเอามีนถึงกับตกใจจนมือสั่น เป็นรูปของติณภพที่นอนอยู่บนเตียงไม่ใส่เสื้อผ้า ท่อนล่างก็มีแค่ผ้าห่มนวมพื้นหนาห่มเอาไว้ แต่ไม่รู้ว่าคนที่ถ่ายเป็นใคร และตั้งใจส่งรูปนี้มาเพื่ออะไร
มีน : คุณเป็นใครคะ ทำแบบนี้ทำไม
คุณติณภพ : ก็เป็นผู้หญิงที่สามีของพี่บอกว่าแซ่บมากเลยยังไงล่ะคะ ขอบคุณมากนะคะที่อนุญาตให้สามีของพี่มานอนกับหนู
มีนอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรเพราะเธอกำลังตกใจ เธอไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าเพราะติณภพกำลังหลับอยู่
ตอนนี้เธอทั้งตกใจและกลัวจนมือสั่นตัวสั่นไปหมด กลัวว่ามันจะเป็นความจริง กลัวว่าชีวิตครอบครัวของเธอมันจะสั่นคลอน เธอรู้สึกกลัวไปหมดเพราะรักผู้ชายคนนี้มาก เธอไม่อยากให้มันเกิดขึ้น
คุณติณภพ : ไม่ต้องห่วงนะคะเดี๋ยวพรุ่งนี้สามีของพี่ก็กลับไป ยังไงก็อย่าลืมแบ่งมาให้หนูกินอีกนะคะ ผัวพี่อร่อยมากเลย แซ่บมากเลยล่ะค่ะ เอวดีมากหุ่นดีมากด้วย แถมตรงนั้นก็....
มีน : เธอต้องการอะไร?
คุณติณภพ : ก็ไม่ได้ต้องการอะไรหรอกค่ะ แค่จะบอกว่าสามีของพี่แซ่บมาก บายนะคะ คืนนี้หนูขอนอนก่อนผัวพี่สักคืนนะ
มีนกำโทรศัพท์ในมือเอาไว้แน่น เมื่ออ่านข้อความล่าสุดที่ส่งเข้ามาจบ ตัวของเธอมันสั่นไปหมด พร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลออกมา ถ้ามันเป็นความจริงเธอต้องทำยังไงต่อไป เธอควรจะเลิกกับเขาหรือว่าอยู่แบบนี้ต่อไป เพราะรักมากเธอถึงได้เจ็บมากขนาดนี้
"ฮึก...คุณทำแบบนี้กับฉันจริงๆ เหรอ คุณติณ คุณนอกใจฉันจริงๆ เหรอ"
คืนนั้นทั้งคืนมีนนอนไม่หลับไม่ว่าเธอจะพยายามข่มตาให้นอนหลับแค่ไหนก็หลับไม่ลงเลย เพราะในหัวของเธอมันมีแต่คำถามเต็มไปหมด จนกระทั่งตอนเช้าที่เป็นวันที่เธอต้องไปทำงาน พอถึงที่ทำงานเธอก็ไม่มีสมาธิทำอะไรเลย จนกระทั่งหนูนาที่เป็นเพื่อนสนิทและเป็นเพื่อนร่วมงานเดินเข้ามาถามเธอถึงได้สติ
"เป็นอะไรมีน ทำไมนั่งเหม่ออีกแล้วเกิดอะไรขึ้น"
"หนูนา...ฉันคิดว่าคุณติณนอกใจฉัน"
"ว่าไงนะ?!"
"เมื่อคืนมีผู้หญิงเอาโทรศัพท์ของเขาส่งรูปมาในโทรศัพท์ให้ฉัน เธอบอกว่าคุณติณนอนอยู่กับเขาแล้วก็มีอะไรกัน"
"เดี๋ยวนะเอาโทรศัพท์ของคุณติณส่งรูปให้เธอ แล้วผู้หญิงคนนั้นรู้รหัสโทรศัพท์ของคุณติณได้ยังไง"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
"มีน..."
"ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วหนูนา ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันควรจะทำยังไง ฉันยังรักเขาฉันรักเขามาก"
"ไม่ต้องกลัวนะถ้าเขาทำแบบนั้นจริงๆฉันเองนี่แหละที่จะเป็นคนปกป้องเธอ อยากจะรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงหน้าด้านคนนั้นเป็นใคร รู้ทั้งรู้ว่าเขามีภรรยาอยู่แล้วก็ยังจะเข้ามายุ่งหน้าด้านซะไม่มี"
"...."