บทที่ 7 คนที่อยู่ทำใจไม่ได้ คนที่จากไปก็ทำใจไม่ได้เช่นกัน

แควก !

“จะทำอะไรคะ” เสียงหวานเอ่ยถามอย่างลนลาน รีบเอามือมาปิดหน้าอกไว้อย่างพัลวัน

“ที่เธอยอมหมั้น เพราะชอบไม่ใช่เหรอ…ผมก็จะทำในสิ่งที่คนเขาชอบทำกันไง”

คนตัวสูงตอบอย่างไม่แยแส จากนั้นใช้มือหนาเอื้อมไปทางด้านหลัง เพื่อปลดชุดชั้นในของคนตรงหน้าออกอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นเนินเนื้อขาวเนียน มีขนาดใหญ่จนเกินตัว

“ยะ…อย่าทำอะไรนะคะ…”

เสียงหวานร้องขอ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รู้สึกรังเกียจคนตรงหน้า ทว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเธอ อีกอย่างรมิดายังไม่รู้ว่าสาเหตุที่ได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้คืออะไร หากวันหนึ่งเจ้าของร่างเดิมตื่นขึ้นมา คงเสียใจมากแน่ ๆ

ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งที่เธอไม่บอกเลโอว่าคือรมิดา นั่นก็คือ กลัวว่าการได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้ เป็นเพียงช่วงระยะเวลาเพียงชั่วคราว กลัวว่าเลโอจะทำใจไม่ไหว หากเธอจากไปอีกครั้ง

“…..” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลา ทำเมินเฉย ไม่สนใจคำพูดของคนใต้ร่างแม้แต่น้อย จากนั้นเลโอโน้มตัวลงไปใกล้ ๆ ใบหน้าคาริสา ใช้ริมฝีปากจู่โจมปากเล็กทันที

“อ…อื้อ!”

รมิดาร้องเสียงหลง ส่งเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ มือเล็กพยายามจะผลักอกแกร่งออกให้พ้นจากตัว แต่กลับไม่เป็นผล ยิ่งทำให้คนด้านหน้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม

ลมหายใจกรุ่นหวานผสมกับกลิ่นครีมอาบน้ำในอ่าง บวกกับจุมพิตอันดุเดือดของเลโอชวนให้คนตัวเล็กเคิบเคลิ้ม สัมผัสแบบนี้เธอโหยหามาตลอด…

เจ้าของใบหน้าสวยปล่อยมือออกจากอกแกร่งจากนั้นเคลื่อนที่ไปคล้องคอของชายหนุ่มเอาไว้

รมิดาหลับตาพริ้มปล่อยให้คนตรงหน้าทำตามใจ และกัดริมฝีปากของเขาเบา ๆ เพื่อเป็นการตอบสนอง

การกระทำของคนใต้ร่าง ทำให้เขาชะงักนิ่งไปชั่วขณะ ทำไมเหมือนรมิดาได้ขนาดนี้…แต่นั่นก็เป็นความคิดเพียงชั่ววูบ

เลโอส่ายหน้าเบา ๆ รีบสลัดความคิดนั้นทิ้งไป เข้าจู่โจมหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง พร้อมๆ กับ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วย จนในที่สุดทั้งสองก็อยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่าอยู่ในอ่างอาบน้ำ

คนตัวเล็กกำลังสั่นเทาเพราะความเย็นจากน้ำในอ่าง ค่อย ๆ

บดเบียดร่างเล็กเข้าหาคนที่กำลังคร่อมเอาไว้ ในช่วงเวลาเดียวกันเลโอก็อุ้มร่างเล็กของหญิงสาวออกจากอ่าง แล้วตรงดิ่งไปยังเตียงขนาดคิงไซส์ทันที

พรึบ!

เจ้าของใบหน้าสวยถูกโยนลงเตียงหนานุ่ม แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด ดวงตาคู่สวยจ้องมองเลโอตาแป๋ว อย่างไม่รู้สึกอายที่เห็นแท่งร้อนหนา

ชูชันอยู่ตรงหน้า

เลโอทำหน้าฉงนเล็กน้อย สงสัยว่าทำไมเธอไม่รู้สึกอายเหมือนอย่างที่ผู้หญิงควรเป็น หรือว่าเธอเคยมาก่อนแล้ว….

เมื่อสายตาอันคมกริบก้มต่ำ มองไปยังกลีบสีหวานไร้ขนที่ปิดสนิท เขารู้ทันทีว่าเธอยังไม่เคยผ่านมือชายใดมา

ชายหนุ่มรีบสลัดความคิดฟุ้งซ่านทิ้งอีกครั้ง ถึงอย่างไรเขาก็ต้องแก้แค้นให้คนรักของเขาอยู่ดี…จะสนใจเรื่องนี้ทำไม…ในเมื่อหญิงสาวตรงหน้าเสนอตัวให้เขาเอง

ไม่รอช้า ร่างสูงเคลื่อนตัวไปหาคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว พร้อมกับจับเรียวขาเรียวแยกออกจากกัน แล้วพาดไว้บนขาของเขา จากนั้นมือหนาจับแก่นกายจ่อไว้บริเวณปากถ้ำ และขยับเอวกดเข้าไปจนมิด

สวบ!

“โอ้ย…จะ…เจ็บค่ะ…เจ็บ”

เรียวปากสีหวานร้องเสียงหลง ใบหน้าเหยเกมันเจ็บจนน้ำตาไหลซึมออกมา เหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ คิดไม่ถึงว่าเขาจะไร้ปรานีแบบนี้

จริงอยู่ที่คนตัวเล็กเคยผ่านครั้งแรกมาแล้ว แต่นั่นเลโออ่อนโยน ทว่าตอนนี้เขาไม่รอให้เธอพร้อมเลย

คนด้านบนมองต่ำ เห็นเลือดบริสุทธิ์ของหญิงสาวเปื้อนผ้าปูที่นอน ลึก ๆก็แอบรู้สึกผิด แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่คนด้านล่างได้ทำ นั่นมันเทียบกันไม่ได้เลย

“….”

เลโอไม่พูดอะไรสักคำ และไม่รอให้ร่างเล็กได้ปรับตัว เขาขยับเอวสอบเข้าออกภายในร่องสีหวานทันที

ปึก! ปึก! ปึก!

“อ…อ๊ะ!…ยังเจ็บอยู่เลยค่ะ…”

ปึก!

ยิ่งเธอร้องขอ เขายิ่งขยับรุนแรงขึ้น

“อื้อ…เบาหน่อยได้ไหมคะ”

เสียงหวานร้องขอ จ้องมองใบหน้าของเลโอเขม็ง แอบโกรธเขาหน่อย ๆ ที่ไม่อ่อนโยนกับเธอเลย

“ทน!”

ชายหนุ่มพูดออกมาพียงคำเดียวสั้น ๆ ก่อนจะจับขาเรียวยกขึ้นมาพาดบ่าเอาไว้ จากนั้นออกแรงลากตัวของเธอลงมาเล็กน้อย แล้วกระแทกออกไปแรง ๆ

ปึก !

“อ…อื้อ!…นั่นลึกเกินไปแล้วค่ะ…”

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไม่สนใจคำพูดของรมิดา เขาเอาแต่จ้วงแทงเข้าออกภายในร่องสีหวานที่คับแน่นอย่างซ้ำ ๆ

ปึก ปึก ปึก !

เสียงแก่นกายหนาตอกอัดเคลื่อนไหวเข้าออกภายในรูร่องสีหวานด้วยความหนักหน่วงพร้อมกับใบหน้าเรียวใสของร่างเล็กที่เหยเกเป็นจังหวะทุกครั้งที่ความใหญ่โตสอดใส่เข้ามาจนมิดลำหนา

“อ๊ะ!..บะ…เบาหน่อยค่ะ…อื้อ!”

คนตัวเล็กร้องออกมาไม่เป็นภาษาเพราะความจุกเสียดภายใน และภายในของเธอเผลอตอดรัดลำหนาอยู่หลายครั้ง เลยที่ไม่รู้เลยว่ายิ่งเธอตอดรัดเขามากเท่าไหร่

ตับ! ตับ! ตับ!

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก็ยิ่งตอกอัดแก่นกายเข้ามายังกลีบสีหวานอย่างดุเดือดมากขึ้นเท่านั้น

“อืม…”

เลโอเผลอหลุดครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เพราะช่องสวาทของหญิงสาวมันบีบรัดแน่นเกินไป โดยปกติแล้วเขาไม่เคยหลุดครางออกมาแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากรมิดาแค่คนเดียว

ตอนนี้ชายหนุ่มเองก็ยังแปลกใจ ทำไมเขาถึงได้รู้สึกว่าตัวเองกำลังมีอะไรกับรมิดาอยู่

“อาา…..”

อัลเฟรดครางเสียงต่ำ กับความตอดรัดแน่นของช่องรักของคนตัวเล็ก

ในขณะเดียวกัน เจ้าของใบหน้าสวยเริ่มปรับตัวได้แล้ว ร่างกายก็ถูกความเสียวซ่านเข้ามาแทนที จึงเผลอไผลร้องออกมาดังระงมลั่นห้อง

“อ๊ะ!…ละ..เลโอ…สะ…เสียวค่ะ”

เนื่องจากแท่งร้อนหนาขยับเข้าออกภายในรองสีหวานอย่างต่อเนื่อง

ทำให้ร่างเล็กรับรู้ได้ถึงความเสียวซ่านกระแทกกระทั้นเข้ามายังจุดอ่อนไหวซ้ำ ๆ มือเรียวบางกำผ้าปูที่นอนแน่น เพื่อพร้อม ๆ กับ

หลับตาปี๋

“อ…อ๊ะ! อา”

คนตัวเล็กร้องออกมา ก่อนร่างจะกระตุกเกร็งตอดรัดแก่นกายหนาเป็นจังหวะ นั่นหมายความว่าเธอเสร็จแล้ว

ในขณะเดียวกันชายหนุ่มก็รับรู้ได้ถึงความเสียวซ่านพลุ่งพล่านภายในของตัวเอง มือหนาจับล็อกขาเรียวให้กว้างขึ้น พร้อมกับตอกอัดเอวสอบเข้าออกยังด้านในรูร่องสาวอย่างไม่ยั้ง

จนในที่สุด…

“อาา… ” เลโอครางเสียงต่ำ ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มเต็มร่องสวาท จากนั้นน้ำสีขาวค่อย ๆ ไหลออกมาจากทางช่องทางรัก

“ฟู่วว” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาพ่นลมหายใจหนักออกมา ใบหน้าค่อย ๆ ผ่อนคลายหลังจากที่ได้ปลดปล่อย ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่ที่รมิดาท้อง เขาก็ไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่าเลย

ฟึบ!

เลโอถอนแท่งร้อนหนาออกจากถ้ำสีหวาน แล้วค่อย ๆ เอนกายลงบนเตียง พร้อมกับปิดเปลือกตาลง เพื่อพักสายตา โดยที่ไม่สนใจคนข้าง ๆ อีกต่อไป

ในขณะเดียวกัน หญิงสาวได้แต่ทำหน้าฉงน ค่อย ๆ หันหน้าไปมองเลโอที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ด้านข้าง เขาทำแบบนี้แต่เธอไม่โกรธเขาเลย…

ผ่านไประยะเวลาหนึ่ง

ท่ามกลางความเงียบสงบกับอุณหภูมิที่ค่อนข้างเย็น รมิดายังคงจ้องมอง

เลโออยู่อย่างนั้น ตอนนี้คนที่นอนอยู่ด้านข้างหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าน่าจะเหนื่อยจนหลับไปแล้ว

“นอนไปทั้งแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกค่ะ”

เสียงหวานพึมพำ พร้อมกับคลี่ยิ้มออกมาบาง ๆ จากนั้นเอื้อมไปหยิบผ้าห่มมาห่มร่างของคนตัวสูงเอาไว้อย่างเบามือ เพราะกลัวว่าเขา

จะตื่น

“ขอบคุณนะคะที่ดูแลลูก้าอย่างดี คงจะเหนื่อยมากสินะคะ…

ฝันดีค่ะเลโอ”

เรียวปากสีหวานกระซิบอยู่ข้าง ๆ หูของชายหนุ่ม ก่อนจะขยับร่างเล็กเข้าไปอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

จากนั้นค่อย ๆ ซุกใบหน้าแนบกับอกแกร่งเอาไว้ ส่วนมือเล็กก็เอื้อมไปกอดเลโอ แล้วใช้ฝ่ามือตบหลังของเขาเบา ๆ นี่เป็นวิธีการที่รมิดาทำอยู่บ่อย ๆ

ไม่ใช่แค่คุณที่ทำใจไม่ได้…ดาเองก็ทำใจจากคุณไม่ได้เหมือนกันค่ะ…เลโอ…