ตอนที่ 1 รพีพัฒน์1
ณ คอนโดมิเนียมสุดหรูย่านกลางเมือง ภายในห้องห้องหนึ่งมีสองร่างเปล่าเปลือยตระกองกอดแนบชิดผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างถึงพริกถึงขิง อุณหภูมิภายในห้องร้อนผ่าวประหนึ่งอยู่ในกองเพลิงทั้งที่แอร์ดิชันเนอร์เปิดอยู่ที่ 23 องศา เสียงครวญครางสุขสมคละเคล้าเสียงหอบเหนื่อยดังก้องห้อง ก่อนที่หญิงสาวจะเป็นฝ่ายยกธงขาวยอมแพ้ไป
“อื้อ พอแล้วค่ะ พริมเหนื่อย” ไม่พูดเปล่า เจ้าของเรือนร่างอวบอิ่มงดงามยกมือผลักยันแผงอกคนตัวสูงไว้พร้อมส่งสายตาออดอ้อน ทว่าไหนเลยเรือนร่างสูงที่คร่อมกายงามอยู่ตอนนี้จะเชื่อฟัง
“อีกครั้งเดียวนะครับคนดี พี่ยังไม่อิ่มเลย นะครับ” เสียงทุ้มนุ่มลึกชวนเสน่หากล่าวออดอ้อนโน้มใบหน้าคลอเคลียดวงหน้างามใต้ร่างตนไม่ผละหนี
“แต่ครั้งเดียวของพี่พีมันสี่ครั้งแล้วนะคะ ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง ตายอดตายอยากมาจากไหนคะ” เสียงหวานเอ่ยอย่างกระเง้ากระงอดจนคู่สนทนาอดไม่ได้ต้องกดจูบหนัก ๆ ที่ริมฝีปากบางช่างเจรจาหนึ่งที
“อดอยากมาจากพริมไงครับ ก็ใครใช้ให้พริมทิ้งพี่ไปทำงานต่างจังหวัดนานนับอาทิตย์เล่า รู้ไหมเจ็ดวันที่เราไม่ได้เจอหน้ากันพี่ทรมานขนาดไหน ปกติเวลาอยู่ด้วยกันก็ไม่ค่อยมีอยู่แล้ว”
“แล้วทำไมไม่ช่วยตัวเองล่ะคะ ทำอย่างกับไม่เคยขาดงั้นแหละ”
“มันไม่เหมือนกันนี่ครับ ช่วยตัวเองกับให้พริมช่วยความรู้สึกมันต่างกันนะครับ”
“แต่นี่มันเกินไปหน่อยไหมคะ พักหน่อยไม่ได้เหรอ พริมจะตายอยู่แล้วนะ!”
“ขออีกครั้งเดียวนะครับ ครั้งเดียวจริง ๆ ขอพี่ตักตวงหน่อยนะ เสร็จแล้วพี่จะให้พริมนอนพักนะครับ ดูสิ พริมไม่สงสารลูกชายพี่หน่อยเหรอ มันอยากทักทายลูกสาวพริมจะแย่แล้วนะ” ว่าพลางกดช่วงล่างแนบชิดกับร่างบางมากยิ่งขึ้น ทำให้คนหน้าสวยลอบกลอกตาตั้งท่าว่าจะปฏิเสธ แต่พอเห็นสายตาเว้าวอนที่มองมาแล้วก็อดจะสงสารไม่ได้
สุดท้ายก็ใจอ่อน... ยอมให้เขาตักตวงตามต้องการ
“ก็ได้ค่ะ แต่ครั้งนี้รอบสุดท้ายแล้วนะคะ พริมเหนื่อยมากจริง ๆ”
“ครับผม อื้ม”
ชายหนุ่มไม่รีรอวกหน้าจูบปิดปากร่างเล็กทันที รสจูบเรียกร้องชักนำให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้มไปกับตนได้ไม่ยาก ครั้นอารมณ์เสน่หาของสาวใต้ร่างลุกโชน ชายหนุ่มก็เร่งปรนเปรอสวาท ตักตวงความสุขแสนหฤหรรษ์ที่ตนต้องว่างเว้นไปถึงเจ็ดวัน อย่างถึงอกถึงใจ
เขาส่งร่างบางให้ถึงปลายทางขอบฟ้าก่อนจะเร่งทะยานตามติดปลดปล่อยน้ำรักออกมาอย่างรุนแรงเต็มถุงยางอนามัยกลิ่นสตอร์เบอร์รี่ที่ซื้อมาจากต่างประเทศ ซึ่งเป็นยี่ห้อที่สาวเจ้าชื่นชอบมากที่สุด
แฮก แฮก!