ตอนที่ 5 เด็กแก่แดด

อีกด้านของดีเทลหนุ่มหล่อที่สาวๆ ในโรงอาหารกำลังให้ความสนใจและพูดถึงอยู่นั้น ดีเทลขณะที่ผมกำลังนั่งทานข้าวกับพระพายอยู่นั่น แต่จู่ๆ สายตาของผมกับสะดุดเข้ากับกระเป๋าเป้สีฟ้าอ่อนๆ ที่มีพวงกุญแจเป็นตุ๊กตาหมีตัวเล็ก ให้ตายเถอะในที่สุดผมก็เจอยัยตัวต้นเหตุที่ทำสมาร์ตโฟนผมพัง เธอนั่งถัดจากโต๊ะของผมไปประมาณสี่โต๊ะ แต่น่าเสียดายที่ยัยนั้นเธอนั่งหันหลังให้กับผม

สายตาคมของดีเทลจับจ้องไปยังร่างบางผมจุก สะพายกระเป๋าเป้สีฟ้าอ่อนๆ อย่างคาดโทษ เขาอยากจะบอกยัยหมาบ้านั้นนักเธอจะรู้หรือเปล่าว่าเมื่อวานเธอทำโทรศัพท์ผมพัง

ด้านพระพายที่สังเกตเห็นสีหน้าและแววตาของดีเทลที่จับจ้องไปยังใครอีกคนนั้น

"เทลมองอะไรอยู่คะ" พระพายเอ่ยพร้อมกับขมวดคิ้วมาด้วยท่าทีสงสัย ปกติทุกครั้งที่อยู่กับเธอดีเทลนั้นแทบจะไม่สนใจใคร

"ปะ...ป่าวครับ เรามองไปเรื่อยหนะ" ดีเทลละสายตาออกจากโรราและหันมาสนใจคนตรงหน้า เขาอยากจะเห็นหน้ายัยหมาบ้านั้นนัก แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอดันเดินออกไปประตูอีกฝั่งของโรงอาหารเขาพลาดเจอหน้ายัยนั้นจนได้ แต่ถึงวันนี้พลาดแต่นั้นใช่ว่าวันหน้าผมจะไม่เจอยัยนั้น ถือเสียว่าวันนี้ผมปล่อยยัยหมาบ้านั้นไปก่อนละกัน ดีเทลได้แต่มองตามร่างบาง กระโปรงพลีทสั้น ผมจุกที่เดินออกไปกับเพื่อนๆ ของเธอ ถึงจะไม่เห็นหน้ายัยนั้น แต่ผมจำหน้าเพื่อนของเธอได้ครับ

ด้านโรราร่างบางในชุดนักศึกษาที่ไม่รู้ตัว ว่าตนกำลังถูกหนุ่มรุ่นพี่คาดโทษนั้น ขณะที่ทั้งสามสาวขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นแปดเพื่อจะไปห้องเรียน

"มะปราง ข้าวตัง คืนนี้ฉันควรแต่งตัวแบบไหนดี ถึงจะมัดใจพี่แทคิณของฉันได้" โรราละสายตาออกจากสมาร์ตโฟนและถามความเห็นทั้งสองสาว

"แกเป็นแฟนคลับเขาจริงปะเนี้ย ไหนบอกว่าพี่แทคิณของแกชอบผู้หญิงหน้าหวาน ยิ้มเก่ง สวยและเซ็กซี่ไง" ข้าวตังเอ่ยขณะที่ทั้งสามสาวยังคงอยู่ในลิฟต์

"แกหรือว่าฉันต้องใส่ชุดประมาณนี้ดี" โรราเอ่ยพร้อมกับชูสมาร์ตโฟนที่มีภาพชุดแฟชั่นสวยหลายสิบชุด ส่วนชุดที่โรราเลือกเป็นชุดเกาะอกสีแดงที่สั้นเพียงไม่กี่คืบ

"หึ...แกแน่ใจนะว่า ถ้าแกใส่ชุดนี้จริง พี่ชายแกยอมให้แกไปด้วย" มะปรางที่พอจะทราบว่าสองหนุ่มโรมและรามนั้นค่อนข้างหวงน้องสาวถึงกับเอ่ยดับฝันโรรา

"นั้นนะสิ ถ้าใส่ชุดนี้พี่รามไม่ยอมให้ฉันขึ้นรถไปด้วยแน่นอน งั้นมะปราง คืนนี้แกไปแต่งตัวที่คอนโดฉันนะ"

"แล้ววันนี้แกไม่ไปซ้อมร้องเพลงไง" ที่มะปรางเอ่ยมาเช่นนั้นเพราะฉันและยัยมะปรางเดือนหน้าเรามีแข่งขัน Cover แดนซ์กัน ซึ่งช่วงนี้เรามีซ้อมร้องเพลงกันหนักแทบจะทุกวัน โรรามีสีหน้าคิดหนักเพราะเรื่องซ้อมร้องเพลงของเธอสำคัญไม่แพ้กัน

"แต่ไหนๆ ก็ไหนๆแล้วคืนนี้ฉันขอวันนึงละกันแก พรุ่งนี้ชดเชยให้" โรราเอ่ยพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ให้กับเพื่อนสนิทอย่างมะปราง

"อืม งั้นฉันจะได้บอกเพื่อนๆ ในทีม ว่าคืนนี้เราไม่ว่างซ้อม พวกเขาจะได้ไม่ต้องรอ"

"นี้ไงแกเป็นเพื่อนที่น่ารักของฉันที่สู๊ด...เลย" โรราไม่พูดเปล่าแต่ร่างบางกับเดินเข้าไปกอดคอและจุ๊บที่แก้มของมะปรางอย่างหยอกล้อ

"อร้าย...นี้ยัยโรรา ยัยบ้าแกอย่าแกล้งฉันดิ เดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าแกเป็นดี้กับฉันหรอก" มะปรางเอ่ยออกมาเสียงดัง จนกระทั่งลิฟต์เปิด ที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่พวกเธอสามคน แต่กับมีแทคิณและโรมที่เข้ามาในลิฟต์ ทำให้โรราถึงกับยอมผละออกจากมะปรางอย่างรวดเร็ว

ด้านโรราที่บังเอิญเจอแทคิณอยู่ในลิฟต์ด้วยนั้น โรราแทบจะกรี๊ดร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ แต่ติดที่ว่าตรงนี้มีสายตาคมคู่ดุของพี่โรมที่มองฉันมา โรราได้แต่ฉีกยิ้มบางๆ และโบกมือให้กับโรมมาเบาๆ

ด้านมะปรางและข้าวตังที่เห็นท่าทีสงบเสงี่ยมของโรราทั้งสองสาวถึงกับกลั้นขำ เชื่อเถอะถ้าไม่มีพี่โรมอยู่ที่นี่ด้วยยัยโรรา คงกรี๊ดลิฟต์แทบพังอะ ที่เห็นนิ่งๆ แบบนี้เพราะพี่โรมถลึงตาให้น้องสาวอยู่ไงละ ข้าวตังได้แต่คิด ที่นับวันอาการบ้าคลั่งไคล้แทคิณของโรรานั้นหนักมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่ขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะเปิดนั้น ด้วยความใจกล้าจะอยากจะคุยกับไอดอลหนุ่มในดวงใจนั้น

"พี่แทคิณ Happy Birthday นะคะ" โรรากลั้นหายใจเอ่ยกับหนุ่มไอดอลรุ่นพี่

"ขอบคุณน้องโรรามากนะครับ ยังไงคืนนี้ ถ้าโรราว่างพี่เรียนเชิญเรามาร่วมปาร์ตี้ด้วยกันนะครับ" แทคิณเอ่ยพร้อมกับเผยยิ้มให้กับโรรา จากนั้นก็เดินออกจากลิฟต์ไป ด้านคนที่ถูกไอดอลหนุ่มเอ่ยชวนอย่างไม่ทันตั้งตัวนั้น

"พะ...พวกแก พี่แทคิณชวนฉันไปปาร์ตี้ ฉะ...ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม อร้าย...แต้มบุญของฉัน" โรราที่ตื่นเต้นและดีใจสุดๆ ถึงกับกัดฟันกรี๊ดออกมา

"เมื่อกี้พี่แทคิณชวนฉัน และเขายังยิ้มให้ฉันด้วย...แก" โรราเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักและตื่นเต้นสุดๆ

"ใช่เขาชวนแก" มะปรางเอ่ยยืนยันอีกเสียง

"ให้ตายเถอะ แกฉันนี้ตัวสั่นหมดแล้ว ฮือๆ ฉันรอไม่ไหวแล้ว อยากให้ถึงคืนนี้เร็วๆ จัง ถ้าฟ้าดินมีตาให้พี่แทคิณได้ตกเป็นของฉันด้วยเถอะ แผ่นอกหนาขาวๆ ซิกแพคและกล้ามท้องเป็นมัดๆ หัวนมอมชมพู อร้าย...อยากจะบ้าตาย" โรรายังคงทำสีหน้าฟินๆ ทำเอาทั้งสองสาวอย่างมะปรางและข้าวตังถึงกับส่ายหน้า

"หึ...ฉันเข้าใจพี่โรมพี่รามเลย ทำไมทุกครั้งที่อยู่ มหาลัยพวกเขาถึงทำตัวไม่รู้จักกับแก มีน้องสาวบ้าคลั่งผู้ชายเข้าสมองนี้ไง" ข้าวตังว่าให้กับโรรามา

"ถึงฉันจะบ้าผู้ชายแต่ไม่ใช่กับทุกคนนะยะ ฉันเป็นแบบนี้แค่กับพี่แทคิณของฉันคนเดียว ยะ" โรราเอ่ยจบร่างบางก็เดินเข้าห้องเรียนด้วยสีหน้าและท่าทีอารมณ์ดีสุดๆ

@คอนโด Rora

หลายชั่วโมงต่อมา

ด้านโรราหลังจากที่พี่รามพี่ชายสุดที่รักของฉันไลน์มาใกล้จะถึงคอนโดของฉัน เมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันและยัยมะปรางก็มารอพี่รามพี่หน้าล็อบบี้ของคอนโด ไม่ถึงห้านาทีรถสปอร์ตคันหรูอันคุ้นตาก็วิ่งเข้ามาจอด พอพี่รามมาถึงฉันก็เปิดประตูเข้าไปนั่งข้างคนขับทันที

"ฮาย มายบอส" โรราเอ่ยทักทายพี่ชายด้วยสีหน้าและรอยยิ้มสดใส

ด้านรามเมื่อเห็นชุดเดรสเกาะอกสีครีมโอรสที่โรราสวมใส่นั้น ที่มันทั้งรัดและสั้น โชว์หน้าอกและเอวเล็กๆผิวขาวๆ ของโรรานั้น

"ให้ตายเถอะ นี้อย่าบอกนะว่าเราจะไปชุดนี้จริง" สายตาคมเหลือบมองน้องสาว และมะปรางด้วยสีหน้าไม่พอใจ ถ้าเป็นสาวๆ คนอื่นก็บอกว่าสวย และเซ็กซี่ดีอยู่หรอกนะ แต่นี้น้องสาวผมครับ ถึงจะไม่เคยเอ่ยปากชมโรราแต่ก็ไม่ชอบให้น้องแต่งตัวล่อเสือแบบนี้ยิ่งคนที่ไปร่วมปาร์ตี้คืนนี้มีแต่พวกเพื่อนๆ ที่นิสัยพอๆ กับพวกผม ยิ่งไม่อยากให้โรรานั้นเป็นจุดเด่น ส่วนนั้นก็อีกคนที่ชุดไม่ต่างกันเลย

"ใครสั่งใครสอนให้แต่งตัวแบบนี้ ยัยเด็กแก่แดด" รามเอ่ยออกมาอย่างหัวเสียสุดๆ นี้อย่าบอกใครนะว่ายัยโรราเป็นน้องสาวผม

"ทำไมชุดฉันออกจะสวย ใครๆ ก็ใส่แบบนี้กันทั้งนั้นแหละ พี่รามอย่าโบไปหน่อยเลย" โรรายังเอ่ยกับรามด้วยท่าทีเอาแต่ใจและไม่ยอม โบที่ว่าหมายถึงโบราณไงละ

"ถ้าจะไปกับพี่ก็ไปเปลี่ยน ทั้งสองคน" รามเอ่ยเสียงดุ สายตาคมของรามเหลือบมองชุดเดรสเกาะอกสีฟ้าอ่อนที่ผ่านกระจกหลัง

"ไม่เปลี่ยน" โรรายังคงดื้อรั้นและเสียงแข็งกับรามอย่างเช่นเคย

"งั้นก็ไม่ต้องไป"

"เห็นทีจะไม่ได้หรอกค่ะ พี่รามขา เพราะพี่แทคิณเอ่ยปากชวนฉันเอง ไม่เชื่อพี่รามก็โทรถามพี่โรมดู คืนนี้พี่โรมทราบแล้วว่าฉันจะไปร่วมปาร์ตี้กับพวกพี่ด้วย" โรราเอ่ยกับรามด้วยท่าทีที่เหนือกว่าเขา

"ยัย...ยัยเด็กแก่แดด" รามว่าให้กับน้องสาวหัวรั้นมา

"น้องใครละคะ ที่ฉันเป็นแบบนี้เพราะได้นิสัยพี่รามมาไงละ" รามได้แต่มองหน้าโรราที่ยิ้มเย้ยหยันให้กับเขา ถ้าไม่ติดว่าชอบน้องมะปราง ผมไม่มีทางยอมให้ยัยเด็กแรดไปชุดแบบนี้แน่นอน อยากจะบ้าตาย ไอ้โรมมารับน้องสาวมึงทีเหอะ กูแม่งปวดกบาลกับยัยเด็กแรดชิบหาย รามได้แต่คิด แต่นั้นก็ห้ามไม่ได้ เรื่องชุดได้แต่ปล่อยโรราเลยตามเลย