ตอนที่ 1 ผู้ชายที่มีอิทธิพลต่อหัวใจสาวๆ

ดีเทล ธัญวัชร์ เจ้าของร่างสูงโปร่ง ในชุดเสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาว กางเกงยีนส์สีเข้ม หนุ่มหล่อ ผมบลอนด์สีทอง เบ้าหน้าฟ้าประทานงานดีที่แฝงไปด้วยความเท่ห์ และมีเสน่ห์ที่น่าหลงใหลอย่าง หนุ่มหล่อ โปรไฟล์ดี ระดับความฮอตก็พอๆ กับเพื่อนๆ ในกลุ่ม ที่เดินไปไหน สาวๆ กรี๊ด และคลั่งไคล้ไม่ต่างจากรุ่นพี่ และเพื่อนๆ ในแก๊งค์ เป็นอีกหนึ่งหนุ่มของดีคณะวิศวะ ที่สาวๆ ทั้งในรั้วมหาลัย B และสาวๆ ต่างมหาลัย ไม่ว่าจะเป็นเน็ตไอดอล ดารา เซเลบ นางแบบชื่อดัง ก็อยากจะครอบครองหัวใจของดีเทล หนุ่มเบ้าหน้าดีโปรไฟล์ไม่ธรรมดา ซึ่งดีเทลจัดได้ว่าเป็นอีกหนึ่งหนุ่ม ที่สาวๆ ต่างให้ความสนใจเป็นอย่างมากเนื่องจากเขาเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลดัง มารดาเป็นถึงกรรมการผู้จัดการ ธุรกิจค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ในประเทศ

ส่วนบิดานั้นชื่อเสียงโด่งดังไม่ต่างจากมารดามากนัก เนื่องจากบิดาของดีเทลเป็นถึงนายตำรวจระดับสูง เพียงแค่เอ่ยนามสกุลก็รู้แล้วว่าเขาเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของใคร ผู้คนต่างให้ความสนใจค่อนประเทศ ถึงดีเทลเป็นลูกชายของคนมีชื่อเสียงและค่อนข้างมีอำนาจอิทธิพลบารมี แต่นั้นดีเทลไม่ได้มีดีเพียงแค่อาศัยมีบุญบารมีของบิดามารดาที่ติดตัวมาเท่านั้น แต่เขายังเป็นหนุ่มหล่อเบ้าหน้าฟ้าประทาน หล่อตะโกนหล่อแบบกระชากใจสาวๆ น้อยใหญ่ ที่มีเบ้าหน้าดีมีอิทธิพลต่อหัวใจของสาวๆในรั้ว ม.B ที่ต่างคลั่งไคล้เขานักหนา ดีเทลยังติดท็อปเท็นหนุ่มหล่อหน้าใส ที่สาวๆ เทคะแนนโหวตให้เป็นหนุ่มหน้าตาดีที่สุด จึงกลายเป็นหนุ่มที่มีอิทธิพลด้านหน้าตา อิทธิพลชื่อเสียงรองจากรุ่นพี่อย่างเรียวตะ และดีเทลยังเป็นที่หมายปองของสาวๆ ทั้งประเทศที่ใครๆ ก็อยากเป็นหญิงสาวผู้โชคดีคนนั้น แต่เห็นทีจะยากหน่อยเพราะตอนนี้หัวใจของหนุ่มหน้าตาดีอย่างดีเทล หัวใจของเขาไม่มีพื้นที่ว่างให้ใครแล้ว เนื่องจากมีพระพาย ไอดอลดาราสาวแสนสวย ดีกรีดาวเด่นคณะนิเทศนั้นนั่งอยู่ในใจของเขาเสียแล้ว แต่เรื่องหัวใจไม่มีใครทราบหรอกครับนอกจากเพื่อนสนิท และกลุ่มเพื่อนๆ ที่แฮงค์เอ้าท์กัน เพราะอย่างที่ทราบดีพระพายเธอเป็นคนสาธารณะจะทำอะไรก็ค่อนข้างลำบาก ทำให้เราอยู่ในความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนมากกว่าเพื่อนสนิทแต่ไม่ถึงขั้นแฟน จะเรียกว่าผมรู้สึกกับเธอมากกว่าเพื่อนสนิทก็ได้ แต่ในกลุ่มเพื่อนๆ จะรู้กันดีว่าผมคิดยังไงกับเธอ

พูดถึงเรื่องความหล่อ ความร่ำรวยไปแล้วนั้น ส่วนเรื่องนิสัยก็คงไม่ต่างอะไรกับเพื่อนๆ มาก หรือดีกว่าเชี่ยเจมส์ และดีเอ็มก็ไม่แน่ ใครๆ ก็บอกว่าผมเป็นหนุ่มที่น่าเกรงขามเนื่องจากเป็นลูกคนมีอิทธิพล แต่แล้วไงใครอยากรู้จักผมมากกว่าที่ใครๆ ล่ำลือกัน ก็ลองมาสนิทกันดูสิครับ ว่าผมจะเป็นอย่างที่ใครๆ พูดกันหรือเปล่า

ร่างสูงในชุดนักศึกษาสูงสง่า ที่แผ่ออร่ารัศมีความหล่อเหลาที่พุ่งมาจากชั้นสี่ยังชั้นหนึ่งของตึกS คณะบริหารธุระกิจ ที่ผมมาที่คณะบริหารในวันนี้ เนื่องจากวันนี้พวกผมมีเรียนกับเพื่อนต่างคณะ และนี้ก็เป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว

"พวกมึงไปไหนต่อไหม หรือจะกลับคอนโดเลย" ขณะที่เดินลงมาถึงชั้นสาม ไอ้ดีเอ็มก็หันมามองหน้าผมกับไอ้เจมส์

"ไม่วะ กูจะกลับเพ้นท์เฮ้าส์" เสียงของไอ้เจมส์ตอบพวกผมมา

"มึงอะเชี่ยเทล ไปไหนป่าว" พอไอ้เจมส์บอกจะกลับ คนหาแนวร่วมอย่างไอ้ดีเอ็มก็หันมาถามผม

"โทษที วันนี้กูมีนัดกับพระพายแล้ววะ คงไม่ว่างไปกับมึง" ผมหันไปเอ่ยพร้อมกับยกยิ้มให้ไอ้ดีเอ็ม

"สัส กล้าทิ้งกู วันนี้ขอให้มึงโดนสาวเท" ไอ้ดีเอ็มพอผมและไอ้เจมส์บอกไม่ว่าง ไอ้ดีเอ็มถึงกับสาปแช่งผมมาทันที

"สัสดีเอ็ม ทีมึงไปกับณดาล่ะครับ ไม่เห็นจะชวนกูร่วมด้วย ไอ้เพื่อนเวร " ผมว่าให้ไอ้ดีเอ็มที่ท่าทีเหมือนจะงอนผมกับไอ้เจมส์

"เออ กูว่ามึงแม่งพามันไปส่งหาเมียมันเหอะ เด็กชิบหาย" ไอ้เจมส์ว่าให้ไอ้ดีเอ็มมาหนึ่งดอก

"ฟัค...เชี่ยเจมส์แม่งว่ากูไอ้สัส ขอให้มึงโดนอันนาเท" ไอ้ดีเอ็มเอ่ยขึ้นมา แต่ขณะที่ไอ้ดีเอ็มจะกวนประสาทพวกผมไปมากกว่านี้นั้น จู่ๆ เสียงสมาร์ตโฟนของผมก็ดังขึ้นมา

Rrrrrrrrr พระพาย

"เห็นทีคนบาปหนาอย่างมึงแช่งกู ไม่ได้ผลแล้ววะ ระดับคนอย่างกูไม่มีโดนเท ครับเพื่อน" ดีเทลเอ่ยยกยิ้มด้วยสีหน้าพอใจ พร้อมกับโชว์สมาร์ตโฟนให้กับทั้งสองหนุ่มอย่างดีเอ็มและเจมส์ดู เป็นชื่อพระพายที่โทรเข้ามา ฝ่ามือหนาก็กดรับสายด้วยท่าทีสีหน้าอารมณ์ดี ซึ่งนานๆ ทีเขาและพระพายนั้นจะมีเวลาว่างตรงกัน

ดีเทลที่ได้คุยสายกับสาวสวยเจ้าของหัวใจ ร่างสูงเดินมืออีกข้างล้วงกระเป๋ากางเกง มืออีกข้างยกสมาร์ตโฟนขึ้นมาคุยกับพระพายเดินนำหน้า เจมส์ และดีเอ็มมา เพื่อจะลงบันไดไปชั้นล่างเนื่องจากลิฟต์เต็มเขาขี้เกียจจะรอ

[ครับ] ดีเทลเอ่ยกับคนปลายสาย

[พายรอที่หน้าคณะนะคะ] เสียงปลายสายเอ่ยกับเขา แต่ขณะที่ดีเทลกำลังจะเอ่ยปากตอบคนปลายสายนั้น จู่ๆ กับมีร่างบางในชุดนักศึกษาที่วิ่งขึ้นบันไดมาด้วยความเร็วราวกับหนีใคร

"ปรึก" ร่างบาง ผมจุก ในชุดนักศึกษา กระเป๋าเป้สีฟ้าอ่อนๆ วิ่งมากระแทกเข้าที่ร่างสูงด้วยความแรง ทำให้สมาร์ตโฟนที่ถืออยู่ในมือนั้นหล่นลงจากชั้นสามไปยังชั้นหนึ่ง

"เคล้ง"

"ขอโทษนะคะ" โรราเอ่ยขณะที่เท้าเล็กยังวิ่งต่อ เพราะวันนี้เป็นเวลาสายมากแล้ว

ด้านดีเทลมองยัยผู้หญิงที่วิ่งมาชนเขาเข้าเต็มๆ ด้วยท่าทีโมโห

"เชี่ย" ดีเทลเอ่ยออกมา แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อตัวต้นเหตุนั่นวิ่งหนีไปเสียแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้นดีเทลรีบวิ่งมาที่ชั่นหนึ่ง โดยมีเจมส์ และดีเอ็มที่เดินตามลงมา ฝ่ามือหนาหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเปิดดู

"เชี่ย มือถือกู" ดีเทลสบถเสียงออกมาด้วยสีหน้าดุดัน

"กูยังไม่ทันจะตอบพระพาย" ด้านดีเอ็ม และเจมส์ที่เห็นท่าทีไม่สบอารมณ์ของดีเทล ถึงกับระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างหนัก

"ดูท่านัดมึงนัดสาวมึงแม่งจะล้มแล้ววะ ไงคนบาปอย่างกูแช่งมึงได้ผลเร็วชิบหาย" ดีเอ็มเอ่ยพร้อมกับมองหน้าดีเทลที่ตอนนี้พร้อมบวกและมีเรื่องสุดๆ จอทัชสกรีนแตกขนาดนั้น

"สัสดีเอ็ม แม่งเปิดเครื่องไม่ติดเลยว่ะ" ดีเทลเอ่ยมาด้วยท่าทีทั้งโกรธและโมโหสุดๆ

"ยัยกระเป๋าเป้สีฟ้านั้น ทำมือถือกูพัง อย่าให้กูเจอตัวเถอะ" ดีเทลเอ่ยขณะที่สายตาคมเหลือบมองไปยังชั้นสี่

"ยัยกระเป๋าสีฟ้า มึงจำเธอได้ไง"

"ป่าว..." ดีเทลตอบดีเอ็ม

"จำไม่ได้จะไปตามเอาเรื่องเขาไง" เจมส์เอ่ยออกมา พร้อมกับส่ายหน้าให้ดีเทล

"อย่าให้กูเจอก็แล้วกัน ยัยนั้นต้องชดใช้" ดีเทลได้แต่เอ่ยคาดโทษตัวต้นเหตุ