หวงรักยัยจอมหื่น

ณ บ้านพักของเอกอัครราชทูตรัสเซีย ประจำประเทศไทย

สาวน้อยหน้าคมลูกครึ่งไทย-รัสเซียก็เดินลงบันไดมาด้วยความอารมณ์ดี เพราะวันนี้จะเป็นวันเปิดเทอมวันแรกที่เธอได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัย ทำให้เธอนั้นตื่นมาแต่งตัวสวยแต่เช้า เพื่อจะไปเจอกับประสบการณ์ใหม่ในรั้วมหาวิทยาลัย

“นี่เมื่อไหร่เจด้าจะลงมาครับเนี่ย โตจนเข้ามหาลัยแล้วยังจะตื่นสายอีก เฮ้อ…แบบนี้จะรอดไหมครับเนี่ย ถ้าอีกสิบนาทีเจด้ายังไม่ลงมา ผมจะไปก่อนแล้วนะครับ…” เจไดพูดบ่นไป เพราะน้องสาวของเขาสายประจำ

“เอาน่าลูก น้องกำลังแต่งตัวอยู่ ลูกก็รอน้องหน่อยเถอะ…น้องก็สายแบบนี้ตลอดลูกยังไม่ชินอีกหรือไงล่ะ ไปเรียนวันแรกก็ต้องให้สวยให้ดูดีหน่อยสิ…” อัปสรพูดไปแล้วก็ยิ้มออกมา

“จะแต่งตัวสวยไปให้ใครดูครับมัม เจด้าไปเรียนนะครับไม่ได้ไปหาแฟน…” เจไดพูดไปเพราะหวงน้องสาวของเขา เขาไม่อยากให้น้องสาวของเขาสวยหรือโดดเด่นเลย เพราะในรั้วมหาลัยน่ะมีเสือสิงห์กระทิงเปลี่ยวเยอะแยะ

“ลูกก็เรียนที่นั่นนิ ก็ดูแลน้องหน่อยละกัน อย่าให้ใครมาจีบน้องเราล่ะ” เสียงของเจมส์พูดบอกลูกชายไปแล้วก็ยกกาแฟขึ้นมาจิบอย่างนิ่งๆ

“ผมจะเอาเวลาไหนไปดูน้องล่ะครับแด๊ด ผมเรียนวิศวะนะครับไม่ได้เรียนคหกรรมแบบเจด้า จะเจอกันยังไงครับ เรียนก็เรียนกันคนล่ะคณะเลย” เจไดมองหน้าพ่อของเขาแล้วพูดตอบกลับไป

“แด๊ดว่ามันไม่เกินความสามารถของลูกหรอกน่า…” เจมส์พูดจบก็ขยิบตาใส่ลูกชายไปแบบหยอกเย้า เพราะเขารู้ว่ายังไงเจไดก็ไม่ปล่อยให้หนุ่มๆมาจีบน้องสาวตัวเองแน่ๆ เพราะเขาสอนลูกชายของเขาให้รักและห่วงน้องสาวมาตั้งแต่เด็กๆ

“…มอนิ่งค่ะทุกคน เจด้ามาแล้วค่ะ….เป็นไงคะ วันนี้เจด้าสวยไหมคะ” เจนลดาพูดออกไปแล้วเธอก็หมุนตัวโชว์ความสวยของเธอให้ครอบครัวของเธอดู จนกระโปรงที่เธอใส่สั้นๆนั้นมันบานออกจนแทบจะเห็นอะไรต่ออะไรแล้ว ทำให้เจมส์ถึงกับเอามือกุมขมับทันทีกับการแต่งตัวของลูกสาวของเขา

“นี่ไปเรียนหรือไปแรดเนี่ยเจด้า…สั้นขนาดนี้ไม่ต้องใส่อะไรเลยก็ได้มั้ง…” เจไดพูดประชดน้องสาวเขาไปอย่างอดไม่ได้ เพราะมันสั้นจนเกินงามไปแล้ว ใส่แบบนี้ไปไอ้พวกผู้ชายที่มหาลัยมันดูกันไม่ละสายตาแน่ๆอ่ะ

“เจได้ พูดกับน้องดีๆหน่อยสิ แบบนี้ไม่น่ารักเลยนะลูก” อัปสรเตือนลุกชายไปเมื่อพูดจาไม่สุภาพออกมาแบบนั้น

“จริงค่ะมัม ว่าน้องแบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ…ต้องชมว่าน้องสวยถึงจะถูกสิคะ ไม่ใช่มาด่ากันว่าแรดแบบนี้ ไม่น่ารักเลยนะคะ” เจด้าพูดเสริมแม่ของเธอไปแล้วก็ยิ้มกวนๆใส่พี่ชายของเธอไป จนเจไดนั้นมองน้องสาวอย่างหมั่นไส้เลย

“ก็เรามันแรดจริงนิ ถ้าจะใส่แบบนี้ไปเรียนก็ไม่ต้องไป…ใช่ไหมครับแด๊ด…” เจไดพูดเสียงเข้มออกไป พร้อมกับหันไปหาพ่อของเขาให้เป็นกองกำลังเสริมเขา

“ใช่ๆ…แบบนี้มันสั้นเกินไปนะลูก แด๊ดว่าไปเปลี่ยนใส่ตัวที่มันยาวกว่านี้หน่อยเถอะ…” เจมส์พูดเสริมลูกชายไป เพราะแบบนี้เขาไม่โอเคจริงๆ

“คนอื่นเขาใส่สั้นกว่านี้อีกนะคะแด๊ด…ของเจด้าน่ะแค่เบาๆค่ะ…นี่มันยุคสมัยไหนแล้วคะ ยิ่งสวย ยิ่งเซ็กซี่ ก็ยิ่งฮอตค่ะ…เจด้าไม่เปลี่ยน เจด้าจะใส่แบบนี้ไปเรียนค่ะ…” เจด้าพูดไปแล้วก็ไปนั่งข้างๆแม่ของเธออย่างชิวๆ

เจได้เห็นน้องสาวทำท่าทางไม่ยอมแบบนั้นเขาก็มองแบบจดจ้องเลย ก่อนจะเอียงตัวไปพูกระซิบกับพ่อของเขาเพื่อหาทางจัดการกับน้องสาวตัวแสบของเขา

“แด๊ดครับ ถ้าให้น้องใส่แบบนี้ไป ต้องมีคนมารุมจีบเจด้าแน่นอนเลย…ผมไม่ได้ว่างไปตามเฝ้าน้องที่มหาลัยนะครับแด๊ด…แด๊ดต้องจัดการแล้วนะครับ อย่าไปใจดีให้เจด้าใส่แบบนี้ไปนะครับ ไม่งั้นแด๊ดได้ลูกเขยเร็วๆนี้แน่นอนครับ…” เจไดพูดบอกไปแบบจริงจัง เพราะเขารู้ดีว่าพวกผู้ชายน่ะมันหวังฟันเท่านั้นแหละ ยากที่จะมีคนที่รักจริงน่ะ ขนาดเขายังไม่คิดจะจริงจังกับใครเลย

“แล้วแด๊ดจะจัดการยังไงล่ะ น้องเราดื้อซะขนาดนี้” เจมส์พูดไปเบาๆแล้วมองหน้าลูกชายไปอย่างต้องการความคิดเห็น

“ใช้วิธีเอาของล่อแบบที่แด๊ดถนัดสิครับ” เจไดเอียงหน้าไปคุยกับพ่อของเขาแล้วกัดฟันพูดออกไปเบาๆไม่ให้เสียงดัง

“กระซิบอะไรกับแด๊ดคะพี่เจได…ไม่ต้องไปเสี้ยมแด๊ดเลยนะคะ….ยังไงเจด้าก็จะใส่ชุดนี้ไปเรียนค่ะ” เจนลดาพูดไปแบบยืนยันอย่างไม่เปลี่ยนใจ จนอัปสรนั้นถึงกับถอนหายใจออกมาเลย

“แน่ใจนะว่าไม่เปลี่ยนน่ะ….แด๊ดว่าจะซื้อรถให้ลูกขับไปเรียนนะเนี่ย สงสัยว่าแด๊ดต้องล้มเลิกความคิดนี้แล้วล่ะเพราะลูกดื้อเหลือเกิน….งั้นก็อาศัยรถของพี่เราไปเรียนละกัน” เจมส์พูดไปแบบเอารถมาล่อลูกสาวของเธอ เพราะรู้ว่าลูกสาวของเธอต้องคล้อยตามแน่ๆ

“หนูไม่ดื้อเลยนะคะแด๊ด เดี๋ยวหนูไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” เจนลดาพูดไปแล้วยิ้มออกมาอย่างยอมๆ เพราะถ้าเปลี่ยนได้รถเลยนะ ทำไมเธอจะไม่เปลี่ยนล่ะ

“เดี๋ยวสิ…ฟังข้อตกลงของแด๊ดเขาให้จบก่อนสิ….ไม่ใช่แค่เปลี่ยนแค่วันนี้…ใช่ไหมครับแด๊ด…” เจไดเห็นพ่อของตัวเองให้รางวัลใหญ่กับน้องสาวแบบนั้นก็รีบเสริมไปทันที เพราะแบบนี้น้องสาวของเขาก็ยิ่งได้ใจสิ

เจมส์ก็ทำหน้างงๆไปเลยเมื่อลูกชายพูดออกมาแบบนั้นแล้วขยิบตาส่งซิกมาให้เขา เขาจึงต้องเออออกับลูกชายไป เพราะเขาไม่ทันความคิดของลูกชายเขาหรอก คงต้องให้ลูกชายเขาจัดการต่อแล้วล่ะ

“อ่อใช่ๆ…เจได บอกข้อตกลงให้น้องเราฟังทีสิ…พ่อขี้เกียจพูด” เจมส์พูดบอกไปเพราะเขาไม่รู้ว่าจะพูดข้อตกลงอะไร เลยให้ลูกชายจัดการซะเลย

“ครับแด๊ด….ข้อตกลงของแด๊ดไม่ยากเลย ถ้าเราอยากจะได้รถขับไปเรียนมหาลัย ข้อที่หนึ่ง…ห้ามแต่งตัวเซ็กซี่วับๆแวมๆไปเรียน ให้แต่งตัวเรียบร้อยใส่กระโปรงยาวเหนือเข่า ห้ามใส่เสื้อรัดตัว แล้วก็ห้ามแต่งหน้าแต่งตาสวยๆไป ใส่แว่นหนาๆให้ดูเนิร์ดก็พอ…ข้อตกลงนี้จนกว่าเราจะจบปีหนึ่ง….” เจไดพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มออกมา เพราะถ้าน้องสาวของเขาทำแบบนี้ก็ไม่มีความโดดเด่นอะไรแล้วล่ะ ถึงตอนนั้นก็คงจะได้เรียนรู้นิสัยคนมากขึ้นแล้วรู้จักคิดมากขึ้นแล้วล่ะ

“ใช่ๆ นี่แหละข้อตกลงของแด๊ด…” เจมส์พูดเสริมลูกชายไปอย่างชอบใจกับข้อตกลงที่ลูกชายพูดออกมา จนอัปสรนั้นอมยิ้มอย่างขำๆเลยที่สองพ่อลูกคู่นี้ช่วยกันจัดการกับลูกสาวคนเล็กแบบนี้ ดูสิว่าจะทำให้เจนลดายอมได้ไหม

“แต่งตัวเชยแบบนั้นไปเรียน ก็เอามีดมาแทงเจด้าเลยดีกว่าค่ะ…เจด้าไม่ได้สวย ขอแต่งตัวเซ็กซี่นิดๆหน่อยๆแค่นี้ไม่ได้เลยเหรอคะ” เจนลดาคิดไปแล้วทำหน้าบึ้งออกมาทันที เพราะแต่ตัวแบบนั้นไปแล้วใครจะมาสนใจเธอล่ะ ปกติเธอก็ไม่ได้สวยอะไรอยู่แล้ว แต่งตัวเซ็กซี่ก็ยังไม่ได้อีกเหรอ

เจไดก็มองน้องสาวแล้วยิ้มออกไปแบบชอบใจ เพราะการที่น้องสาวของเขาทำตัวไม่สวยน่ะมันดีที่สุดแล้ว เขาเองก็จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงด้วย เพราะน้องสาวของเขายิ่งโก๊ะๆอยู่ด้วย ไปโดนใครหลอกจีบแล้วจะทำยังไงล่ะ เขาต้องกันไว้ก่อนแก้

“ก็เลือกเอาสิจะเอารถไปเรียน หรือว่าจะแต่งตัวแบบนี้ไปเรียน..” เจไดพูดแล้วทำหน้ากวนๆออกไปอย่างสะใจ เมื่อได้เห็นหน้าเศร้าๆของน้องสาว แค่นี้เขาก็เดาออกแล้วว่าน้องสาวของเขาจะเลือกอะไร

“ถ้าเจด้าเลือกรถ จะได้รถไปเรียนวันนี้เลยไหมคะ…” เจด้าเอ่ยถามออกไปแบบต่อรองพ่อของเธอไป

“อืม…วันนี้คงไม่ได้เพราะเราไปเรียนวันแรก ให้พี่เขาไปส่งเราก่อน เลิกเรียนแล้วแด๊ดจะให้พี่เราพาเลือกรถก็แล้วกัน…” เจมส์พูดบอกไปอย่างพิจารณาแล้ว

“โอเคค่ะ เจด้าตกลงค่ะแด๊ด…แค่นี้จิ๊บๆ” เจนลดาพูดบอกไปแบบยอมๆ เพราะได้รถใช้ส่วนตัวมันก็ดีกว่าอาศัยไปกับพี่ชายของเธอไหมล่ะ แค่คิดกลิ่นอายอิสระของเธอก็มาแล้วล่ะ

“งั้นจะรออะไรล่ะ รีบไปเปลี่ยนชุดแล้วลบหน้าลบตาซะ….พี่ให้เวลาสิบห้านาที….” เจไดพูดไปแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างชอบใจ

“ค่ะ….” เจนละตอบพี่ชายไปแล้วก็ลุกขึ้นแล้วทำหน้ามุ้ย ก่อนจะเดินออกไปแล้วกลับขึ้นไปเปลี่ยนชุดใหม่ เพราะตอนนี้เธอถูกสะกัดดาวรุ่งจากพ่อและพี่ชายไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โอกาสที่เธอฝันว่าจะสวยจะแซ่บเป็นสาวฮอตในมหาลัยเป็นอันจบไปทันที

“เห็นไหมครับแด๊ด เอาขอล่อทีไร เจด้ายอมทุกทีเลย….หึๆ” เจไดพูดไปแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างขำๆ

“แต่พ่อต้องมาเสียเงินนี่สิ…เฮ้อ…หวังว่าพ่อจะไม่ต้องเอาอะไรมาล่อน้องสาวของลูกอีกนะ….ยังไงเย็นนี้เลิกเรียนแล้วก็พาน้องไปดูรถหน่อยละกัน…เอาราคากลางๆก็พอ ให้แพงเดี๋ยวน้องเราก็ได้ใจอีก รอให้เรียนจบแล้วทำงานเองได้ก็ค่อยให้หาเงินซื้อเอาเอง…” เจมส์พูดมาแล้วส่ายหน้าไปมาทันที

“ครับแด๊ด…” เจไดตอบรับไปแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างชอบใจ เพราะอย่างน้อยพ่อเขาก็ไม่ได้ตามใจน้องสาวถึงขนาดจะซื้อรถหรูให้

อัปสรก็มองสามีและลูกชายพูดคุยกันแล้วก็ยิ้ม เพราะทั้งสองนั้นเข้าขากันมากๆเวลาที่ช่วยกันปราบความดื้ของลูกสาวตัวแสบน่ะ

ด้านเจนลดาก็ไปเปลี่ยนใส่ชุดนักศึกษาแบบหลวมๆแล้วก็ใส่กระโปรงยาวจนถึงเข่าตามที่ตกลงกับพ่อของเธอเอาไว้ ก่อนจะลบเครื่องสำอางที่จัดจ้านออกจากหน้าของเธอ แล้วเธอก็ใช้แป้งทาบางๆแล้วทาลิปสีอ่อน จากนั้นก็ตามด้วยแว่นตา ทำให้เธอดูเป็นเด็กใสๆไปเลย พอเรียบร้อยแล้วเธอก็ลงไปหาพี่ชายด้านล่างทันที แต่พี่ชายของเธอก็ไปสตาร์ทรถรอแล้วทำให้เธอนั้นรีบตามออกไปทันที

“พี่เจไดจะรีบไปไหนคะ ยังไม่ถึงสิบห้านาทีเลยนะคะ….” เจนลดาบ่นพี่ชายของเธอแล้วก็มองพี่ชายอย่างค้อนๆ

“อืม แบบนี้ค่อยดีหน่อย สมกับเป็นน้องปีหนึ่งกับเขาหน่อย….มาขึ้นรถเร็ว เดี๋ยวพี่ต้องรีบไปเตรียมตัวทำกิจกรรมรับน้องปีหนึ่งที่คณะ” เจไดมองน้องสาวที่ดูน่ารักอย่างชอบใจ เพราะเรียบร้อยแบบนี้แล้วมันดูสบายตากว่าแต่งตัวแบบก่อนหน้านี้ที่โชว์สัดส่วนจนเกินงามไป เจไดพูดบอกไปก็กดเลื่อนกระจกขึ้นทันที แล้วน้องสาวของเขาก็รีบขึ้นมาบนรถของเขา

“เจด้ายังไม่ได้ทานข้าวเลยนะคะ….” เจนลดาเข้ามานั่งแล้วก็ทำหน้าบ่นไป เพราะข้าวเช้าเธอยังไม่ได้ทานเลย พี่ชายเธอก็จะไปแล้ว

“มัมให้แม่บ้านเตรียมมาให้แล้ว หยิบเอาเอง แล้วก็รีบกินซะ…” เจไดบอกไปแล้วเขาก็ขับรถออกไปทันที ส่วนเจนลดาก็หันไปหยิบอาหารเช้ามาทานอย่างชื่นใจ เพราะนอกจากเธอจะชอบทำอาหารแล้วเธอยังชอบกินที่สุด

ณ มหาวิทยาลัยนานาชาติแคลโร

“พี่เจได เดี๋ยวพี่จอดให้เจด้าลงที่มินิมาร์ทก็ได้ค่ะ…เจด้าว่าจะไปซื้อของกินติดกระเป๋าไปสักหน่อยน่ะค่ะ…” เจด้าพูดบอกไปแล้วยิ้มแห้งๆใส่พี่ชายของเธอไป

“นี่เรายังไม่อิ่มอีกเหรอเจด้า กินข้าวจนหมดกล่องเลยนะนั่น….ตอนนี้พี่ไม่มีเวลารอเราเข้าไปซื้อของกินแล้วนะ พี่ต้องรีบไปเข้าประชุมที่สภาคณะ” เจไดพูดบอกไปแล้วทำหน้าดุๆใส่น้องสาวไป

“พี่ก็ส่งเจด้าแล้วก็ไปเลยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเจด้าให้เพื่อนเจด้ามารับก็ได้ค่ะ ตอนนี้เพื่อนเจด้าน่าจะใกล้ถึงแล้วเหมือนกัน” เจนลดาพูดบอกไป เพราะเธอมีเพื่อนที่เรียนมัธยมด้วยกันมาเรียนที่นี่ด้วย

“พวกเพื่อนๆที่มาเรียนด้วยกันน่ะเหรอ ใช่สามคนนั้นหรือเปล่าที่เราขอแม่ไปเที่ยวคราวก่อน” เจไดถามไปอย่างอยากรู้

“ใช่ค่ะ แก้งค์เดิมเลยค่ะ ไว้ใจได้แน่นอนค่ะ พี่ไม่ต้องห่วงนะคะ” เจด้าพูดบอกพี่ชายไปแล้วก็ยิ้มให้ เพราะถึงพี่ชายเธอจะเป็นคนปากร้ายแต่เขาก็รักและห่วงเธอมาก เธอรู้

“โอเค งั้นก็ดูแลตัวเองดีๆล่ะ มีปัญหาอะไรก็บอกพี่เข้าใจไหมตัวแสบ” เจไดพูดไปด้วยเสียงอ่อนโยนกับน้องสาวของเขา

“ค่ะ….รับทราบค่ะพี่ชาย…” เจนลดาพูดตอบไปแล้วก็ยิ้มให้พี่ชายของเธอ

จากนั้นเจไดก็ขับรถเข้าไปจอดที่หน้ามินิมาร์ทในมหาวิทยาลัยให้กับน้องสาวของเขาทันที แล้วเจนลดาก็ลงจากรถไปแล้วเจไดก็ขับออกไปทันที จนเจนลดามองแล้วยิ้มหน้าบานออกมาทันที

“นี่เราคิดถูกคิดผิดเนี่ยที่มาเรียนที่เดียวกับพี่ชายตัวเองเนี่ย…บ่นเป็นตาแก่เลย เราไม่ใช่เด็กๆแล้วซะหน่อย เฮ้อ….” เจนลดาพูดบ่นไปแล้วเธอก็เดินเข้าไปในมินิมาร์ทันที ก่อนจะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความบอกเพื่อนของเธอให้มาแวะรับเธอที่นี่ เพราะก่อนหน้านี้พวกเธอก็เคยมาทำกิจกรรมรับน้องกันไปบ้างแล้ว เลยเริ่มค้นชินกับมหาลัยแล้ว

ผ่านไปสิบนาที

เจนลดาก็ซื้อขนมและของใช้ส่วนตัวถามที่ต้องการแล้ว เธอก็จ่ายเงินแล้วจะเดินออกไปนั่งรอเพื่อที่โต๊ะนั่งหน้ามินิมาร์ท แต่เธอมองทางแล้วไม่มีคนเธอก็ถือแก้วกาแฟไว้แล้วเธอก้มเอากระเป๋าเงินใส่กระเป๋าสะพายของเธอในขณะที่เดินออกไป

“ปึก….โอ๊ย…..ร้อน…เดินไม่ดู…ตา….” เจนลดาร้องออกมาอย่างเสียงดังเมื่อเธอกับใครบางคนจนกาแฟร้อนๆมันหกใส่มือของเธออย่างตกใจ เธอก็รีบเงยหน้าพ่นคำด่าออกไปแล้วก็ถึงกับอ้าปากค้างเลยเมื่อได้เห็นหน้าของคนที่มาชนเธอ

“นี่มันเทพบุตรชัดๆเลย ผู้ชายอะไรเนี่ยหล่ออย่างกับดาราเกาหลีเลย” เจนลดพูดออกไปแล้วก็มองเขาอย่างจดจ้องด้วยสายตาเคลิบเคลิ้มในความหล่อเหลาของเขา

“โอ๊ย….” เสียงร้องของชายตรงหน้าที่โดนกาแฟหกร้องออกมา เขาเขาก็รีบสะบัดเสื้อนักศึกษาที่อย่างร้อนๆ ก่อนจะเอามือปลดกระดุมเสื้อเพื่อไล่ความร้อนออกออกมาอย่างเจ็บแสบ

แล้วภาพที่ชายหนุ่มปลดเสื้อและสะบัดแบบนั้นก็เหมือนกับภาพสโลว์ช้าๆให้เจนลดาได้เห็นว่าเขานั้นดูเหลาและเซ็กซี่แค่ไหน ยิ่งได้เห็นหน้าอกขาวๆของเขาแล้วมันก็ทำให้เธอถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคืองเลย แล้วสติของเธอก็กลับมาเมื่อเจอสายตาที่แข็งกร้าวมองมา

“หนูขอโทษนะคะพี่ หนูไม่ได้ตั้งใจ เดี๋ยวหนูเช็ดให้นะคะ…ทิชชู่…ทิชชู่อยุ่ไหนเนี่ย…” เจนลดามองสบตากับเขาแล้วเธอก็รีบค้นกระเป๋าผ้าของเธอเพื่อหาทิชชู่ทันที แต่ก็ไม่เจอเธอเลยหยิบผ้าอนามัยแผ่นเล็กๆนั่นขึ้นมาแบบรนๆแล้วก็ฉีกไปเช็ดเสื้อที่หน้าอกของเขาให้อย่างโก๊ะๆ

“ไม่ต้อง….นี่เธอไม่ดูเลยหรือไงห้ะว่านี่มันไม่ใช่ทิชชู่น่ะ” เสียงเข้มๆของธามไทหุน่มวิศวะสุดฮอตเบอร์ต้นๆของมหาลัยพูดไปอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเอามือจับข้อมือของหญิงสาวตรงหน้าให้หยุด จนเธอเงยหน้าขึ้นมามองเขา ทำให้เขานั้นได้เห็นหน้าผู้หญิงที่ซุ่มซ่ามอย่างเธอ

ธามไทที่มองด้วยสายตาดุดันอย่างไม่พอใจ ยิ่งเห็นว่าเป็นสาวแว่นแล้วก็ยิ่งหงุดหงิดเพราะเขาไม่ชอบคนซุ่มซ่ามแล้วทำอะไรเงอะงะแบบนี้ หน้าตาก็น่ารักดีออก แต่ทำตัวซ่ามซ่ามซะไม่มี

“คะ?...อ่อ…ขอโทษค่ะ หนูกลัวว่าพี่จะร้อนน่ะค่ะก็เลยอยากจะช่วยเช็ด เจ็บมากไหมคะ หน้าอกของพี่แดงหมดเลย เดี๋ยวหนูเข้าไปซื้อยาให้นะคะ พี่รอแปปนึงนะคะ…” เจนลดามองผ้าอนามัยในมือแล้วเธอก็รีบเก็บทันที ก่อนจะขอโทษเขาไปแล้วก็มองหน้าอกขาวๆของเขาที่ตอนนี้มันแดงไปหมด ตายๆ ของดีๆแบบนี้มาโดนน้ำร้อนลวด เสียของหมดเลย เจนลดาคิดในใจไปแล้วมองอย่างรู้สึกผิด

“ไม่ต้อง...โอ๊ย….” ธามไทพูดห้ามเธอก่อนจะเอามือดึงมือของเธอไว้ แล้วเธอก็ร้องออกมาเสียงดังจนเขารีบปล่อยมือของเธอทันทีเลย แล้วเขาก็เห็นว่ามือของเธอแดงก่ำยิ่งกว่าหน้าท้องของเขาซะอีก

“ไปนั่งรอตรงนั้นไป…” ธามไทพูดจบแล้วก็รีบเดินเข้าไปในมินิมาร์ททันที เพราะคนที่ต้องได้ยาตอนนี้คือเธอไม่ใช่เขา…

เจนลดาก็มองตามเข้าไปแบบงงๆแล้วเธอก็ก้มลงไปเก็บของแต่พี่พนักงานก็เข้ามาบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาจะจัดการต่อเอง เธอเลยเดินไปนั่งที่มุมริมสุดของร้าน แล้วก็ยกมือของตัวเองขึ้นมาดูแล้วทำหน้าเจ็บแสบออกมา เพราะมันปวดแสบปวดร้อนมาก

“ซุ่มซ่ามจริงๆเลยเจด้า….วันแรกแกก็เจ็บตัวเลยหรือไงนะ…อื้อ…แสบเอาการเลยนะเนี่ย” เจนลดาพูดออกไปแล้วเธอก็ทำหน้าเจ็บแสบอย่างทนไม่ไหว