ตอนที่ 1 บทนำ

"รอบสุดท้ายแล้วครับทุกคน ตอนนี้รถคันที่กำลังนำอยู่คือรถของภีม หมายเลข 143 นำโด่งมาเลยครับ แบบนี้ก็ถูกใจสาว ๆ แน่เลยสิครับ ฮ่า ๆ" เสียงพิธีกรภาคสนาม ที่สนามแข่งรถ PP Racing ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของผู้ชมรอบสนาม ในจังหวะที่ใกล้จะถึงเวลาเข้าเส้นชัยของการแข่งรถที่ขับเคี่ยวกันมาอย่างกระชั้นชิด และรถที่วิ่งเข้าเส้นชัยคันแรกก็คือรถ Lamborghini Aventador ที่ขับโดย ภีม หนุ่มหล่อที่มีดีกรีเป็นถึงลูกชายคนโตของเจ้าของโชว์รูมรถนำเข้า จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาชื่นชอบความเร็วเป็นชีวิตจิตใจได้อย่างไร

"โอ้โห เข้าเส้นชัยไปแล้วครับทุกคน รถ Lamborghini Aventador หมายเลข 143 โดยภีม เข้าเส้นชัยไปตามความคาดหมายแบบไร้คู่แข่งครับ แถมวันนี้ยังทำลายสถิติตัวเองอีกด้วยครับ แบบนี้ต้องฉลองครับ" สิ้นเสียงของพิธีกรภาคสนามได้ไม่นาน รถสีดำคันหรูที่ติดข้างรถด้วยหมายเลข 143 ก็วิ่งเข้ามาจอดในจุดตรวจสภาพรถ ก่อนที่ชายหนุ่มในชุดนักแข่งรถจะเปิดประตูออกมา และทีมงานได้เข้ามารับรถเพื่อไปเช็กสภาพ ส่วนชายหนุ่มร่างสูงก็ถอดหมวกกันน็อคออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาที่สาว ๆ ต่างหมายปอง ภีมอยู่ในชุดหนังยืนโบกมือให้ผู้ชมข้างสนามและโค้งคำนับให้แขกผู้มีเกียรติพร้อมกับส่งยิ้มให้กับผู้ชมในสนาม เป็นรอยยิ้มที่ทำให้สาว ๆ ละลายเลยทีเดียว

"กรี๊ดดดดด พี่ภีม ทางนี้ค่ะทางนี้ อร๊ายยย" สาวสวยหนึ่งในผู้ชมชะโงกหน้าออกมา จนตัวแทบจนหล่นลงมาจากอัฒจรรย์

"พี่ภีมมมมมมม ทางนี้ค่ะ กรี๊ดดด" สาวสวยอีกคนก็ร้องเรียกอย่างกับรู้จักนักแข่งรถหนุ่ม เพียงแค่เขาโบกมือและยิ้มมาให้

"แกอย่ามาบัง เดี๋ยวพี่ภีมไม่เห็นฉัน" หญิงสาวอีกคนผลักคนที่อยู่ข้างหน้าออกอย่างแรง เพียงเพราะโดนบังแล้วเธอกลัวว่าภีมจะมองไม่เห็นเธอ

"แก พี่ภีมยิ้มให้ฉันด้วย ดูสิ"

"มโน เขามองและยิ้มให้ฉันย่ะ คนอะไรทั้งหล่อ ทั้งรวย นี่สิว่าที่สามีของฉัน" พูดจบสาวคนนั้นก็โบกมือตอบภีมด้วยใบหน้าเพ้อฝัน

"ขอบคุณครับ" ภีมโบกมือตอบและโค้งศีรษะให้ผู้ชม แล้วเดินเข้าไปในสถานที่ ที่เป็นที่พักสำหรับนักแข่ง โดยมีทีมงานที่กำลังตรวจความเรียบร้อยของรถอยู่ ทำไมเขาจะไม่เข้าใจกับสายตาที่สาว ๆ ส่งมาให้ เขาไม่ได้เข้าข้างตัวเองหรอกนะ แต่คนอย่างเขาไม่เคยขาดแคลนเรื่องผู้หญิง หากเขาเอ่ยปากไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธแน่นอน แต่นั่นมันจะต้องเป็นความสัมพันธ์ที่พอใจทั้งสองฝ่าย เป็นความสัมพันธ์แค่ฉาบฉวย เมื่อจบเกมก็ต่างคนต่างไป เขาไม่เคยคิดจะจริงจังกับใคร เพราะเขารักอิสระ รักความเร็ว และรักแม่มาก ถ้าผู้หญิงคนไหนไม่ดีเท่าแม่พลอยดาว อย่าหวังว่าจะได้มาเป็นแฟนเขา

"จริงแก คนอะไรเบ้าหน้าฟ้าประทานมาก แถมรวยมากกกกก แต่ทำไมยังไม่มีแฟนนะ ฉันไม่เห็นพี่ภีมเขาควงใครเลยนะ" สาวอีกรายเสนอความเห็นและยังไม่หยุดโบกมือ แม้ว่าภีมจะเดินเข้าไปในส่วนของที่พักนักแข่งแล้ว

"ฉันว่าแบบนี้ไม่ต้องมีแฟนก็ได้ วัน ๆ คงมีคนมาเสนอตัวที่จะขึ้นเตียงกับพี่เขาไม่ว่างเว้นแน่ การไม่มีแฟนก็ทำให้สะดวกในการกินได้หลากหลายไงแก ทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งเป็นกระแส ใครก็ยอมทั้งนั้นแหละถ้าได้ขึ้นเตียงกับพี่เขาสักคืน ฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่ติดเลย หรือพวกแกว่าไง" สาวชุดแดงรัดรูปหันไปถามเพื่อนอีกสองคนที่ยืนเกาะเหล็กกั้นอยู่ด้วยกัน

"ฉันก็ไม่ติด One Night Stand ก็ยอม" ทั้งสองสาวตอบออกมาพร้อมกัน

"ว่าแต่เดี๋ยวพี่เขาจะออกมารับรางวัลใช่มั้ย" อีกคนถามขึ้นเพราะตอนนี้อากาศเริ่มจะร้อนมากแล้ว

"น่าจะใช่ คิดจะเป็นแฟนนักแข่ง แกต้องอดทน เพื่อน" หญิงสาวอีกคนบอกเพื่อนพร้อมกับใช้หมวกมาพัดให้ตัวเอง ทั้งหมดรอเวลาที่ภีมจะขึ้นมารับรางวัล

(ภีม)

หลังจากโบกมือทักทายและขอบคุณกองเชียร์แล้ว ภีมก็เดินเข้ามาในสถานที่ ที่จัดไว้สำหรับทีมของเขา ก่อนจะเดินไปดูทีมงานที่กำลังตรวจสอบความเรียบร้อยของรถ

"เป็นไงบอล ทุกอย่างโอเคมั้ย" ภีมตบไหล่ของทีมงานช่างคนหนึ่ง

"โอเคครับ อาจจะต้องเปลี่ยนยางนิดหน่อย ก็เอาออกไปซิ่งได้แล้วครับ" บอลบอกกับผู้เป็นเจ้าของรถและเจ้านายของเขา

"ดี ฝากหน่อยนะ ฝากดูแลสนามด้วย แล้วส่งใครในทีมออกไปรับรางวัลด้วยนะ ฉันไปพักก่อน" ภีมบอกฝากไปถึงสมาชิกในทีม เขาถือว่าชัยชนะทุกครั้ง ทีมมีส่วนทุกครั้ง แค่เขาคนเดียวคงไม่สามารถชนะได้

"ครับ อ้อ... คุณภีมครับ คุณภูพิงค์กับคุณพีช มารออยู่ที่ห้องทำงานของคุณภีมนะครับ" บอลรีบบอกเจ้านายทันทีเมื่อนึกขึ้นมาได้

"อืม ขอบใจ" ภีมพยักหน้าให้กับลูกน้องและเดินเข้าไปในส่วนของอาคารสนาม ใช่... สนาม PP Racing เป็นสนามแข่งรถของเขาเอง นอกจากเอาไว้แข่งรถแล้ว ยังมีไว้เพื่อให้ลูกค้าที่จะซื้อรถจากโชว์รูมของพ่อเขาได้มาลองรถที่นี่ด้วย

ห้องทำงานของภีม

"มาได้สักที แข่งเสร็จตั้งนานแล้วทำไมขึ้นมาช้าจัง" สาวสวยที่ใบหน้าสวยหวานที่มีส่วนคล้ายคลึงกับภีมทักขึ้นเมื่อภีมเดินเข้ามาในห้องทำงาน

"แข่งเสร็จก็ต้องดูความเรียบร้อยก่อนมั้ย ถามแปลก แล้วพิ้งค์มีอะไรหรือเปล่าถึงมารอที่นี่" ภีมเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้นวมที่เป็นที่พักผ่อนของเขาและถอดเสื้อหนังสำหรับนักแข่งรถออก เผยให้เห็นเสื้อยืดสีขาวตัวใน

"เปล่า แค่มาดูหนุ่ม ๆ นักแข่งรถ" ภูพิงค์ตอบและตาโตขึ้นเมื่อมองผ่านกระจกเห็นนักแข่งรถกำลังประลองสนามกันอยู่

"พีช มาดูนี่เร็ว รอบสุดท้ายแล้วนะ" ภูพิงค์กวักมือเรียกสาวสวยอีกคนที่นั่งอยู่ที่โซฟา

"ไม่เอาค่ะ พีชดูไม่เป็นค่ะพี่พิ้งค์ อีกอย่างพีชไม่ชอบเห็นคนขับรถเร็ว ๆ มันน่ากลัวจะตาย ดูรูปสวย ๆ ในนี้ดีกว่า" พีชพูดขึ้นและอ่านนิตยสารในมือต่อ เธอชอบรถสวย ๆ ในหนังสือ แต่เธอไม่ชอบความเร็วที่พวกเขาใช้ในสนามแข่ง

"ชิ ไม่ได้ดังใจเลย งั้นมา ๆ ตอนนี้แข่งเสร็จแล้ว ไม่ต้องมาดูรถแล้ว มาดูผู้ชายหนุ่ม ๆ หล่อ ๆ รับรางวัลดีกว่า" ภูพิงค์ทำเสียงขัดใจแต่ก็ยังชักชวนไม่หยุด

"ไร้สาระน่ะพิ้งค์" ภีมที่นั่งพักเหนื่อยอยู่พูดขึ้นมาลอย ๆ

"ไร้สาระตรงไหนยะ ก็แค่ชวนน้องมาดูรถกับผู้ชายหล่อ ๆ" ภูพิงค์หันไปค้อนใส่เจ้าของห้อง

"แล้วเราน่ะ ตั้งใจมาดูรถหรือมาดูอะไร" ภีมหันไปถามหญิงสาวหน้าสวยที่นั่งอยู่ที่โซฟาด้วยสายตาที่ดุดันเหมือนถ้าได้คำตอบที่ไม่น่าพอใจ เธอโดนแน่ ๆ

"เอ่อ... พี่พิ้งค์ชวนมาดูรถจริง ๆ ค่ะ พี่ภีม เห็นว่าจะมีการลองรถใหม่ที่พ่อภูนำเข้ามาขาย" พีชตอบกลับเบา ๆ

"รู้ใช่มั้ยว่าพี่ไม่ชอบคนโกหก" ภีมยังส่งสายตาดุมา แม้ว่าจะได้คำตอบที่น่าพอใจจากหญิงสาว

"เอ๊ะ!! ภีมจะไปดุน้องพีชทำไม ดูสิน้องกลัวแล้วนะ" เป็นภูพิงค์ที่ผละจากกระจกมานั่งข้าง ๆ พีชแล้วถามคู่แฝดของตัวเองอย่างไม่พอใจ

"ก็ไม่ว่าอะไรหนิ มาดูรถก็มาดูรถ" ภีมบอกพร้อมกับทำท่าจะเดินเข้าไปในห้องที่อยู่หลังโต๊ะทำงานเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

"เดี๋ยวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จไปส่งน้องพีชด้วย ฉันจะไปหาเพื่อนที่นัดเอาไว้หน่อย" พูดจบภูพิงค์ก็ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าสะพายมาและเดินออกไปจากห้องทำงานของภีมทันที โดยไม่รอคำตอบรับหรือปฏิเสธจากคู่แฝด

"....." ภีมไม่ตอบ แต่มองพีชไม่วางตาจึงทำให้เธอรู้สึกอึดอัดจนเธอต้องรีบพูดขึ้น

"เอ่อ... พี่ภีมไม่ต้องไปส่งพีชก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพีชกลับเองได้"

"กลับยังไง ขับรถมาหรือไง" ภีมถามในตอนที่เขาเริ่มถอดเสื้อยืดออก ทำให้เห็นกล้ามท้องเป็นมัด ๆ จนพีชต้องก้มหน้าลง

"ว่าไง ขับรถมาหรือไง ถึงจะกลับเอง" ภีมถามขึ้นอีกครั้ง

"........" พีชทำได้แต่ส่ายหัวไปมา

"ก็แค่นั้น นั่งรอไปก่อน พี่ขอไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวพี่ไปส่ง" พูดจบภีมก็เดินหายเข้าไปในห้องพักที่อยู่หลังโต๊ะทำงาน