ตอนที่ 6 พ่อไม่โครเวฟ

19:00 นาฬิกา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

นทีเดินมาเคาะห้องของส้มจี๊ดก่อนที่เขาจะออกไปทำงานที่ผับ

"แป๊บนะนาย ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ" ส้มจี๊ดเอ่ยขึ้นเสียงดัง

ผ่านไปไม่นานเจ้าของห้องก็ออกมาเปิดประตู แต่ภาพของส้มจี๊ดก็ทำให้เขาสตั๊นไปอีกครั้ง ส้มจี๊ดในสภาพผมเปียก มีน้ำหยดลงมาตามตัว เสื้อชุดนอนที่ใส่เป็นเสื้อย้วย ๆ ที่เมื่อเปียกน้ำก็ทำให้เห็นอกอวบ ๆ ที่ตั้งชูชันล่อตาล่อใจนที จนเขาต้องแอบกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอดัง อึก~ แล้วยิ่งมอง ยิ่งทำให้เลือดกำเดาของเขาแทบจะพุ่งออกมาให้ได้

"ว้าย !! แป๊บนะ" ส้มจี๊ดบอกหลังจากมองตามสายตาและดูสีหน้าของนที ก็ร้องออกมาด้วยความตกใจและรีบปิดประตูทันที

'ตายแล้วยัยส้มจี๊ด เขาจะคิดว่าเธออ่อยเขามั้ยเนี่ย' ส้มจี๊ดคิดในใจในตอนที่รีบไปหาเสื้อคลุมมาสวม ก็นะ เธอชอบนอนแบบโล่ง ๆ นี่นา เวลานอนใครสวมชุดชั้นในกัน อีกอย่างชุดนอนชุดนี้ก็เป็นชุดที่เธอชอบใส่ด้วยสิ

แกร๊ก~

ส้มจี๊ดเปิดประตูอีกครั้งหลังปรับสีหน้าและอารมณ์เรียบร้อยแล้ว

"ว่าไง นายมีอะไรเหรอ" ส้มจี๊ดถามออกไปด้วยน้ำเสียงปกติ

"พี่จะมาบอกว่าพรุ่งนี้เช้าเตรียมตัวไว้นะ เดี๋ยวจะไปส่งที่เชียงรายเอง" นทีที่ยังตะลึงกับภาพก่อนหน้านี้ก็พูดขึ้น

"นายจะไปส่งฉันจริง ๆ เหรอ หรือฉันหูฝาดไป" ส้มจี๊ดถามขึ้นด้วยเสียงเรียบ ๆ แต่ในใจนั้นกำลังตื่นเต้นสุด ๆ เพราะเธออยากดื่มด่ำกับการท่องเที่ยวที่เดินทางด้วยรถยนต์มาก แต่ยังไม่มีโอกาส

"อืม ยังไม่แก่หนิ หูตึงแล้วเหรอ ใกล้แค่นี้ถึงไม่ได้ยิน" นทีสวนกลับทันทีเพื่อไม่ให้ส้มจี๊ดจับความรู้สึกของเขาได้

"เสียมารยาทมากที่มาบอกว่าผู้หญิงอย่างฉันแก่ นายแก่กว่าฉันอีกนะอย่าลืมสิ แล้วที่ถามก็เพราะไม่แน่ใจก็เท่านั้น" ส้มจี๊ดเชิดหน้าใส่นที

"สรุปเอาไง จะให้ไปส่งมั้ย หรือจะกลับเอง" นทีโดนสวนทุกดอกก็เริ่มจะอารมณ์เสีย ใครบอกว่าเธอแก่ เต่งตึงขนาดนั้น

"ไปสิ มีคนขับรถให้ขนาดนี้ใครจะไม่ไป ฉันอยากเที่ยวแบบนี้มานานแล้ว อยากแวะที่ไหนก็แวะน่าจะสนุกดี" ส้มจี๊ดพูดความในใจออกมาอย่างลืมตัว นั่นจึงทำให้นทีหรี่ตามอง ก่อนจะพูดขึ้น...

"ไปส่ง ไม่ได้พาไปเที่ยว เข้าใจใหม่ด้วย"

"นั่นแหละ ไปส่ง แต่ขอแวะกินของอร่อย ๆ และขอแวะถ่ายรูปบ้างเท่านั้นเอง ไม่ออกนอกเส้นทางสักหน่อย ชิ" ส้มจี๊ดสะบัดหน้าใส่คนที่จะเป็นคนขับรถพาเธอกลับบ้าน

"งั้นวันนี้ก็นอนแต่หัวค่ำ ไม่งั้นพรุ่งนี้นั่งรถเอาแต่หลับ ไม่ได้เที่ยวอย่าหาว่าพี่ไม่เตือนก็แล้วกัน เดี๋ยวพี่ไปที่ผับก่อน" นทีอมยิ้มกับท่าทางของส้มจี๊ด

"แล้วนายไม่นอนพักเหรอ พรุ่งนี้นายต้องขับรถทางไกลนะ" ส้มจี๊ดถามอย่างห่วงใย

"นอนสิ ไปสั่งงานนิดหน่อย เดี๋ยวก็กลับแล้ว"

"ได้ งั้นถ้า 4 ทุ่มนายยังไม่กลับ ฉันจะโทรไปนับแกะให้ฟังนะ" ส้มจี๊ดบอกออกมา เธอเรียนรู้ที่จะไม่กลัวผีกับวิธีที่นทีสอนแล้ว

"อืม ไปล่ะ" พูดจบนทีก็เดินออกมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

ผับ The Sun

21:20 นาฬิกา

"ไอซ์ พี่จะไม่อยู่สัก 3-4 วัน ยังไงก็ฝากดูที่นี่ด้วยนะ มีอะไรโทรไปหาพี่ได้ตลอดเวลา" นทีบอกไอซ์ในตอนที่เรียกลูกน้องคนสนิทเข้ามาหาที่ห้องทำงาน

"มีอะไรเหรอครับ แล้วพี่ทีจะไปไหน ช่วงนี้แปลก ๆ นะครับ มีลางงลางาน แถมวันนี้ก็เข้ามาที่ผับช้าด้วย" ไอซ์ถามลูกพี่ของเขาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าแบบล้อเลียน

"ทะลึ่งแล้วมึง กูจะไปส่งส้มจี๊ดที่เชียงรายสัก 3-4 วัน เรื่องนี้กูบอกนายแล้ว ยังไงก็ฝากด้วยแล้วกัน มีอะไรโทรหาได้ตลอด ไม่แน่ นายอาจจะมาดูแลงานเอง" นทียกเท้าขึ้นมาจะถีบคนรู้ดี แต่ไอซ์ขยับหนีไปได้ทัน ภาพนี้มันคุ้น ๆ อยู่นะ นทีคิดในใจแล้วก็ยิ้ม

"โอ้โห บริการประหนึ่งเป็นเมียเลยนะครับ ออกจากโรงพยาบาลก็พาไปอยู่บ้าน ไหนจะพาไปงานรับปริญญาอีก พี่ทีรู้มั้ยว่าคลิปพี่ที่เอาใจคุณส้มจี๊ด โด่งดังเป็นไวรัลในโลกโซเชียลเลยนะ"

"เมียอะไรวะ แล้วคลิปอะไร" นทีถามออกมาอย่างแปลกใจ

"คลิปนี่ไงครับ..."

ว่าแล้วไอซ์ก็เปิดคลิปวันที่นทีตามดูแลและหิ้วรองเท้าเดินตามส้มจี๊ดในงานรับปริญญา ถึงจะเห็นแค่ข้างหลังไม่เห็นหน้า แต่ก็มีคนเข้าไปดูเยอะมาก และมีคอมเมนต์ในทางบวกเยอะแยะไปหมด

"เห็นแค่ข้างหลัง แล้วมึงรู้ได้ไงว่าเป็นกูกับส้มจี๊ด" นทีถามอย่างแปลกใจ

"โธ่~ พี่ที ทำไมผมจะจำไม่ได้ ผมนี่แฟนพันธุ์แท้ของพี่เลยนะ เห็นแค่ติ่งหูพี่ ผมก็จำได้แล้ว พ่อไมโครเวฟของสาว ๆ ค่อนประเทศ" ไอซ์เอ่ยแซวเพราะในโลกโซเชียล สาว ๆ ติดแฮชแท็กให้นทีเป็นพ่อไมโครเวฟไปแล้ว

"....." นทีไม่สนใจไอซ์ เขาดูคลิปเงียบ ๆ และอ่านคอมเมนต์ก่อนจะอมยิ้มเล็ก ๆ ออกมา โดยลืมว่ามีไอซ์อยู่ในห้องด้วย

"พี่ที..." นทีนิ่งไปจนไอซ์ที่ยืนดูอยู่อดที่จะเอ่ยแซวไม่ได้

"อะไร ?" นทีตอบกลับ แต่สายตายังคงจ้องมองไปที่คลิป

"ระวังนะครับ" ไอซ์พูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

"ระวังอะไร ?" คราวนี้นทีเงยหน้าขึ้นมาถามอย่างสงสัย

"ระวังหัวใจไว้ให้ดีครับ เดี๋ยวจะไปหลงรักคุณส้มจี๊ด เธอยิ่งน่ารัก ๆ อยู่ด้วย แต่เอ๊ะ !! หรือว่าหลงรักไปแล้วครับเนี่ย ฮ่า ๆ" ไอซ์พูดขึ้นและหัวเราะชอบใจ

"พูดอะไรของมึง ไปทำงานได้แล้ว" นทีตอบกลับไปเสียงดุ

แต่ภายในใจก็แอบยิ้ม เพราะส้มจี๊ดเธอก็น่ารักจริง ๆ นั่นแหละ ส้มลูกเล็ก ๆ สองลูกนั่นก็น่ารัก เอ้ย !! ไอ้ที มึงคิดอะไรเนี่ย ไอ้โรคจิต... นทีคิดในใจ เมื่อนึกถึงส้มสองลูกใต้ชุดนอนของส้มจี๊ด มันยังตามหลอกหลอนเขาไม่หยุด

ซึ่งระหว่างที่นั่งตรวจงานอยู่ ไม่นานส้มจี๊ดก็โทรมา ทั้งสองคุยอะไรกันไปเรื่อย ๆ เกี่ยวกับการเดินทางในวันพรุ่งนี้ ก่อนที่นทีจะให้ส้มจี๊ดเริ่มนับแกะเพราะเห็นว่าดึกแล้ว

"เอาล่ะ เริ่มนับแกะได้แล้ว จะได้นอนหลับเร็ว ๆ พรุ่งนี้จะได้สดชื่น" นทีตัดบทขึ้นเมื่อเหลือบไปมองนาฬิกาก็เห็นว่ามันจะ 5 ทุ่มแล้ว

'นับก็ได้ แกะตัวที่ 1 แกะตัวที่ 2 แกะตัวที่ 3...' นทีฟังส้มจี๊ดนับแกะไปก็ทำงานไป ไม่นานเสียงส้มจี๊ดก็เงียบไป ทำให้เขารู้ว่าเธอหลับไปแล้ว แต่เขาก็ยังไม่วางสาย ยังคงเปิดสปีกเกอร์อยู่ และก็ได้ยินเสียงพลิกตัว เสียงงึมงำของส้มจี๊ดตลอด

00:00 นาฬิกา

นทีเดินลงมาที่ข้างล่างก็เห็นว่ามีคนเข้ามาเที่ยวเต็มผับ กิจการไปได้ด้วยดี เพราะที่นี่มีการวางระบบไว้อย่างดี ลูกค้าที่เข้ามาก็เป็นพวกไฮโซที่พร้อมที่จะจ่ายแพง ๆ เพื่อแลกกับการบริการที่ดีและความปลอดภัย เพราะตะวันจ้างการ์ดที่ได้รับการอบรมอย่างดีมาทำงานที่นี่ แต่ละคนจะหน้าตาดูเป็นมิตรมากกว่าที่จะดูดุร้ายเหมือนผับทั่ว ๆ ไป และทุกคนก็มีฝีมือพอตัว

"พี่ทีจะกลับแล้วเหรอครับ" ไอซ์เดินเข้ามาหานที

"อืม ฝากด้วยนะ มีอะไรโทรมาได้ตลอด" นทีตบไหล่ของไอซ์หนัก ๆ

"ครับ ผมจะดูแลอย่างดี ว่าแต่ไปถึงเชียงรายอย่าลืมของฝากผมนะครับ" ไอซ์ขานรับและเอ่ยทวงของฝาก

"จะเอาอะไรล่ะ" นทีถามกลับแบบไม่คิดอะไร สายตาก็สอดส่องดูผับไปด้วย

"ไหน ๆ ขาไปมีคุณส้มจี๊ดนั่งเป็นเพื่อน ขากลับก็หาสาว ๆ กลับมาฝากผมสักคนนะครับ ลูกพี่" พูดจบไอซ์ก็วิ่งหนีไปทันที

"ไอ้นี่ วอนโดนตีนจริง ๆ" นทีส่ายหัวให้กับความทะลึ่งของลูกน้องแต่ในใจกลับคิดตามคำพูดของไอซ์ นั่นสิ ขาไปมีเพื่อนนั่งรถไปด้วย ขากลับคงเหงาน่าดู...

สิ้นสุดคำพูด นทีก็เดินออกมาขึ้นรถแล้วขับกลับบ้าน เพื่อไปพักผ่อนทันที อย่างน้อยก็น่าจะนอนได้หลายชั่วโมง