หลงรัก นายฮอตเนิร์ด

บ้านเชาวกรไพศาล

ภายในบ้านหลังใหญ่ วันนี้มีสมาชิกรับประทานอาหารเช้าด้วยกันเพียงแค่ 3 คน นั่นก็คือ ภู พลอยดาวและลูกสาวคนเดียวอย่าง ภูพิงค์ เชาวกรไพศาล ส่วนคนอื่น ๆ ก็แยกย้ายกันไปอยู่ที่เพนต์เฮาส์ของตัวเองตามประสาลูกผู้ชายที่ต้องการความเป็นส่วนตัว

"เรียนจบแล้ว ต่อไปก็มาช่วยทำงานที่บริษัทพ่อเลยใช่มั้ยพิ้งค์" เสียงทุ้มของชายวัยกลางคน ที่ยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งหล่อขึ้น ภูมิฐานขึ้นอย่างภู ถามลูกสาวคนสวยขึ้นมา ในตอนที่นั่งทานข้าวเช้าด้วยกัน

"พิ้งค์ว่าจะคุยเรื่องนี้กับคุณพ่อคุณแม่อยู่พอดีค่ะ คือพอดีว่าพิ้งค์จะขอไปทำงานที่บริษัทอื่น เพื่อหาประสบการณ์ก่อนค่ะ คุณพ่ออนุญาตพิ้งค์นะคะ คุณพ่อขา" ภูพิงค์หรือพิ้งค์เอ่ยขึ้นอย่างออดอ้อนคนเป็นพ่อ

"แล้วทำไมจะต้องไปหาประสบการณ์ที่อื่นด้วยล่ะลูก อีกอย่างบริษัทของเราก็มีตั้งหลายแห่ง ทั้งโชว์รูมรถนำเข้าก็มีตั้งหลายสาขา หรือจะไปช่วยตาภีมทำงานที่สนามแข่งรถก็ได้นี่ลูก" พลอยดาวที่นั่งอยู่ด้วยถามอย่างเป็นห่วง

"ประสบการณ์แบบนั้นพิ้งค์ก็มีแล้วตอนฝึกงานไงคะ แล้วเป็นไง ไม่มีใครกล้าใช้งานให้พิ้งค์ทำอะไรสักอย่าง มีแต่คนเกรงใจ จนพิ้งค์ทำอะไรไม่เป็นเลยค่ะ แถมงานที่พิ้งค์เรียนมาก็เป็นงานเกี่ยวกับงานประชาสัมพันธ์ พิ้งค์เลยอยากไปทำงานกับบริษัทที่ทำงานด้านนี้โดยตรงค่ะ" ภูพิงค์ยกเหตุผลมาอ้าง เพราะตอนฝึกงานเธอไปฝึกงานที่โชว์รูมของพ่อ ทำให้ไม่มีใครกล้าใช้งานเธอเลย มีแต่ประจบสอพลอมากกว่าเมื่อรู้ว่าเธอเป็นใคร

"อืม ฟังดูก็มีเหตุผลนะ แต่การฝึกงานกับการทำงานไม่เหมือนกันนะพิ้งค์ ถ้าลูกไปทำงาน พ่อก็จะให้ผู้จัดการสาขาช่วยงานอีกที ไม่มีอะไรต้องห่วง ว่าจะไม่ได้ทำงาน ต่อไปพ่อก็ต้องยกให้ลูก ๆ อยู่แล้ว พิ้งค์ก็ต้องหัดเรียนรู้ที่จะต้องดูแลกิจการของครอบครัวเรานะลูก" ภูเอ่ยขึ้นบ้าง ยอมรับว่าเขาเป็นคนที่หวงลูกสาวคนหนึ่ง ก็เขามีลูกสาวคนเดียวนี่นา แล้วโลกภายนอกสมัยนี้ก็โหดร้ายพอสมควร เขากลัวว่าลูกสาวที่เขาฟูมฟักมาอย่างดี ออกจากอกไปแล้วจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนอื่น

"แต่พ่อคะ..." ภูพิงค์พยายามจะเอ่ยแย้ง แต่ทว่า...

"พ่อให้เวลาพิ้งค์ไปเที่ยวที่ไหนก็ได้ แต่อีกสองอาทิตย์ข้างหน้า พิ้งค์ต้องมาทำงานกับพ่อ ลูกเลือกมาได้เลยว่าจะทำที่ไหน เดี๋ยวถ้าพิ้งค์ทำงานได้ดี พ่อยกให้เลย" ภูไม่ยอมฟัง เขายกเหตุผลมาบอก เพราะเขาตั้งใจที่จะยกโชว์รูมให้ลูกแต่ละคนดูแลแต่ละสาขาอยู่แล้ว

"พ่อไม่เข้าใจพิ้งค์เลย พิ้งค์ไม่ได้อยากเป็นผู้บริหารตอนนี้ แต่พิ้งค์อยากไปทำงานที่อื่น เผื่อจะได้เจอไอเดียดี ๆ นำกลับมาใช้กับโชว์รูมของเราบ้าง เพราะถ้าทำที่เดิม ก็จะได้แต่ไอเดียเดิม ๆ วนไปวนมา นะคะพ่อ ให้พิ้งค์ไปลองทำงานที่อื่นก่อนนะคะ" ภูพิงค์ถึงขนาดลุกจากเก้าอี้ตัวเองแล้วมานั่งย่อตัวบีบขาให้คนเป็นพ่อและลุกขึ้นไปหอมแก้มพ่ออย่างเอาใจ

"นะคะพ่อ น้าาา คุณพ่อคนเก่ง สุดหล่อของพิ้งค์" ภูพิงค์กลายร่างกลับมาเป็นเด็กหญิงภูพิงค์ของภูทุกครั้ง ในตอนที่อยากอ้อนพ่อ

"คริคริ เป็นยังไงคะคุณพ่อ จะใจแข็งกับหนูน้อยพิ้งค์ได้มั้ยเนี่ย" พลอยดาวที่นั่งมองอยู่ก็หัวเราะออกมา เพราะเธอรู้ว่าถ้าแบบนี้ ยังไงภูก็ต้องตามใจลูกสาวอยู่แล้ว

"ทำไมอยากไปทำที่อื่นนักนะ เงินเดือนก็น้อย แล้วเผื่อไปเจอคนไม่ดี เจอเจ้านายเอารัดเอาเปรียบ มันจะแย่เอานะลูก อย่าไปเลย" ภูยังไม่ยอมตกลงตามที่ลูกสาวขอ ส่วนทางด้านพลอยดาวที่เห็นอย่างนั้นก็ได้แต่ส่ายหัว และเพื่อช่วยลูกสาวเธอจึงพูดขึ้นมาว่า...

"แต่พลอยดาวว่า ก็ดีเหมือนกันนะคะพี่ภู ให้ลูกได้โบยบินไปสู่โลกกว้างบ้าง เพราะต่อไปลูกก็ต้องโตขึ้น เราแค่ช่วยดูอยู่ห่าง ๆ ก็พอ แล้ววงการนี้ก็แคบนิดเดียว ไม่มีใครกล้าทำอะไรลูกเราหรอกค่ะ เพราะใคร ๆ ในสังคม แวดวงนักธุรกิจ ก็รู้ว่าพิ้งค์เป็นลูกสาวสุดรักสุดหวงของคุณภู เจ้าพ่อโชว์รูมรถนำเข้าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย" นอกจากหาเหตุผลมาช่วยลูกสาวแล้ว พลอยดาวยังอวยยศให้สามีเป็นเจ้าพ่อซะเลย

"พลอยดาวก็พูดเกินไป เอาล่ะ พ่อยอมให้ไปทำงานที่อื่นก็ได้ แต่ให้ไปแค่ 3 เดือนเท่านั้นนะ ครบ 3 เดือนก็กลับมาทำงานที่โชว์รูมกับพ่อ พ่อจะได้สบายใจ และจะได้พักสักที ปล่อยให้เราบริหาร พ่อจะได้พาเมียไปฮันนีมูนรอบโลก" ภูยอมในที่สุดและเอ่ยแซวไปที่พลอยดาวเบา ๆ

"ขอบคุณค่ะพ่อ พิ้งค์รักคุณพ่อที่สุดในโลกเลย จุ๊บ ๆ" ภูพิงค์ดวงตาเป็นประกายด้วยความดีใจและหอมแก้มพ่อซ้ายขวาอย่างเอาใจ

"ว่าแต่ ไปฮันนีมูนรอบที่ 100 กว่าแล้วใช่มั้ยคะเนี่ย นี่แสดงว่าคุณพ่อต้องรักภรรยามากแน่ ๆ เลยใช่มั้ยคะ ใครน้าาา คือผู้หญิงที่โชคดีคนนั้น น่าอิจฉาจัง" ภูพิงค์พูดแซวขึ้นในตอนที่มานั่งที่เก้าอี้ของตัวเองแล้ว

"ฮ่า ๆ ก็คนนี้ไงภรรยาสุดที่รักของพ่อ" พูดจบภูก็ยกมือของพลอยดาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ มาจูบอย่างแสดงความรักพร้อมส่งสายตาหวานเชื่อมไปให้

"พอเลย พี่ภูก็... คราวนี้ขอเป็นฝรั่งเศสนะคะ พลอยดาวจะไปซื้อน้ำหอม คริคริ" พลอยดาวยิ้มเขิน แต่ก็ไม่วายที่จะบอกว่าอยากไปเที่ยวที่ไหน

"ตกลงก็ได้ พ่อจะให้พิ้งค์ไปทำงานที่อื่น 3 เดือนเท่านั้น ว่าแต่พิ้งค์จะไปทำงานที่ไหนล่ะลูก" เมื่อขัดใจทั้งลูกสาวและภรรยาสุดที่รักไม่ได้ ภูจึงยอมตกลง

"พิ้งค์ว่าจะไปสมัครงานที่ DD Event Planner ค่ะพ่อ ที่นั่นเป็นบริษัทรับจัด Event ต่าง ๆ และมีแผนกประชาสัมพันธ์ที่ขึ้นชื่อโดยเฉพาะเลยค่ะ" ภูพิงค์รีบบอกพ่อด้วยเสียงสดใส

"อืมมมม พ่อก็ได้ยินชื่อมาบ้าง เป็นบริษัทใหญ่เหมือนกัน แต่ถ้ามีอะไรต้องรีบบอกพ่อนะ หรือถ้าใครรังแกก็รีบลาออกเลย ไม่ต้องไปทนอะไรทั้งนั้น เข้าใจมั้ยลูก" ภูพยักหน้ารับเมื่อได้ยินชื่อบริษัท เขาต้องให้คนไปสืบเกี่ยวกับบริษัทนี้แน่นอน

"รับทราบครับ" ภูพิงค์รีบรับปากทันทีเหมือนกัน พร้อมกับทำท่าทะเล้น ๆ ใส่ เหมือนตอนที่ภีม ภัทร ภามทำ

"แก่นเซี้ยวจริง ๆ เลยลูกสาวใครเนี่ย" พลอยดาวหัวเราะกับท่าทางนั้นแล้วถามขึ้น

"ลูกสาวพ่อภูสุดหล่อ และแม่พลอยดาวสุดสวยคร๊าบบบบ" ภูพิงค์พูดขึ้นอย่างสดใส

"ฮ่า ๆ แบบนี้แหละพ่อชอบ ไม่ต้องเรียบร้อยเหมือนคนอื่นหรอก จะได้ไม่มีคนมาจีบ พ่อหวง" ภูหัวเราะขึ้นและบอกความในใจของตัวเองออกไป

หลังจากนั้นทุกคนก็พากันนั่งรับประทานอาหารด้วยกันอย่างมีความสุข ก่อนที่ภูจะออกไปที่โชว์รูม โดยพาคุณภรรยาสุดที่รักไปด้วย ส่วนภูพิงค์ก็ขึ้นมาบนห้องนอนเพื่อจัดการเกี่ยวกับเอกสารสำหรับการสมัครงาน

สวัสดีค่ะทุกคน ฉันภูพิงค์หรือพิ้งค์ ลูกสาวคนเดียวของพ่อภูกับแม่พลอยดาว และเป็นฝาแฝดกับพี่ภีม ฉันอายุ 22 ปีแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย เพราะพ่อหวงฉันมากน่ะสิ ตอนนี้ฉันเรียนจบจากคณะนิเทศแล้วนะคะ จึงทำให้ตอนนี้ร้อนวิชามาก ตามประสาคนที่จบใหม่ไฟแรงเวอร์นั่นแหละ ฉันจึงไม่อยากทำงานอะไรที่มันง่ายเกินไปอย่างเช่น การไปทำงานในบริษัทของคุณพ่อ ฉันอยากจะไปทำงานที่อื่นบ้าง ฉันอยากออกไปหาประสบการณ์ใหม่ ๆ บ้าง ไหน ๆ ก็เรียนด้านการประชาสัมพันธ์มาขนาดนี้

ฉันจึงเล็งเอาไว้ว่าจะไปสมัครงานที่บริษัท DD Event Planner ในตำแหน่งประชาสัมพันธ์ หรือเรียกง่าย ๆ ว่า PR นั่นแหละ บริษัทนี้ขึ้นชื่อด้านการจัด Event ตามชื่อบริษัทนั่นแหละ ซึ่งฉันคิดว่าจะต้องสนุกแน่ ๆ และอาจจะได้ไอเดียใหม่ ๆ มาใช้กับโชว์รูมของพ่ออย่างที่บอกไว้จริง ๆ ไม่แน่นะทุกคน ฉันไปทำงานฉันอาจจะเจอเนื้อคู่ก็ได้ คริคริ...