ภรรยาเด็ก

ตอนที่ 3

ภรรยาเด็ก

“ในเมื่อมินตราตกลงแล้ว เราจะเอาอย่างไรกันต่อไป”

อมราไม่กล้าถามลูกชายตรงๆว่าแผนการที่เธอวางไว้เปรมธวัชพร้อมจะเริ่มต้นเมื่อไหร่เพราะสำหรับเธอแล้วต้องการให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างเร็วที่สุด อายุของเธอมากขึ้นทุกวันดูแล้วคงไม่ได้อยู่ดูหลานจนถึงรับปริญญา

“ผมพร้อมแล้วครับอยู่ที่สาวน้อยของคุณแม่นั่นแหละที่จะพร้อมหรือยัง”

ชายหนุ่มตอบด้วยความมั่นใจเพราะตัวเขาเองตอนนี้ก็ไม่เหลือผู้หญิงคนไหนอีกแล้วตั้งแต่วันนั้นที่เขารู้ความจริงเรื่องของนาเดียเขาก็ตั้งใจว่าจะยุติความสัมพันธ์แบบชั่วคราวแล้วหันมาทำตามในสิ่งที่แม่ต้องการจะดีกว่าการมีลูกบางครั้งอาจจะทำให้ตัวเขาเองมีความสุขในชีวิตมากกว่านี้ก็ได้

ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนเข้าหอสำหรับภรรยารับจ้างที่ไม่มีแม้แต่งานแต่งไม่มีการบอกรักไม่มีทะเบียนสมรสไม่มีสิ่งใดๆที่ผู้หญิงต่างก็เฝ้าฝันว่าชีวิตของเธอจะต้องได้รับจากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี

“มิ้นพร้อมแล้วค่ะ”

หญิงสาวในชุดนอนพูดขึ้นเมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องที่อมราจัดไว้สำหรับเป็นห้องนอนของทั้งคู่ในการผลิตหลานให้กับเธอ

“พูดจาเป็นหุ่นยนต์เหมือนไร้ความรู้สึกแบบนี้ผมจะทำอะไรคุณลงได้ยังไง”

เปรมธวัชถึงแม้ว่าเขาจะรับรู้มาตลอดว่าผู้หญิงรอบกายไม่มีใครรักเขาจากใจจริงแต่เขาก็ยังไม่เคยฝืนใจบังคับใครสักทีเมื่อเห็นท่าทางของมินตราเป็นแบบนี้เขาจึงรู้สึกได้ว่าความจริงแล้วเธอยังไม่พร้อม

“มิ้นพร้อมจริงๆแล้วนะคะ”

สาวน้อยลุกเดินมาหาชายหนุ่มร่างสูงสองมือของเธอคล้องคอเขาไว้ก่อนที่จะแนบใบหน้าลงไปใกล้ใช้ปากบางสีชมพูทาบทับลงไปที่ปากอุ่นได้รูป

“อืม..ปล่อย”

เปรมธวัชดึงมือทั้งสองข้างของมินตราออก ก่อนที่เขาจะดึงตัวเธอเข้ามากอดมันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เหมือนกับว่าตอนนี้เขากำลังรู้สึกสงสารเธอ

“ถึงเราจะไม่ได้รักกันแต่ผมจะทำหน้าที่สามีให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ ชีวิตของคุณนับจากนี้ไปจะไม่ต้องลำบากแล้ว น้ายุพาก็จะไม่ได้เป็นเพียงแค่แม่บ้านแต่เธอจะเป็นแม่ของภรรยาผม ถึงแม้ความสัมพันธ์ของเราจะไม่มีใครรู้แต่เราสองคนรู้”

น้ำเสียงที่ดูจริงใจมีความอบอุ่นและปลอดภัยอยู่ในนั้นทำให้มินตราพร้อมที่จะรับความอบอุ่นจากร่างกายของชายหนุ่มที่กำลังจะได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอ

ไฟในห้องนอนถูกปิดลงแล้วความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่แม้ไม่ได้เกิดจากความรักแต่มันก็มีความผูกพันบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในความรู้สึกของมินตราเพราะชีวิตของเธอผู้ชายที่อบอุ่นที่สุดก็ยังคงเป็นลูกชายเจ้าของบ้านที่คอยช่วยเหลือเธอในตอนเด็กๆไม่ว่าจะทำการบ้านตอนขี่จักรยานก็มีแต่เขาที่คอยเป็นเพื่อนเธอเสมอ

“หลับตานะคนดี”

ชุดนอนแสนบางถูกมือหนาลูบไล้ผ่านสัมผัสอ่อนโยนชุดนอนหลุดกองลงไปอยู่กับพื้นนับจากนี้ไปไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์ชิ้นใดขัดขวางความงามของเรือนร่างสาวน้อยผู้บริสุทธิ์ทั้งกายและใจอีกต่อไป

“คุณเปรม! ”

มินตราจิกปลายขาเกร็งตัวเมื่อยอดปทุมแสนอวบของเธอถูกลิ้นสากตวัดลัดเลาะเล่น ปากอุ่นดูดเม้มหยอกเล่นกับมันจนเจ้าของถึงกับครางเรียกชื่ออีกฝ่ายโดยไม่รู้ตั้งตัว

“ชอบไหม”

เปรมธวัชกระซิบข้างหูสาวน้อยที่ร่างกายจิกเกร็งเม้มปากเหมือนกำลังต้องการระบายอารมณ์อะไรบางอย่าง

มินตราไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้เธอกำลังชอบมันหรือเปล่าจึงได้แค่เพียงพยักหน้าตอบกลับไม่กล้าแม้แต่จะสบตาชายหนุ่มที่มองจ้องเพื่อรอคำตอบด้วยสายตาที่ดูมีความสุขอยู่ในนั้น

ชายวัย 30 กว่าผู้ผ่านโลกมาแล้วมากมายใช้สัมผัสอันเร่าร้อนสลับกับอ่อนโยนทำให้หญิงสาวที่อยู่ในพันธการของเขาหลอมละลายจนกลายเป็นขี้ผึ้ง ไม่นานเส้นทางรักก็เปิดออกความสาวของเธอยังคงงดงามและสวยงามสำหรับเปรมธวัชชีวิตของเขาถึงแม้จะผ่านผู้หญิงมามากแต่ก็ไม่เคยมีใครสักคนที่เขาจะได้เป็นคนแรกของเธอ