ตอนที่ 2 หรูหรงคืนชีพ

ฉันรับรู้ถึงความแค้นฝั่งอกจากผู้หญิงตรงหน้า ทำให้ฉันตัดสิ้นใจช่วยแก้แค้นให้ยมทูตหน้าขาวนั้น มารับวิญญาณของฉันแบบมั่วมากทำให้ฉันต้องตายตอนไปหาเรื่องนังเมียน้อยกับผัวชั่ว เป็นไงเกือบถึงแล้วกลับวูบตายกลางทาง แค้นเลยฝังอกมาแบบนี้ไง

"คุณหนูฟื้นแล้ว ดื่มน้ำก่อนเจ้าค่ะคุณหนู"

"อืม"

"ค่อยๆเจ้าค่ะ"

"ขอบใจมาก ข้าสลบไปนานเท่าไหร่"

"7 วันเจ้าค่ะ"

"ท่านพ่อมามั้ย"

"เอ่อคือ..."

"ไม่มาใช่หรือไม่ ช่างเถอะไม่มาก็ช่างเถอะ"

"คุณหนูอย่าเสียใจไปเลยเจ้าค่ะ ฮูหยินใหญ่มาเฝ้าคุณหนูทุกวันนะเจ้าคะ ท่าทางเป็นห่วงคุณหนูมากเจ้าค่ะ"

"ลูกๆ...ลูก แม่..."

ฉันมองผู้หญิงเสียสติตรงหน้า พบว่าผู้หญิงคนนี้ถอดแบบมาจากฉัน ราวกับเคาะพิมพ์เดียวกันมา และฉันดูออกว่าผู้หญิงคนนี้แกล้งบ้าแน่นอน แต่จะแกล้งบ้าทำไมกันหรือเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"เจ้าออกไปก่อน ข้าจะคุยกับท่านแม่"

"เจ้าค่ะ"

สาวใช้เดินออกไปแล้ว เหลือเพียงแม่ของเจ้าของร่างนี้พอสาวใช้ออกไปอาการที่เป็นบ้าสติไม่เต็มก็หายไปทันที ก่อนที่จะเดินเข้ามากอดฉันเอาไว้ โดยที่ฉันเองกผ้งงว่าเธอต้องการอะไรกันแน่

"ขอโทษนะที่ดูแลเจ้าไม่ดีพอ ถ้าแม่ดูแลเจ้าให้ดีกว่านี้เจ้าคงไม่เป็นเช่นนี้"

"ท่านไม่ได้เสียสติ"

"แม่ไม่ได้เสียสติ แม่แค่แกล้งทำเพราะพ่อของเจ้าวางยาแม่เพื่อที่จะให้แม่เป็นคนเสียสติ และแต่งตั้งฮูหยินรองขึ้นเป็นใหญ่แทน แม่เป็นบุตรสาวพรรคมารมีความเก่งเรื่องยาพิษ พ่อเจ้าไม่รู้เลยวางยาแม่ แม่เลยต้องแกล้งบ้าเพื่อรักษาเจ้าและชีวิตแม่ตอนนี้ ฮูหยินรองต้องการให้เจ้าตายแต่เจ้ากลับไม่ตายนางต้องหาเรื่องทำร้ายเจ้าอีก เจ้าต้องแต่งเข้าวังฮ่องเต้เป็นสหายวัยเยาว์ของแม่เขารู้เรื่องทุกอย่างฮองเต้จะส่งขันทีมาส่งราชโองการให้เจ้าเอง"

"ท่านแม่ข้าจะเอาท่านไปอยู่ด้วย"

"ในวังหลังล้วนไม่มีที่ให้แม่ แม่จะอยู่ที่นี้เพื่อเจ้า วันใดแข็งแกร่งแล้วมาหาแม่นะลูก"

"เจ้าค่ะท่านแม่ ลูกจะกลับมาดูแลท่านเอง"

"ยาที่แม่ป้อนให้เจ้านั้นสลายยาพิษที่ดื่มไปจนหมดแล้ว ที่แม่ยังไม่ให้เจ้าฟื้นเพราะกลัวว่าเจ้าเกิดอันตรายขึ้นเลยยื้อเวลาให้เจ้าฟื้น สาวใช้ของเจ้าไว้ใจได้นางเติบโตมาพร้อมกับเจ้านางจะจงรักภักดีต่อเจ้าแน่นอน แต่จำเอาไว้มีหลายคนที่ต้องการจะไต่เต้าขึ้นเป็นใหญ่อย่าไว้ใจใครมากกว่าตัวเองตำคำแม่ไว้"

"เจ้าค่ะลูกจะปฏิบัติตามคำของท่านแม่"

"ดีเจ้าจงเร่งรักษาตัวให้ดีแม่ต้องไปก่อน"

"เจ้าค่ะ ท่านแม่ก็ต้องรักษาตัวด้วยเจ้าค่ะ"

พอท่านแม่คนนี้ออกไป ท่านแม่ก็เดินเข้ามาฉันนี้งงเลยพ่อแม่อะไรหน้าเด็กชมัดเลย ดูฉันตอนอายุเท่านี้สิหน้าเริ่มมีตีนกาแล้ว พูดแล้วสงสารตัวเองจริงๆ ท่านพ่อก็หล่อดีหรอกนะแต่ชั่วไปหน่อย หลงเมียน้อยทำร้ายเมียหลวง รักลูกเมียน้องมากกว่าลูกเมียหลวงสารเลวชมัดไอ้คนชั่วช้าเอ้ย!!!

"เจ้าฟื้นแล้ว"

"เจ้าค่ะ"

"คู่หมั้นเจ้ามาที่ห้องโถงไปพบเขาหน่อย"

"เจ้าค่ะ"

"อาการเป็นเช่นไรบ้าง"

"ไม่ตายเจ้าค่ะ ข้าทนมากถึงรอดมาได้ แต่ข้าจะไม่มีวันทำเช่นนี้อีกเจ้าค่ะ ข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ"

"อืม"

ฉันเดินมาที่ห้องโถงกลับพบว่าน้องสาวต่างแม่กับคู่หมั้นกำลังอิงแอบแนบชิดกันอย่างไม่อายใคร ก็นะคนแบบนี้จะอายใครได้ล่ะ หน้าด้านกันทั้งคู่จริงๆไอ้พวกเห็บหมัดทั้งหลาย

"เอ่อ...หรูหรงเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง"

"ข้าจะถอนหมั้นกับท่าน"

"หรูหรงเหตุใดถึงได้ทำเช่นนั้นกัน ข้าไม่เข้าใจข้าเป็นคู่หมั้นที่ไม่ดีเช่นนั้นหรือ"

"ใช่ เจ้าเป็นคู่หมั้นที่ไม่ดีมีคู่หมั้นแต่ลักลอบมีความสัมพันธ์กับน้องสาวต่างมารดาของข้า นับว่าเป็นคนดีได้ด้วยหรือ น้องสาวก็ขาดคุณธรรมจริยธรรมในใจเป็นหญิงเลวลักลอบมีความสัมพันธ์กับคู่หมั้นพี่สาวหน้าด้านหน้าทน ข้าจะยกเลิกการหมั้นหมายในครั้งนี้หากพวกเจ้าอยากได้ของหมั้นคืนก็เชิญมารับกลับไป!"

"เจ้าจะทำเช่นนี้ไม่ได้"

"เจ้าไม่ใช่มารดาข้าอย่ามาสอด บุตรสาวเจ้าทำงามหน้าเอาไว้มากหัดอบรมสั่งสอนบุตรสาวเสียบ้างอย่ามั่วแต่เอาเวลาไปยั่วยวนท่านพ่อให้มากนัก ข้าไม่อยากต่อว่าเจ้าให้มากความสิ่งใดที่เคยทำอย่าคิดจะทำได้อีก"

"เจ้าก้าวร้าวเกินไปแล้ว เจ้าไม่เห็นพวกเราอยู่ในสายตาเลยหรือไร"

"หาข้าไม่เห็นเจ้าอยู่ในสายตาป่านนี้เจ้าก็คงกลายเป็นศพไปเสียแล้วเป็นแค่ภรรยารองไม่มีโอกาสได้เป็นแม้กระทั่งที่หนึ่งอย่าได้ทำเรื่องที่ไม่สมควรที่จะทำ ตัวข้าเกิดมาก็เป็นบุตรสาวของภรรยาหลวงแม้บิดาของข้าจะไม่ได้รักและเทิดทูนเข้าถึงเพียงนั้นแต่เจ้าก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาทำอะไรข้าได้จำเอาไว้ต่างคนต่างอยู่หากพวกเจ้าล้ำเส้นข้าอีกล่ะก็ข้าไม่ปล่อยพวกเจ้าแน่นอน"

"เจ้าจะเก่งมาจากที่ใดกันถึงได้กำแหงถึงเพียงนี้นังเด็กสารเลว!!"

"อยากด่าข้าในตอนนี้ก็ด่าไปเสียเถอะในเมื่อข้าฟื้นคืนชีพมาก็หวังว่าอยากจะแก้แค้นใครสักคนที่ทำให้ข้าต้องเป็นเช่นนี้พวกเจ้าเองทำผิดอะไรไว้ก็ระวังตัวก็แล้วกัน"

"เจ้ากล้าขู่พวกเราเช่นนี้นับว่าต้องการประกาศศึกของเราสองคนใช่หรือไม่"

"ย่อมใช่เรื่องนี้แน่นอน พวกเจ้าทำอันใดกับข้า ข้าจะสนองคืนแน่นอน"