หยุมหัวใจอ้ายหนุ่มภูธร

ตอนที่ 1 เปิดศึก

(ฮัลโหลแก ถึงไหนแล้วเนี่ย ฉันกับพอลล่ายืนรอแกอยู่หน้างานนานแล้วนะ รอจนรากจะงอกอยู่แล้ว!!)

กชกรกรอกเสียงหงุดหงิดผ่านปลายสาย เมื่อโรสรินทร์เพื่อนสาวของเธอยังมาไม่ถึงอีก ทั้งที่โทรกำชับนักกำชับหนาอย่างดิบดีว่าให้รีบมา มิหนำซ้ำยังปล่อยให้เธอกับพอลล่ายืนรอภายในบริเวณงานมานานกว่ายี่สิบนาทีแล้ว

(ถึงแล้ว ๆ ตอนนี้ฉันอยู่หน้าบ้านพี่แทนเนี่ย พวกแกรออยู่ด้านหน้านั่นแหละเดี๋ยวฉันเข้าไป แค่นี้นะ)

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด !!

พูดจบเธอก็กดวางสายทันที ก่อนร่างบางระหงจะรีบเดินกรีดกรายเข้าไปภายในคฤหาสน์สุดหรู ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานปาร์ตี้วันเกิดของแทนไทแฟนหนุ่มของเธอ

ร่างบางระหงในชุดเดรสยาวสีชมพูผ่าหลังลงลึก โชว์ผิวขาวเนียนดุจหิมะจนไปถึงบั้นเอว ได้เดินเข้ามาด้านในก่อนจะเจอเข้ากับกชกรและพอลล่าเพื่อนสนิท ที่กำลังยืนหน้าหงิกหน้างอรอเธออยู่หน้างาน

โรสรินทร์ ปิยภัคโภคิน หรือ โรส หญิงสาวสวยสุดเซ็กซี่ อายุ 22 ปี เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของนายตำรวจใหญ่ที่เป็นถึง ผบ.ตร. เนื่องจากเธอเป็นลูกสาวคนเล็กจึงถูกเลี้ยงดูมาอย่างตามใจ เธอมีนิสัยเป็นคุณหนูเอาแต่ใจ ไม่ยอมใคร ภายนอกใคร ๆ ก็อาจจะดูว่าเธอเป็นผู้หญิงแรง ๆ แต่จริง ๆ แล้วเธอเป็นคนที่ขี้เล่น ติ๊งต๊อง จริงใจ และเป็นผู้หญิงที่คบได้คนหนึ่งเลยล่ะ

โรสรินทร์เป็นแฟนสาวของแทนไทชายหนุ่มรูปหล่อคาสโนว่าตัวพ่อ และมีดีกรีเป็นถึงทาญาติเจ้าของห้างดัง ทั้งสองคนคบหากันหามานานหลายปี ตั้งแต่โรสรินทร์เข้าเรียนมหาลัยปีแรก แม้ทางครอบครัวของโรสรินทร์เองจะไม่เห็นด้วย เพราะเธอเองถูกพ่อและแม่จับให้หมั้นหมายกันกับลูกชายเพื่อนสนิทของแม่เธอตั้งแต่เด็ก ๆ แต่นั่นเธอกลับไม่เห็นด้วย และต่อต้านการถูกพ่อแม่จับคลุมถุงชนมาตลอด อีกทั้งทางครอบครัวของเธอเองยังไม่ชอบผู้ชายอย่างแทนไท เพราะพอจะรู้ถึงพฤติกรรมและกิตติศัพท์ของชายหนุ่มที่คบผู้หญิงไม่เลือกหน้า จึงพยายามห้ามปรามโรสรินทร์และเตือนเธอหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ยังขัดคำสั่งและแอบคบกับชายหนุ่มอยู่ตลอด

“รอนานไหมจ๊ะ เกรชเพื่อนรัก พอลล่าเพื่อนเลิฟ”

เธอเอ่ยทักทายเพื่อนสนิทขึ้นมา ก่อนกชกรและพอลล่าเพื่อนชายใจหญิงจะเอี้ยวตัวหันกลับมามองตามเสียงนั้นทันที และก็ต้องเบิกตาโพลงขึ้นมาด้วยความตะลึง เมื่อเพื่อนสาวคนสนิทของเธอดูสวยจึ้งสะดุดตามากกว่าทุกวันเป็นพิเศษ

“ว้าว! ยัยโรส วันนี้แกสวยมากเลยนะ สวยจึ้งมากขนาดนี้ รับรองว่าพี่แทนเห็นเป็นต้องอ้าปากกรามแทบค้างแน่ ๆ แก”

กชกรพูดขึ้นและมองโรสรินทร์ด้วยความทึ่ง พลางเดินเข้าไปหาเพื่อนสาวพร้อมกับจับร่างของเธอหมุนซ้ายหมุนขวาชื่นชมด้วยแววตาประทับใจ

“จริงเหรอแก?”

“จริงสิยะ ไม่เชื่อแกก็ลองถามนังพอลล่าดูสิ ใช่ไหมพอลล่า!” กชกรหันไปถามพอลล่าที่ยืนอยู่ด้านข้างเพื่อขอความเห็น

“ชิส์ สวยหรือไม่สวยไม่รู้ มีกระจกหล่อนก็หาส่องดูเอาเองแล้วกัน กระเทยไม่ปลื้มคนสวยกว่า ชิส์!” พอลล่าสาวประเภทสองเอ่ยขึ้นอย่างไม่จริงจังนัก พลางสะบัดหน้าไปอีกทางอย่างนึกหมั่นไส้

“เห็นไหม บอกแล้วว่าฉันพูดจริง ดูแค่หน้านังพอลล่าตอนนี้ก็รู้แล้ว ถ้าแกไม่สวยมันคงไม่อิจฉาแกแบบนี้หรอก!!”

“เกลียดจริง ๆ พวกสวยไม่เกรงใจเพื่อนเนี่ย แล้วแบบนี้พอเดินเข้างานไปพวกผู้ชายก็อดมองฉันน่ะสิยะ วันนี้มันเป็นโอกาสที่ฉันจะได้ผัวหล่อ ๆ สักคนสองคนเลยนะยะนังโรส แกจะมาสวยตัดหน้าดับฝันของฉันแบบนี้ไม่ด๊ายยยย!!” พอลล่าเอ่ยขึ้นทีเล่นทีจริง

“อย่างแกเอาหล่อเสาปูนไปก่อนเถอะย่ะ นังกระเทียม!!”

กชกรพูดขึ้นมาอย่างเหน็บแนม

“อร๊ายยยยย ช็อตฟิวส์กระเทยมากนังเกรช ปากเสียจริง ๆ แกเนี่ย”

“พอแล้ว ๆ แกสองคนเป็นหมาหรือไงเนี่ยกัดกันอยู่ได้”

โรสรินทร์รีบพูดปราม ก่อนเพื่อนทั้งสองจะกัดกันไปมากกว่านี้

“เชอะ!!” พอลล่าเชิดหน้าขึ้นจนคอแทบหัก

“แต่ชุดนี้เหมาะกับแกมากเลยนะโรส สวย หวาน ซ่อนเปรี้ยว รับรองว่าผู้ชายคนไหนเห็นเป็นต้องหลงใหลในความสวยของแกแน่ ๆ”

“เวอร์ไปแล้ว”

“ไม่เวอร์หรอกย่ะสวยขนาดนี้ นี่ขนาดฉันเป็นผู้หญิงเองฉันยังว่าสวยเลย ถ้าผู้ชายมองแล้วยังว่าแกไม่สวย ไอ้ผู้ชายพวกนั้นคงจะตาบอดสีแล้วแหละ ฮ่า ๆ ๆ”

“ก็ต้องสวยอยู่แล้วย่ะ วันสำคัญของพี่แทนทั้งที ฉันจะขี้เหร่ได้ยังไงล่ะ วันนี้ทุกคนจะต้องตะลึงในความสวยสะพรั่งอลังการของฉัน” โรสรินทร์พูดขึ้นพลางยิ้มอย่างเขินอาย

“แน่นอนว่าต้องตะลึงกันทั้งงานอยู่แล้ว แกคงสวยกว่าผู้หญิงคนไหนในงานนี้แน่นอน อร๊ายยย!!”

“พวกแกเองก็สวยไม่แพ้กันเลย มีหวังคืนนี้แกอาจจะเป็นที่สะดุดตาของชายหนุ่มโสดรูปงามคนใดคนหนึ่งในงานนี้ก็ได้ หรือไม่นังพอลล่าเองก็อาจจะได้ผัวสักคนในคืนนี้ ว่าไหม… คิกคิก!” มือเรียวยกขึ้นมาป้องปาก พลางหัวเราะคิกคักชอบใจ

“ขอให้ได้ขอให้โดนสักคนเถอะ เพี้ยงงงง !!” พอลล่าเอ่ยขึ้นพลางยกมือขึ้นมาไหว้ท่วมหัว

“ฮ่า ๆ งั้นเราก็เข้าไปข้างในกันเถอะ จะได้เอาของขวัญไปให้พี่แทนกัน” พูดจบทั้งสามสาวก็หัวเราะคิกคักเดินควงกันเข้าไปในงานปาร์ตี้ทันที

แสงไฟสว่างไสวประกอบกับเสียงดนตรีที่บรรเลงดังกระหึ่มไปทั่วทั้งคฤหาสน์หลังโต ทุกคนที่มาร่วมงานวันเกิดต่างแต่งตัวสวยงาม เพื่อมาร่วมงานเลี้ยงสุดหรูในครั้งนี้

ร่างบางระหงของโรสรินทร์ในชุดเดรสยาวสีชมพู ผ่าหลังลงลึกถึงบั้นเอวสวย อีกทั้งยังผ่าข้างสูงเผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียน ผมของเธอถูกมัดรวบขึ้นอย่างสวยงาม แต่งหน้าโทนสีชมพูอ่อนบางเบา ดวงตาสีดำสนิทเปล่งประกายวาววับยิ่งทำให้เธอดูสวยหวานมากขึ้นอีกเป็นกอง

โรสรินทร์เดินอย่างสง่างามเคียงคู่มากับกชกรและพอลล่าเพื่อนสาวคนสนิท เธอและเพื่อนเป็นที่ดึงดูดทุกสายตา ทุกคนต่างตะลึงในความสวยของเธอ ประกอบกับเสียงซุบซิบนินทากันดังขึ้นจากบรรดาแขกภายในงาน ผู้หญิงหลายคนต่างอิจฉาในความสวยของเธอกันเป็นแถบ ทำเอาผู้ชายหลายคนเหลียวหลังมองตามจนคอแทบเคล็ด

“สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่แทน” น้ำเสียงหวานเอ่ยขึ้น ก่อนชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งจะหันกลับมามองตามเสียงเรียก แต่แล้วเขาก็ตกตะลึงในความสวยน่ารักของเธอจนแทบจะพูดไม่ออก เขาได้แต่ยืนจ้องหน้าเธออยู่แบบนั้นราวกับคนไม่มีสติ

“……”

“นี่ค่ะ ของขวัญวันเกิด” มือเรียวสวยยื่นกล่องของขวัญวันเกิดให้กับชายหนุ่ม แต่อีกคนยังยืนมองใบหน้าหวานและอ้าปากค้างอยู่กับที่

“อะ แฮ่ม! เลิกตะลึงได้แล้วค่ะพี่แทน ตาค้างอย่างกับคนชักลมบ้าหมูแล้วมั้งคะ” กชกรพูดเอ่ยขึ้นทีเล่นทีจริงแต่ก็ทำให้ชายหนุ่มกลับมาสติได้อีกครั้ง

“แหม น้องเกรชก็…ใครบอกให้เพื่อนของน้องเกรชสวยขนาดนี้ล่ะ พี่ก็ต้องตะลึงเป็นธรรมดาไหมครับ”

แทนไทพูดขึ้นอย่างเขินอาย แต่ก็ไม่ลืมที่จะส่งสายตากรุ้มกริ่มแพรวพราวให้อีกคน

ทุกคนพูดคุยและดื่มด่ำกับบรรยากาศครื้นเครงในงานปาร์ตี้กันอย่างสนุกสนาน โรสรินทร์ กชกร และพอลล่ากำลังยืนพูดคุยกับกลุ่มบรรดาเพื่อน ๆ ของผู้เป็นเจ้าของวันเกิด แต่ทันใดนั้นก็มีหญิงสาวแสนสวยสุดเซ็กซี่ในชุดเดรสสั้นสีแดงเพลิงเดินตรงปรี่เข้ามาทางเธอ พร้อมกับยกแก้วไวน์แดงเต็มแก้วเทราดลงบนศีรษะของโรสรินทร์ จนไวน์สีแดงไหลอาบไล้ใบหน้าสวยในขณะที่เธอเองยังไม่ทันได้ตั้งตัว ไวน์สีแดงไหลอาบไปทั่วชุดเดรสสีชมพูสวยของเธอจนเปรอะเปื้อนเลอะเทอะไปหมด

“ว๊ายยยยตายแล้ว !!” กชกรกรีดร้องขึ้นมาเสียงดังด้วยความตกใจ

“นี่ทำอะไรของหล่อนยะ เอาไวน์มาราดตัวเพื่อนฉันทำไม”

พอลล่าพูดขึ้นอย่างโมโห ที่จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงที่ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว เสียมารยาทเทไวน์ราดบนตัวเพื่อนของเธอแบบนี้ ก่อนจะรีบถลาเข้ามาเช็ดคราบไวน์ออกจากตัวของเพื่อน

“อุ๊ย ! ตายแล้ว โทษทีนะคะ พอดีมือสั่นน่ะเลยจับแก้วไวน์ไม่อยู่” หญิงสาวสวยแปลกหน้าพูดขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร มิหนำซ้ำยังทำหน้าทำตาเบะปากเย้ยหยันพวกเธออีก ช่างไม่มีมารยาทเสียจริง

โรสรินทร์ต่างตะลึง พร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำไปด้วยความโกรธ สองมือเรียวยกขึ้นมาเช็ดคราบไวน์ออกจากใบหน้าและตามลำตัว ก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งจนดูเย็นชา

“คุณทำแบบนี้ทำไม ?” โรสรินทร์พูดกดเสียงต่ำพลางจ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง

“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ มือมันสั่น…!” หญิงสาวพูดขึ้นพลางแสยะยิ้มเยาะอย่างไม่รู้สึกรู้สา ทุกคนที่อยู่ในงานปาร์ตี้ต่างเริ่มสนอกสนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก่อนเพื่อนของแทนไทที่เห็นเหตุการณ์จะรีบไปตามเพื่อนของตัวเอง ที่ยืนคุยกับแขกอีกกลุ่มหนึ่งให้เข้ามาปรามศึกที่กำลังจะเกิดในครั้งนี้

“อย่ามาตอแหล!! ก็เห็น ๆ อยู่ว่าแกจงใจเทไวน์ราดตัวเพื่อนฉัน !!” กชกรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว พลางจ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่องเช่นเดียวกัน

“แค่ไวน์แก้วเดียวคงไม่ทำให้เพื่อนเธอเปียกจนป่วยหรอกนะ”

“เธอคงเป็นผู้หญิงมีปมสินะ” โรสรินทร์มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเย็นชา พร้อมแสยะยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน

“แล้วเธอคิดว่าตัวเองสวยมากหรือไง ?”

“ฉันไม่ได้คิด แต่คนอื่นเขาก็บอกนะ…ว่าฉันสวย และฉันก็คงไม่ต้องหลงตัวเองหรอก เพราะถ้าหากว่าฉันไม่สวยจริง เธอคงไม่นึกจะอิจฉาและหมั่นไส้ฉันแบบนี้หรอก จริงไหม?” หลังจบประโยคของโรสรินทร์ ทำให้หญิงสาวสวยแปลกหน้าถึงกับโกรธจนหน้าดำหน้าแดงที่อีกฝ่ายพูดจายั่วยวนกวนประสาท

“แก นังโรสรินทร์“