บท
ตั้งค่า

อาหล่อจัง

เด็กสาวพิศมองใบหน้าคมสันของอีกฝ่ายอยู่เนิ่นนาน ตอนอาจากไปเธอน่าจะอายุเกือบหกขวบ อายังคงความคมเข้มแบบชายไทย ตาดุ คิ้วดกดำได้รูปสวย จมูกโด่ง รับกันดีกับริมฝีปากหยักหนา ใบหน้ายาวสันกรามชัดที่มีไรเคราล้อมกรอบทำให้อาดูเข้มมากขึ้น อาสูงใหญ่มาก แถมเนื้อตัวก็มีมัดกล้ามแน่นไปหมด ขนาดเสื้อยืดสีขาวปกปิดอยู่ก็ยังเห็นได้ชัด ต่างจากเมื่อก่อนที่สูงโปร่งผอมบางกว่านี้

พ่อบอกว่าอาเป็นทหารที่เมืองนอก ก็คงฝึกหนักจนมีกล้ามเนื้อไปทั่วตัว ดูน่ากอดน่าซบเหลือเกิน

อาหล่อจัง..

เด็กสาวบอกตัวเองเบา ๆ ก่อนจะถูกจับได้ว่ายืนอยู่ตรงนั้น

“ แยม ” อาเรียกไม่ดังนัก แต่เธอก็สะดุ้งเฮือก

“ ยืนอยู่ทำไม มาหาอาสิ ”

“ ค่ะ ” เธอรับคำเสียงสั่นแล้วสาวเท้าไปหา อาตบไปบนโซฟาข้าง ๆ ให้เธอนั่งลง

“ ไม่คิดจะทักทายอาหน่อยเหรอ ไม่ได้เจอกันเป็นสิบสิบปี ” เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง เธอเงยหน้าขึ้นแต่ทันทีที่สบตาดุ ๆ นั่นก็ต้องรีบหลบทันที

“ สวัสดีค่ะอา ” เธอกระพุ่มมือไหว้ ใหญ่พิศมองหลานสาวที่ตอนนี้อยู่ในสภาพสมวัย ไม่ได้เป็นผู้หญิงใจแตกเหมือนเมื่อครู่

ดวงหน้ารูปไข่ที่สดใสอิ่มเต็ม ดวงตาของเธอกลมโตมีแพขนตายาวงอนประดับ จมูกโด่งรั้น ริมฝีปากกระจับจิ้มลิ้มสีชมพูอ่อน ๆ ผมสีดำยาวสลวยถูกปล่อยให้เคลียไหล่

หลานสาวของเขายิ่งพิศยิ่งสวย..

เพราะเขาเอาแต่จ้อง เกิดความเงียบงันจนทำให้อีกฝ่ายอึดอัดและร้อนตัวจึงโพล่งออกไปในที่สุด

“ หนูขอโทษนะคะ ”

“ ขอโทษเรื่องอะไร ”

“ ก็.. เรื่องเมื่อกี้ ”

“ แล้วนี่ไม่เรียนหรือไง พ่อเราไปรับอาที่สนามบินบอกเราเลิกเรียนบ่ายสามครึ่ง หลังนั้นต้องเรียนพิเศษ ”

“ หนู.. โดดเรียนค่ะ ” เธอยอมรับตรง ๆ

ความตึงเครียดมาเยือนอีกครั้ง

“ ทำแบบนี้บ่อยเหรอ ”

“ เปล่าค่ะ นี่พึ่งครั้งแรก ”

“ รู้ไหมว่ามันเสี่ยงแค่ไหน ถ้าท้องไส้ขึ้นมาจะทำยังไง ได้กันน่ะป้องกันบ้างหรือเปล่า ”

“ หนูยังไม่เคยมีอะไรกับเก่ง ครั้งนี้เกือบจะ.. ครั้งแรก ”

ชายหนุ่มชะงัก ใจหายไปหมด..

ถ้าเขามาไม่ทัน อะไรจะเกิดขึ้น..

“ ทำไมน้องแยมทำตัวแบบนี้ ไม่คิดบ้างเหรอว่าพ่อจะรู้สึกยังไง ” เธอเงยหน้าจ้องเขาด้วยน้ำตาเอ่อคลอ

“ แล้วพ่อล่ะคะ เคยเข้าใจหนูบ้างหรือเปล่า ตั้งแต่มีเมียใหม่พ่อก็ไม่สนใจหนูอีกเลย วัน ๆ ขลุกอยู่แต่กับน้าเพ็ญ หนูมันก็แค่ลูกติด ลูกที่แม่ทิ้ง หนูมันก็แค่ภาระของพ่อ ! ”

พูดไปน้ำตาก็ไหลพรากอาบแก้ม อาใหญ่ชะงักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะดึงหลานสาวเข้าไปกอดในอ้อมอกกว้าง

“ ไม่ร้องนะคนดี อาขอโทษ ”

“ อาใหญ่ไม่อยู่ตั้งนาน ไม่รู้หรอกค่ะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างหนูเหมือนอยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้ ” เธอพูดพลางสะอึกสะอื้น

“ อากลับมาแล้ว จะไม่ทิ้งหนูไปไหนอีกแล้วนะ ”

อาใหญ่พูดพลางลูบหัวลูบหลังเธอเบา ๆ อย่างปลอบโยน เด็กสาวผละออกมาจากอ้อมอกกว้างเพื่อมองหน้าเขาอย่างแปลกใจ

“ จริงเหรอคะ อาใหญ่จะกลับมาอยู่เมืองไทยจริง ๆ เหรอคะ ”

“ จริงสิ ”

“ เย้ ! ดีใจที่สุดเลย ”

เด็กสาวยิ้มกว้างออกมาทั้งน้ำตาแล้วโผเข้ากอดอาพลางหอมแก้มเสียฟอดใหญ่ ชายหนุ่มหัวเราะลั่น

“ เฮ้ย ขี้มูกขี้ตาเปื้อนแก้มอาหมดแล้ว ”

“ ไม่มีสักหน่อย ” เธอว่าแล้วพลางหัวเราะไปด้วย แล้วบรรยากาศอันตึงเครียดก็คลี่คลายลงเมื่อสองอาหลานเข้าใจกันดี

“ ไปหาอะไรกินข้างนอกกัน เดี๋ยวอาเลี้ยงเอง มีเมนูอะไรแนะนำอาบ้าง ”

“ โอ้โฮ มีเยอะเลยค่ะ หมูกระทะบุฟเฟต์ตรงข้ามอำเภอ นอกจากหมู่แล้วยังมีทั้งกุ้งหอยปูหมึกไม่อั้น ยำ ส้มตำ สเต็ก ของทอด ไอติม หนมหวาน.. ”

“ พอ ๆ เชื่อแล้วว่าเยอะจริง ” อาใหญ่เบรกคนที่กำลังสาธยายรายการของกินก่อนจะออกไปด้วยกัน

สองอาหลานสนทนาแลกเปลี่ยนชีวิตของตัวเองอย่างออกรสสนุกสนาน อาใหญ่สั่งเบียร์มาดื่มสองขวดและอนุญาตให้หลานสาวดื่มได้หนึ่งแก้ว

กลับมาถึงบ้าน อาใหญ่จัดการอาบน้ำอาบท่า แยมก็เช่นกัน เธออาบอีกครั้งเพราะกลิ่นควันจากร้านหมูกระทะ ก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วพึ่งนึกได้ว่าแล้วอาใหญ่จะนอนที่ไหน จึงลงไปข้างล่าง พบว่าอาใหญ่นอนอยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขก

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel