ใหญ่จัง
“ เก็บข้าวของให้เรียบร้อย ตอนนี้เลย เดี๋ยวแม่ออกไปธุระก่อน พรุ่งนี้เราจะย้ายบ้านกัน ”
“ ตอนนี้ไม่ได้หรอก หนูต้องออกไปทำงาน ”
“ เลิกทำมันได้แล้วไอ้งานเด็กเสิร์ฟกระจอก ๆ นั่น ต่อไปเราจะมีเงินถุงเงินถังให้ใช้เต็มที่ ”
“ มันเลิกปุบปับไม่ได้หรอกแม่ ต้องไปลาเขาก่อน ไปแจ้งให้เขารับคนใหม่ก่อน ไม่งั้นร้านเขาก็จะเสียหายเอาได้ เผลอ ๆ จะโดนปรับหรือเปล่าไม่รู้ ”
“ จะไปแคร์ทำไมวะ เสียหายก็เรื่องของมันสิ ตอนนี้เรามีเงินถุงเงินถังให้ใช้ ไม่ต้องไปทำงานงก ๆ รอรับเงินจากมันเสียหน่อย ถ้ามันมีปัญหาเดี๋ยวจะขอเงินลุงวิชัยไปฟาดหัวมันให้ เออ แค่นี้แหละ แม่ไปนะ รีบ ” แม่ว่าแล้วก็ขับรถออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว
ริสาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ รู้ดีว่าแม่ไม่ได้มีธุระสำคัญที่ไหนหรอก ก็แค่ออกไปดื่มหรือไม่ก็เข้าบ่อนอย่างที่นางโปรดปรานนั่นแหละ
หญิงสาวเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีสองและเริ่มทำงานพิเศษหาเลี้ยงชีพเพื่อนำเงินมาจ่ายค่าบ้านเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากินอยู่ ที่แม่ของเธอมีจ่ายบ้าง ไม่มีจ่ายบ้าง กระนั้นมันก็ไม่ได้มากพอสำหรับค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เธอเก็บข้าวของลวก ๆ แล้วเอามากองไว้บนเตียงนอน เพื่อเตรียมแพ็ค ก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปทำงานพิเศษที่ร้านพิซซ่าแห่งหนึ่งในทันที
***
“ เป็นไร ทำไมทำหน้าเหมือนตูด ”
ธาวิน ชายหนุ่มหน้าคมเข้ม รูปร่างสูงใหญ่กล้ามแน่นในชุดกีฬาบาสเก็ตบอล ยัดชิ้นพิซซ่าเข้าปากแล้วเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนเอ่ยถาม นิรดาหรือแนน หญิงสาวผมสั้นบ๊อบเทตามสมัยที่นั่งหน้าคว่ำอยู่ฝั่งตรงข้าม เธอค้อนขวับเขา ก่อนเอ่ยตอบ
“ ก็วินนั่นแหละ ไหนบอกจะพาไปกินพิซซ่า ”
“ อ้าว แล้วนี่มันไม่ใช่พิซซ่าตรงไหน ”
“ แนนหมายถึงพิซซ่าเตาถ่านในร้านอาหารอิตาเลี่ยน ไม่ใช่ร้านพิซซ่าตลาดล่างแบบนี้ ” อีกฝ่ายไม่สน ยังคงหยิบอีกชิ้นยัดเข้าปากแล้วเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย
“ ตลาดล่งตลาดล่างอะไรวะ มันก็เหมือน ๆ กันนั่นแหละ กิน ๆ ไปเหอะ อร่อยจะตาย ”
“ แนนเบื่อวิน ทำไมเป็นแบบนี้ตลอด ทำเหมือนไม่สนใจกัน ทุกวันนี้มีแต่แนนที่วิ่งตาม ”
คราวนี้ชายหนุ่มวางชิ้นพิซซ่าลงกับจานทันที ก่อนจะจ้องหน้าเธอเขม็ง
“ ดูเหมือนแนนจะลืมไปแล้วนะว่าเราเคยตกลงกันไว้ยังไง คืนนั้นไม่ใช่แนนเหรอที่ลากเราไปเอาในห้องน้ำผับแล้วขอเป็น Friend with benefit เราก็บอกแนนแล้วว่าไม่พร้อมที่จะจริงจังกับใคร แต่แนนยืนยันเสียงแข็งว่ารับได้ เรายังไม่พร้อมจะมีภาระผูกพันกับใครหน้าไหนทั้งนั้น ”
** (Friend with benefit คือ การคบหากันแบบมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน มีความสัมพันธ์ทางเพศกันได้ แต่อีกฝ่ายจะไปมีใครนั้นก็ไม่มีสิทธิ์หึงหวง)
“ แนนรู้ แต่วินไม่รู้สึกอะไรกับแนนเลยหรือไง นี่มันก็ร่วมปีแล้วนะที่เรามีกันและกันแบบนี้ แนนยอมรับว่าถลำใจให้วินมากกว่านั้นไปแล้ว แนนไม่อยากมีใคร แนนรักวิน ”
“ เหรอ แล้วที่ไปเอากับเด็กปีหนึ่งในลานจอดรถอาทิตย์ที่แล้วน่ะ มันอะไร ” หญิงสาวหน้าเจื่อนแล้วยิ้มกลบเกลื่อน
“ ก็... วันนั้นแนนซ้อมลีดเดอร์ให้รุ่นน้องแล้วเมาน่ะสิ เด็กนั่นมันบังคับแนนด้วย ”
“ บังคับอีท่าไหน ถึงได้มีคลิปหลุดว่าแนนเป็นคนขย่มไอ้นั่นจนรถโยก ”
“ วินหึงแนนเหรอ ”
“ เปล่า แค่ยกตัวอย่างหลักฐานมาประกอบรูปคดี ”
อีกฝ่ายเดินจากเก้าอี้ตัวเองไปนั่งซ้อนบนตักของชายหนุ่มอย่างไม่ละอาย เคราะห์ดีที่โต๊ะนั้นอยู่ในมุมอับและคนในร้านไม่เยอะ
“ ทำอะไรแนน นี่มันร้านพิซซ่านะ ”
แนนไม่ฟัง ก้มลงงับใบหูข้างหนึ่งของเขาเบา ๆ มือน้อยขยำเป้ากางเกงที่มีเพียงกางเกงกีฬาปกคลุม หล่อนลูบไล้คลึงเคล้าลิ่มลำนูนตุงทันที
“ เฮ้ย แนน ตรงนี้ไม่ได้นะ ” เขาว่า แต่ท่อนเนื้อนั้นมันดันทำตัวขัดกับคำพูดของเจ้าของ มันกำลังขยายใหญ่เหยียดยาวสู้มือนุ่มนิ่มนั้นอยู่
“ ไม่ได้จริงเหรอที่รัก ” หล่อนว่าก่อนล้วงมือเข้าใต้ขากางเกงกีฬาขาสั้นของอีกฝ่ายที่ไม่ได้สวมชั้นใน แล้วกำท่อนเนื้อนั้นไว้ก่อนรูดขึ้นรูดลงทันที
“ แนนชอบจังเวลาที่วินไม่ใส่กางเกงในแบบนี้ อู้ว ใหญ่จัง ”