หนุ่มแพทย์เบอร์หนึ่ง เมียเก่ามาร้องขอคืนดี

หลังประตูคุกอู๋หัย

มีชายชราคนหนึ่งกำลังคุกเข่าอยู่บนพื้นในมือถือบัตรเครดิต Black Cardของธนาคารโลกรออยู่

ชายชราผู้นี้มีชื่อว่าจ้าวเฟิงเหนียน มีทรัพย์สินครอบครองหลายพันล้าน และเป็นผู้ก่อตั้งเฟิงเหนียน กรุ๊ป ไม่นานมานี้ถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคร้ายแรงระยะสุดท้าย เขาไปตรวจกับแพทย์ชื่อดังทั่วประเทศ แต่ผลวินิจฉัยที่ได้ก็คือเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียงครึ่งปี

เมื่อวานเขาได้ข่าวว่าในคุกอู๋หัยมีหมอเทวดาคนหนึ่ง อีกฝ่ายเคยรักษาคนที่เคยเป็นโรคเหมือนกับเขาจนหายดีได้

เขาจึงรีบเตรียมเงินหมื่นล้านเพื่อมาขอให้หมอเทวดาช่วยชีวิต

พอประตูเหล็กเปิดออก มีผู้คุมเรือนจำคนหนึ่งเดินออกมา "ประธานจ้าวท่านหมอเทวดาเพิ่งทำเรื่องออกจากเรือนจำ คุณไปทางประตูด้านหน้า อาจจะมีโอกาสได้พบเขาก็ได้"

ครืด ครืด""""

ประตูเรือนจำเปิดออก

เย่ฉางชิงเดินออกมาจากประตูเรือนจำ มีลมพัดผ่านเบาๆ เขากางแขนออก รับรู้ถึงความเป็นอิสระ

ในที่สุดก็ได้ออกมาแล้ว

สามปีก่อนเขาเข้าคุกแทนภรรยาของเขา พึ่งเข้าคุกก็เจอชายชราที่มีท่าทางสติไม่ดี บอกว่าโรคกระดูกคอเสื่อมเรื้อรังของเขากำเริบอีกแล้ว และร้องขอให้ใครก็ได้มาช่วยนวดให้เขา

แต่ชายชรามีสภาพสกปรก พูดจาบ้าๆ บอๆ นักโทษคนอื่นๆ ถ้าไม่ใช่ด่าทอก็ทำร้ายร่างกายเขา

เย่ฉางชิงเห็นชายชราน่าจะอายุเท่าพ่อของตนเอง จึงเดินเข้ามาช่วยนวดให้อีกฝ่าย แต่คิดไม่ถึงว่าชายชราจะเรียกร้องเยอะมาก จะต้องนวดตามที่เขาบอกเท่านั้น

เขาทำตามที่อีกฝ่ายพูดบอก หลังจากนั้นชายชราก็มักจะมาขอให้เขานวดให้ เมื่อเวลาผ่านไป ชายชราก็คอยสอนเขาเกี่ยวกับความรู้ด้านการรักษาแพทย์แผนจีนจำนวนมาก และยังพูดโอ้อวดอีกว่าสิ่งที่เขาสอนนั้นสามารถช่วยคนตายให้ฟื้นคืนชีพได้

เย่ฉางชิงไม่ได้คิดจริงจัง ถือว่าฆ่าเวลา เรียนแบบขอไปที และยังเรียนศิลปะการต่อสู้จากชายชราด้วยเล็กน้อย

ครั้งหนึ่งมีนักโทษคนหนึ่งหมดสติไป หมอในเรือนจำรักษาไม่ได้ เขาลงมือรักษานักโทษจนหายดีได้ง่ายๆ เขาถึงตระหนักได้ว่าสิ่งที่ชายชราพูดนั้นเป็นเรื่องจริง

ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าจะเป็นนักโทษหรือผู้คุมเรือนจำ ทุกครั้งที่เจ็บป่วยก็จะมาหาเขาเพื่อขอให้เขาช่วยรักษา

หลังจากนั้น แม้แต่บรรดาเศรษฐีนอกเรือนจำก็ยังเตรียมเงินมาขอให้เขาช่วยรักษา

ตอนนี้ในที่สุดเขา เย่ฉางชิงก็ได้ออกมาแล้ว

พอนึกถึงภรรยากับลูกๆ และพ่อแม่ที่ไม่ได้เจอมาสามปี เขาก็อดที่จะพึมพำขึ้นมาไม่ได้ “คิดถึงทุกคนมาก ในที่สุดเราก็จะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้งแล้ว”

เอี๊ยด~

รถสปอร์ตสีแดงคันหนึ่งเคลื่อนเข้ามา ก่อนจะเบรกกะทันหัน และหยุดจอดหน้าประตูเรือนจำ

ประตูรถเปิดออก และมีหญิงสาวชุดแดงก็ลงมาจากรถ หญิงสาวคนนั้นมีใบหน้าที่สวยงาม และรูปร่างที่ร้อนแรง

สวมใส่เสื้อผ้าแบรนด์หรู และแว่นกันแดด

ท่าทางเย่อหยิ่งและมาดมั่น

พอเย่ฉางชิงเห็นหญิงสาว เขาก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เขาไม่ได้เจอกันสามปี ตอนนี้ภรรยาของเขาสวยยิ่งกว่าเมื่อก่อนมาก

อีกทั้งยังเซ็กซี่กว่าเมื่อก่อนอีกด้วย

เขากางแขนกว้างและเดินเข้าไปหาเธอด้วยรอยยิ้ม: “รอคอยที่จะพบคุณมาสามปีแล้ว ผมคิดถึงคุณมากๆ เลย!”

จินอวี้หรงยื่นมือออกไปขวางเขาไว้: “หยุด อย่าเข้ามา ฉันไม่อยากให้เสนียดบนตัวของคุณมาแปดเปื้อน”

เสนียด?

ความดีใจในดวงตาของเย่ฉางชิงเหือดหายไป เขาหยุดเดิน เขาเข้าคุกแทนภรรยา แต่คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะรังเกียจเขา

แต่พอเขานึกขึ้นได้ว่าเขาเพิ่งได้รับการปล่อยตัว น่าจะโชคไม่ดีเท่าไหร่: "ถ้าอย่างนั้นเรากลับบ้านไปอาบน้ำ เดินข้ามกองไฟ ล้างความไม่ดีออกก่อนค่อยกอด"

จินอวี้หรงขมวดคิ้วแล้วพูด "เย่ฉางชิง ฉันไม่มีเวลามาทำเรื่องไร้สาระกับคุณขนาดนี้

ฉันไปขอเยี่ยมคุณที่เรือนจำหลายครั้ง แต่คุณไม่ยอมออกมาพบฉันเลย

วันนี้คุณหนีไม่พ้นอีกแล้ว

ฉันจะหย่ากับคุณ "

หย่า?

เย่ฉางชิงตกตะลึง เขามองไปที่จินอวี้หรงด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ และถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ: "คุณ... บอกว่าจะหย่า?"

จินอวี้หรงมีท่าทางมั่นใจมาก: "ใช่ หย่า!"

เย่ฉางชิงรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบได้พังทลายลง เขายอมเข้าคุกแทนภรรยาสามปี เพียงเพราะไม่อยากให้ภรรยาของเขาต้องเข้าไปเจอกับความลำบากในคุก

แต่คิดไม่ถึงว่าสิ่งที่ได้กลับคืนมาไม่ใช่ความซาบซึ่งใจ ไม่ใช่ความรักเพิ่มมากขึ้น แต่สิ่งที่ได้กลับคืนคือคำว่าเธอจะหย่าแทน!

เขารู้สึกเหมือนภรรยาของเขา ใช้มีดแทงใส่หัวใจ

หัวใจของเขากำลังมีเลือดไหลออกมา

ความคิดของเขางุนงงยุ่งเหยิงไปหมด "คุณ... คุณจะหย่ากับผมจริงๆ เหรอ?"

จินอวี้หรงมองไปที่ เย่ฉางชิงแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย: "ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ความแตกต่างระหว่างคุณกับฉันมันเยอะขึ้นเรื่อย ๆ เวลาได้ผลักให้คุณกับฉันแยกออกห่างไปสองทิศทาง

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ฉันทำกำไรของบริษัทเพิ่มขึ้นถึงสิบเท่า ตอนนี้บริษัทฉางชิงกลายเป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีสินทรัพย์มากกว่าหนึ่งร้อยล้าน

ฉันคือประธานบริษัทสาวที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองซงเจียง

ส่วนคุณเป็นนักโทษที่เพิ่งพ้นโทษออกมา ใครๆ ก็ดูถูกเหยียดหยาม

ช่องว่างระหว่างเราสองคนนั้นเยอะเกินไป

คุณไม่คู่ควรกับฉันอีกต่อไปแล้ว! "

ไม่คู่ควร?

สีหน้าของเย่ฉางชิงมีร่องรอยของความเจ็บปวดปรากฏขึ้นมา ตลอดสามปีที่ผ่านมา เขาตั้งตารอที่จะได้กลับมาอยู่ใช้ชีวิตกับภรรยาของเขาอีกครั้งและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

ตอนที่อยู่ในเรือนจำ เขาตั้งใจเรียนรู้ทักษะทางการแพทย์กับอาจารย์อย่างหนัก เรียนศิลปะการต่อสู้ ความก้าวหน้าของเขารวดเร็วจนทำให้อาจารย์ของเขายังต้องตกใจ

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา มีเศรษฐีหลายสิบคนที่มาขอร้องให้เขารักษา แต่ละคนแทบจะยกสมบัติทั้งหมดให้เขาเพื่อแลกกับการได้มีชีวิตอยู่ต่อ เงินที่เขามีในตอนนี้มีมากกว่าหมื่นล้านแล้ว

เขาคิดว่ามีเงินมากมายขนาดนี้แล้ว จะต้องทำให้ภรรยาและลูกสาวของเขามีชีวิตที่ดีขึ้นได้

คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาพอมีเงินแล้ว จะอยากหย่ากับเขา

เย่ฉางชิงอดที่จะโมโหขึ้นมาไม่ได้ ตั้งใจจะตะโกนออกมาตรงนั้นเลยว่าหย่ากัน แต่พอคิดถึงลูกสาวของเขา เขาก็ใจอ่อนลงอีกครั้ง

เพื่อลูกสาวของเขาแล้ว เขาจึงตัดสินใจฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง "ที่จริงแล้ว ผมเองก็หาเงินได้เยอะมาก น่าจะมากกว่าหมื่นล้านได้..."

คุณ?

จินอวี้หรงแสดงสีหน้าเยาะเย้ยออกมา "คุณกำลังฝันอยู่หรือเปล่า!

หมื่นล้าน?

ลบหมื่นล้านออกไป เหลือแค่หนึ่งมากกว่า! "

เย่ฉางชิงโกรธจนกัดฟันแน่น "คุณจะไม่เชื่อผมก็ได้ คิดเสียว่าผมคุยโม้โอ้อวดก็ได้ แต่หลิงลิงลูกสาวของเราล่ะ คุณเคยคิดถึงความรู้สึกของลูกบ้างไหม?"

จินอวี้หรงตะคอกออกมาอย่างเย็นชา: "ไม่ต้องพูดถึงหลิงลิง แม้ว่าลูกจะไม่ได้อยู่กับฉัน หนึ่งปีก็เจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง ไม่ว่ายังไงฉันก็เป็นแม่แท้ๆ แต่ลูกกลับกินบนเรือน ขี้บนหลังคา เข้าข้างแต่ปู่ย่าของเธอ

ฉันไม่ต้องการหลิงลิง ฉันจะเอาแค่บริษัทฉางชิง

นี่ภรรยาของเขาไม่ต้องการแม้แต่ลูกสาวของเธอเลยหรือ!

เย่ฉางชิงรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก ผู้หญิงเช่นนี้จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้อย่างไร เขาโมโหจนตะโกนขึ้นมา "หย่า เราไปหย่ากันเดี๋ยวนี้!

ส่วนบริษัทฉางชิงผมเป็นผู้ก่อตั้ง ถือเป็นทรัพย์สินร่วมกันแบ่งกันคนละครึ่ง”

จินอวี้หรงเอ่ยเตือนด้วยเสียงเย็นชา “เย่ฉางชิงก่อนคุณจะเข้าคุก คุณเปลี่ยนชื่อนิติบุคคลของบริษัทเป็นชื่อฉันแล้ว!

ถ้าคุณอยากแบ่งบริษัทฉางชิงกับฉัน คุณก็อย่าคิดว่าจะได้ลูกสาวไป

ฉันขอเตือนคุณไว้เลย ว่าถ้าพ่อแม่ของคุณไม่มีหลานสาวคงมีชีวิตอยู่ไม่ได้!

จนถึงตอนนี้เย่ฉางชิงถึงได้เข้าใจ ว่าจินอวี้หรงวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว

แม้ว่าบริษัทฉางชิงเขาจะเป็นผู้ก่อตั้งขึ้นมา และปัจจุบันมีมูลค่ากว่าหนึ่งร้อยล้าน แต่เมื่อเทียบกับลูกสาวแล้ว มันก็ไม่มีค่าอะไร

“ผมเลือกลูกสาว ผมเลือกลูกสาวเท่านั้น”

จินอวี้หรงรู้สึกคิดไม่ถึงเล็กน้อย เรื่องราวมันดำเนินได้อย่างราบรื่นกว่าที่เธอคิดไว้ แผนสำรองที่เตรียมไว้เธอก็ไม่ต้องใช้ เธอหยิบเอกสารออกมาจากรถ: "นี่คือหนังสือสัญญาการหย่าร้าง คุณรีบเซ็นชื่อได้แล้ว"

เย่ฉางชิงหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเซ็นชื่อของเขาลงไป "จินอวี้หรงคุณจะต้องเสียใจกับการตัดสินใจของคุณในวันนี้!"

จินอวี้หรงรับหนังสือสัญญาการหย่าคืนมา แล้วตรวจสอบให้มั่นใจ ก่อนจะพูดตอบอย่างเยาะเย้ย "เสียใจเหรอ?คนที่จะต้องเสียใจคือคุณต่างหาก! ถ้าคุณหางานทำไม่ได้ คุณอย่าคิดจะมาขอร้องฉันเด็ดขาด!จริงสิ ฉันลืมบอกคุณไปเลย วันนี้ฉันมีสัญญามูลค่าสามสิบล้านต้องไปเซ็น วันนี้ไม่มีเวลาไปยื่นคำร้องขอหย่า พรุ่งนี้แปดโมงเช้าเราไปเจอกันที่สำนักทะเบียนเขตเพื่อทำเรื่องหย่ากัน”

เธอได้นัดพบกับจ้าวชิวเยญประธานบริษัทคนใหม่ของเฟิงเหนียน กรุ๊ปได้ยินว่าจ้าวเฟิงเหนียนประธานบริษัทคนเก่าป่วยโรคร้ายแรงระยะสุดท้าย ดังนั้นจ้าวชิวเยญหลานสาวของเขาจึงเข้ารับตำแหน่งแทน

ตอนนี้จ้าวชิวเยญเรียกได้ว่าเป็นผู้บริหารมือใหม่ในโลกธุรกิจ เพื่อจะได้นัดพบกับจ้าวชิวเยญ เธอต้องใช้เงินส่งของขวัญ ขอความช่วยเหลือจากเพื่อนหลายคน กว่าจะมีโอกาสได้นัดพบกับอีกฝ่ายในช่วงสิบโมงของวันนี้

เธอไม่มีทางเสียเวลากับการไปเซ็นใบหย่า จนพลาดโอกาสเข้าพบจ้าวชิวเยญแน่นอน

เย่ฉางชิงไม่อยากฟังเธอพูดเรื่องธุรกิจ: "ไปไกลๆ ไปให้พ้น พรุ่งนี้แปดโมงเช้าเจอกันที่สำนักทะเบียนเขต หลังจากหย่ากันแล้ว ผมไม่อยากเจอคุณอีกตลอดชีวิต!”

จินอวี้หรงส่ายหน้าเบาๆ มีเพียงผู้ชายที่ไร้ความสามารถเท่านั้นที่จะโมโห และมีเพียงผู้ชายที่ล้มเหลวเท่านั้นที่จะตะโกนใส่ผู้หญิง

คนไร้ความสามารถเช่นนี้ เธอขี้เกียจที่จะสนใจจึงหันหลังขึ้นรถ ก่อนจะเหยียบคันเร่ง แล้วขับรถสปอร์ตหรูจากไป

เย่ฉางชิงยืนเหม่ออยู่ตรงนั้นเป็นเวลานาน ก่อนที่จะเข้าคุก จินอวี้หรงคุกเข่าขอร้องให้เขารับผิดแทน เธอร้องไห้อย่างน่าสงสารและบอกว่าลูกสาวยังเด็กขาดแม่ไม่ได้ เธอจะต้องคอยดูแลลูกสาวให้เติบโต เขาคิดไม่ถึงเลยว่าทุกอย่างจะเป็นเรื่องโกหก!

ในขณะที่เขากำลังจมอยู่กับความคิดของตัวเอง มีรถสีดำคันหนึ่งมาหยุดจอดอยู่ข้างๆ เขา

จ้าวเฟิงเหนียนลงมาจากรถ เขามองไปทางประตูแล้วเห็นเย่ฉางชิงยืนอยู่เพียงคนเดียว เขาเดาว่าอีกฝ่ายก็คือหมอเทวดา เขาจึงรีบเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าเย่ฉางชิงอย่างดีใจ "ท่านหมอเทวดา ในที่สุดผมก็ได้เจอคุณแล้ว ผมป่วยหนัก โปรดช่วยชีวิตผมด้วย”

เย่ฉางชิงตื่นจากภวังค์ และพูดอย่างไม่มีอารมณ์ "ผมเพิ่งหย่า ไม่มีอารมณ์จะรักษา"

หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังเตรียมจะเดินจากไป ตอนนี้เขาแค่อยากจะรีบกลับบ้านเร็วๆ

ตลอดช่วงที่ติดคุกสามปี พ่อแม่ของเขาไม่เคยมาเยี่ยมเขาเลย เขารู้สึกว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ อยากจะรีบกลับบ้านเพื่อตรวจสอบสถานการณ์

จ้าวเฟิงเหนียนแอบบ่นว่าตนเองดวงไม่ดี คิดไม่ถึงว่าตนเองจะมาพบกับหมอเทวดาเพิ่งถูกขอหย่า แต่เขายังไม่อยากยอมแพ้ เขารีบหยิบบัตรเครดิต Black Cardของเขาออกมา "ท่านหมอเทวดา ต้องรบกวนคุณแล้ว" .

นี่คือเงินจำนวนหนึ่งพันล้าน หากคุณคิดว่าไม่พอผมจะเพิ่มให้อีก ผมขอร้องช่วยชีวิตผมด้วย”

หลังจากพูดจบ เขาก็คุกเข่าลงกับพื้น!

เย่ฉางชิงยังคงส่ายหัวอย่างหมดอารมณ์ โดยไม่แม้แต่จะมองไปที่บัตรเครดิต Black Card เขาโบกมือให้ "ลุกขึ้นมาเถอะ คุณยังไม่ตายตอนนี้ ผมเองก็ยังไม่มีอารมณ์ที่จะรักษาด้วย

บ้านของผมอยู่ในเมืองซงเจียง หมู่บ้านซาจิ่ง เขตพื้นที่เปยหลิน ผมชื่อเย่ฉางชิง

ขอเวลาอีกไม่กี่วัน แล้วคุณค่อยกลับมาให้ผมรักษา

หลังจากพูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไป

จ้าวเฟิงเหนียนถือบัตรเครดิต Black Cardไว้ในมือ และมองดูเย่ฉางชิงเดินจากไป เขาแทบอยากจะร้องไห้ออกมา

ในฐานะผู้ก่อตั้งเฟิงเหนียน กรุ๊ปในเมืองซงเจียง มีคนจำนวนนับไม่ถ้วนที่ต้องการพบเขา

แต่เขาถือเงินหนึ่งพันล้านและคุกเข่าขอร้อง แต่อีกฝ่ายกับไม่แม้แต่จะมองเขาเลย

ช่างดวงซวยจริงๆ อุตส่าห์รีบมาขอร้องให้เขาช่วยชีวิต แต่ดันมาเจอกับตอนที่หมอเทวดาอารมณ์ไม่ดีเข้าอีก

เขาคิดไม่ออกจริงๆ ว่าผู้หญิงแบบไหน ถึงได้คิดจะหย่ากับคนแบบนี้ได้ เธอตาบอดไปแล้วหรือเปล่า?

พอคิดถึงตรงนี้ ดวงตาของเขาก็เปร่งประกายขึ้นมา หลานสาวของเขาจ้าวชิวเยญเป็นที่รู้จักกันในฐานะผู้หญิงที่สวยที่สุดในวงการธุรกิจ และตอนนี้ก็ยังไม่มีคู่ครองด้วย

ถ้าหากเธอสามารถมีความสัมพันธ์กับหมอเทวดาคนนี้ได้ หลานสาวของเขาจะมีลูกเขยในอุดมคติเช่นนี้ การรักษาโรคของเขาก็จะง่ายขึ้น

นี่มันยิงนัดเดียวได้นกสองตัวเลยไม่ใช่เหรอ?