2/1 ทวงบุญคุณ

บทที่2

ทวงบุญคุณ

“คุณพ่อทำไมกลับดึกจังคะ ลลิลโทรไปคุณพ่อก็ไม่ยอมรับสาย ” ลูกสาวคนสวยนั่งรอกินข้าวกับพ่อจนดึก

“งานที่บริษัทกำลังยุ่ง สินค้าหาให้ลูกค้าไม่ได้ตามกำหนด พ่อโดนค่าปรับหลายแสนเลย แต่ก่อนพ่อเคยมีเงินของแม่คอยช่วยอยู่ ตอนนี้เป็นชื่อของลลิล พ่อก็ไม่อยากรบกวน”

เลี้ยงมากับมือ ทำไมทัตเทพจะไม่รู้จักนิสัยลูกสาวนอกสายเลือดคนนี้ ถ้าเขาขอตรงๆก็ได้ แต่ถ้าใช้ลูกเกรงใจแบบนี้ มีเท่าไหร่ให้หมด

“พ่อเอาบัตรเอทีเอ็มของคุณแม่ที่อยู่กับลลิลไปใช้เลยค่ะ ในนั้นมีอยู่หลายแสน น่าจะพอช่วยค่าปรับที่ต้องจ่ายให้กับลูกค้าได้” เป็นอย่างที่ทัตเทพคิด

“มันจะดีเหรอ พ่อไม่อยากเอาของลูกเลย แต่ตอนนี้เราแย่จริงๆ และ.....”คนพูดลากเสียงให้ดูน่าสงสัย

“และอะไรคะพ่อ ยังมีอะไรที่พ่อยังไม่ได้บอก บอกมาเถอะค่ะ ลลิลยินดีช่วยพ่อทุกอย่าง เราเหลือกันแค่สองคนแล้ว ถ้าลลิลไม่ช่วยพ่อ ก็ไม่รู้จะไปช่วยใครแล้วค่ะ”

หญิงสาวเอื้อมือมาจับมือหนาที่เริ่มเหี่ยวย่นด้วยอายุที่มากขึ้น มองตาคนตรงหน้าอย่างทั้งรัก เคารพ และเทิดทูน ลลิลยังจำทุกเรื่องที่มาเล่าว่าพ่อรักและดูแลเธอขนาดไหนตอนเด็กๆ แล้วตอนนี้พ่อของเธอกำลังเดือดร้อน ถึงเวลาที่เธอต้องตอบแทน

“แม่ของลูก เอาบ้านหลังนี้ไปค้ำประกันเงินกู้นอกระบบ แล้วแม่ก็ไม่ได้จ่ายดอกเขามาหลายเดือน สิ้นเดือนนี้ ถ้าเราหาต้นสิบล้านไปคืนเขาไม่ได้ เขาจะยึดบ้านและที่ดินทั้งหมดแทนต้นกับดอก”

คนเล่ายกมือขึ้นมาทาบบนใบหน้า บีบน้ำตาลูกผู้ชายจนมันไหลออกมาได้สำเร็จ การแสดงที่ไม่ได้ซ้อมมา แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เพราะหญิงสาวตรงหน้าเชื่อสนิท

“ลลิลไม่มีเงินขนาดนั้นะคะ แล้วเราจะทำยังไงกัน” หญิงสาวตื่นตกใจกับสิ่งที่ได้รับรู้

“มันขู่จะฆ่าพ่อ ลูกก็รู้พวกนี้มันเอาจริง เกสสราเนาะเกสสรา ไม่น่าไปยุ่งกับพวกมันเลย” น้ำตายังไม่หยุดไหล ตีบทจนแตกกระจุย

“มันมีข้อเสนออีกข้อ แต่พ่อคงไม่กล้าขอร้องให้ลูกช่วย ” คนพูดทำท่าจะลุกขึ้นไม่พูดต่อ

“บอกลลิลมาค่ะ ลูกบอกแล้ว ว่าตายแทนพ่อ ลูกก็ทำได้”

“พวกมันต้องการให้ลูกของพ่อไปเป็นเมียเก็บของเจ้านายมัน แล้วมันจะไม่ยึดบ้านเรา แทนดอกเบี้ย ที่แม่ของลูกค้างมันไว้เกือบห้าล้าน แล้วมันจะไม่คิดดอกเบี้ย ถ้าลูกยังเป็นเมียมันอยู่ จนกว่าพ่อจะหาเงินสิบล้านได้ มันถึงจะให้ลูกเป็นอิสระ”