Chapter.5 รุกแรง

"หมอจะพาแก้วไปไหนคะ " ฉันไม่รู้ว่าพูดอะไรออกไป ไม่ได้เมา เหล้าแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้ โดนหมอลากออกมานอกร้าน ที่หมอต้องทำแบบนี้เพราะฉันกำลังจะจับหมอจูบกลางร้านเหล้าต่อหน้าคนนับสิบที่กำลังนั่งดื่มนั่งชิลกันอยู่ ไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่ ทั้งๆ ที่ลึกๆ ข้างในไม่เคยคิดทำเรื่องบ้าบอแบบนี้เลย

"พาออกไปจากที่นี่ คุณแก้วไหนลองบอกผมมาสิ ว่าคุณเป็นบ้าอะไร"

"แก้วก็แค่ อยากให้หมอจูบแก้วเท่านั้นเอง แต่ถ้าหมอไม่โอเค ไม่เป็นไรค่ะ ปล่อยมือแก้วด้วย" ฉันก้มมองลงไปที่มือของเราสองคน ผู้หญิงแบบฉันหมอคงไม่อยากจูบ ฉันเข้าใจ อาชีพการงานและการวางตัว หมอคงอยากไม่ลดตัวลงมาสัมผัสกับผู้หญิงอย่างฉันหรอก

"ผมอยากรู้เหตุผล ที่ผมลากคุณออกมาก็เพราะแบบนี้ คุณเป็นผู้หญิงนะ " ยังมีผู้ชายแบบนี้เหลืออยู่บนโลกอีกเหรอ สุภาพบุรุษมีจริงๆ เหรอ นึกว่าจะมีแต่ในนิยายซะอีก

"ผู้หญิงแล้วไง ก็แค่จูบจะอะไรนักหนา แยกกันตรงนี้นะคะ แก้วจะไปนั่งดื่มต่อ"

"เป็นแบบนี้บ่อยเหรอ เที่ยวขอจูบกับผู้ชายไปทั่ว ขอโทษนะ ที่ต้องพูดแบบนี้ "

"ช่างมันเถอะค่ะ ปล่อยแก้ว "

"ไม่ คุณควรกลับที่พักได้แล้ว คุณเมา"

"แก้วไม่เมา"

"จะเอาแบบนั้นก็ได้ ถ้างั้นตามผมมานี่" ฉันโดนคนตัวโตดึงมือจนเกือบหน้าทิ่มดีที่ยังพอตั้งตัวทัน เอาเข้าจริงหมอก็แอบน่ากลัวเหมือนกัน ฉันไม่เคยทำแบบนี้กับใคร ไม่เคยขอใครจูบ แล้วก็ไม่อยากจูบใครด้วย เฝ้าครุ่นคิดอยู่ในใจว่าทำไมถึงกล้าขออะไรแบบนี้กับคนแปลกหน้า ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าอารมณ์และความรู้สึกของการโดนจูบเป็นยังไง แล้วทำไมต้องเป็นหมอ คงเป็นเพราะหมอเข้ามาได้จังหวะพอดีล่ะมั้ง จังหวะนรกน่ะสิไม่ว่า เจออีแก้วขอจูบ ผู้หญิงป่าเถื่อนใครจะจูบลงขนาดหมอยังไม่กล้าเลย ฉันโดนหมอลากมาไกลพอสมควร เวลานี้ริมหาดผู้คนไม่ค่อยพลุกพล่าน จะมีก็แต่คู่รักชาวไทยและชาวต่างชาตินั่งพลอดรักดื่มด่ำกับบรรยากาศช่วงเวลากลางคืนริมหาดทราย ลมทะเลพัดโชยเข้าฝั่งเป็นระลอก ฉันว่าบรรยากาศค่อนข้างดีเลยทีเดียว น่ามานั่งบิ้วอารมณ์เขียนนิยายตรงนี้มาก

"ริมหาด "

"ใช่ ที่นี่แหละ นั่งลงสิ " ก่อนที่เรามาถึงริมหาด หมอแวะเข้าร้านสะดวกซื้อหิ้วเบียร์มาอีกเกือบหกขวดแถมยังมีขนมขบเคี้ยวอีกหลายอย่างให้เลือกกิน

"ดูทุกคู่เขามีความสุขดีนะคะ " ฉันทิ้งตัวลงบนพื้นทรายก่อนที่จะมองคู่รักแต่ละคู่สวีทกัน บ้างก็จูบอย่างดูดดื่ม บ้างก็นั่งโอบกอด รอยยิ้มของคนพวกนี้ทำให้เผลอยิ้มตามออกมาโดยไม่รู้ตัว ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามฉันเชื่อแบบนั้นมาตลอด

"แฟนทิ้งเหรอ "

"แก้วเนี่ยนะ ทำไมคิดแบบนั้นล่ะคะ " ฉันยื่นมือไปรับขวดเบียร์ที่หมอยื่นให้แล้วเลิกคิ้วถามเป็นเชิงสงสัย แบบฉันเนี่ยนะมีแฟน ฉันดูเหมือนชะนีถูกผู้ชายเทแล้วหนีมาเที่ยวคนเดียวอะไรประมาณนี้มากเลยเหรอ

"ไม่รู้สิ อาการคุณเหมือน "

อึก อึก อึก

"หมอเบาๆ ค่ะ " คนที่โดนแฟนทิ้งน่าจะเป็นหมอมากกว่า เก็บกดมาจากไหนกระดกเบียร์ลงคอเป็นน้ำเปล่าแบบนี้

"ผมไม่ได้อกหัก ผมแค่ ไม่ทำตามหัวใจของตัวเอง รู้ตัวอีกทีก็สายไปแล้ว " น้ำเสียงหมออ่อนลงเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ใครกันที่ทำให้หมอเป็นแบบนี้ คุณหมอทำคลอดสุดหล่อคิวทองโดนจองตัวจากเศรษฐีมากมายโดนผู้หญิงหักอกมาเหรอเนี่ย

"มีอะไรระบายได้นะคะ " หมอน่าจะมีเรื่องอึดอัดใจยิ่งกว่า

"ผมไม่อยากพูดถึง ทุกครั้งที่ผมนึกถึงจะส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันของผมมาก ผมโหมงานเพื่อให้ลืม มันยากมากนะ กับการลืมใครสักคน พอจะมีวิธีบ้างไหม วิธีที่ทำให้ลืม " เหมือนเด็กเพิ่งแอบรัก ใบหน้าหมอเริ่มเห่อแดงฉันคิดว่าน่าจะเป็นฤทธิ์แอลกอฮอล์จากเบียร์ที่เพิ่งกระดกเข้าไปเมื่อกี้ ทำไมคำถามหมอถึงได้น่ารักน่าชังแบบนี้ จะแนะนำยังไง เปิดตำราแล้วนั่งอธิบายให้ฟังดีไหม เพราะฉันก็ไม่เคยมีประสบการณ์โดยตรง ทฤษฎียังพอแนะนำได้จากนิยายที่เขียน

"แก้วว่าหมอเริ่มเมาแล้วนะคะ ดื่มไปแค่นิดเดียวเอง คออ่อนหรือคะ"

"คอน่ะอ่อนเร็ว แต่อย่างอื่นไม่อ่อนเร็วนะ"

"อะไรล่ะคะ ที่หมอพูดถึง" ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ผิวขาวๆ หน้าใสๆ ที่มีรอยแดงลามไปจนทั่วบริเวณจนถึงใบหู หมอคออ่อนจริงๆ ฟังการพูดก็ดูออกแล้วว่าเมา

"อยากรู้ไหม"

"อืม ฮึ รอฟังอยู่ค่ะ " สายตาของอีแก้วคนนี้ยังคงแน่วแน่ อยากจะรู้จริงๆ ว่าหมอจะงัดมุกไหนออกมาอีก

"ไม่กลัวผมเลยเหรอ"

"กลัวทำไม ทำไมต้องกลัว บอกไว้ก่อนเลยว่าแก้วเคยดักตีผู้ชายเลือดอาบมาแล้วนะคะ นับประสาอะไรกับหมอที่กำลังเมา ขวดเบียร์อยู่ใกล้มือ ฟาดทีเดียวหมอก็สลบแล้วค่ะ"

"ทำไมใจร้ายจัง " บางทีการจ้องตากันนานๆ ก็ทำให้อะไรหลายๆ อย่างในร่างกายเริ่มมีปฏิกิริยา อย่าเพิ่งคิดไปไกล ตอนนี้ตาเริ่มแห้งเพราะไม่ได้กะพริบ หมอก็จ้องสู้ตายกะจะเอาให้ท้องเลยหรือไง

"คุณเป็นคนสวยนะ ยิ่งใกล้ก็ยิ่งสวย "

"สวยพอที่หมอจะจูบแก้วได้ไหม " สายตาหมอหยาดเยิ้มมาก เห็นแล้วก็เคลิ้มตามอยากจะดึงเข้ามาจูบก่อน แต่ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง

" ทำไมถึงต้องเป็นผม "

"มันเป็นจูบแรกของแก้ว แก้วคิดว่าหมอคงจะทำออกมาได้ดี "

"ขอบคุณที่ให้เกียรติ ด้วยความยินดีครับ"

...........................................

ผมช่วงชิงฝีปากของเธออย่างละเมียดละไมค่อยๆ สอดแทรกความหวานให้เธอได้ลองลิ้มชิมรสว่าจูบที่ผมมอบให้มันชุ่มฉ่ำและละมุนมากขนาดไหน เป็นผมเองที่เมาไม่ใช่เธอ เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักกว่าที่คิดไว้เยอะ ผมใช้มือประคองท้ายทอยของเธอไว้ ปลายลิ้นร้อนชื้นที่อาบชโลมไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ สอดแทรกเข้าไปในปากเล็กเกี่ยวตวัดกวาดชิมความหวานของคนที่กำลังหลับตาปี๋อย่านุ่มนวลและเชื่องช้า เริ่มมีปฏิกิริยาตอบโต้ท่าทางเงอะงะของคนเพิ่งเคยจูบครั้งแรกมันก็จะน่ารักแบบนี้ เรานั่งจูบแลกลิ้นกันอยู่ริมหาดภายใต้แสงจันทร์ในคืนเดือนหงาย และดวงดาวนับร้อยที่เฝ้ามองเราสองคนอยู่

"อื้อ แฮ่ก หยุดทำไมล่ะคะหมอ " ผมผละริมฝีปากออก ก่อนที่ทุกอย่างจะเกินเลยมากไปกว่านี้

"ผมว่า "

"ไปต่อที่ห้องแก้วก็ได้ค่ะ ถ้าหมอคิดว่าที่นี่มันไม่เหมาะ"

"คุณกำลังเปิดทางให้ผมอยู่นะ " เธอกำลังพูดอะไรออกมา นี่มันเรื่องระดับชาติเลยนะ เชิญผู้ชายไปต่อห้องบางทีความน่ารักของเธอก็ทำให้ผมเริ่มหวั่นเกี่ยวกับความปลอดภัยของตัวเอง

"แก้วชอบจูบที่หมอมอบให้นะคะ แก้วรู้สึกดีกับมัน บางทีมันอาจจะใช่ก็ได้"

"จะขอผมเป็นแฟนเหรอ"

......................................