4
“มงคล อา...มงคล ดีค่ะ...อา”
ฤทัยรัตน์ร้องครางไม่หยุด เมื่อถูกชายชูนามว่ามงคลสาดใส่แรงกำลังอย่างหนักเข้าหาตัวนาง ซึ่งดูเหมือนว่า นางจะไม่เจ็บปวด ตรงกันข้ามกับชอบใจ แยกขาให้กว้างขึ้น ร่อนสะโพกรับตัวตนชายที่วิ่งเข้าวิ่งออกช่องทางรัก
“ผม...ผมจะถึงแล้วนะ...นะครับพี่ใจ...อูว์” มงคลพูดยังไม่ทันขาดปาก เขาก็รัวเร็วเป็นชุดก่อนจะหยุดแช่นิ่ง ปลดปล่อยความสุขใส่ร่างสวยของฤทัยรัตน์ และเมื่อทุกอย่างผ่านพ้นไป สองร่างก็นอนกอดกันบนเตียง
“พี่ใจของผม เก่งที่สุดเลยครับ” มงคลจูบหน้าผากฤทัยรัตน์
“มงคลก็เก่งที่สุดเหมือนกันค่ะ”
“เมื่อไหร่เราจะได้อยู่กันแบบผัวเมียสักทีครับ ผมไม่อยากเป็นชู้ของคุณ ผมอยากเป็นผัวของคุณมากกว่า”
มงคลพูดเสียงเศร้า ทำทีเป็นรักคนในอ้อมกอดหนักหนา คนได้ยินก็ปรารถนาเช่นเดียวกับเขา แต่ติดตรงที่ว่า นางหย่ากับธำรงไม่ได้
“พี่จะหาทางหย่ากับเขาให้เร็วที่สุดค่ะ พี่ก็อยากอยู่กับมงคลใจจะขาดแล้ว” ฤทัยรัตน์รักมงคลมาก ถึงขั้นหลงก็ว่าได้ นางรักมากถึงขั้นยอมผิดศีลธรรม สวมเขาให้ธำรง และอยากหย่าขาดกับสามีทุกวัน ทว่าหาเหตุมาอ้างไม่ได้ อีกประการหนึ่ง นางก็ต้องหวังพึ่งเงินจากธำรงไว้เลี้ยงชีพ รวมทั้งนำมาปรนเปรอมงคล หากหย่ากับธำรงตอนนี้ นางกลัวว่าจะไม่ได้ส่วนแบ่งทรัพย์สินทั้งหมดของธำรง
“ผมจะรอนะครับคนดีของผม” มงคลจูบหน้าผากฤทัยรัตน์อีกครั้ง ก่อนจะเข้าโหมดเดิม “แล้วเรื่องที่ผมขอคุณใจล่ะครับ ได้ไหมครับ”
“ได้สิคะ พี่เตรียมไว้ให้มงคลแล้ว” มงคลยิ้มกว้างกับคำตอบ
“พี่ใจน่ารักที่สุดเลยครับ ผมรักพี่ใจจังเลย” มงคลกอดฤทัยรัตน์ ทำทุกอย่างให้นางมั่นใจและเชื่อใจว่า เขารักนางจริงๆ ซึ่งในความเป็นจริง มงคลทำทุกอย่างเพื่อเงิน “ผมคงต้องให้รางวัลพี่ใจสักหน่อย ไม่ได้เจอกันสองวัน ผมแทบขาดใจ”
ฤทัยรัตน์ไม่ปฏิเสธบทรักที่กำลังเกิดขึ้นอีกครั้ง นางเต็มใจให้เขาเชยชมร่างกาย แล้วด้วยความรักที่มีให้ ส่งผลให้ฤทัยรัตน์ยอมทำทุกอย่างที่มงคลร้องขอ ไม่ว่าเงินจะกี่แสนกี่ล้าน นางไม่เคยบ่น ขอเพียงเขาพอใจ ไม่หนีหายนางเป็นพอ
“จับตาดูมันไว้ ได้เรื่องยังไงส่งข่าวบอกฉันด้วย”
ภุชงค์ สายสืบเอกชนวางสายจากผู้ว่าจ้างทันทีที่อีกฝ่ายโทรมาย้ำบอก ภุชงค์เป็นนักสืบเอกชนที่รับสืบเรื่องราวต่างๆ ทั่วราชอาณาจักร เรื่องที่เขาสืบส่วนมากจะเป็นเรื่อง ติดตามสามีมีกิ๊ก หรือไม่ก็ภรรยาคบชู้ ซึ่งเป็นงานถนัดของเขาก็ว่าได้ เพราะสืบง่าย ได้เงินคล่อง
เมื่อได้รับงานจากมยุรีให้ตามสืบมงคล อดีตคนรักที่ฝากความเจ็บช้ำไว้ให้ เธอได้ข่าวว่าตอนนี้กำลังติดพันอยู่กับสตรีสูงวัยคนหนึ่ง มิหนำซ้ำสตรีคนนั้นมีสามีแล้วและยังไม่หย่าขาดจากกัน แล้วที่เธอต้องมาจ้างนักสืบเอกชนตามสืบคนรัก เนื่องจากเธอเจ็บใจที่มงคลตีห่างตนไปคบหากับผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าตน ถือเป็นการฉีกหน้าเธอ เป็นเรื่องที่มยุรียอมไม่ได้ เสียเงินไม่ว่า เสียหน้าเธอไม่ขอยอม
ภุชงค์ลงมือตามสืบมงคล ติดตามมงคลไปหลายแห่ง จนกระทั่งวันนี้ เขาได้ติดตามเป้าหมายมาถึงพัทยา และสุ่มรออยู่ตรงลอบบี้ของโรงแรมอย่างใจเย็น รอเวลามงคลกับฤทัยรัตน์ลงมาจากห้องพัก ซึ่งเขาต้องรอนานถึงห้าชั่วโมง กว่าเป้าหมายจะปรากฏตัว
มงคลโอบเอวฤทัยรัตน์ออกมาจากลิฟต์ ช่วงนั้นมงคลได้หอมแก้มสตรีข้างกายราวกับว่าแสดงความเป็นเจ้าของ ด้วยท่าทางของทั้งคู่ที่สนิทสนมกันเกินเพื่อน ทุกคนที่พบเห็นจึงคิดเป็นอื่นไม่ได้เลยนอกจากทั้งสองเป็นคู่รัก ภุชงค์ใช้ความชำนาญและประสบการณ์ ถ่ายรูปมงคลกับฤทัยรัตน์ไว้หลายสิบรูป อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา ภาพถ่ายสนิทชิดเชื้อของเป้าหมายก็ถูกส่งไปยังเบอร์มือถือของมยุรี
“กรี๊ด! ดูมันสิดูมัน แก่กว่ามันตั้งหลายปี มันยังเอาได้ สงสัยเงินถึงแน่ๆ เลย”
มยุรีกรีดร้องด้วยความเจ็บใจ แทบอยากปามือถือทิ้งหลังเห็นภาพสวีทหวานของอดีตคนรักที่จวนเจียนจะเข้าประตูวิวาห์ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า แต่เผอิญว่ามารู้เช่นเห็นชาติมงคลเสียก่อน บิดาของมยุรีจึงยกเลิกการแต่งงาน และทำให้มยุรีตาสว่าง บิดามยุรียอมเสียหน้าแต่ไม่ยอมให้ใครมาปอกลอกบุตรสาว มาสูบทรัพย์สินที่เขาสร้างมา
“พี่นิจะสนใจมันทำไม เลิกกันไปแล้วไม่ใช่เหรอพี่” อลงกตถามลูกพี่ลูกน้องที่มักมานั่งปรับทุกข์เรื่องมงคลให้ฟัง ซึ่งเขาก็รับฟังด้วยความสงสารและเห็นใจ แต่บางครั้งก็รู้สึกเบื่อหน่าย เป็นเพราะมยุรีเหมือนตัดใจจากมงคลไม่ได้ “แล้วการที่มันจะไปคบหาใครก็เป็นสิทธิ์ของมันนะ เพราะพี่นิกับมันเลิกกันแล้ว”
“ถ้ามันได้ดีกว่านี้พี่จะไม่โมโห แต่นี่ผู้หญิงคนนั้นมีผัวแล้วนะ ยังไม่หย่ากันด้วย ที่สำคัญแก่กว่าพี่สิบกว่าปี พี่สาวกว่า สวยกว่า มันยังคบซ้อนได้ จะไม่ให้พี่เจ็บใจได้ยังไง” มยุรีเพิ่งมารู้ตอนหลังจากเพื่อนสนิทว่า ระหว่างที่มงคลคบหากับมยุรี มงคลแอบคบหากับฤทัยรัตน์ พอเลิกกับมยุรี มงคลก็โผหาฤทัยรัตน์เต็มตัว นั่นเท่ากับว่า มงคลจับปลาสองมือ พอปลาอีกตัวหลุดมือก็ยังมีปลาอีกตัวไว้เป็นอาหาร