3
“คันนี้ราคาเจ็ดสิบเจ็ดล้านบาทค่ะ” สุดปรารถนาตอบ ยิ้มให้อีกฝ่าย
“แล้วเธอล่ะ ราคาเท่าไหร่” เธอหุบยิ้มทันควัน อึ้งไปกับคำถามที่ได้ยิน มองหน้าคนถามอย่างเสียความรู้สึก ไม่คิดว่าชายหน้าตาดี แต่งกายภูมิฐานจะปากเสีย เห็นเธอเป็นผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงิน จะว่าไปครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่สุดปรารถนาได้ยินคำถามนี้ เกือบทุกครั้งที่เธอทำหน้าที่พริตตี้ตามงานต่างๆ คำถามนี้มักเกิดขึ้น ซึ่งเธอก็มีวิธีเผชิญกับคำถามนี้ ดีที่ว่าผู้ร่วมงานคนก่อนที่ให้ความสนใจรถคันนี้ เดินห่างออกไปแล้ว หากเขาได้ยินคำถามนี้ เธอคงหนีไม่พ้นความอาย
“ดิฉันไม่มีราคาค่ะ เพราะไม่ได้ขาย” สุดปรารถนาควบคุมความไม่พอใจไว้เต็มที่ คลี่ยิ้มบาง “ถ้าคุณอยากจะใช้เงินซื้อ ดิฉันขอแนะนำคันนี้ค่ะ รถหรูเหมาะกับคุณที่สุดค่ะ”อลงกตกระตุกยิ้มกับคำตอบของเธอ สาวตรงหน้าไม่เพียงแค่สวย ยังฉลาดพูดอีกด้วย แต่เขาไม่คิดว่า เธอจะซื้อไม่ได้ ที่พูดออกมาคงอยากโก่งค่าตัว หากเธอโก่งค่าตัวจริง เท่าไหร่เขาก็ให้
“แต่ฉันก็คิดว่า เธอเหมาะกับเตียงของฉันเหมือนกัน” น้ำเสียงนั้นสุภาพ ทว่าดวงตาเขาไม่ใช่ “เท่าไหร่ว่ามา อย่ามาโก่งราคาหน่อยเลย”
สุดปรารถนาหน้าตึง แต่ก็พยายามปรับสีหน้าและอารมณ์ ด้วยหน้าที่และสถานที่ทำให้เธอไม่สามารถโต้ตอบเขาได้มากกว่านี้ เธอจึงใช้วิธีนี้เพื่อจบปัญหา
“ดิฉันขอตัวนะคะ”
ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่อง เธอจึงใช้การเดินหนีเป็นการแก้ปัญหา ทว่าอลงกตไม่ยอมแพ้ เพราะไม่เคยมีหญิงใดเดินหนีตนมาก่อน เขาจึงขยับตัวเดินมาดักหน้า
“เดี๋ยวก่อนสิ เรายังคุยไม่จบเลย”
“ดิฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณค่ะ”
สุดปรารถนาพยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติ ทำใจให้เย็นมากที่สุด ระหว่างนั้น สุทธิดาออแกไนแซอร์ชื่อดังได้เดินมายังบุคคลทั้งสอง จากสีหน้าของสุดปรารถนาที่เธอเห็น บอกให้รู้ได้ว่า ระหว่างหลานสาวกับชายหนุ่มรูปงานคนนี้ที่เธอรู้จักดี คงเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่นอน
“สวัสดีค่ะคุณต่อ ไม่คิดเลยค่ะว่าจะเจอคุณต่อที่นี่” สุทธิดาเข้าไปทักอลงกตที่ยกมือไหว้อีกฝ่าย เนื่องจากสุทธิดามีอายุมากกว่า สุทธิดายกมือรับไว้ตามมารยาทที่ดี
“สวัสดีครับคุณดา”
“ไม่ทราบว่ากำลังคุยอะไรกับหลานสาวดิฉันคะ” อลงกตเลิกคิ้ว กับคำถามที่ได้ยิน
“ผู้หญิงคนนี้เป็นหลานสาวคุณดาหรือครับ”
สุทธิดายังไม่ทันตอบ เสียงหวานของสุดปรารถนาดังขัดขึ้นเสียก่อน
“คุณอาคะ ก้อยขอตัวสักครู่นะคะ รู้สึกปวดหัวค่ะ”
คนพูดเดินไปทางด้านหลังทันทีที่พูดจบ อลงกตมองตามร่างสุดปรารถนาด้วยความปรารถนาเต็มเปี่ยม
“ใช่ค่ะ ก้อยเป็นหลานสาวดิฉันเอง วันนี้ดิฉันให้ก้อยมาช่วยงานค่ะ”
“อ๋อครับ”
เขาพอเข้าใจแล้วว่า เหตุใดสตรีนางนั้นถึงได้ทำท่าหยิ่งใส่เขา ที่แท้เธอเป็นหลานสาวของสุทธิดานี่เอง แต่ถึงกระนั้นความอยากได้ก็ไม่ได้ลงลงไปเลย
“เมื่อกี้คุยอะไรกับก้อยคะ”
“ก็คุยเรื่องรถนี่แหละครับ” อลงกตจำต้องปด “หลานคุณดาชื่อก้อยหรือครับ”
“ใช่ค่ะ ชื่อจริงชื่อสุดปรารถนา ชื่อเล่นชื่อก้อยค่ะ” สุทธิดาแนะนำให้เสร็จสรรพ
“ชื่อสุดปรารถนา ชื่อแปลกดีนะครับ”
“พี่ชายของดาเป็นคนตั้งค่ะ เขาอยากได้ลูกมาก พอมีก้อยก็เหมือนกับว่า ความปรารถนาของเขาเป็นจริงค่ะ” สุทธิดาบอกที่มาของชื่อหลานสาว
“อ๋อครับ” อลงกตทำเสียงรับรู้ “ก้อยให้ความรู้เรื่องรถดีมากเลยครับ เมื่อกี้ผมได้ยินหลานสาวคุณดาพูดภาษาอังกฤษคล่องมากเลยครับ”
“ค่ะ ก้อยทำการบ้านมาดีค่ะ ก้อยเรียนจบปริญญาโทจากลอนดอนค่ะ ก้อยเลยพูดภาษานี้คล่อง” ในขณะที่อลงกตกับสุทธิดากำลังยืนสนทนากัน เชตุพลกับวรฤทธิ์ได้เดินมาสมทบกับอลงกต ทั้งสองยกมือไหว้ทักทายสุทธิดาตามประสาคนรู้จัก แล้วเขาสองคนก็เคยใช้บริการบริษัทออด์แกนไนเซอร์ของเธอด้วย
“ดิฉันขอตัวนะคะ” เมื่อพูดคุยกันพอเป็นกระษัย สุทธิดาได้ขอตัวไปดูความเรียบร้อยจุดอื่นต่อ
“คนสวยของแกไปไหนล่ะไอ้ต่อ” เชตุพลถาม
“เธอไม่ขาย เธอเป็นหลานสาวคุณดา” เชตุพลกับวรฤทธิ์มองหน้ากัน มีความตกใจแฝงอยู่บนใบหน้า
“จริงสิ แล้วคุณดารู้หรือเปล่าว่าแกคิดจะซื้อหลานสาวเธอน่ะ” เจ้าของคำถามคือวรฤทธิ์
“ไม่น่าจะรู้นะ”
“แล้วนายจะเอาไงต่อ จะหยุดหรือจะรุก” คนถูกถามเอามือล้วงกระเป๋า กระตุกยิ้ม
“ท้าทายดี ยิ่งยากยิ่งสนุก”
สองหนุ่มเข้าใจความหมายของอลงกต เขารู้จักเพื่อนคนนี้ดี อยากได้อะไรต้องได้ แล้วยิ่งเรื่องนั้นเป็นเรื่องผู้หญิงที่ไม่เคยมีสาวใดปฏิเสธอลงกต ยิ่งเพิ่มความท้าทาย อยากเอาชนะให้เพื่อนคนนี้มากขึ้น เชตุพลกับวรฤทธิ์ชักสงสารหลานสาวของสุทธิดาขึ้นมาทันใด เพราะไม่รู้ว่า เธอจะพบเจอกับเล่ห์เหลี่ยมใดของอลงกตบ้าง
ณ โรงแรมริมชายหาดพัทยา
เสียงครางแห่งความสุขของสตรีวัยห้าสิบเอ็ดปี สตรีที่ใบหน้าไม่ได้โรยราไปตามอายุ นางยังสวยพริ้งราวกับสตรีวัยสามสิบต้นๆ เนื้อหนังมังสาไม่ได้เหี่ยวย่นไปตามวัย อาจะเป็นเพราะนางดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี การหย่อนคล้อยจึงไม่พบเห็น สรีระสวยงาม อกเป็นอก เอวเป็นเอว หุ่นของนาง สาวๆ หลายคนเห็นยังต้องอิจฉา นอกจาความสวยงามไม่สร่างซา ความต้องการทางเพศก็ไม่ได้ลดหาย กลับมีเพิ่มมากขึ้นในทุกวัน แล้วด้วยความที่ฤทัยรัตน์มีความปรารถนาทางอารมณ์สูง ทว่าสามีของนางกลับให้ไม่ได้ นางจึงหาทางออกยอมผิดศีลธรรม เพื่อให้ตัวเองมีความสุข นางมีชู้