ตอนที่ 9 เปิดเทอมวันแรก

" มึงจะทำอะไรอ่ะถอยออกไปห่างๆเลยนะ กูอึดอัดหายใจไม่ออก " 

หลังจากที่เราสบตากันสักพัก พอฉันได้สติขึ้นมาฉันก็ผลักตรงอกล่ำๆของเขาให้ถอยห่างออกไป หัวใจฉันตอนนี้คือเต้นแรงมาก เขาจะได้ยินมันหรือเปล่านะ ยัยนิสาบ้าเอ้ยย!!

" เอ่อออ...เศษอะไรไม่รู้ติดหน้ามึงอ่ะ กูก็เลยก้มไปเอาออกให้ " 

ผมแถออกไปข้างๆคูๆ กลัวว่าเธอจะรู้ว่าผมกำลังจะขโมยหอมแก้มเธอ 

" ป่ะไปกินข้าวกันงานกูเสร็จแล้ว " 

" อืม ไปสิ " 

หลังจากนั้นเขาก็พาฉันไปกินข้าว แล้วก็กลับมาส่งฉันที่คอนโดจริงๆ โดยไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น แต่การไปกินข้าวกับเขาครั้งนี้ มันทำให้เราได้พูดคุยกันมากขึ้นถึงแม้ว่าจะพูดคุยแค่เรื่องต่างๆนานาที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่มันก็ทำให้เราสนิทกันมากยิ่งขึ้นจากที่เมื่อก่อนแทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลยเพราะฉันจะเป็นผู้ฟังที่ดีซะมากกว่าเมื่ออยู่กับเพื่อนๆ 

เช้าวันต่อมาพี่พัชชามารับฉันแต่เช้าเพื่อไปถ่ายแบบโปรโมทห้างให้กับเขา พอมาถึงฉันก็ถ่ายแบบไปเรื่อยๆจนกินเวลาไปประมาณครึ่งวันแล้วซึ่งวันนี้ผู้กำกับบอกว่าท่านประธานจะลงมาดูงานด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่ได้มาไม่รู้ว่าเพราะอะไร 

บอย

ผมที่ตอนนี้กำลังเคลียร์งานสำคัญกับลูกน้องอยู่ ทีแรกผมจะไปดูเธอถ่ายแบบนะจะไปเป็นกำลังใจให้เธอสักหน่อย แต่ไม่ไปๆมาๆผมกลับไม่มีเวลาเลยต้องเคลียร์ปัญหาเอกสารที่โดนคนในปลอมขึ้นมาเพื่อโกงรายได้บริษัทเข้ากระเป๋าตัวเองให้เสร็จ กว่าจะเสร็จก็ดึกมากแล้วป่านนี้เธอคงทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วล่ะ เมื่อวานผมบอกกับเธอว่า วันนี้ผมจะไปดูเธอถ่ายแบบ

นิสา

สำหรับการถ่ายแบบวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วล่ะ วันนี้เขาบอกกับฉันว่าเขาจะมาดูฉันถ่ายแบบ แต่เขาก็ไม่ได้มาสงสัยเขาคงลืมแล้วมั้งฉันก็ไม่ได้สำคัญอะไรนี่ นี่ฉันน้อยใจเหรอเนี่ย ฉันจะไปน้อยใจเพื่อนทำไมวะเนี่ย ฉันเลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วไปอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอนทันที 

หลังจากวันนั้นนี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้วฉันกับเขาก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จะมีก็แต่ไลน์กลุ่มที่เด้งขึ้นมาเพื่อให้รู้ข่าวคราวของกันและกันเท่านั้น แล้ววันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกฉันและเพื่อนๆทุกคนจึงนัดกันว่าจะเจอกันที่หน้ามหาลัยเช้านี้ 

ไลน์ส่วนตัว 

บอย : วันนี้เดี๋ยวกูออกไปรับมึงนะ แล้วเดี๋ยวออกไปพร้อมกัน 

ฉัน : ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปเจอกันที่นู่นเลยก็ได้ 

บอย : กูกำลังจะถึงแล้ว 

ฉัน : เออๆ เดี๋ยวกูลงไปรอข้างล่าง 

ฉันได้แต่ถอนหายใจกับคนเอาแต่ใจ แล้วเดินลงไปรอเขาข้างล่าง ถึงเราจะเป็นเพื่อนกันแต่บอยมันไม่เคยขึ้นมาที่ห้องฉันเลยสักครั้ง แล้ววันนี้ฉันก็ไม่อยากไปกับมันด้วยเพราะอะไรน่ะหรอเพราะทุกครั้งที่ฉันอยู่ใกล้มันฉันเขินและไม่รู้จะพูดอะไรกับมันน่ะสิ 

บอย

ผมขับรถมาหน้าคอนโดของเธอก็เห็นเธอยืนรออยู่ที่หน้าคอนโดแล้ว ผมจึงเรียกเธอขึ้นรถทันที

ผม : ขึ้นมาสิ 

แล้วเธอก็ขึ้นมานั่งบนรถของผมเรียบร้อยแล้ว ผมมองดูชุดที่เธอใส่ชุดนักศึกษาพอดีตัวกับกระโปรงทรงเอที่เลยเข่าขึ้นมาพอสมควรแถมยังแหวกข้างอีกทำให้ผมเห็นขาเนียนๆนั่น พออยู่ในตัวของเธอแล้วมันดูเซ็กซี่จนผมไม่อยากให้เธอใส่แล้ว 

ผม : มึงจะใส่ชุดไปอ่อยตัวผู้ที่ไหนวะ