ตอนที่ 5 เจ็บแต่จริง (2)

เอ่อ.....ฉันได้แต่ทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วนั่งทำใจอยู่สักพักถ้าหากว่าฉันไม่ทำตัวปกติบอยมันต้องจับได้แน่ว่าฉันรู้สึกตื่นเต้น ทันใดนั้นฉันขยับเข้าไปใกล้มันอีกหลังจากที่ตัวติดกันอยู่แล้วและฉันก็กอดกับมันไปหนึ่งที ใจฉันเต้นแรงมากแทบจะทะลุออกมาเลยล่ะ ไม่รู้ว่ามันจะได้ยินเสียงหัวใจฉันรึเปล่า 

ผมรู้สึกตกใจนิดหน่อยที่อยู่ๆเธอก็หันมาแล้วกอดกับผม ถึงเธอจะรีบกอดรีบปล่อยแต่นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้กอดเธอ ผมเริ่มหายใจติดขัดอีกครั้งไม่คิดว่าสาวน้อยหน้าหวานคนนี้จะทำให้ผมใจเต้นแรงได้ กลิ่นกายหอมๆนี้ช่างยั่วยวนเหลือเกิน ใจเย็นไว้ไอ้บอยนี่เพื่อนนะเว้ยท่องไว้เพื่อน!!!

นิสา : ฉันทักทายแล้วพอใจแกยังไอ้นัท 

นัท : 555 เออ...พอใจมาก 

เพื่อนทุกคนต่างหันมองหน้ากันแล้วก็ยิ้มเพราะรู้ว่าบอยกับนิสาไม่ค่อยคุยกันสักเท่าไหร่ในบรรดาเพื่อนๆทั้งสองคนนี้คุยกันน้อยที่สุดแล้ว ทุกคนต่างรู้ว่าสองคนนี้ชอบกันแต่ยังไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมารอให้ทั้งสองคนรู้ใจตัวเองแล้วค่อยมาว่ากันทีหลัง

เบลล์ : กลับมาคราวนี้อยู่นานป่าววะ 

บอย : พอดีธุรกิจที่ไทยมีปัญหาก็เลยกลับมาก่อนทีแรกตั้งใจว่าจะกลับมาตอนเปิดเทอมแล้วก็เรียนต่อเลยก็เลยกลับมาแก้ปัญหาให้เสร็จก็น่าจะเปิดเทอมพอดีว่าจะเรียนต่อที่นี่เลยให้มันจบ

นัท : เออดีกูจะได้มีเพื่อนด้วยเนี่ยกูไปกับกลุ่มสาวๆมึงรู้ไหมสาวๆบางคนหาว่ากูเป็นเพศที่สามด้วยนะเว้ย 

บอย : 555 หรือว่ามึงเป็นเพศที่สามแล้วไม่บอกกูวะ 

นัท : ไอ้สัส กูแมนทั้งแท่งเว้ย แล้ววันนี้กูก็จะจับเหยื่อสวยๆสักคนกลับบ้านด้วย เสืออย่างกูไม่พลาดหรอก 

มินท์ : ไหนๆวันนี้ก็มาแล้วไม่เมาไม่เลิกนะเว้ยยันหว่างไปเลย 

นิสา : ฉันอยู่ได้แป๊บเดียวนะแกเดี๋ยวอีกประมาณเที่ยงคืนกว่าๆฉันก็คงต้องขอตัวแล้วพรุ่งนี้ฉันต้องทำงานไว้วันหลังแล้วกัน เดี๋ยวจะยันหว่างให้ 

มิ้นท์ : อีกละ...แกนี่ตลอดจะบ้างานไปไหนคะรวยใหญ่แล้วมั้ง 

นิสา : งานก็มีเป็นช่วงๆแหละแกช่วงนี้ขาขึ้นก็ต้องรีบโกยหน่อย 

จากนั้นฉันก็กระดกเหล้าเข้าปากไปเรื่อยๆจนตอนนี้ก็เริ่มมึนหัวแล้วล่ะ เวลาผ่านไปสักพักนัทก็ได้เรียกสาวๆมาบริการถึงสี่คนนั่งข้างไอ้นัทสองคนและนั่งข้างเขาอีกสองคน ทำให้ฉันตอนนี้ขยับมานั่งข้างๆกับสาวคนนี้แทน