ตอน 3

คุณชายสามไล่สายตาสำรวจเธอผู้นั้นอีกครั้งอย่างตะลึง เส้นผมสลวยสีอ่อนถูกดัดเกลียวลอนใหญ่ ชุดของเธอน่ารักแฝงความเซ็กซี่บางเบาในที สายตาต้องการค้นหาไล่ลงมาเรื่อยๆ รองเท้าของเธอเก๋ทันสมัยเป็นเชือกร้อยพันตามเรียวขาจนเกือบถึงหัวเขา เครื่องหน้ามองระยะไกลไม่ชัดนักรู้แต่ว่าสวยสะดุดตามาก ทว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองมองไม่ชัดอยู่แบบนี้นานแน่ ร่างสูงใหญ่ก้าวขยับขณะดวงตายังจ้องอยู่กับร่างแน่งน้อยที่อยู่ท่ามกลางสาวเซ็กซี่ชุดสีดำ หากเธอนั้นกลับเป็นแกะขาวอยู่ตัวเดียว

“เทย์เลอร์ สวิฟต์ ชัดๆ” คุณชายสามเพ้อพ่นชื่อดาราสาวสวยออกมา ราวกับคนขาดสติมากกว่าตั้งใจพูดออกมา

“เทย์เลอร์ เหรอพี่เลโอ” แม้จะค้านในใจเกี่ยวกับคนสวยที่ปรากฏกายอย่างโดดเด่นและแตกต่างจากคนอื่นเบื้องหน้า ไม่ใช่ดาราสาวคนสวย หากว่าอีกส่วนหนึ่งค้านอยู่มากเพราะเธอสวยระดับ เทย์เลอร์ สวิฟต์จริงๆ ทรวดทรงองเอว เรียวขา ประกอบรวมช่างลงตัว

“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง” พี่ชายกล่าวสับทับด้วยเสียงแผ่ว ดวงตายังคงจับจ้องอยู่กับร่างบางในชุดน่ารักน่าถอดไม่เบือนหนี เพราะถ้าเบือดหนีคงพลาดภาพสวยแน่นอน

“แล้วนั่นจะไปไหน” อินทรีเห็นพี่ชายที่แสดงท่าทีราวกับคนไร้จิตวิญญาณ เดินไปเบื้องหน้าเมื่อเห็นกินรีเชื้อสายต่างชาติ วาดลวดลาย ส่ายสะโพกงอนงามอยู่กลางฟลอร์เต้นรำ กับเพลงจังหวะเร้าใจ และท่าเต้นของเธอช่างยั่วอารมณ์หนุ่มได้อย่างร้ายกาจ

“หิว” สิงหราชตอบสั้นๆ พร้อมกับสาวเท้าแหวกฝูงกินรีในชุดสีดำลึกล้ำเซ็กซี่ ไปอย่างวางเป้าหมายไว้แน่วแน่

“เดี๋ยวอาหารอยู่นี่” อินทรียกนิ้วชี้ไปยังอาหารที่ถูกจัดในแบบคอกเทล พร้อมกับร้องเรียกพี่ชาย แต่เมื่อหันกลับมาอีกทีพี่ชายตัวดีก็ถึงตัวกินรีคนงามสายพันต่างชาติซะแล้ว

ร่างสูงใหญ่เคลื่อนขยับไปซ้อนด้านหลังคนน่ารัก ที่กระชากหัวใจให้กระดอนออกจากอกตั้งแต่ได้ยลโฉมในระยะไกลเสี้ยววินาทีแรกเท่านั้น ชุดของเธอที่เขาแอบคิดว่าเรียบร้อย ครั้นพอมายืนซ้อนหลังชายหนุ่มจึงได้รู้ว่าไม่ใช่อย่างที่คิด เมื่อแผ่นหลังเนียนถูกเปิดเปรยจนถึงเอวคอด และถ้าไม่เป็นการเสียมารยาททั้งบุ่มบ่ามเกินไป สาบานได้เขาอยากสัมผัสแผ่นหลังเนียนของเธอ มือหนายกขึ้นเป็นครั้งแรกที่รู้สึกสั่น ซึ่งปกติคนอย่างสิงหราชไม่เคยสั่น เอา...น่าคนเราย่อมมีครั้งแรกด้วยกันทั้งนั้น

กลิ่นกายมีกินรีแกะขาวหอมกระตุ้นความต้องการส่วนกลางกายมาก เขาแข็งให้ตาย !! เขาไม่เคยรู้สึกทันทีแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน สิงหราชอยากได้ยาระงับปวดและนั่นไม่ใช่ยา ต้องเป็นเธอคนนี้เท่านั้น หญิงสาวยังคงยักย้ายส่ายสะโพกโยกเย้าไม่ยอมหยุด บ้างกายเธอก็เสียดสีสัมผัสกับเขาโดยไม่ตั้งใจหรือตั้งใจก็ตามที

เธอยิ้มให้กับคนอื่นซึ่งเป็นเพศเดียวกัน แล้วชำเลืองสายตากลับมามองผู้ชายร่างสูงที่ซ้อนหลังอยู่เป็นระยะๆ โดยไม่พูดอะไร กิริยาเช่นนี้ช่างเซ็กซี่แฝงความอยากเข้าไปทำความรู้จักกับเธอให้รู้แล้วรู้รอด สิงหราชหยุดความคิดตัวเองไม่ได้จริงๆ เขาพยายามทำใจให้สงบรวมไปถึงปรามน้องชายที่กำลังไม่ยอมหลับนิ่งๆ อยู่ในกางเกงไปพร้อมกัน

สิงหราชไม่ยอมปล่อยผู้หญิงที่กระตุ้นหัวใจเขาได้ดีขนาดนี้ ให้ห่างตัวไม่ว่าเธอโยกย้ายไปทางไหนร่างสูงใหญ่ย่อมขยับตามไปไม่ลดละ ดั่งว่าตอนนี้คุณชายสามแสดงพื้นที่และอาณาเขตของตัวเองบนตัวเธอในความเป็นเจ้าของกลายๆ ทั้งที่ในที่นี้ไม่มีผู้ชายอื่นนอกจากน้องชาย ก็น้องชายตัวดีจอมแผนการนั่นล่ะที่เขาแสดงอาณาเขตกันท่าเอาไว้ สิงหราชปรายตาพร้อมกับยักคิ้วให้กับน้องชายข้างหนึ่ง

“เราไปดื่มกันดีมั้ยครับ” สิงหราชเอ่ยถามหญิงสาวเสียงทุ้มขณะบทเพลงเปลี่ยนเป็นจังหวะช้า

“คุณเลี้ยงเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย้ายวนราวกับจะเล่นงานหัวใจแกร่งให้แดดิ้นในพริบตา

“ตลอดค่ำคืนนี้เลยครับ” ในเมื่อโรงแรมนี้ก็ของครอบครัว งานเลี้ยงนี้ก็เขาจัดเอง ย่อมเนรมิตสำหรับเธอและบรรดาสาวสวยได้ง่ายราวพลิกฝ่ามือ

หญิงสาวเสียงหวานนัยน์ตาเย้ายวนไม่พูดประโยคใดๆ ต่อ นอกจากเดินนำชายหนุ่มไปยังเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม และรู้สึกเอะใจตั้งแต่เต้นรำไปได้กลางๆ เพลง สถานที่นี้มากไปด้วยสตรีโฉมงาม และมีผู้ชายเพียงสองคนยกเว้นบาร์เทนเดอร์อีกสามคน พนักงานเสริฟที่แต่งตัวเรียบร้อยยูนิฟร์อมของทางผับผูกหูกระต่ายเท่านั้นที่ทำให้เธอคิดว่านี้คือปาร์ตี้ส่วนตัว

การแต่งตัวของเธอแตกต่างจากคนอื่น แล้วเมื่อมองไปบนเวที จึงได้พบว่าเป็นงานเลี้ยงส่วนตัวรับเฉพาะผู้หญิงสวมชุดสีดำ ก็ช่างเถอะมาแล้วจะให้กลับออกไปเสียเชิงแย่เลยตามเลยแล้วกัน หญิงสาวซ่อนคิด

“กามิกาเซ่” เธอสั่งเครื่องดื่มกับพนักงาน คงไม่ต้องเอ่ยถามชายตัวสูงข้างกายที่เดินต้อยๆ ตามมากระมัง

“ดรายมาตินี” สิงหราชสั่งบ้าง “คุณชื่ออะไร” คำถามตรงๆ ไม่อ้อมค้อมก็คือเขา เขาไม่เคยอ้อมโลกให้เสียเวลา สายตาจับจ้องสำรวจมองหน้าหวานผสานโฉบเฉี่ยวในเวลาเดียวกัน หรือเพราะการวางตัวของเธออย่างเหมาะสม ไม่แสดงออกมากมายเกินไป ท่วงท่าการยักย้ายก็ช่างดึงหัวใจของชายอย่างสิงหราชได้อย่างแยบยล

“แฟนนิง Fanning” เธอบอกด้วยภาษาไทย ชื่อเธอมีคำอ่านว่า (แฟน-นิ่ง) พร้อมสะกดชื่อภาษาอังกฤษให้เสร็จสรรพ ชื่อน่ารักพอๆ กับตัวเลยทีเดียว คนอะไรพ่อแม่ช่างตั้งชื่อ

“มีนามสกุลมั้ย” เขาถามทะลวงประวัติราวกับจะให้รู้จักหญิงสาวในวันนี้ครบถ้วน

“ขนาดต้องบอกนามสกุล ฉันว่าคุณดูพลาสปอร์ตฉันเลยดีกว่ามั้ยคะ” หญิงสาวเย้าพลางรับเครื่องดื่มมาจากบาร์เทนเดอร์ที่ผสมกันเรียบร้อยแล้วรินลงแก้วทรงกรวยน้ำสีฟ้าชวนดื่ม

“ก็ดีครับผมจะได้ไม่ต้องถามเยอะแยะ” เขารู้ว่าเธอประชดแต่เขาเอาจริงนั่นคือสันดานดิบของเขาที่มันแก้ไม่หาย ต่อให้เจอสตรีงามสง่าแค่ไหน ความเป็นคนพูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อมก็ยังคงอยู่ถ้าไม่เจอใครปราบพยศเขาอยู่คงยังไม่มีวันเปลี่ยน

“ฉันประชดค่ะฉันชื่อแฟนนิง แฮร์ริสัน” หญิงงามบอกชื่อนามสกุลอีกครั้ง

“คุณพูดไทยได้ชัดเจน” เขาสงสัยในชื่อและนามสกุล คือฝรั่งหากแต่ภาษาไทยเธอชัดยิ่งกว่าเจ้าของภาษา คนไทยบางคนหรือสาวสวยบางคนที่อยู่ในนี้แกล้งพูดไทยไม่ชัดด้วยซ้ำ เพื่อให้ตัวเองดูอินเตอร์เรียนจบนอก บ่งบอกความเป็นสังคมชั้นสูงอะไรประมาณนั้น

“แม่ฉันเป็นคนไทย” เธอบอกกับชายหนุ่มผู้ไม่รีรอในการถามประวัติเขารุกเร็ว จนเธอรู้สึกขนลุกปกติไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าตอแยกับเธออย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ คงเพราะวันนี้หญิงสาวเปลี่ยนลุคส์จากมาดนักทำงานสาวมาเป็นนักท่องราตรี ที่มีแต่ความเร่าร้อน จึงทำให้ชายผู้คาดว่าคงเป็นเจ้าของสถานที่เพราะพนักงานทั้งหลายต่างให้ความเคารพยำเกรง เดินผ่านยังค้อมศีรษะให้

“อ้อ...อย่างนี้นี่เอง” เครื่องหน้าของแฟนจ๋า...บ่งบอกความเป็นลูกครึ่งอย่างชัดเจน เส้นผมสีอ่อน ผสมผสานระหว่างเอเชียกับยุโรป หน้าผากโหนกนูน จมูกมนโด่งงดงาม แก้มเนียนอมชมพู กลีบปากอิ่มพอดีกับการประกบด้วยริมฝีปากของเขาเสียนี่กระไร

ที่สำคัญสิงหราชไม่ได้จ้องดวงหน้าหากว่า สายตาเขาสนใจหน้าอกพอดีไม่ล้นและไม่เล็กจนเกินไปที่เบียดอยู่ในเสื้อพอดีตัวคอเหวี่ยงซึ่งโผล่แพลมให้เห็นพอเรียกน้ำลาย และสายตาผู้ชายหากที่นี่มีผู้ชายมากซะหน่อย เขาคงควักลูกตาผู้ชายพวกนั้นทิ้งลงถังขยะ โทษฐานที่แอบมองเธออย่างที่เขากำลังกระทำ

“นามสกุลแฮร์ริสัน แล้วสนใจจะเปลี่ยนมาเป็นเฉิน บ้างมั้ยครับ” สิงหราชเสนอแพกเก็ตที่คุ้มค่าที่สุด

“คุณจีบฉันเหรอ” หญิงสาวเอ่ยถามโดยเธอไม่แสดงสีหน้าดีใจ ลิงโลด หรือกระดี้กระด๊าต่อคำเชิญของชายหนุ่ม เพราะมุกจีบสาวเชยบรมแต่ตรงจุดหัวใจชะมัด การมาของเธอไม่ใช่มาหาคู่ครอง หากแต่มาเพื่อปลดปล่อยความเครียดจากการทำงานมากกว่า

คืนนี้หญิงสาวเดินเดี่ยวเพื่อมาเที่ยวหาความสำราญผ่อนคลาย และโรงแรมนี้ก็น่าสนใจหรูหราอีกอย่างสถานบันเทิงคงไม่วุ่นวาย อย่างผับกลางกรุงทั่วไป โรงรามเจ็ดดาวคงคัดสรรวางกฎสำหรับนักเที่ยวไว้เข้มงวดพอสมควร เธอจึงเลือกเที่ยวที่นี่

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้” เขาตอบตามตรงปกติไม่เคยโยนขนมจีบให้สาวคนใดเลยสักครั้ง แต่ท่าทางหยิ่งยโสของเธอทำให้เขาอยากจีบ และเรียนรู้เพื่อจะจีบบ้างสักครั้งในชีวิต

หญิงสาวยิ้มพร้อมกับยกมือข้างซ้ายให้เขาดู บนนิ้วนางของเธอมีแหวนเพชรวงน่ารักส่งประกายวิบวับต้องแสงไฟ