ตอน 2

“ก็...แต่ละคนน่ากินทั้งนั้นนี่นาพี่เลโอ” อินทรีส่งแววตาวามวาว พร้อมปาดปากอย่างน่าหมั่นเขี้ยว

“หมายตาใครไว้หรือยัง” พี่ชายแสร้งเย้าทั้งที่รู้ดีว่าน้องชายคนเล็กติดอ้อนแม่ เพราะทุกวันนี้ยังให้แม่ไอยรากล่อมก่อนนอนอยู่เลย ครั้นคิดสละโสดหรือหาสะใภ้มาฝากแม่คงยากเต็มที ลูกๆ แต่ละคนอายุห่างกันสองปี พยัคฆ์กับมังกรซึ่งเป็นฝาแฝดกันตอนนี้ก็อายุสามสิบห้า สิงหราชสามสิบสาม เจ้าน้องชายสามสิบหากแต่เหมือนเด็กวัยสิบห้าขี้อ้อนมากกว่า

“พี่เลโอ คิดได้ยังไงครับ” อินทรีเอ่ยถามพี่ชายพลางหันสายตากลับไปยังกลุ่มสาวชุดดำ กระจุ๋มกระจิ๋ม ชิ้นบนนิด ชิ้นล่างหน่อย ช่างเจริญตาในทัศนียภาพดีจริงๆ

“คิดอะไร” สิงหราชเอ่ยถามน้องชายสายตาทั้งสองหนุ่มไม่ได้จับจ้องมองกัน ยังคงหรรษากับลีลาสตรีที่เย้ายวนกลางฟลอร์เต้นรำมากกว่า

“ก็คิดจัดงานปาร์ตี้ เชิญแต่สาวๆ ส่วนหนุ่มมีแต่พวกเราสี่มังกรน่ะสิครับ” ตอนแรกอินทรีไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่ชายจะจัดงานออกมาแบบไหน เขาเพียงแต่ทำหน้าที่สั่งปิดผับเรดดรากอน เพื่อเป็นการฉลองกันภายในเท่านั้น แต่เมื่อพบว่าที่แท้พี่ชายจัดงานเพื่อตัวเองอย่างเหมาะเจาะแล้วเขาก็ชอบเป็นนักหนา ทว่าป่านนี้...พี่ชายใหญ่กับพี่ชายรองสองหนุ่มยังไม่โผล่หน้ามา หรือบางทีอาจเจอะปัญหาใหญ่ในสมาคมกลัวเมียเข้าให้ และนั่นพยัคฆ์เป็นผู้อำนวยการสมาคมนี้อยู่ โดยรับมังกรเข้าไปในสมาคมไม่กี่ปีนี้เอง

“ไม่ฉลาดจริงคิดไม่ได้หรอกไอ้น้องเล็กเอ๋ย” สิงหราชคุยโว พลางยิ้มประหารส่งให้สาวสวยที่ส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้เขา หล่อนสวมใส่เสื้อดรอปเอวลอยสีดำสายเดี่ยวเส้นเล็กๆ เผยให้เห็นสะดือสวยที่ไปเจาะแล้วประดับด้วยคริสตอลแวววาว ส่วนด้านล่างคือกระโปรงหนังสั้นอวดเรียวขา รองเท้าส้นสูงราวเจ็ดนิ้วเสริมให้สาวไซต์เอเชียอย่างลงตัว หล่อนสะบัดกายเข้ามาเบียดสิงหราช เขาไม่รังเกียจความเย้ายวนที่โยกย้ายเบียดอกแกร่งกับตน

บางครั้งสิงหราชก็ต้องสลัดคำพูดขวานผ่าซากทิ้งไป เพราะเจอสิ่งที่ยั่วราคะปลุกปั่นความแข็งขันกลางกายเขาให้กระตุกวูบวาบ แล้วแม่นางแน่งน้อยคนนี้ก็ช่างทำให้ได้ดีเกินคาดหมายซะด้วย

“เราดื่มกันดีมั้ยคะคุณเลโอ” นั่นประไรหล่อนรู้จักชื่อเขาด้วย ใบหน้างดงามที่แต่งแต้มจัดจ้านเอี่ยวกลับมามองร่างสูงใหญ่ที่ติดแผ่นหลังเนียน ส่งสายตาวิบวับเชิญชวนให้ขึ้นเตียงมากกว่าแค่ดื่ม หรือว่าสิงหราชคือเครื่องดื่มของหล่อนกันแน่

“เอาไว้ก่อนทูนหัวยังไม่ถึงเวลาของเรา อดใจรอผมได้มั้ย” นิ้วแกร่งเชยคางมนของหญิงสาวที่ร่ายลีลาแห่งสายตาเรียกร้องมายังเขา

“อุ้ย...ได้สิคะพี่เลโอ” หล่อนส่งเสียงน่ารัก “นี่ค่ะเบอร์น้อง พร้อมชื่อ” มือของหล่อนไวเหมือนปรอท หรือยิ่งกว่าล้วงมือถือเขาไปอย่างว่องไว แล้วกดเบอร์ลงไปพร้อมชื่อซินดี้ (Cindy) เป็นภาษาอังกฤษ

“งั้นก็ไปร่ายรำรอพี่ก่อนนะครับทูนหัว” มือแกร่งดันร่างเล็กออกห่าง แล้วจับเอวคอดเย้าสวาทไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ทว่าจับข้างเดียวก็สามารถคลุมพื้นที่เอวคอดเกือบมิด จากนั้นจึงผลักส่งหล่อนไปยังฟลอร์เต้นรำ ไม่ลืมบีบก้นงอนเพื่อหยอกล้อในที หล่อนหันมาสบตากับเขาแล้วยิ้มพิมพ์ใจ

ประจวบเหมาะที่เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าของสิงหราชดังขึ้น เขาจึงยุติความสนใจแม่ตัวบางกลิ่นหอมชุดดำลึกลับน่าค้นหาคนนั้น

“พี่ไทเกอร์ทำไมป่านนี้ยังไม่มา” พอกดรับสายพี่ชายใหญ่สิงหราชเอ่ยถามพี่ชายทันที โดยไม่รอฟังเหตุผล เพราะตอนนี้เกือบห้าทุ่มเข้าไปแล้ว

“เอ่อ...เลโอ...คือพี่” ฝ่ายพี่ชายใหญ่ติดอ่างขึ้นมาโดยฉับพลัน เพราะเบื้องหลังมี ผบ. คุมเชิง (ผู้บัญชาการที่บ้าน)

“ว่ามาพี่ชาย” สิงหราชเสียงแข็งเขาอยากรู้เหตุผลที่พี่ชายสุดที่รัก ซึ่งร่วมหัวจมท้ายมาด้วยกันในสถานะพี่น้องสายเลือดเดียวกัน จะบอกสาเหตุที่มาร่วมงานปาร์ตี้ส่วนตัวกับน้องๆ ไม่ได้

“เมียไม่อนุญาต” คำตอบลอยมาตามสายพร้อมกับเสียงอ่อยๆ ราวกระซิบของพยัคฆ์คล้ายมีใครสักคนบังคับให้พูด และนั่นคงไม่ใช่ใครภรรยาคนสวยนามเอนีสไม่ผิดแน่

“ให้ตาย...พี่ไทเกอร์จะนั่งครองตำแหน่งนายกสมาคมกลัวเมียอีกนานมั้ย” เลโอถามด้วยอารมณ์งอนพี่ชายหากแต่ไม่ได้โกรธเคืองใดๆ เข้าใจหัวอกคนมีครอบครัวย่อมต้องรักษาน้ำจิตน้ำใจกันอย่างนี้ แต่ลึกๆ เขาไม่เข้าใจผู้หญิงที่เป็นภรรยา ทำไมต้องหวงสามีมากมายขนาดนั้น ทั้งที่เป็นการฉลองกันในหมู่พี่น้องแท้ๆ

“ท่าทางจะนาน” ฝ่ายนั้นตอบเสียงเบากลับมาเช่นเดิม

“แล้วนี่ยังไงปลีกตัวมาไม่ได้เลยหรือไง” สิงหราชไม่ได้โกรธแต่เพราะเขาเป็นคนพูดจามะนาวไม่มีน้ำ คนที่ได้ฟังเวลาเขาพูดมักมองว่าซีเรียส และมักแข็งกระด้างประมาณนี้ ทว่าพี่ชายอย่างพยัคฆ์รู้จักนิสัยน้องดีตอนนี้สิงหราชไม่ได้โกรธ หากแต่ต้องการคำตอบเท่านั้น

“คงยากล่ะเลโอ นี่เอนีสก็จ้องตาเป็นมัน บอก...เอ้ย...สั่งให้พี่โทร.ยกเลิกงานปาร์ตี้กับเลโอ” ฝ่ายพี่ชายส่งเสียงลอดมาเอ่ยตามความจริง โดยไม่คิดสร้างภาพกับพี่ๆ น้องๆ จึงบอกไปแบบนั้น

“เหตุผลล่ะ ?” คนถามก็ตระหนักอยู่ว่าพี่ชายไม่มีเหตุผลใดมาก นอกจากเกรงใจเมีย

“ก็กลัวสาวจับพี่กินตับ”

“โธ่...เอ้ยพี่ไทเกอร์ตั่วเฮียของน้อง”

“เอาน่า เวลาของเราสี่พี่น้องยังมีอีกเยอะ วันนี้ไปไม่ได้วันอื่นก็ยังมี แค่นี้ล่ะเอนีสจ้องตาเป็นมัน เดี๋ยวหูพี่ขาด”

“เออ...เออ...ตามสบายกกเมียให้พอ” สิงหราชตัดพ้อพี่ชายแต่สุดท้ายฝ่ายโน้นก็กดตัดสายก่อนหลังจากได้ยินเสียงตัดสาย สิงหราชจึงหันมาทางน้องชาย ที่ส่งแววตาแปลกๆ มายังเขาก่อนที่จะเอ่ยถาม อินทรีกลับแทรกเสียงขึ้นก่อน

“พี่ดรากอนมางานปาร์ตี้ไม่ได้ครับพี่เลโอ” อินทรียังถืออุปกรณ์สื่อสารที่เพิ่งตัดสายตาพี่ชายฝาแฝดกับคนที่สิงราชเพิ่งวางไปหมาดๆ แสงไฟจากหน้าจอเพิ่งดับไปเป็นหลักฐานยืนยันได้ดีเยี่ยม

“ให้ตายเถอะ ! พวกมีเมียเป็นอะไรกันหมด” สิงหราชสบถเคืองพี่ชายทั้งสอง หากแต่ไม่โกรธพี่น้องตระกูลนี้ไม่เคยโกรธเคืองกันจริงๆ จังๆ สักครั้ง

“เราก็สนุกแค่สองคนกับ...” อินทรีส่งตาพราวไปรอบตัว ที่มีผู้หญิงสวยผุดผาดโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างงดงาม “สาวๆ ทั้งหมดนี้” น้องคนเล็กยิ้มเริงร่า นี่ล่ะคือสาเหตุที่เขาหวงความโสดไม่อยากยกให้ใคร สู้เริงรื่นไปกับความงามแบบนี้ดีกว่าเอาตัวไปผูกมัดกับพิธีแต่งงาน และทะเบียนสมรสไร้สาระ

“ว่าไงว่าตามกัน” สิงหราชว่าพร้อมกับยื่นมือไปรับเครื่องดื่มรสดีที่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วถือมันเดินไปท่ามกลางสาวสวยที่หวังจะกินเขาและเขาก็หวังจะกินใครสักคนที่เข้าตาที่สุด หากว่าทุกคนกลับสวยเหมือนกันหมด ชุดดำเซ็กซี่ ขยี้หัวใจ เว้านิดเปิดหน่อย บ้างบางคนไม่หน่อยมากทีเดียวเขาก็เสียวไปถึงส่วนกลางแต่ไม่ถึงกับตั้งโดนเด่น ดุนเป้าออกมา

ชายหนุ่มผู้สง่างามชนแก้วกับสาวๆ ไปเรื่อยๆ โอบกอดพวกหล่อนบ้างพอชื่นใจ แต่ก็ไม่ได้ลุ่มล่ามอะไร เพราะหนุ่มในสกุลเฉิน ต่างไว้มาดของตัวเองเพื่อจะได้หยิบกินยากกันทั้งนั้น

แต่แล้วฟลอร์เต้นรำที่สิงหราชวาดลีลาพลิ้วไหวไปพร้อมกับสาวสวยมากเสน่ห์ ตามจังหวะเพลงเร้าใจ กลุ่มสาวสวยเบื้องหน้ากลับถูกแหวกทางออก ต่างขยับเป็นทางราวกับมีใครสักคนปรากฏกาย ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ได้สนใจเส้นทางนั้นเพียงแต่ปรายตามองเท่านั้น ขณะเดียวกันน้องชายตัวแสบยังสะกิดแขนที่โอบรัดบนไหล่มนของสาวคนหนึ่งที่เขาไม่ประสงค์จะทราบชื่อ เพราะสำหรับสิงหราชจำชื่อผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่หวาดไม่ไหว

“อะไรวะอีเกิ้ลสะกิดอยู่ได้” คนกำลังเริงรื่นกับสตรีรู้สึกรำคาญ ย่นคิ้วดกดำถามน้องชาย

“ดูนั่นพี่เลโอ” ใบหน้าน่ารักงดงามดั่งสตรีของอินทรีพยักเพยิดให้พี่ชายมองไปตรงวิวเบื้องหน้า

“นายเห็นกินรีหรือไงวะอีเกิ้ล” ต่อว่าน้องชายทั้งๆ ที่ยังสนุกอยู่กับสาวนางน้อยเย้ายวน

“ยิ่งกว่า” น้องชายว่าเห็นว่าถ้าพี่ชายไม่สนอินทรีตั้งใจจะเข้าไปเสนอตัวให้กับเธอผู้นั้นเชยชมฟรีๆ โดยไม่คิดค่าเสียหาย

“อะไรจะขนาดนั้น มีสิ่งสวยกว่ากินรีอีกเหรอ” สิงหราชก็ว่าไปอย่างนั้น เขาไม่เคยเห็นกินรีจริงๆ นอกจากในตำนานและหนังสือวรรณคดีที่มารดาชอบเล่าเรื่องประกอบภาพให้ฟังเมื่อวัยเยาว์พร้อมกับพี่น้องทุกคน ก่อนนอน ไอยรามักสรรหานิทาน เรื่องเล่า หรือเรื่องราวต่างๆ มาเล่าให้ลูกๆ ฟังก่อนนอนและพวกเขาสี่น้องก็หลับฝันดีทั้งคืน

สิงหราชค่อยๆ เงยหน้าขึ้นและมองไปยังทิศทางที่น้องชายหันไป ในขณะนั้นเองสายตาคมเข้มของเขาจึงได้ปะทะกับร่างอ้อนแอ้นงดงาม ยิ่งกว่ากินรีร่ายบรรเลงเล่นน้ำอยู่ตรงน้ำตก เรียวขาสวยตั้งลำเทียน ผิวขาวสะอาดหมดจดต้องแสงไฟที่ระยิบระยับ ผิวของเธองดงามผ่องพรรณดั่งว่าเรืองแสงได้ ดวงตาคมสำรวจผู้หญิงที่มาใหม่ ซึ่งอยู่ในชุดจั้มพ์สูทขาสั้นแบบไหล่เฉียง อวดความงามของเรียวขาแหวกแนวจากที่วางคอนเซ็ปสตรีควรเซ็กซี่ในชุดสีดำ แต่เธอปรากฏกายด้วยชุดสีขาวทั้งร่าง

ตอน 3