บทที่ 6 หงุดหงิด

"ถ้างั้นกินกันต่อละกันนะ" แพรพลอยบอกเพื่อนๆ

พัฒน์นั่งจิบเบียร์มองปลายฝันและน้องสาวที่คุยกับเพื่อนๆของเธออย่างสนุกสนาน ใบหน้าขาวนวลเนียนไร้สิวฝ้าของเธอกระทบแสงไฟมันสวยมีเสน่ห์มากล้นจนใจของชายหนุ่มเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว พัฒน์คิดว่าต่อไปนี้เขาจะให้ลูกน้องคนสนิทติดตามดูแลสาวน้อยของเขามากขึ้นอีกเพราะที่มหาวิทยาลัยคงมีหนุ่มๆตามจีบปลายฝันกันเยอะแน่ๆเลยรวมถึงน้องสาวคนสวยของด้วยอีกคนที่เขาจะต้องคอยกันท่าหนุ่มๆเหมือนที่เคยทำมาตลอดนั่นแหละ พออิ่มหนำสำราญกันหมดทุกคนแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

"ฝันทำอะไรอยู่ลูก" แม่แป๋วถามลูกสาวที่ก้มหน้าก้มตาอยู่กับโต้ะอ่านหนังสือ

"อ่านหนังสืออยู่ค่ะแม่" หญิงสาวสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงแม่แป๋วถามตอบน้ำเสียงงัวเงีย

"อ้าวเหรอ แม่นึกว่าหลับอยู่นะเนี่ย" แม่แป๋วแซวลูกสาวที่งัวเงียตื่นแล้วยิ้มอย่างขำๆ

"เมื่อคืนฝันดูซีรี่ย์เกาหลีดึกไปหน่อยค่ะ พอทำบัญชีตาลายก็หลับทันทีเลยค่ะ แฮ่ะๆ..." ปลายฝันบอกแม่แป๋วเสียงอ่อยๆ

"ไม่เป็นไรหรอกลูกแม่ไม่รีบ ฝันสอบเสร็จแล้วนี่นาวันนี้จะไปไหนหรือเปล่าล่ะ"

"ยัยพลอยนัดไปดูหนังกันค่ะ "

"อย่ากลับดึกนะลูกมันอัตรายน่ะ แม่เป็นห่วง"

"ค่ะแม่ ดูหนังเสร็จพลอยจะมาส่งค่ะ"

"ทำบัญชีให้แม่เสร็จแล้ว ก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะฝันก็ไปตามนัดเพื่อนได้เลยนะลูก"

"เจ้าค่ะคุณแม่ " ปลายฝันพูดหยอกเหย้าแม่แป๋วของเธอและนั่งทำบัญชีให้แม่แป๋วจนเสร็จก็เอาไปวางไว้บนโต้ะทำงานของแม่แล้วเดินไปห้องของเธอเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวไปตามนัดกับแพรพลอยก่อนเสียงโทรศัพท์ของฝันดังขึ้น

"หวัดดีพลอย โทรมามีอะไรเหรอจ้ะ"

"กลัวแกลืมนัดน่ะสิเลยโทรมาเตือนน่ะสิ"

"ไม่ลืมหรอกกำลังจะอาบน้ำแกก็โทรมาพอดีน่ะ"

"ให้พลอยไปรับมั้ยล่ะ จะได้ไม่ต้องขึ้นรถเมล์" แพรพลอยถามเพื่อนอย่างเป็นห่วงว่ารถจะติดและฝันใช้เวลาเดินทางนาน

"ไม่เป็นไรหรอกเจอกันที่ห้างเลยละกันจ้ะ"

"โอเค เดี๋ยวเจอกันจ้ะเพื่อนรัก" แพรพลอยพูดเพื่อนแล้ววางสายไป

ปลายฝันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็เดินออกจากห้องไปหาแม่แป๋วที่โรงอาหารเพื่อบอกก่อนที่เธอจะออกไปหาเพื่อน

"แม่คะ ฝันไปก่อนนะคะ ตอนเย็นฝันจะมาช่วยทำอาหารค่ะ"

"จ้ะลูก, ไปเถอะเดี๋ยวรถจะติด" ครูแป๋วบอกลูกสาวแล้วเธอก็เช็คของใช้ในครัวต่อว่าขาดเหลืออะไรบ้าง

ปลายฝันเดินออกไปหน้าบ้านมองหามอเตอร์ไซค์รับจ้างออกไปปากซอยเพื่อขึ้นรถเมล์ไปห้างหรู PPช้อปปิ้งเซนเตอร์ กิจการของครอบครัวแพรพลอยปลายฝันก็ไปหาเพื่อนที่ร้านประจำของพวกเธอเป็นร้านกาแฟเล็กๆตรงชั้นสองของห้างแต่ยังไม่มีใครมา เธอจึงสั่งม็อคค่าเย็นมานั่งดื่มรอเพื่อนๆเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเธอจึงล้วงกระเป๋าหยิบขึ้นมารับสาย

"ฝันแกถึงหรือยัง"เพชรถามเพื่อน

"อยู่ที่ร้านแล้วมีฝันคนเดียวนะยัยพลอยกับยัยหมวยยังไม่มาเลย"

"โอเค อีกสิบนาทีเจอกันฉันหาที่จอดรถก่อนนะแก"

"เครจ้ะ" ปลายฝันวางสายจากเพื่อนแล้วเธอก็มองดูไปรอบ ผู้คนเดินช้อปปิ้งหิ้วของกันตัวเอียงเลยก็มีหนุ่มสาวเดินควงแขนกันเป็นคู่ๆบ้างก็นั่งคุยกันกระหนุงกระหนิงตามม้านั่งที่มีตามจุดที่ทางห้างเขาวางไว้ให้ลูกค้านั่งแล้วเธอก็มองเห็นพัฒน์ควงไฮโซสาวเดินคุยกันผ่านหน้าร้านไปโดยที่เขาไม่เห็นเธอ ปลายฝันมองตามอย่างใจแป้วหุ่นอย่างเธอหน้าตาอย่างเธอไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาอยู่แล้วจะไปคิดมากทำไมในเมื่อเขาและเธอไม่ได้เป็นอะไรกันขนาดเธอเข้าออกบ้านเขาจนเหมือนบ้านตัวเองอยู่แล้วเขายังไม่ค่อยอยากจะคุยด้วยเลย ที่เขาให้พี่แดนพี่เอกตามดูแลแพรพลอยเธอก็ได้รับการดูแลไปด้วยเพราะเป็นเพื่อนน้องสาวของเขานั่นเอง

"ยัยฝัน!! ฮ่าฮ่าๆ" แพรพลอยหัวเราะเสียงดังที่ได้แกล้งเพื่อน

"โอ้ย ตกใจหมดเลยยัยพลอยบ้านี่"

"ฝันกลางวันอยู่เหรอจ้ะเพื่อนรัก"

"ฝันบ้าอะไรล่ะเพิ่งเห็นพี่ชายแกควงสาวเดินผ่านไปเมื่อกี้นี่เอง"

"จริงเหรอแกผ่านไปนานหรือยัง" แพรพลอยถามเพื่อนอย่างอยากรู้

"สักห้านาทีนี่แหละมั้ง" ปลายฝันพูดจบแพรพลอยก็ยกโทรศัพท์มาโทรหาพี่ชายทันที

"พี่พัฒน์อยู่ไหนคะ"

"พี่กำลังจะไปกินข้าวน่ะ น้องพลอยมีอะไรหรือเปล่าครับ"

"ไปกับใครคะ พลอยไปด้วยได้มั้ยอ่ะ"

"เอ่อ พี่ไปกับลูกค้าครับ ไว้ไปกินมื้ออื่นดีมั้ยครับ"

"ได้ค่ะ งั้นพลอยไปกินกับฝันก็ได้แค่นี้นะคะ" แพรพลอยวางยาพี่ชายเสร็จก็วางสายและปิดโทรศัพท์แล้วยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งพี่ชายสุดหล่อของเธอ

แพรพลอยรู้ว่าพัฒน์ชอบปลายฝันตั้งแต่งานเลี้ยงวันเกิดคุณหญิงย่าและวันที่พวกเธอกินเลี้ยงสอบเสร็จโน่นแล้ว เธอแอบสังเกตุมาตลอดและรู้สึกว่าเธอกับปลายฝันโดนคุมเข้มเรื่องไปเที่ยวตอนกลางคืนหรือไปเดินเล่นที่ห้างหรือไปติวกับเพื่อนจะต้องมีพี่แดนกับพี่เอกสลับกันไปส่งพวกเธอทุกครั้ง

"รอฉันนานมั้ยพวกแก" เพชรมาถึงก็ถามเพื่อน

"ไม่นานหรอกแล้วยัยหมวยล่ะทำไมยังไม่มา" แพรพลอยบ่นกับปลายฝันและเพชรที่ชาลินีมาช้าแล้วเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

"ว่างัยยะยัยหมวยแกมาช้ากว่าใครเลยนะถึงไหนแล้วล่ะ" เสียงแหลมถามเพื่อนรัก

"โทษทีพลอยพอดีแม่ไม่สบายน่ะสิหมวยก็เลยรีบกลับบ้านบอกเพชรกับฝันด้วยไว้เราไปกันวันหลังนะพลอย"

"เออๆแกรีบไปเถอะหมวยถึงบ้านแล้วโทรมาบอกด้วยคุณแม่แกคงไม่เป็นไรมากหรอก" พลอยให้กำลังใจเพื่อน

"ขอบใจนะพลอยแล้วหมวยจะโทรหานะ" เมื่อคุยเสร็จสองสาววางสาย

"นี่พวกแก ยัยหมวยมาไม่ได้มันกลับบ้านแม่ไม่สบายน่ะ"

"อ้าว,แล้วแม่ยัยหมวยเป็นไงบ้างล่ะ" ปลายฝันถามแพรพลอย

"หมวยมันกำลังรีบพลอยเลยยังไม่ได้ถามอะไรมาก รอให้ถึงบ้านก่อนแล้วมันจะโทรมาหาน่ะ"

"ฉันว่าแม่ยัยหมวยคงไม่ไรมากหรอกน่า" เพชรบอกเพื่อน

"งั้นเราไปดูหนังกันก่อนดีกว่า เสร็จแล้วหาอะไรกินกันแล้วค่อยกลับบ้าน โอเคมั้ย" แพรพลอยเสนอเพชรและฝันก็เห็นด้วยทั้งหมดก็พากันไปซื้อตั๋วและน้ำดื่มกับป๊อปคอนเข้าไปกินในโรงหนังด้วย

พัฒน์นั่งในร้านอาหารหรูมองซ้ายมองขวาออกไปหน้าร้านเผื่อว่าเขาจะเห็นน้องสาวกับเพื่อนๆจนไฮโซสาวอดไม่ได้

"พัฒน์มองหาอะไรอยู่คะ" คุณหน่อยไฮโซสาวถามเขาหนุ่มหล่อที่กำลังมองหาอะไรสักอย่าง

"อ่อ,มองหานายแดนน่ะครับไม่รู้ว่าจะหาร้านเจอหรือเปล่า"

"แหม,พัฒน์คะ คุณแดนน่าจะรู้ที่นี่ดีหาถูกแน่นอนค่ะ คุณพัฒน์หิวไม่ใช่เหรอคะ" คุณหน่อยชวนเขากินอาหารต่อ เขาก็ฝืนกินไปเล็กน้อยเท่านั้น พอเขารู้ว่าสาวน้อยของเขามากับน้องสาวก็เป็นกังวลว่าจะมีหนุ่มมาจีบหรือมาดูหนังกับใครอีกหรือเปล่านอกจากน้องสาวของเขา

"พัฒน์, คุณเป็นอะไรคะ"คุณหน่อยเริ่มหงุดหงิดที่เขาไม่ค่อยจะสนใจเธอเท่าไหร่ตั้งแต่รับโทรศัพท์

"งานมีปัญหาน่ะ เดี๋ยวผมต้องรีบกลับไปดูก่อน"

"อ้าว,ไหนว่าวันนี้พัฒน์ว่างแล้วเราจะไปคุยกันต่อไม่ใช่เหรอคะ" คุณหน่อยทักท้วงขึ้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขานัดเธอและยังไม่ไปถึงไหนเลย เธอคิดว่าเสน่ห์ของเธอต้องทำให้เขาหลงไหลได้อย่างแน่นอน

"วันนี้ไม่ได้จริงๆ งานด่วนมากไม่งั้นเสียหายกันหลายฝ่าย"

"ถ้างั้นคืนนี้ได้มั้ยคะพัฒน์ " คุณหน่อยยังตื้อเขาอีก

"ไว้โอกาสหน้านะครับคุณหน่อย"

"ก็ได้ค่ะ พัฒน์อย่าลืมนะคะงั้นหน่อยไม่ยอมจริงๆด้วย"

"ขอตัวก่อนนะเรื่องอาหารผมจัดการเองคุณจะนั่งต่อก็ได้นะ" พัฒน์บอกเธออย่างใจป้ำ

"หน่อยขอนั่งต่อละกันค่ะถ้าหน่อยชวนเพื่อนมานั่งด้วยคุณพัฒน์จะว่าอะไรมั้ยคะ" เธอถามเขาเพราะเห็นเพื่อนสาวไฮโซเช็คอินในเฟสว่ากำลังช้อปปิ้งอยู่ที่นี่

"ตามสบายแล้วเจอกันครับ" เขาลุกขึ้นเดินออกไปอย่างรวดเร็วและยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแดน

"แกอยู่ไหนแดน"

"อยู่ที่แผนกซุปเปอร์มาร์เก็ตครับเจ้านาย "

"วันนี้น้องพลอยไม่ได้บอกแกเหรอว่าเขาจะมาที่ห้าง"

"ไม่ได้บอกครับ มีอะไรครับเจ้านาย" แดนถามกลับอย่างสงสัย

"เมื่อกี้น้องพลอยโทรมาหาฉันว่าอยู่ที่นี่กับปลายฝันน่ะ"

"อ่อออ.." แดนลากเสียงยาวอย่างเข้าใจทันทีเลย

"พอฉันโทรกลับน้องพลอยก็ปิดเครื่องน่ะ ติดต่อไม่ได้เลย"

"ครับ" แดนตอบสั้นๆ

"ครับ อะไรของแกห้ะ แกลองโทรหาปลายฝันสิว่าอยู่ที่ไหนกัน"

"เอ่อ,ผมไม่มีเบอร์โทรน้องฝันครับ" แดนตอบเจ้านายอย่างกวนๆทำไมเขาจะไม่มีเบอร์ของน้องฝันล่ะ เขาแค่อยากแกล้งเจ้านายให้วุ่นวายใจเล่นแค่นั้นเองน่ะ

"ฮ้าา..แล้วทำไมแกไม่ขอเบอร์ของเธอไว้ ไปจัดการให้เรียบร้อยไม่งั้นฉันจะตัดโบนัสแกแทน" พัฒน์ขู่ลูกน้องที่ไม่ได้ดั่งใจ

"เดี๋ยวนี้เลยครับเจ้านาย" แดนตัดสายเจ้านายแล้วหัวเราะดังลั่นอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งเจ้านาย

"ฮ่าาๆๆฮ่าา.."ทุกคนในแผนกต่างหันมามองเขาอย่างงงๆที่จู่ๆ มือขวาของเจ้านายหัวเราะออกมา แดนพอจะรู้ว่าสาวน้อยของเจ้านายมาดูหนังกับเพื่อนและน้องสาวของเจ้านายด้วย ก็เขาได้ยินพวกเธอนัดกันน่ะสิแต่เรื่องอะไรเขาจะบอกล่ะ ปล่อยให้เจ้านายหงุดหงิดก่อนละกัน