ตอนที่ 7 เข้าป่านภา ( 1 )

เมื่อทั้งสามเจอกันก็นั่งลงเก้าอี้ที่ไม่ไกลนักจากท่านปู่ และถามไถ่เรื่องต่างๆ นาๆ คุยกันได้สักพักใหญ่โจอี้ซวน ข้ารับใช้คนสนิทของท่านผู้นำก็ได้ยกนำชามาให้

“เซียวเหอ อาทิตย์หน้าข้ากับซูเสี่ยวและทหารรับจ้างกลุ่มนึงจะไปที่ป่านภา เจ้าอยากลองไปบ้างหรือไม่” เสี่ยวโม่อยากทำความใกล้ชิดกับนางให้มากขึ้นจึงถามออกไป

ด้วยรูปร่างหน้าตาแล้วเซียวเหองดงามยิ่งนักเพียงแต่แต่งตัวมิดชิดไปหน่อยจึงดูเรียบร้อยไร้พิษภัย

ส่วนซูเสี่ยวนั้นกลับกัน นางแต่งตัวอวดรูปร่างหน้าอกขนาดพอเหมาะ ผิวพรรณแปล่งปลั่งนุ่มนวลที่โผล่ออกมาเหย้ายวนใจบุรุษจนทำให้ไป๋เสี่ยวโม่อดทนไม่ไหวด้วยอารมณ์คึกคะนองของวัยรุ่นจึงได้ตกลงปลงใจร่วมห้องนอนกับนางด้วยค่าตอบแทนที่ว่าต้องช่วยนางชื้อยาบ่มเพราะเพื่อเลื่อนขั้นให้ได้เร็วขึ้นนั่นเอง

เมื่อท่านปู่ได้ยินดังนั้นจึงคิดว่าเซียวเหอถึงเวลาอันสมควรแล้วที่ควรจะได้สัตว์อสูรมาทำสัญญาเลือด

“เจ้าไปหาความรู้กับเพื่อนเจ้าหน่อยเถอะ อย่ามัวอยู่แต่บ้านเช่นคนแก่เยี่ยงข้าเลย”

“ข้าจะดูแลนางให้ดีขอรับ” เสี่ยวโม่รับปากรับคำโดยที่เซียวเหอยังไม่ทันตกลง มุมปากนั้นมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาเล็กน้อย (ประมาณว่ามึงเสร็จกูแน่5555)

“ท่านปู่เจ้าค่ะ ข้า...”

“ไปเถิด เจ้าควรมีสัตว์อสูรเพื่อทำสัญญาสักตัวได้แล้ว” ท่านพ่อกล่าวตัดบทนางโดยมิทันได้มองเห็นรอยยิ้มนั่นของเสี่ยวโม่

“เจ้าค่ะ” นางตอบเสียงเศร้า นางไม่อยากไปสักนิดเข้าไปแล้วต้องทำอะไรบ้างนางไม่รู้เลยด้วยซ้ำ เพราะนางไม่คิดจะเป็นผู้บ่มเพาะตั้งแต่แรกนางเลยไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้นัก

เมื่อคุยกันอีกสักพักเกี่ยวกับการเตรียมตัวเสี่ยวโม่และซูเสี่ยวจึงของตัวลาไปพร้อมกัน (ส่วนไปทำไรต่อนั้นเป็นเรื่องของพวกเขา)

“ท่านพ่อ ข้าไม่อยากไป ถึงเข้าไปข้าก็ทำอะไรไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ” นางกล่าวเสียงเบา

“เจ้าแค่เข้าไปหาประสบการณ์เท่านั้นไม่ต้องทำอะไรก็ได้ แค่เรียนรู้และจดจำมันก็พอ” ท่านปู่กล่าว

“เจ้าค่ะ” นางขานรับเสียงเบา (ในตอนนี้นางเอกของเรายังไร้เดียงสาอยู่นะครับ)

“รับไป นี่คือถุงจักรวาลแค่เพียงเจ้าหยดเลือดลงไปก็สามรถใช้ถุงนี้เก็บของได้แล้ว” หยดเลือดอีกแล้วข้าเจ็บเหลือเกินและไม่อยากเห็นเลือดด้วย (นางทำหน้างอ) แต่นางต้องทำใจใช้พลังกรีดตรงปลายนิ้วเพื่อให้เลือดหยดลงไปที่ถุงจักรวาล

“ในนี้พ่อใส่ของกินของใช้ไว้บางส่วนที่เหลือเจ้าต้องการอะไรก็ใส่เข้าไปได้อีก ส่วนขนาดถุงนั้นจะขยายตามพลังของเจ้าของมัน ไหนพ่อของดูถุงของเจ้าหน่อยได้หรือไม่” ท่านพ่อหยิบถุงออกจากมือนางตอนที่นางเปิดดูของข้างในอย่างกระทันทัน

“ท่านพ่อดูนี่เถิด” เขายื่นถุงให้ท่านปู่ดู

“อืม เป็นดั่งคาด พลังของนางยากเกินคาดเดาจริงๆ” ท่านปู่ใช้มือข้างนึงลูปเคราและพูดออกมา ถุงของนางนั้นใหญ่มากเปรียบดังห้องใหญ่หนึ่งห้องเลยทีเดียว (ของคนทั่วไปจะเท่ากับกับเตียง6ฟุตเท่านั้นถุงจักรวาลของนางนี่ข้างในใหญ่มากจริงๆ)

ท่านพ่อคืนถุงจักรวาลให้นางและเดินไปนั่งข้างท่านปู่

“เมื่อเจ้าเข้าไปแล้วจงหาโอกาสทำสัญญาเลือดกับสัตว์อสูรระดับราชาซ่ะ” เนื่องจากพลังของนางในตอนนี้สามารถทำสัญญากับระดับตำนานได้อย่างง่ายดายแต่ท่านพ่อยังห่วงความปลอดภัยจึงให้นางทำกับระดับราชาไปก่อน ด้วยพลังระดับในตำนานที่นางมีสามารถทำสัญญาเลือดกับอสูรได้ถึง5ตัวเลยทีเดียว

ท่านปู่และท่านพ่อได้แนะนำเกี่ยวการใช้ชีวิตอยู่ในป่าแห่งนภากับนางไปบางส่วน แล้วบอกให้นางเตรียมของใช้ไปบ้างในยามฉุกเฉินอาจได้ใช้มัน เซียวเหอนั่งฝั่งท่านพ่อกับท่านปู่คุยเรื่องเกี่ยวกับป่าแห่งนภาไปพักนึงจึงขอตัวไปเตรียมข้าวของด้วยความตื่นเต้น