ตอนที่ 9 รอการระบาย

ตอนที่ 9 รอการระบาย

ครืด ครืด ครืด โทรศัพท์มือถือที่ปิดระบบสั่นเอาไว้ของเธอแจ้งเตือนการมีสายเข้า มิลินเลี่ยงออกมาจากจุดที่ดาราหนุ่มนั่งท่องบททันทีเพื่อไม่ให้การสนทนาของเธอไปรบกวนสมาธิของเขา

แต่ไม่ทันแล้ว ทันทีที่เขาเห็นเธอยกหน้าจอขึ้นมาดูชื่อคนโทรเข้ามา อาการยิ้มแย้มดีใจจนออกนอกหน้าของเธอทำเอาสมาธิเขาเป๋ไปหมด

ดาราหนุ่มโยนบทละครปึกใหญ่ลงบนโต๊ะข้างตัวเขาทันทีอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วหันมองตามร่างบางที่เดินเลี่ยงออกไปยืนคุยโทรศัพท์ซะไกลโพ้นจนเขาไม่ได้ยินว่าเธอคุยอะไรกับใคร

เสียดาย ที่เขาไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าจอเธอ ว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา จะใช่พี่ชิน เสี่ยเลี้ยงของเธอหรือเปล่า

หึ ห่างกันหน่อยไม่ได้เลยนะ คงโทรมาออดอ้อนกันจี๋จ๋า หรือจะโทรมาเช็คว่าเขาฟันแม่สุดรักสุดหวงของท่านรองคนหล่อไปหรือยัง

คนหล่อคิ้วเข้มขมวดกันเป็นปม ขว้างแก้วน้ำลงที่พื้นหญ้าอย่างไม่สบอารมณ์ ตาขวางใส่คนอื่นไปทั่วจนทุกคนในกองเริ่มเข้าหน้าพระเอกไบโพลาร์ไม่ติดอีกหน

อะไรวะ ผีเข้า ผีออก

“ว่าไงเตยหอม แกหายไปเลยนะ ฉันอกจะแตกตายอยู่แล้ว ไม่มีแกให้คอยระบาย”

ทันทีที่รับสายเพื่อนรัก ความอัดอั้นตันใจที่รอการระบายทั้งหมดทั้งมวล ก็ไหลบ่าเข้าท่วมทับเพื่อนสาวทันที

ตติยา หรือ เตยหอม เพื่อนสาวคนสนิทที่สุดตั้งแต่สมัยเรียนคณะบริหารธุรกิจภาคอินเตอร์ในมหาวิทยาลัยชื่อดังมาด้วยกัน เธอหายไปจากวงจรชีวิตของมิลินร่วมสัปดาห์ เนื่องจากต้องไปถ่ายฉากจบของละครที่เธอรับบทเป็นนางเอกอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น

“โทษทีเพื่อนเลิฟ แค่อาทิตย์เดียวเองที่ไม่ได้คุยกัน แหม มีอะไร อัปเดตมาเดี๋ยวนี้”

“ฉันเจอโจทก์เก่า”

ดาราสาวตกใจตาเบิกกว้าง ตะโกนลั่นอย่างลืมควบคุมตัว ก่อนค่อยๆลดเสียงลงให้เป็นปกติเพราะคนรอบข้างเริ่มมองมาที่เธอเป็นตาเดียว

“ห๊ะ อะไรนะ พี่ธีร์นะเหรอ ยังไม่ไปผุดไปเกิดหรือไง อุ๊ยลืมไป เขาเป็นซุป’ตาร์ระดับประเทศนี่นา แล้วแกเจอกันได้ไงอ่ะ ดาราคนที่แกดูแลอยู่ต้องทำงานร่วมกับเขาหรอ”

ผู้จัดการดาราสาวมองบนหนึ่งครั้งด้วยความเซ็ง เมื่อนึกถึงว่าต้องจากคนดีๆอย่างดาราคนเก่าที่ตนดูแล มารับผิดชอบชีวิตเหลวแหลกของพ่อซุป’ตาเจ้าปัญหาที่เขาส่ายหน้ากันแทบทั้งวงการ ยกเว้นสาวๆที่หลงใหลได้ปลื้มในความหล่อ มีเสน่ห์และความร้อนแรงในเรื่องบนเตียงของเขาเท่านั้น

“หึ เปล่าเลย ตอนนี้ฉันไม่ได้ดูแลพี่บูมแล้ว พี่ชินให้ฉันมาดูแลอีตานั่นแทนน่ะสิ”

“ห๊ะ อะไรนะ แกต้องดูแลพี่ธ์หรอ แล้วเขารู้ไหมว่าแกเป็นใคร เขาจำแกได้ไหม”

น้ำเสียงร้อนรนด้วยความเป็นห่วงเพื่อนดังมาตามสาย เพราะเรื่องมันคงไม่สนุกแน่ถ้าเขาจำเพื่อนรักของเธอได้

“จำไม่ได้หรอก ฉันเปลี่ยนไปจากหลังเท้าเป็นหน้ามือขนาดนั้น”

ทั้งสองสาวพยักหน้าพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายด้วยความเห็นด้วยกับสิ่งที่เธอพูด

“งั้นก็ไม่มีอะไรต้องกังวล อีกอย่างฟันสาวไปทั่วแบบนั้น จำผู้หญิงที่แค่เกือบๆ ได้ฟันคืนเดียวไม่ได้หรอก”

“อืม ก็จริง เห้อ”

หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอกในประเด็นนี้ แต่ก็อดรู้สึกวูบโหวงในหัวใจแปลกๆไม่ได้

“แล้วแกเป็นไงบ้างอ่ะ โอเคไหม ทำไมพี่ชินทำแบบนี้วะ”

ด้วยความสนิทกันมาก เตยหอมจึงเป็นคนเดียวที่ได้ล่วงรู้ความลับเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับชินดนัย เลยได้พลอยพบเจอกับเขาค่อนข้างที่จะบ่อยด้วย ถึงแม้จะไม่ค่อยกินเส้นกันก็ตามที อีกอย่างเธอยังเป็นดาราในสังกัดช่องของเขาอีกต่างหาก

“ฉันโอเค จริงๆก็ไม่ค่อยโอเคหรอก อย่าว่าพี่ชินเลย เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ให้รู้ไม่ได้ด้วย แกเข้าใจใช่ไหม ฉันเลยไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ มันไม่มีเหตุผลมากพอที่จะทำแบบนั้นอ่ะ”

“ทำไมจะไม่มีเหตุผล ก็พี่ธีร์ออกจะไร้ซึ่งวินัย เรื่องมาก เหวี่ยงวีน ไบโพลาร์ เจ้าชู้ฟันไม่เลือก ทำงานด้วยไม่มีความสุขหรอก พี่ชินน่าจะเข้าใจ”

“พี่ชินสนิทกับพี่ธีร์มานานอ่ะแก ตั้งแต่เขาเกิดเลยมั้ง พี่ชินเลยไว้ใจเขามาก ว่าจะไม่ทำอะไรฉัน แล้วอีกอย่าง พี่ชินอยากให้ฉันไปดัดนิสัยนายซุป’ตาร์จอมหยิ่งนั่น”

“โห้ พล็อตละครไปไหม นี่ชีวิตจริงนะ อย่าให้ฉันเจอพี่ชินนะ จะด่าให้ แล้วแกทำงานกับพี่ธีร์เป็นไงบ้าง นานหรือยัง”

“อาทิตย์นึงแล้ว ตั้งแต่แกไปเลย เหนื่อยใจว่ะ โคตรไม่มีวินัย ทำอะไรตามใจตัวเอง ปาร์ตี้จนดึกแทบทุกวัน จนฉันต้องเข้าไปปลุกถึงเตียงทุกวันเลยแก”

“ห๊ะ แกต้องเข้าไปปลุกถึงเตียงเลยหรอวะ แล้วเขาทำอะไรแกหรือเปล่า”

เสียงหวานตะโกนลั่นด้วยความตกใจ น้ำมันใกล้ไฟ จะไว้ใจได้จริงๆหรือ

“บ้าหรอ เขาจะทำอะไร”

เสียงหวานกระแอมกลบเกลื่อนอาการเล็กน้อย จะให้เพื่อนสาวรู้เรื่องที่เธอโดนดาราหนุ่มแอบหาเศษหาเลยนิดๆหน่อยๆ ไม่ได้โดยเด็ดขาด ไม่งั้นเตยหอมได้ไปโวยวายกับชินดนัยให้เปลี่ยนตัวเธอ ความลับได้แตกแน่ นางยิ่งเป็นคนแรงๆ ตรงๆ ไม่ยอมผู้ยอมคนอยู่ด้วย

“คือฉันขอกุญแจห้องเขาไว้เอง เขาก็ไม่อยากให้หรอกแต่ฉันบังคับ เพราะถ้าไม่ไปปลุกที่เตียง ไม่มีทางตื่น ทั้งโทรทั้งเคาะห้องก็ไม่ลุก ฉันลองมาหมดแล้ว”

“ไว้ใจได้หรอวะ เดี๋ยวนี้แกออกจะทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ หวานอมเปรี้ยวน่าเคี้ยวออกขนาดนี้”

“ฉันไม่มีวันกลับไปตกหลุมเสน่ห์ผู้ชายร้ายกาจแบบนั้นอีกแล้ว เจ็บครั้งเดียวก็เกินพอ แกไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะตั้งใจทำงานที่พี่ชินมอบหมายให้ดีที่สุด”

“อืม ยังไงแกก็ดูแลตัวเองด้วย ทั้งตัวทั้งใจ ฉันเป็นห่วง”

“ขอบใจมากเพื่อน ฉันไม่เป็นอะไร แกไม่ต้องกังวล”

“มีอะไรแกต้องรีบบอกฉันเลยนะ

“จ้า คุณแม่ เดี๋ยวฉันต้องไปก่อนแล้ว ไม่รู้ดาราของฉันแผลงฤทธิ์อะไรอีก ข้างในดูวุ่นวาย”

“โอเค รีบไปแก”