ตอนที่ 12 รุ่นพี่ รุ่นน้อง

ตอนที่ 12 รุ่นพี่ รุ่นน้อง

“มิลิน ทางนี้”

ตติยา หรือ เตยหอม นางเอกแถวหน้าโบกไม้โบกมือเรียกเพื่อนสาวคนสนิททันทีที่เห็นเธอเดินเข้ามาในคลับประจำของทั้งคู่

“เตยหอมคิดถึงแกจัง”

“อืม ฉันก็คิดถึงแก”

สองสาวโผเข้าก่อนกันเเน่นเพราะไม่ได้เจอกันนาน เนื่องจากงานที่รัดตัวของดาราสาวที่กำลังขายดีสุดๆในขณะนี้

“ฉันสั่งเครื่องดื่มไว้รอแกแล้ว เหมือนเดิมนะ”

“รู้ใจที่สุด”

“ลิน แกเป็นไงบ้างช่วงนี้ ทำงานกับผู้ชายที่หล่อราวเทวดาปั้น แต่ขาดวินัยขั้นสุด ปวดหัวไหม”

“ที่สุด แต่ฉันก็ไม่ยอมเขาหรอก พยายามบังคับเขาให้อยู่ในร่องในรอย ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะ แต่ขนาดดีขึ้นแล้วนะแก ฉันยังเพลียจิต”

หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่หนึ่งครั้ง แสดงถึงความเหนื่อยหน่ายใจไม่น้อยที่มีต่อพระเอกรูปงาม

“ก็ว่าอยู่ วงในเขาเม้ากันว่าผู้จัดการคนใหม่ของพี่ธีร์นี่สุดเจ๋ง ทำงานมาแค่เดือนเดียวนี่เขาเป็นผู้เป็นคนขึ้นเยอะ”

“หืดขึ้นคอล่ะสิไม่ว่า คลาดสายตาไม่ได้เลย ปากเปียกปากแฉะ ต้องคอยตามคุมอย่างกับผู้ต้องหาอ่ะ”

“ขนาดนั้นเชียว เออ คืนนี้แกไปนอนกับฉันไหมลิน พรุ่งนี้ฉันว่างจ้า”

“เสียใจจัง พรุ่งนี้ตานั่นมีงานน่ะสิ อีกอย่างคืนนี้ฉันไปนอนห้องตานั่นคืนแรกด้วย เดี๋ยวต้องรีบกลับแล้วอ่ะ”

“ห๊ะ นี่แกย้ายไปอยู่กับพี่ธีร์หรอ ทำไมอ่ะ”

ดาราสาวเบิกตาโต โวยวายเสียงดังลั่น

“ก็ไปตามควบคุมนะสิ เล่นโทรปลุกนี่ไม่เคยรับ เผลอเป็นเบี้ยวงาน ต้องคอยตามประกบใกล้ชิดหายใจรดต้นคอกันตลอด นี่เด็ดสุด เมื่อเช้าฉันไปถึงห้องแล้ว พ่อกำลังหนีออกจากห้องเลยนะ จะเบี้ยวกอง บอกจะไปเที่ยวกับสาว นัดสาวไว้ ถ้าฉันไปถึงช้ากว่านี้อีกสักห้านาทีนะ ไม่อยากจะคิดถึงความหายนะที่จะตามมาเลย โอ๊ยยยย หัวจะปวด”

“แล้วแกไม่กลัวเขาปล้ำเอาหรอวะ”

“ห้องนั้นมันมีสองห้องนอน อีกอย่าง เขาเข้าใจว่าฉันเป็นเด็กพี่ชิน เขาไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก เพราะเขาสนิทและนับถือพี่ชินมาก”

ไม่ทำอะไรหรอก ยกเว้นกอดกับจูบ ที่เขาแอบเอาเปรียบเธอไปหลายครั้ง

“เห้ย นั่นพี่ชินกับพี่ธีร์นี่หว่า แกนัดเขามาหรอลิน”

“เปล่านะ วันนี้ไม่ได้บอกพี่ชินเลยว่าจะมาหาแก”

สองสาวมองหนุ่มหล่อออร่าจับทั้งสองคน กำลังเดินตรงดิ่งเข้ามาหาเธอทั้งคู่

“สาวๆ มาเที่ยวที่แบบนี้กันสองคน ไม่บอกพี่เลยนะครับ น่าตีจริง”

ชินดนัยส่งสายตาคาดโทษมาที่แม่ดาราสาวที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด แหวกอกลึกไปถึงไหนๆ

“ทำไมคะ พี่ชินหวงหรอคะ”

เตยหอมเอ่ยแซวชินดนัยเล่น แต่เธอกลับได้รับสายตาคมนิ่งลึกที่ตีความหมายไม่ได้มองจ้องตอบกลับมา พร้อมคำตอบที่ทำให้เธอแทบสำลักเครื่องดื่มที่กำลังกระดกเข้าปาก

“ครับ พี่หวง หวงมากด้วย”

ดาราหนุ่มรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย วันนี้เขามาเที่ยวปลดปล่อยอารมณ์หนุ่มกับพี่ชายคนสนิทอย่างชินดนัย แต่กลับเจอหวานใจของชินดนัยแอบหนีเที่ยวเสียนี่ ทั้งๆที่ก่อนเขาออกจากห้องมา ยังเข้าใจว่าเธอนอนหลับอยู่ในห้องน้อยของเธอ และนี่เขาต้องมาทนเห็นคู่รักที่เขาไม่ได้ยินดีด้วยมานั่งสวีทหวานกันต่อหน้าต่อตาเขาหรือนี่ แล้วดูแม่สาวน้อยแต่งตัวนุ่งสั้นเสียจนอะไรต่อมิอะไรจะลอดออกมาเตะลูกตาเขาอยู่แล้ว

“พี่นั่งด้วยเลยแล้วกันนะ มากันสองสาว อันตรายจะตาย”

ชินดนัยถือวิสาสะนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับดาราสาว แล้วให้ดาราหนุ่มนั่งฝั่งตรงข้ามกับผู้จัดการส่วนตัวของเขาไป

“อ้าวนี่ สองคนนี้รู้จักกันหรือยัง นี่ธีร์ ส่วนที่เตยหอม เออเตยหอมกับมิลินเป็นรุ่นน้องที่คณะนายนะนายธีร์ รู้รึยัง ลินเคยบอกหรือเปล่า”

มิลินกับเตยหอมตกใจจนเบิกตากว้าง ความลับนี้ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะให้ธีร์รู้ ซึ่งไม่ต่างจากดาราหนุ่ม เขาค่อนข้างแปลกใจจนต้อเลิกคิ้วขึ้นสูงทั้งสองข้าง หันกลับไปจ้องหน้าผู้จัดการสาวที่เขาแสนคุ้นเคยตั้งแต่แรกเจอแต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าเคยเจอกันที่ไหน จนถึงตอนนี้รู้แล้วว่าเธอเป็นรุ่นน้องที่คณะ ก็คงจะเคยเจอกันที่มหาวิทยาลัยสินะ แต่คนสวยๆแบบนี้ เขาน่าจะจำได้ ทำไมเขากลับลืม

“หรือครับ เราห่างกันกี่ปี”

“เอ่อ ปีเดียวค่ะ”

ชายหนุ่มตาเบิกกว้าง ห่างกันแค่ปีเดียวหรือ

“ทำไมพี่ไม่คุ้นหน้าทั้งสองคนเลย เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่าครับ”

กับหนึ่งสาวเคยเจอกันผ่านๆ แต่กับอีกหนึ่งสาวยิ่งกว่าเคยเจอกันอีก ถึงแม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆชั่วคืนก็เถอะ

“แค่ผ่านๆค่ะ เราสองคนไม่ค่อยชอบปรากฏตัวเท่าไหร่ คุณธีร์คงจำไม่ได้หรอกค่ะ”

“แล้วทำไมไม่บอกพี่ละครับ ทำงานด้วยกันมาเป็นเดือน พี่ยังไม่รู้เลยว่ามิลินเป็นรุ่นน้องที่คณะ”

“มันไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญนี่คะ อีกอย่างถ้าคุณธีร์รู้ว่าฉันเป็นรุ่นน้อง ฉันก็คงควบคุมการทำงานของคุณลำบาก”

“ออ กลัวเสียการปกครองสินะ”

เขาจ้องมองใบหน้างามด้วยดวงตานิ่งลึกอยู่นาน จนคนถูกมองเสียวสันหลังวาบเพราะไม่อาจคาดเดาได้ว่าเขารู้สึกและคิดอะไร คนมีชนักติดหลังจึงเริ่มขยับตัวอย่างกระสับกระส่ายเพราะกลัวความลับที่ปกปิดไว้จะแตกออกมา

“วันงานเลี้ยงบายเนียร์...”

นั่นไง อะไร เขาสงสัยอะไรอย่างนั้นหรือ ทั้งๆที่ห้องนี้เปิดแอร์เย็นฉ่ำ แต่ตอนนี้ผู้จัดการสาวสวยมีเหงื่อซึมออกตามไรผมเสียแล้ว

“วันนั้น มิลินกับเตยหอมได้ไปร่วมงานไหมครับ”

“ไปค่ะ” / “ไม่ได้ไปค่ะ”

สองสาวเอ่ยออกมาอย่างร้อนรนพร้อมกัน แต่คำตอบดันไม่ตรงกันเสียนี่ มิลินที่ตอบว่า ไม่ได้ไป รีบแก้ตัวลิ้นพันกันทันที

“เอ่อ พอดีฉันไปแป๊บเดียวค่ะ พอดีมีธุระเลยรีบกลับ ก็เลยเหมือนกับไม่ได้ไปนั่นแหละ ยังไม่ทันได้เจอได้ทักทายใครเลย”

“อ๋อ หรอครับ สองสาวนี่สายรหัสของใครหรือครับ”

ตายห่าแล้วไหมล่ะ มิลินเอ๋ย ถ้าเขารู้ว่าเธอเป็นน้องรหัสพี่ซินดี้ เขารู้ความจริงแน่ เอายังไงดี

“พี่ธีร์ไม่รู้จักหรอกค่ะ พี่รหัสพวกเราก็เหมือนพวกเราแหละ ไม่ค่อยรู้จักใคร”

เป็นดาราสาวที่เอ่ยตอบออกมาอย่างรวดเร็ว

“หรือครับ”

ตอบกลับดาราสาว แต่สายตาคมยังคงจับจ้องใบหน้างามของผู้จัดการส่วนตัวนิ่งอยู่อย่างนั้น

“มา ดื่มกันดีกว่า ดื่มไปคุยไป”

ชินดนัยทำลายบรรยากาศมาคุลงด้วยการชวนดื่ม ซึ่งสองสาวรีบยกแก้วเครื่องดื่มของตน กระดกเข้าปากรวดเดียวจนหมดแก้วทันที

“มิลิน ทำไมไม่เรียกพี่ ว่าพี่ธีร์ล่ะครับ”

“เอ่อ ไม่ชินน่ะค่ะ ขอเรียกแบบเดิมดีกว่านะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ มีเวลาให้น้องชินกับพี่อีกนาน”

ดวงตามีเลศนัยจ้องไปยังเธอไม่วางตา ทำเอาสาวน้อยยกแก้วดื่มรวดเดียวจนหมดอีกหน เพื่อปกปิดความประหม่า