2

Chapter 2

เธอไม่อยากมีปัญหากับใครจึงพาตัวเองระเห็จออกมาหาที่นอนใหม่ ตอนแรกนั้นยังไม่รู้จะไปนอนที่ไหน จำได้ว่าก่อนหน้านี้คุณย่าทวดให้ดอกปีบมาทำความสะอาดห้องของนรราชและให้เธอมาดูแลความเรียบร้อยของห้องให้เขา จึงรู้ว่าห้องของเขาลูกบิดประตูเสีย เธอเลยถือวิสาสะเข้ามานอนพักที่นี่เสียเลย ไม่คิดว่าเจ้าของห้องจะกลับมาตอนดึกดื่น ก่อนงานวันเกิดล่วงหน้าเป็นอาทิตย์เช่นนี้ เธอจำได้ว่าปีที่แล้วเขาโผล่มาเอาตอนที่กำลังจะเป่าเค้กวันเกิดเสียด้วยซ้ำ

“ฉันยังไม่อนุญาตให้เธอออกไปไหน”

“เนยรู้ว่าลุงราชโกรธที่เนยถือวิสาสะเข้ามานอนเตียงของลุงราช เนยต้องขอโทษนะคะ เนยไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้เลยจริงๆ”

“ของทุกอย่างในห้องนี้เป็นของฉัน เธอมานอนบนเตียงของฉัน แสดงว่าเธอก็เป็นสมบัติของฉันด้วยถูกไหม” เหตุผลของเขาทำให้เธอตาโต

นรราชเกิดความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัว ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเขาเมาหรืออะไรกันแน่ ความเจ็บแค้นต่อบิดาของเธอแต่หนหลังก็ทำให้เขาซุกหน้าเข้าหาซอกคอหอมกรุ่นของเด็กสาวในทันที

“อื้อ... ปล่อยเนยนะคะลุงราช” เธอพยายามดิ้น แต่ไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้ กลิ่นแอลกอฮอล์เจืออยู่ในลมหายใจของเขา นิรินคิดว่าเขาเมาเลยขาดสติคิดจะทำเช่นนี้ เธอจึงรีบเอ่ยเตือนเขา

“เนยเป็นหลานลุงราชนะคะ”

“หลานนอกไส้อย่างเธอ ฉันไม่นับ” สุทธิศักดิ์บิดาของเธอนั้นเป็นแค่หลานบุญธรรมที่ย่าของเขาชุบเลี้ยงเอาไว้เพราะสงสาร เด็กกำพร้าที่บังอาจแย่งคนรักของเขาไปหน้าตาเฉย แถมยังให้กำเนิดทายาทอย่างนิรินมาให้เขาช้ำใจอีก

เธอหน้าเหมือนมารดาของเธอมาก ความเจ็บแค้นและความเมาทำให้เขาใช้อุ้งมือใหญ่อุดปากเด็กสาวเอาไว้

“อื้อ...” เธอครางประท้วงดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากความป่าเถื่อนที่เขายัดเยียดให้ แต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จ เขากระชากชุดนอนของเธอออกไปจากเรือนร่างผุดผ่องอย่างไม่ปรานีปราศรัย ปากน้อยทำท่าจะกรีดร้อง เขาจึงประทับจุมพิตร้อนแรงลงมาหา แอลกอฮอล์ที่เจืออยู่ในกระแสเลือดทำให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านรุนแรง ลมหายใจร้อนแรงของเขาทำเอาเธอมึนเมาตามไปด้วย นิรินทุบตีเขาเพื่อเอาตัวรอด แต่ดูเหมือนจะหนีไม่พ้น

นรราชใช้เสื้อนอนของเธอเองมัดปากน้อยเอาไว้ ก่อนจะจัดการถอดเสื้อลายสก๊อตสีเข้มของตัวเองมัดข้อมือของเธอไปกับหัวเตียงอีกรอบ นิรินส่ายหน้าไปมาเมื่อเขาก้มลงงับยอดอกของเธอ หญิงสาวดิ้นพล่านด้วยความกระสันยามเมื่อเขางับดูด ตวัดลิ้นลามเลียเร่าร้อน

สะโพกผายถูกมือหนาลูบไล้ขยำขยี้ เธอดิ้นรนส่ายหนี แต่หนีไม่พ้นเมื่อเขาแทรกกายเข้ามาตรงหว่างขา นิรินตาโตเมื่อเขาลูบไล้สัมผัสส่วนสงวนของเธอผ่านกางเกงในเนื้อบาง

นิ้วแกร่งเสียดสีขึ้นลงจนกลีบบุปผาหยาดเยิ้ม เธอพยายามดิ้นหนี แต่ได้แค่ดิ้นอึกอักไปมาเท่านั้น ไม่สามารถหลบหลีกเขาได้

หญิงสาวกรีดร้องเสียงหลงอยู่ในลำคอเมื่อเขาซุกหน้าเข้าตวัดลามเลียร่องสวาทผ่านกางเกงในตัวบางหอมกรุ่น เขาใช้ลิ้นหนักขึ้นเรื่อยๆ ทอดสายตามองเธออย่างเหนือชั้นกว่า เธอหน้าแดงร้อนผ่าว คิดว่าทำไมเขาถึงได้ทำอะไรน่าอายแบบนี้

“แบบนี้เรียกว่ามีอารมณ์ร่วม” คำพูดร้ายกาจของเขาไม่ได้ทำให้เธอตื่นตระหนกเท่ากับมือหนาที่รูดกางเกงในของเธอพ้นไปจากปลายเท้า เธอหนีบขาเข้าหากันด้วยความอับอายเป็นที่สุด เกิดมาไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเธอมาก่อน

“หนีบไว้แบบนั้นจะเข้าไปได้ยังไงล่ะ” เขายั่วแหย่จับเธอแหวกขาออกจากกัน ก่อนจะซุกหน้าเข้าหา ลิ้นสากร้อนลามเลียกลีบกายสาวหอมกรุ่น

แรงเสียดสีของลิ้นและปากของเขาทำให้นิรินตัวสั่น เธอถอยหนีแต่ไปติดอยู่กับหัวเตียง เขาดึงรั้งสะโพกลงมาหาเพื่อซุกหน้าแนบชิดลามเลียให้มากยิ่งขึ้น

“อือ...” นิรินดิ้นหนักขึ้นก็โดนกดไปกับเตียงนอนกว้างแทบจมหายเขาต้องไม่ทำอะไรหวาดเสียวแบบนั้นใช่ไหม เธอตาโตเมื่อเห็นเขาเริ่มปลดเสื้อผ้าออกจากกาย

นิรินพยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากพันธนาการ แต่ดูเหมือนเธอจะจนมุมอยู่ใต้ร่างเขา อกกว้างของนรราชที่เปิดเผยอยู่ตรงหน้าทำเอาเธอต้องกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดหวั่น

“เวลาผู้หญิงเห็นฉันแก้ผ้า แทบทุกคนจะแหวกขาให้ฉันเข้าไปซุกเอาแรงๆ ให้สาแก่ใจ” นิรินส่ายหน้าไปมา ไม่ใช่เธอแน่ๆ เขาหัวเราะกับท่าทีของเธอ

“เคยหรือยัง” เขาเอ่ยถาม เธอส่ายหน้าไปมา นรราชแตะลิ้นเลียริมฝีปากไปมา ลูบคางเบาๆ

“ดีชะมัด ได้ของสดซิง รู้ไหมว่าถ้าพ่อของเธอรู้เข้า คงจะอกแตกตาย” ประโยคของเขาเหมือนมีดคมกริบปักลงมาที่ขั้วหัวใจ!!!

เขาคงแค่อยากเอาชนะหรือแก้แค้นบิดาของเธอเพียงเท่านั้น

“ชอบชะมัด ได้เห็นลูกสาวศัตรูกำลังพ่ายแพ้แบบนี้” เธอพอรู้ว่าเขากับบิดาไม่กินเส้นและไม่ลงรอยกันมาเนิ่นนาน แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ นิรินส่ายหน้าตัวสั่นระริกเมื่อเขาลากไล้ส่วนปลายของความแข็งแกร่งกับกลีบกายสาวของเธอ

เธอกัดผ้าที่มัดปากเอาไว้แน่นยามที่เขาฝังกายเข้ามาหา ความคับแน่นของหล่อนทำให้นรราชต้องกัดฟันกรอด ใบหน้าของนรราชเหยเกเพราะการบีบรัด เขาลูบไล้สะโพกงอนงามของเธอขยี้ขยำยกหยัดขึ้นมาให้รับการสอดแทรก

เธอเอาแต่ส่ายหน้าไปมาปฏิเสธเขาท่าเดียว แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสายเกินไป ความเป็นชายชำแรกเข้ามาอย่างเชื่องช้า ไม่มีความรีบร้อนแต่อย่างใด แต่ทำให้เธอสัมผัสถึงตัวตนของเขาอย่างชัดเจน เขาก้มลงขบเม้มดูดอกอวบอิ่มของเธอ ขยับสะโพกสอบเสียดสีเข้าหาไม่ยอมละห่าง

นิรินเกร็งร่างสะท้าน เขาถอนสะโพกออกห่างให้เธอผ่อนคลาย ก่อนสอดแทรกเข้าไปใหม่ ทุกครั้งที่กดกายเข้าหา มันชำแรกเข้าไปล้ำลึกกว่าเดิมจนเธอสัมผัสได้

หยาดน้ำตาของสาวน้อยรินไหล เขาไม่ได้ใส่ใจปลอบโยน แต่มุ่งมั่นที่จะครอบครองเธอให้สำเร็จ เธอเลิกดิ้นเพราะยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ เป็นทีที่เขาจะได้สอดรักเข้ามาเกินกว่าครึ่ง

นรราชครางเสียงแหบพร่าเมื่อร่างกายของเขาเข้ามาพักพิงอิงแอบอยู่ในกลีบบุปผาอันชุ่มฉ่ำที่โอบอุ้มรัดรึงเขาอยู่ทุกทิศทาง

เขาหยุดพักให้เธอผ่อนคลาย ก่อนจะปลดผ้าออกจากปากของเธอ นิรินเม้มปากสั่นระริกแล้วเบือนหน้าหนี

“เวลาโดนผัวเอาต้องมองหน้าผัวด้วยสิ จะได้จำหน้าผัวคนนี้ให้ดีๆ ไง” เขาบีบปลายคางสวยเอาไว้พร้อมจ้องตาเธอ นิรินส่ายหน้าหนี เขาจึงจับใบหน้าของเธอให้หันมาสบตา

นิรินไม่อยากมองคนใจร้ายจึงรีบหลับตาหนี เขาจึงกระแทกปากกับปากของเธอจนเจ็บเพื่อให้เธอลืมตามองเขา

สาวน้อยลืมตามองก่อนจะเม้มปาก นรราชจึงขบเม้มริมฝีปากบนล่างของเธอ อุ้งมือใหญ่ฟอนเฟ้นเต้านมอวบอิ่มเพื่อให้เธอมองเขาให้ชัดๆ ยิ่งกว่าเดิม

คนพ่ายแพ้ได้แต่ร้องประท้วงเมื่อเขาเริ่มขยับ นรราชยอมปล่อยพันธนาการที่รัดรึงข้อมือเล็กเอาไว้ เป็นเหตุให้เธอระดมทุบตีแผ่นหลังของเขาระรัว แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย

จังหวะจะโคนรักเริ่มร้อนแรงขึ้นตามแรงอารมณ์ เขาขยับรุกล้ำหนักหน่วงขึ้น กดร่างเล็กจนแทบจมเตียง เธอจิกมือกับผ้าปูเตียงแทบแหลกลาญ กัดปากจนห้อเลือด เขาจึงกระแทกปากลงมาบดจูบซ้ำๆ กลิ่นแอลกอฮอล์และกลิ่นกายชายทำเอาเธอหัวหมุนมึนงง นิรินหลับตาลงอีกครั้งยามเมื่อเขายกขาของเธอขึ้นพาดไปกับบ่าจนสะโพกลอยอยู่เหนือพื้นเตียง