15 ผู้ชายเห็นแก่ตัว
สามีปีศาจ 15 ผู้ชายเห็นแก่ตัว
“เสร็จแล้วค่ะ” ร่างบางจัดการปิดผ้าก็อตพันแผลก่อนจะเก็บอุปกรณ์ไว้ในกล่องเหมือนเดิมแล้วยื่นอุปกรณ์ทำแผลคืนให้เขา
“...” ชายหนุ่มรับไว้แต่กลับไม่ได้ลุกออกจากห้องแต่อย่างใด
“กลับไปได้แล้วค่ะฉันจะนอน” ไอติมออกปากไล่แต่คนตัวสูงกลับยักไหล่ก่อนจะวางอุปกรณ์ทำแผลไว้บนหัวเตียง
“นอนลง”
“คะ? ”
“ฉันบอกให้นอนลงไง! ” ร่างสูงเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจส่งผลให้ไอติมถอยหลังกรู่
“คะ...คุณจะทำอะไร” ไอติมค่อยๆเขยิบถอยหลังจนกระทั่งแผ่นหลังบางกระทบเข้ากับหัวเตียง
“ก็จะดูแผลให้เธอไง”
“ฉันไม่มีแผล”
“แผลตรงนั้นของเธอไง อย่าเล่นตัว! ”
“ว๊ายยยยย!!! ” ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อข้อเท้าเล็กถูกกระชากอย่างแรงด้วยฝีมือของยาคุชิก่อนจะดึงตัวของเธอไปไว้ใต้ร่างแล้วถลกชุดนอนขึ้นไว้เหนือเอว “ปล่อยนะ! ”
“ถ้ายังไม่เลิกพยศฉันจะมัดเธอเหมือนวันนั้น! ” ยาคุชิเริ่มรู้สึกรำคาญมือเล็ก แต่มันได้ผลเพราะคำขู่ของเขาทำให้หญิงหยุดดิ้นก่อนจะเหลือบตามองด้วยความไม่พอใจ
ยาคุชิค่อยๆถอดแฟนตี้ตัวน้อยออกในขณะที่ไอติมหลับตาปี๋ด้วยความอายเมื่อตนเองกำลังนอนให้เขาดูน้องสาวต่อหน้าต่อตา แก้มใสขึ้นสีแดงระเรื่อจนแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีจากตรงนี้ไป ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเขาเอื้อมมือมาสัมผัสที่กลีบกุหลาบงามเบาๆจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว
ถึงแม้กลีบกุหลาบจะบวมและแดงอยู่บ้างแต่มันก็ยังคงความสดใหม่จนยาคุชิลอบกืนน้ำลาย แม้จะผ่านการคลอดลูกมาแล้วแต่กลีบกุหลาบบางยังสวยสดงดงามเหมือนเดิม จนทำให้เขารู้สึกปวดท่อนเอ็นขึ้นมาดื้อๆ
“พอแล้วค่ะ อ๊ะ! ” เหนือความคาดหมายยาคุชิโน้มตัวลงมาใช้ปากดูดดึงกลีบกุหลาบของเธออย่างรุนแรง จนหญิงสาวสั่นสะท้านด้วยความตกใจก่อนจะยกมือขึ้นผลักศีรษะแกร่งที่กำลังซุกไซ้กลีบกุหลาบอย่างเอาเป็นเอาตาย
จ๊วบบบบ~
เสียงดูดดึงกลีบกุหลาบดังลั่นห้องจนน้ำลายของเขาเปียกชื้นกลีบกุหลาบในขณะที่ลิ้นหนาตวัดเกี่ยวหยอกล้อกับปุ่มสวาทจนไอติมเผลอแอ่นกายรับสัมผัสร้อน มือบางจากที่เคยผลักไสกลายเป็นดึงทึ่งกลุ่มผมดำขลับอย่างบ้าคลั่งส่งผลให้ยาคุชิยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ
ลิ้นหนาลากไล้ผ่านเนินเขาขึ้นมาเป็นทางยาวก่อนจะเข้าครอบครองเม็ดทับทิมสีชมพูด้วยเรียวปากหยักดูดดึงอีกครั้งและอีกครั้งด้วยความไม่รู้สึกเบื่อ ในขณะที่สองมือลูบไล้ทั้วเรือนร่างงามก่อนจะเคลื่อนมือลงไปที่ใจกลางร่าง สองนิ้วใหญ่คลี่กลีบกุหลาบที่เปียกชื้นออกก่อนจะล้วงเข้าไปยังโพรงอันคับแน่น ส่งผลให้ไอติมกระตุกเกร็งเล็กน้อยเมื่อโดนนิ้วใหญ่ลุกล้ำในส่วนล่าง
“หืม~” ยาคุชิครางด้วยความพึงพอใจเพราะไอติมกำลังผลิตน้ำรักออกมาให้เขาได้ชื่นชม สองนิ้วใหญ่ที่เปียกเยิ้มไปด้วยน้ำรักของหญิงสาวเร่งจังหวะเร็วขึ้นจนคนใต้ร่างเริ่มส่งเสียงครางออกมา
“อ๊ะ! ” มือบางเกาะไหล่กว้างไว้แน่นเมื่อเขาควงสว่านนิ้วในใจกลางร่างของเธอจนมันเสียวซ่านไปทั้งตัว ส่งผลให้น้ำรักของหญิงสาวไหลทะลักออกมาไม่ขาดสาย
แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!
“เยิ้มเชียวนะแม่สาวน้อยร่านสวาท”
ไอติมที่ตอนนี้ไม่มีสติสตางแต่อย่างใดสมองของเธอขาวโพลนไปหมด เปลือกตางามค่อยๆหลับตาพริ้มปล่อยให้ชายหนุ่มพาเธอขึ้นสู่สรวงสวรรค์ แค่นิ้วของเขาก็ทำให้เธอหรรษาได้ถึงเพียงนี้ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตนกำลังทำอะไรอยู่มือบางรีบผลักศีรษะของเขาออกจากหน้าอกอวบทันที
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองด้วยความสงสัย จู่หญิงสาวผลักเขาออกทั้งๆที่กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม
“คุณมีคู่หมั้นอยู่แล้วไม่ควรทำแบบนี้กับฉัน” ถ้าแม้จะมีอารมณ์ค้างคาอยู่บ้างแต่ถ้าต้องให้เธอไปทำเรื่องอย่างว่าโดยการแย่งผู้ชายของคนอื่นทำไม่ลงเด็ดขาด
ยาคุชิจิ้ปากด้วยความไม่พอใจถึงเขาจะมีคู่หมั้นอยู่แล้วก็จริงแต่ก็ยังไม่ได้แต่งงานเพราะฉะนั้นเขาสามารถมีอะไรกับคนอื่นได้
“เยิ้มขนาดนี้แล้วยังจะเล่นตัว”
“คุณควรรู้ตัวเองว่าทำอะไรอยู่ คุณมีคู่หมั้นอยู่แล้วควรให้เกียตริเขาบ้างสิ”
“แค่คู่หมั้นยังไม่ใช่เมีย เพราะฉะนั้นเธอสามารถเอากับฉันได้โดยไม่ต้องรู้สึกผิด” คำพูดที่ดูเหมือนไม่แยแสสิ่งรอบข้างทำให้ไอติมปรายตามองด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะดึงชุดนอนของตัวเองลงปิดบังกลีบกุหลาบงามไว้
“คุณก็พูดได้สิเพราะคุณมันก็แค่ผู้ชายเห็นแก่ตัว ฉันไม่อยากแย่งผู้ชายของใคร! ” บางมือผลักอกแกร่งออกก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกาย
“ใครบอกว่าเธอแย่ง เขาต่างหากที่แย่งฉันไปจากเธอ...เพราะเธอมาก่อน”
คำพูดของยาคุชิส่งผลให้ไอติมชะงักก่อนที่หน้างามจะค่อยๆเงยขึ้นในขณะที่ดวงตากลมโตสบเข้ากับดวงตาคม มันมีเสน่ห์เกินต้านทานเพราะทุกครั้งที่เผลอสบตาสติของเธอมักจะเลอะเลือนอยู่เสมอ
....ครั้งนี้ก็เช่นกันร่างบางไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ใบหน้าของเขาค่อยๆเลื่อนเข้ามาใกล้ๆด้วยความอ้อยอิ่งก่อนที่ริมฝากปากหยักจะเข้าครอบครองกับริมฝีปากอวบอิ่ม