บทนำ

เดมอน มาร์เซล เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลมาร์เซล แต่ก็เป็นเพียงลูกนอกสมรสเท่านั้น เขาและแม่ไม่ได้เป็นที่ยอมรับของตระกูลมาร์เซล เขาสร้างธุรกิจของตัวเองขึ้นมาโดยใช้ชื่อปลอม เขาเป็น CEO ที่ดูลึกลับ ไม่มีใครได้พบเจอง่าย ๆ

เพียงเพราะสัญญาหมั่นหมายระหว่างตระกูลมาร์เซลกับตระกูลเคิร์ต เขาต้องแต่งงานกับลูกสาวคนโตของตระกูลเคิร์ต ซึ่งทุกคนเล่าลือกันว่า เธอเป็นผู้หญิงเสเพล ทำอะไรไม่เป็น มีข่าวเรื่องอื้อฉาวมากมาย เขาจึงปล่อยข่าวเรื่องของเขา ให้คนอื่นได้รับรู้และนินทากันไปทั่ว ว่าเขานั้นเป็นเพียงลูกนอกสมรส ไม่มียศถาบรรดาศักดิ์อะไร เป็นเพียงชายยากจน เสเพล และมั่วสุมอยู่กับสุรานารี

เอมิเลีย เคิร์ต เธอเป็นลูกสาวคนเล็กที่ตระกูลเคิร์ตรับเธอมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พวกเขาไม่ได้ใส่ใจดูแลเธอมากเท่าไหร่ ตระกูลเคิร์ตรับเลี้ยงเธอไว้ก็เพราะอยากใช้เธอเป็นเครื่องมือการยอมรับทางสังคมและชื่อเสียงของพวกเขาเท่านั้น เธอถูกดูแลด้วยโรสที่เป็นพี่ใหญ่สุดในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาตลอด

เมื่อทางตระกูลเคิร์ตต้องส่งลูกสาวคนโตให้แต่งงานกับลูกชายนอกสมรส เอมิเลียจึงถูกส่งตัวไปแต่งงานแทนพี่สาวของเธอ ในวันนั้นเธอก็ถูกคนรักและพี่สาวของเธอหักหลังเช่นกัน เธอจับได้คาหนังคาเขา ว่าโนอาร์แฟนหนุ่มของเธอมีอะไรกับพี่สาวของเธอเอง

“ไม่ เอมิเลีย อย่าไป” โนอาร์กลับมาขอร้องอีกครั้งขณะที่เอมิเลียหันหลังกลับเพื่อเดินจากไป “ผมสาบานว่าจะไม่ทำอีก! ผมขอให้คุณให้โอกาสผมสักครั้ง”

"ปล่อยเธอไป! อย่าลืมสิว่าฉันยังอยู่ตรงนี้" เทเรซ่าขู่ รู้สึกรังเกียจการกระทำที่น่าสมเพชของเขา "เกิดอะไรขึ้น?" เดเรียลถาม เขาเป็นพ่อของเอมิเลียและเทเรซ่า

เทเรซ่าหุบปากทันทีเมื่อพ่อและแม่ของเธอปรากฏตัวอยู่ที่ประตู เอมิเลียก้าวไปด้านข้าง ดวงตาจ้องมองลงไปที่พื้น โนอาร์ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วและถอยไปที่เตียง

สายตาของเดเรียลจับจ้องไปที่ลูกสาวคนโตของเขา “นี่มันเกิดอะไรขึ้นเทเรซ่า”

เทเรซ่ามองไปทางอื่น ดวงตาของเธอจ้องมองไปทั่วทั้งห้องขณะที่เธอถือผ้าปูที่นอนรอบตัวเธอ เธอไม่ได้ตอบคำถามของพ่อ และเธอก็ไม่จำเป็นต้องตอบ เมื่อหลักฐานและสิ่งที่เกิดขึ้นมันปรากฏให้ทุกคนได้เห็นหมดแล้ว

“เธอหมั้นหมายกับเดมอน มาร์เซล แล้วเธอยุ่งกับแฟนของน้องสาวเธอได้อย่างไร!” พ่อของเธอเอ่ยอย่างรู้สึกเจ็บปวด

“ฉันไม่สนใจเดมอน มาร์เซล” เทเรซ่ากล่าว “ฉันจะไม่แต่งงานกับเขา”

“หยุดคิดเรื่องไร้สาระเดี่ยวนี้” เดเรียลออกคำสั่ง เขาหันไปหาโนอาร์และชี้ไปที่เขา "คุณออกไปซะ!"

โนอาร์ทำตามคำสั่งของเดเรียลทันที โดยที่ไม่กล้าพูดอะไร เขาหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ แต่เทเรซ่าคว้าแขนโนอาร์ไว้และพูด "เรากำลังมีลูกด้วยกัน"

ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบ เอมิเลียเงยหน้าขึ้นมองพี่สาวของเธอ เธอไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะถ้าหากเทเรซ่าท้องกับโนอาร์จริง ๆ ก็แปลว่าโนอาร์หลอกเธอมาตลอด และพี่สาวของเธอก็หักหลังเธอมานานแล้ว

"ลูกพูดอะไร?" ดอลลี่ แม่ของเธอถาม

“ฉันท้องลูกของโนอาร์ ฉันแต่งงานกับเดมอน มาร์เซลไม่ได้”

เดเรียลเดินเข้าไปในห้อง เอามือเสยผม "ลูกรู้ไหมว่าลูกทำอะไรลงไป เทเรซ่า! เรามีข้อตกลงกับครอบครัวมาร์เซล เราจะทำอย่างไรตอนนี้" เดเรียลคิดหนัก

"เอมิเลียสามารถแต่งงานกับเขาได้" ดอลลี่กล่าว

เอมิเลียเปลี่ยนไปมองที่แม่บุญธรรมของเธอ ดวงตาของดอลลี่ก็มองมาที่เธอเหมือนกัน

"อะไรนะ? ไม่ ฉันจะไม่แต่งงานแทนเทเร่ซ่าแน่นอน" เธอพูดเสียงแข็ง ทำไมเธอต้องมารับผิดชอบเรื่องนี้ด้วย เธอเสียคนรักไปให้พี่สาวของเธอแล้ว แล้วยังจะให้เธอแต่งงานแทนพี่สาวของเธออีก เธอจะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่เธอรักเท่านั้น

“พี่สาวของเธอท้องลูกของผู้ชายคนอื่น เธอก็เป็นลูกสาวของเคิร์ตเหมือนกันที่ต้องทำตามข้อตกลงนี้”

ลูกสาวเหรอ? ตอนนี้พวกเขาคิดว่าเธอเป็นลูกสาวของพวกเขาแล้วเหรอ?

“ฉันขอโทษ เอมิเลีย แต่แม่ของเธอพูดถูก” เดเรียลพูดพร้อมกับมองเธออย่างขอโทษ “เราไม่สามารถละเมิดข้อตกลงของเราได้ เราจะต้องเสนอเธอในฐานะลูกสาวคนโตของเรา เพื่อเธอจะได้แต่งงานกับลูกชายคนโตของมาร์เซล”

เอมิเลียส่ายหัว ไม่ เธอจะไม่ยอมถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่รู้จัก เทเรซ่าแย่งคนรักของเธอไปแล้ว พ่อกับแม่บุญธรรมของเธอยังต้องการให้เธอแต่งงานแทนเทเรซ่าอีกเหรอ

"เรารับเธอมาเลี้ยงจากสถานเลี้ยงเด็ก ให้อาหารที่ดี เสื้อผ้าที่ดี เธอควรตอบแทนบุญคุณของพวกเรา" ดอลลี่บอกเธอ

เอมิเลียกัดฟันแน่น ทำไมพวกเขาถึงรับเธอมาจากสถานเลี้ยงเด็ก ในเมื่อพวกเขามองว่าเธอเป็นภาระ? พวกเขาถูกบังคับให้รับเลี้ยงเธองั้นเหรอ? พวกเขารับเธอมาเลี้ยงเองต่างหาก และตลอดเวลามานี้ โรสเป็นคนที่ดูแลเธอจากข้างนอก เป็นคนที่ดีกับเธอที่สุด

เอมิเลียรู้สึกว่าความโกรธทะลายหายไปทันทีที่พ่อบุญธรรมวางมือบนไหล่ของเธอมันทำให้เธอรู้สึกดี เดเรียลอบอุ่นกับเธอเสมอ “เอาแบบนี้ดีไหม แต่งงานกับเดมอน มาร์เซล แล้วฉันจะออกค่ารักษาพยาบาลให้โรส”

ดวงตาของเอมิเลียเบิกกว้างขณะที่เธอจ้องมองพ่อของเธอ "คุณพูดจริงใช่ไหม?"

เขาพยักหน้า “เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถจ่ายได้”

เอมิเลียอยากให้เธอมีตัวเลือกที่ดีกว่านี้ แต่ไม่มีเลย ครอบครัวของเธอต้อนเธอจนมุม และทุกวันที่โรสอยู่โดยไม่ได้รับการรักษา อาการของเธอก็แย่ลง ต้องแต่งงานกับชายแปลกหน้าเพื่อที่เธอจะได้เงินมาช่วยรักษาและจ่ายค่าโรงพยาบาลให้กับโรส?

เธอจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองหากมีอะไรเกิดขึ้นกับโรส เพียงเพราะเธอปฏิเสธการแต่งงานที่เป็นสัญญาของครอบครัว เมื่อโรสทำเพื่อเธอมามากมาย... "โอเค" เธอพูด “ฉันจะแต่งงานกับเขา”