8 - ซ้ำรอย

ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม ไม่กี่นาทีหลังจากที่ฉันมาถึงผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นเขาก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของเขา

ถึงเขาจะชื่อกำปั้น แต่ฉันสะดวกเลือกเขาว่า ผู้ชายเย็นชา ผู้ชายเลือดเย็น แบบนี้มันเหมาะกับเขามากกว่า

“อิเจ้มาแล้ว ๆ มาๆ ชนแก้วหน่อย”

“วันนี้ต่อที่คลับมั้ย ?” ลีโอที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กับฉันหันมาถาม

“ไปก็ได้ นายเลี้ยงถูกมั้ย ?”

“เออๆ ก็ได้วะ” จบคพำูดของลีโอเลย์ก็ตบโต๊ะเสียงดัง

“อะไรของมึงไอ้เชี้ยเลย์” เตชินถามเลย์

“มึงเชื่อมั้ย ว่ากู!! เป็นแฝดมันแท้ ๆ แม่งมันยังไม่เคยเลี้ยงเหล้ากูเลยสัส” เลย์มองลีโอฝาแฝดของเขาก่อนจะลากสายตามาที่ฉัน

“มึงคิดอะไรอยู่ไอ้เชี้ยลี”

“อะไรของมึง !!”

ฉันนั่งมองสองพี่น้องคุยกันแล้วก็ส่ายหน้าไปมา ไอ้พวกนี้ยิ่งรู้จักยิ่งไร้สาระ

ฉันยกเหล้ากระดกแล้วมองไปข้างหน้า เห็นว่าผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นเขาก็ยังมองมาที่ฉันอยู่ แถมยังทำสีหน้าไร้ความรู้สึกเหมือนเดิม เหอะ!! ฉันไม่คิดจะสนใจอะไรอยู่แล้ว อยากจะมองก็มองไปแล้วกัน

เรานั่งดื่มกันจนเวลาเที่ยงคืนจึงย้ายกันไปดื่มต่อที่คลับ แถวนี้มันจะมีร้านเหล้ามีคลับเยอะ แค่เดินไปก็ได้ไม่ต้องเอารถไป ระหว่างทางเดินก็มีคนเดินไปทางเดียวกันกับเราเยอะพอสมควร

ฉันเมาแล้ว แน่นอนว่าฉันไม่ได้สนใจผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นอีกเลย

วันนี้ที่คลับคนแน่นมากแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้เลย เบียดกันแทบจะหายใจไม่ออก ดีที่มีลีโอคอยระวังหลังให้ในขณะที่ฉันเมาจนแทบจะไม่มีสติ ไม่งั้นคงโดนเบียดจนล้มแน่เพราะเราอยู่โต๊ะติดทางเดินคนก็เดินเข้าเดินออกกันให้ควั่ก

เวลาล่วงเลยไปจนถึงตอนคลับปิด แต่ฉันน่ะล่วงไปก่อนที่คลับจะปิดอีก ที่กล้าเมามากแบบนี้เพราะมั่นใจว่ายังไงก็ไม่ต้องได้ขับรถเองและเพื่อนฉันมันก็คงต้องหิ้วปีกฉันไปส่งที่คอนโดเช่นเคย

เช้าวันใหม่...ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการที่หนักหัวและพะอืดพะอมจะอ้วกอยู่ตลอดเวลา จริง ๆ ฉันไม่อยากจะดื่มจนไม่มีสติขนาดเมื่อคืนหรอก แต่เพราะนายนั่นคนเดียว !!

“อึก อึก อ้วก....” ฉันรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้แล้วลุกขึ้นวิ่งเข้าไปในห้องน้ำด้วยความเร็ว เพราะอ้วกมันมาจุกอยู่ที่คอแล้วตอนนี้

แต่!!! เปิดประตูห้องน้ำเข้าไปยังไม่ทันที่ฉันจะพุ่งกายไปถึงชักโครก ขาฉันมันก็ต้องหยุดชะงักอัตโนมัติ พร้อมกับกลืนอ้วกลงคอ เพราะอะไรนะหรอ ก็เพราะว่าฉันเห็น เห็นคนที่ฉันบอกเขาไปเมื่อคืนนี้ว่าอย่ามาที่ห้องฉันอีก อย่ามายุ่งกับฉันอีกยังไงล่ะ แต่ตอนนี้ฉันกลับเห็นเขากำลังอาบน้ำอยู่ที่ห้องของฉัน

“ตื่นแล้ว ?” เขาหันมาถามฉัน สีหน้าไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรเลยสักนิด เป็นฉันเองที่ตกใจเพราะเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ฉันรีบหันหลังให้เขาทันที

“นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันว่าเมื่อคืนฉันบอกนายไปชัดเจนแล้วนะ”

ฉันรอฟังคำตอบ แต่แล้วเขาก็เงียบไม่ตอบอะไรมีเพียงเสียงน้ำที่ไหลลงมาจากฝักบัวเท่านั้นที่มันดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“นาย !!” ฉันย้ำอีกครั้งเสียงแข็งเพื่อจะให้เขาตอบคำถามของฉันให้ได้

“เธอใส่เสื้อผ้าก่อนมั้ย”

สะ ใส่เสื้อผ้าก่อน...งะ งั้นหรอ พอเจอท้วงมาแบบนี้ฉันก็ค่อย ๆ ก้มมองดูตัวเอง จากนั้นฉันก็กำหมัดแน่นแล้วก็อยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ เพราะตอนนี้ฉันโป๊อยู่

มันเรื่องบ้าอะไรอีกเนี่ย !!

ฉันรีบวิ่งออกไปจากห้องน้ำก่อนจะหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันตัวเอาไว้ แล้วตั้งสติมองดูห้องให้ดี ๆ ฉันพยายามบอกกับตัวเองว่าเมื่อคืนมันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉันแบบครั้งก่อน แต่แล้วเข่าฉันก็แทบอ่อนไม่มีแรงเพราะเปิดผ้าห่มดูแล้วเห็นคราบเลือดที่มันติดอยู่ พร้อมกับเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปทั่วพื้น เป็นแบบครั้งก่อนไม่มีผิด

“ทำไมยังไม่ใส่เสื้อผ้า ?” เสียงทุ้มต่ำเจ้าของใบหน้าหล่อคมคายถามฉันหลังจากที่เขาเดินออกมาจากห้องน้ำ

“ไอ้ !!! ไอ้บ้ากาม” ฉันเตรียมพุ่งเข้าไปจะซัดหน้าเขา แต่ก็ถูกรวบแขนเอาไว้ก่อน เขาผลักฉันให้ไปพ้นทางของเขา ผลักแบบไม่ออมแรงเลยด้วย

“นายทำอะไรฉัน !!” ฉันกำหมัดแน่นพร้อมกับถามออกไปด้วยความโกรธ

“คิดว่าทำอะไร ?”

“นี่มันครั้งที่สองแล้วนะ !! นายทำแบบนี้ทำไม” ฉันกำหมัดแน่น อีกนิดเดียวถ้าเขายังทำหน้าตาแบบนี้อยู่ฉันจะซัดหน้าเขาจริง ๆ

มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เลยนะ โอเคฉันอาจจะผิดที่เมื่อคืนเมามากเกินไป แต่ยังไงนี่มันก็ห้องฉัน และยังไงฉันก็ไม่สมควรมาเจออะไรแบบนี้อีก

“เมา ขี้เกียจกลับห้อง”

“แล้วนายมีสิทธิ์อะไรมาข่มขืนฉันแบบนี้ !!”

“เมื่อคืนไม่ได้ข่มขืน” เขามองหน้าฉันแววตาเย็นชาแล้วตอบเสียงเรียบ

“หมายความว่าไง” ไม่ได้ข่มขืนงั้นหรอ จะบ้าหรือไง ไม่มีทางหรอกนะที่ฉันจะยอม บ้าเอ้ย!!

“คิดเอา” เขาตอบสั้น ๆ ก่อนจะหันหลังให้ฉันแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาสวมใส่

“ฉันไม่ใช่ของเล่น ไม่ใช่ของที่นายอยากจะเอาเมื่อไหร่ก็ได้ !!”

“แต่ก็ได้เอา สองรอบ”

ฉันไม่ได้เถียงอะไรต่อ ในหัวตอนนี้ฉันคิดว่าฉันคงต้องย้ายห้องแล้วแหละ ถ้าอยู่ที่นี่ยังไงมันต้องมีรอบที่สามแน่

“ยืมรถ ตอนเย็นเดี๋ยวเอามาคืน ถ้าเธอจะไปเรียนก็เอารถฉันไปแล้วกัน”

“นี่!! เดี๋ยวสิ ฉันไม่ให้ยืมนะ กำปั้น !!”

เขาไม่ฟังเสียงที่ฉันตะโกนบอกเลยด้วยซ้ำ ใส่เสื้อผ้าเสร็จเขาก็หยิบกุญแจรถของฉันเดินออกไปจากห้องเลย