บทย่อ
ผมถูกบังคับให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักและโดยไม่เต็มใจ ผมไม่มีทางที่จะรักคนที่เป็นเพื่อนของตัวเองเด็ดขาด ต่อให้มันจะสวยมากเท่าไหร่ก็ตามคนที่ผมรักจริงๆ คือน้องสาวของมันต่างหาก รักน้องต้องแต่งงานกับพี่คืออะไรก็ไม่รู้ ผมไม่ชอบเลยต้องมาถูกจำกัดการใช้ชีวิตแบบนี้ในฐานะลูกชายคนรองของตระกูลมโนธรรมผมจะไม่ยอมให้ใครมาจูงจมูกส่วนสะพายให้กับผมเป็นเด็ดขาดผมไม่ใช่วัวใช่ควายนะครับที่จะมีใครสามารถจูงจมูกได้ง่ายๆและจำเอาไว้คนอย่างผมเกิดเป็นลูกของคนใหญ่คนโตไม่มีวันที่จะให้ใครมาเดินนำหน้าผมเด็ดขาดไม่ว่าจะครอบครัวหรือใครหน้าไหนทั้งสิ้น
บทนำ
( วันรวมญาติ )
ทุกคนในตระกูลฟลูบัสมารวมตัวกันโดยมี ดังต่อไปนี้
- วอร์มพี่ชายคนโตที่แต่งงานออกไปแล้ว
- ไนท์พี่ชายคนรองยังโสดอยู่
- คินพี่ชายคนที่สามโสดอยู่
- แอมแปร์พี่ชายคนที่สี่โสดอยู่
- ต่ายน้องคนที่ห้าโสดบางเวลา
- หวานน้องชายคนที่หกโสดอยู่
- แวมน้องชายคนเล็ก ฝาแฝดหวานโสดอยู่เช่นกัน
ทั้งหมดนี้คือทายาทตระกูลฟลูบัสทั้งหมดโดยแต่ละคนมีหน้าที่ต่างกันออกไปตามแต่ละความสามารถของแต่ละคน ซึ่งแต่ละคนนั้นมีความสามารถโดดเด่นจนผู้คนที่อยู่รอบข้างนอกต่างก็พากันอิจฉาที่ตระกูลนี้มีแต่ลูกหลานที่มีความสามารถ แต่วันนี้ความซวยที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้นจะตกอยู่กับใครกันในวันนี้
“ย่ามีเรื่องที่จะมาบอกทุกคน”
“เรื่องอะไรครับคุณย่า”
ทุกคนเอ่ยขึ้นมาพร้อมกันทันทีรู้สึกว่าจะมีเรื่องซวยๆจะกำลังเกิดขึ้นมายังไงยังงั้นแต่ก็ไม่กล้าคาดเดาในเรื่องที่แย่นักเพราะอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้สำหรับคนบางคนน่ะนะ
“เรื่องการแต่งงานของตาไนท์กับน้องพีพีที่ย่าหามาให้ ”
“คุณย่า!!”
“มีอะไรตาไนท์”
“ผมไม่แต่งงานกับคนที่ผมไม่ได้รักหรอกนะครับคุณย่า หาคนใหม่เถอะอีกอย่างผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว"
“ยัยผู้หญิงที่ชื่อบีบีนั้นนะหรอ หึ ลองแกจนดูสิยัยนั้นจะเฉดหัวแกทิ้งเหมือนหมูเหมือนหมาเลยล่ะ”
“คุณย่าอย่ามาว่าบีบีแฟนผมนะครับ ยังไงซะคนที่ผมรักก็คือบีบีไม่ใช่ไอ้พีคนที่ย่าหามาหรอกครับ ต่อให้คุณย่าไล่ผมออกจากกองมาดกผมก็จะแต่งงานกับบีบีอยู่ดี”
“ งั้นเรามาลองดูกัน แต่แกต้องแต่งงานกับน้องพีเพื่อพิสูจน์เรื่องความรักของแก ”
“ ได้ครับ ไม่เกินหนึ่งเดือนน้องพีของคุณย่าจะรีบหนีผมออกไปแน่ ”
“ แกจะคบกับยัยบีบีอะไรนั้นก็ได้ แต่แกต้องกลายเป็นคนจนซะก่อน เพื่อพิสูจน์รักที่แกว่ามันคือความจริงใจของแกกับยัยเด็กนั้น ”
“ ครับแล้วผมจะพิสูจน์ให้คุณย่าเห็นครับ ”
“ ดี งั้นเดือนหน้าเตรียมแต่งงานได้เลย ”
“ ครับ ”
หนึ่งเดือนต่อมา
งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างสวยงามและยิ่งใหญ่สมหน้าตาของตระกูลแม้ฝ่ายเจ้าสาวจะเป็นผู้ชายก็ตาม ดูเหมือนว่าฝ่ายเจ้าสาวจะมีรอยยิ้มบนใบหน้าอย่างมีความสุขส่วนตัวของเจ้าบ่าวนั้นกลับมีสีหน้าที่เรียบเฉยไม่บ่งบอกถึงความรู้สึกใดๆทั้งสิ้นมีแต่ใบหน้าที่เย็นชาและแววตาที่เรียบเฉยคนภายนอกมองดูแล้วก็คงจะรู้สึกว่างานแต่งงานในครั้งนี้ย่อมเป็นการแต่งงานแบบถูกบังคับคลุมถุงชนเป็นแน่ แต่ใครจะกล้าบอกกล้าพูดในทางที่ไม่ดีต่อตระกูลนี้ในเมื่อตระกูลนี้เป็นตระกูลมาเฟียทีย้ายจากอิตาลีมาตั้งรกรากสาขาที่นี่ได้ถึง 2 รุ่นกันแล้วรุ่นนี้ก็เป็นรุ่นที่ 3 ที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยเมืองศิวิไลสยามเมืองยิ้มที่ใครๆต่าง
หลังจากที่เสร็จพิธีแต่งงานเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็เข้าหอกันเป็นการประกาศว่าทั้งสองได้แต่งงานอย่างถูกต้องตามประเพณีเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมายที่ตอนนี้สามารถจดทะเบียนสมรสเป็นคู่รักร่วมเพศกันได้เรียบร้อยแล้วซึ่งตัวของไนท์ไม่พอใจอย่างยิ่งที่ได้แต่งงานกับพี่ชายของคนรักตนเองและยิ่งตัวของพี เคยเป็นอดีตเพื่อนรักของตนยิ่งทำให้ตัวของเขาไม่พอใจอย่างมากที่ต้องถูกจับแต่งงานกับเพื่อนตัวเองเช่นนี้
“มึงจำไว้นะไอ้พีว่ามึงเป็นได้แค่เมียในนามกูเท่านั้น มึงอย่าคิดที่จะอาจเอื้อมมาคิดในทางที่ไม่ดีกับกูเด็ดขาดมึงจำเอาไว้”
“กูก็ไม่อยากคิดอะไรมากหรอกไนท์”
“หึ! คิดได้ก็ดี”
แม้จะมีรอยยิ้มออกมาแต่แววตากลับเห*้ยมโหดบ่งบอกไว้ว่าหากมึงโกหกกูเป็นตัวของกูนี่เองจะจัดการมึงให้ราบคาบนั่นแหละจึงทำให้ใบหน้าที่เคยมีความสุขของเจ้าสาวแปลเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่ดูขมขื่นก่อนที่จะล้มตัวลงนอนหลับไปพร้อมกับความรู้สึกเจ็บปวดที่ถูกอดีตเพื่อนรักเกลียดชังตนเองไปเสียเรียบร้อยแล้ว