ตอนที่ 1

สะใภ้ตระกูลกาม

พุทธศักราช 2562

ที่บ้านไม้หลังน้อยในชนบทแห่งหนึ่ง

“พิมพ์… นั่นเอ็งจะไปไหน ใกล้ค่ำแล้วนะนังพิมพ์

‘ป้านวล’ ร้องเรียก ‘พิมพิลา’ หลานสาวซึ่งเป็นเด็กกำพร้าที่หล่อนเก็บเอามาเลี้ยงตั้งแต่ตัวเล็กๆ

“จะไปเก็บดอกไม้ที่คลองหลังบ้านจ้ะป้า... ”

หญิงสาวตะโกนตอบ

ตอนที่ป้านวลเก็บพิมพิลามาเลี้ยง ตีนยังเท่าฝาหอย ทว่าถึงวันนี้เด็กหญิงตัวน้อยๆ คนเดียวกันนี้ เติบโตเป็นสาวน้อย ใบหน้าสะสวยสะดุดตา เป็นที่หมายปองของบรรดาชายหนุ่มทั้งหมู่บ้าน

พิมพิลาถูกแม่ใจร้ายเอามาทิ้งไว้ที่ประตูหน้าบ้านของป้านวลกับลุงดำ

โชคดีที่สุนัขแสนรู้ตัวหนึ่งพยายามเห่าเรียกอยู่นานสองนาน กระทั่งลุงดำผู้เป็นสามีของป้านวลเกิดสังหรณ์ใจ เปิดประตูออกมาดูด้วยความสงสัยว่าสุนัขเห่าอะไร?

ครั้นแล้วก็พบร่างของทารกเพศหญิง หน้าตาน่ารักน่าชัง กำลังร้องไห้จ้าจนเนื้อตัวแดงไปหมด หากก็ยังไม่มอมแมมมากนัก ด้วยถูกห่อพันเอาไว้ด้วยผ้าขนหนูหลายชั้น

สาวน้อยรีบปั่นจักรยานออกไปตามถนนเส้นเล็ก มุ่งสู่หนองน้ำหลังบ้านด้วยหัวใจลิงโลด

ทว่ายังไม่ทันที่จะถึงหนองน้ำ จู่ๆ ก็มีรถจากัวร์สปอร์ต F-Type V6 สีดำคันใหญ่ ราคาเฉียดสิบล้าน วิ่งเข้าโค้งมาด้วยความเร็วสูง

เอี๊ยดดดด…

เสียงรถเบรกกะทันหัน เมื่อมีรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีส้มคันใหญ่วิ่งสวนทางออกมาตรงทางโค้ง ทำให้รถจากัวร์ต้องเบรก รถจักรยานเสียหลัก

“ว้าย... ”

เสียงร้องลั่น รถจักรยานและร่างของพิมพิลากลิ้งหลุนๆ ลงไปในป่าละเมาะข้างทาง

“หนู… เป็นอะไรหรือเปล่าหนู”

‘ตินน์’ ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปี รูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เป็นทายาทคนเล็กของตระกูล ตะโกนถามด้วยความตกใจ รีบเปิดประตูออกมาดูหญิงสาว

“หนู... ไม่เป็นไรใช่ไหม”

ชายหนุ่มถาม สาวน้อยหันมาสบตา สะดุดตากับใบหน้าสุดหล่อเหลาของตินน์ เขาตรงเข้ามาโอบประคองร่างของพิมพิลา อุ้มขึ้นมาจากป่าละเมาะริมทาง

ครั้งแรกที่สบตากัน...

พิมพิลามองหน้าตินน์ตาไม่กะพริบ ราวกับถูกสะกดไว้ด้วยความหล่อเหลาราวกับเทพบุตรของเขา

ตินน์ก็เช่นกัน เขารู้สึกไม่ต่างจากหล่อน รู้ว่าชะตาของเขากับหล่อนได้ถูกร้อยรัดไว้ด้วยกันในทันทีทันใดที่ได้พบหน้า… นี่แหละ! ผู้หญิงที่เขารอคอย

ผู้หญิงคนนี้มีลักษณะบางอย่างที่ตินน์รับรู้ได้ด้วยสัมผัสพิเศษ ดวงตามีประกายวิบวับ ตากลมโตและถุงใต้ตาอิ่มอวบเหมือนรูปถั่วลันเตา มีริมฝีปากสีชมพูเอิบอิ่มทั้งบนและล่าง บ่งบอกว่าหล่อนมีความกระตือรือร้นทางเพศสูง หน้าผากโหนกนูนแบบนี้ เดาได้เลยว่าหล่อนต้องเซ็กส์จัดมาก

“หนู... เอ่อ หนูไม่เป็นไรค่ะ”

พิมพิลาตอบคำถามด้วยน้ำเสียงตกใจ ท่าทางยังงงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน

“โชคดีที่หนูไม่เป็นไร”

ตินน์โล่งใจ เหลือบมองรถจักรยาน สภาพของมันยับเยินจนขี่ไม่ได้ ล้อหน้าบิดเบี้ยวเพราะปะทะเข้ากับต้นไม้อย่างจัง

“รถหนูพังหมดเลย”

ตินน์กล่าว เมื่อเห็นพิมพิลาแสดงท่าทางเสียดายรถจักรยานออกมาอย่างเห็นไดชัด

แม้จะเป็นเพียงรถเก่าๆ แต่หล่อนก็รักและผูกพันกับมันมานาน เพราะมันคือรถจักรยานคันแรกในชีวิตที่ป้านวลซื้อให้

“เรื่องจักรยานดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่... ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น หนูไม่ได้รับบาดเจ็บก็ดีแล้ว”

ตินน์บอกให้สาวน้อยสบายใจ ตอนแรกเขานึกว่าขาแข้งของหล่อนอาจจะหัก ดีที่ล้อหน้าของจักรยานช่วยรับแรงปะทะเอาไว้

“แล้วหนูเป็นลูกเต้าเหล่าใคร บ้านอยู่ที่ไหน เดี๋ยวฉันจะไปส่ง”

ตินน์มองหน้าพิมพิลา รู้สึกถูกชะตากับเด็กสาวคนนี้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

ใช่… มันคือรักแรกพบ หล่อนคือผู้หญิงที่คู่ควรกับวงศ์ตระกูลของเขา ถ้าเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์ ผู้หญิงคนนี้จะกลายเป็นที่รักของผู้ชายทุกคนในตระกูล

“หนูสวยจัง… ”

ตินน์ชม แวบแรกที่ได้เห็นพิมพิลา เขาสะดุดตากับทรวงอกอวบใหญ่ เสื้อยืดสีขาวบางๆ แนบเน้นช่วงอกจนดูรัดรึงตึงแน่นเพราะนมใหญ่มาก

สองเต้าที่ตินน์ประมาณขนาดด้วยสายตาก็รู้ว่าคัพอี ไม่งั้นคงไม่ดุนดันจนตุงขึ้นมาจากเสื้อ และการที่หล่อนโนบราทำให้มองเห็นตำแหน่งของจุกหัวนม แทงตุงอยู่เหนือเต้าทรวงทั้งสองข้าง

แบบนี้แหละสเปคเลย ใช่เลย! ผู้ชายในตระกูลของตินน์ชอบผู้หญิงที่มีทรวดทรงเข้าตำราแบบนี้

และอีกสิ่งในตัวของพิมพิลาที่สะดุดตาของตินน์เข้าอย่างจัง ก็คือสะโพกผาย ได้รูปรับกับช่วงเอวคอด มองดูเหมือนรูปทรงของผลน้ำเต้า

หากสิ่งที่เข้าตาเขาอีกอย่างก็คือหนอกเนินสวาท อูมแน่นอวดเนินสามเหลี่ยมอิ่มอูมอยู่ตรงง่ามขา เบ่งบวมเหมือนกลีบส้มโอลอยเด่นขึ้นมาจากเป้ากางเกงผ้ายืดขาสั้นแนบเนื้อ

ตินน์มองเห็นของดีของพิมพิลา เขาเชื่อมั่นว่าผู้หญิงคนนี้จะรองรับความใหญ่โตของผู้ชายในตระกูลของเขาได้ ซึ่งเป็นที่รู้กันภายในว่าด้วยกรรมพันธุ์เดียวกัน