บทย่อ
นาตาชา ลูอิส ชื่อเล่น หนูนา สาวสวยลูกครึ่ง ไทย ฝรั่งเศสสายเปย์ตัวแม่ เป็นคุณหนูไข่ในหิน ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจใหญ่ชาวฝรั่งเศส (นามสกุลแปลว่าผู้นำ พ่อเป็นไฮโซเก่าแก่ในฝรั่งเศส) รวยระดับมหาเศรษฐี ชื่อเล่นแม่ตั้งให้เป็นชื่อไทยๆ แท้ คือหนูนาค่ะ เพราะคุณแม่นั้นกุลสตรีหญิงไทยโดยแท้ 100% ฌอน รัตนกุล เขาคือPerfect man ที่จัดอยู่ตระกูล ไฮโซ หล่อ รวย และเป็นผู้บริหารหนุ่มไฟแรง เรียกว่าหล่อครบสมบูรณ์แบบทายาท ตระกูลธุรกิจโรงแรม ที่มีเครือข่ายเกือบทั่วโลก ไม่แปลกที่จะมีสาวๆ เข้ามาหาเพื่อจะพิชิตใจเขาแต่แปลกอยู่อย่างเดียวคือ ด้วยเหตุผลอะไรนักธุรกิจหนุ่มหล่อ ถึงได้กลายเป็นบาร์โฮตส์ คำเตือน ✨ นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งรูปภาพ สถานที่ ตัวละคร ชื่อสกุลเป็นเพียงเรื่องสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในชีวิตจริง ...เนื้อหาบางส่วนอาจมีคำหยาบคายหรือพฤติกรรมทางเพศและความรุนแรง เพื่อเพิ่มอรรถรส โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ❤️❤️❤️
CHAPTER 1
กลิ่นของชาเอิร์ลเกรย์ลอยขึ้นแตะปลายจมูกเรียวเล็กของนาตาชา สาวสวยลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสที่กำลังพักผ่อนหลังจากกลับมาจากการช้อปปิ้งอันแสนยาวนาน ริมฝีปากอวบอิ่มค่อย ๆ ละเลียดดื่มชาแก้วโปรดด้วยอารมณ์ผ่อนคลาย ผมสีน้ำตาลเข้มสะท้อนเล่นแสงแดดยามเย็น ส่งให้ดวงตาคมกริบของนาตาชายิ่งดูมีเสน่ห์ล้ำลึกยิ่งกว่าเดิม
“แมรี่คะ?” เสียงใสพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าจากเจ้าของชื่อที่เธอเอ่ยซึ่งรีบเดินมาทันทีที่ได้ยินเสียงของนาตาชา
“ค่ะ คุณหนู”
“หนูอยากทานครัวซองต์ค่ะ”
“เอ่อ...” แมรี่แม่บ้านทำท่าลังเลเล็กน้อย แต่เมื่อเธอสบตาพบกับเจ้าของสายตาคมกริบราวกับมีดที่มองกลับ ความลังเลก็พลันหายไปราวกับไม่เคยมีมาก่อน
“ได้ค่ะคุณหนู แต่รอสักครู่ได้มั้ยคะ? เดี๋ยวฉันจะรีบให้โรเบิร์ตไปซื้อมาให้ค่ะ” แมรี่ยิ้มสู้สายตาของนาตาชาด้วยความมั่นใจ เพราะเธอรู้ดีว่านี่คือการรับมือที่หญิงสาวตรงหน้าจะชอบที่สุด
“ได้สิคะ” นาตาชายกมุมปากขึ้นช้าๆ อย่างพอใจ สายตาคมผละออกจากสาวรับใช้ที่เดินออกไปห้องครัวของเธอ
มองทอดไปยังท้องฟ้าที่กำลังทอแสงสีส้มอมม่วง ซึ่งบ่งบอกว่ายามเย็นกำลังจะลาจาก แล้วชักชวนความมืดมิดมาเยือนย่านนี้ในอีกไม่ช้า ริมระเบียงบ้านในย่านคนรวยนั้นมีแต่ความสงบสุข พร้อมบรรยากาศอันแสนสวยของเมืองซานฟรานซิสโก นาตาชาเงยหน้าสูดรับอากาศอันแสนบริสุทธิ์พร้อมรอยยิ้มที่อ่อนลงในความเงียบ
“เฮ้อ...” เธอถอนหายใจเบา ๆ
“แอ๊ด...”
เสียงประตูเปิดเข้ามา ทำให้นาตาชายิ้มกว้างขึ้นเล็กน้อย เธอไม่ได้มองหาต้นเสียงด้วยเพราะรู้ดีว่าใครที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง แค่จังหวะการเดินเธอก็รู้ดีเสียแล้ว
“คอลเลคชั่นใหม่ค่ะคุณหนู”
เสียงของผู้หญิงวัยกลางคนที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนดังขึ้น ทำให้นาตาชาลืมตาขึ้นในที่สุด เธอหันไปมอง ฟารีน แม่นมที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เธอยังแบเบาะ หญิงสาวยิ้มอ่อนพลางหยิบสมุดแคตตาล็อกสินค้าแบรนด์แนมที่เธอชื่นชอบไปเปิดดูทันที
“นั่งกับหนูหน่อยสิคะ ฟารีน” เธอทำเสียงอ้อน
“ได้สิคะ คุณหนู”
ฟารีนลูบไหล่หญิงสาวตรงหน้าที่ต่อหน้าคนอื่นอาจจะดูมั่นใจ ไม่ยอมใคร แต่เธอรู้ดีว่าแท้จริงแล้วหญิงสาวไม่ใช่แบบนั้น เธอนั่งลง พร้อมมองตามหญิงสาวตรงหน้าด้วยความเอ็นดู พลางคิดไปว่า แม้นาตาชาจะเป็นคุณหนูแสนเนี้ยบและเอาแต่ใจไปสักหน่อย แต่ใครเลยจะรู้จักผู้หญิงคนนี้ดีเท่าเธอที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเด็ก
“เฮ้อ วันนี้เหนื่อยจังเลยค่ะ” หญิงสาวที่ดูแข็งกระด้างค่อย ๆ โน้มศีรษะอิงกับไหล่ของหญิงที่เลี้ยงดูเธอมาด้วยความผ่อนคลาย